Η ενότητα στην κοινωνία και στην πολιτική ως όρος επιβίωσης...

Toυ Δημήτρη Μπουραντά Η χώρα δεν βρίσκεται πλέον στο χείλος του γκρεμού αλλά σε ελεύθερη πτώση και κρέμεται από μια κλωστή. Μετά την έ...

Toυ Δημήτρη Μπουραντά

Η χώρα δεν βρίσκεται πλέον στο χείλος του γκρεμού αλλά σε ελεύθερη πτώση και κρέμεται από μια κλωστή. Μετά την έναρξη της κρίσης του 2008, η κυβέρνηση της ΝΔ αντί να πάρει έκτακτα μέτρα εκτίναξε στα ύψη το έλλειμμα και το χρέος. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, χωρίς κανένα σχέδιο, με εγκληματική αδράνεια, ανικανότητα και τουλάχιστον αδιαφορία, οδήγησε τη χώρα στο ΔΝΤ, ενώ μπορούσε να μην μετατρέψει τη κρίση του ελλείμματος σε κρίση χρέους, αν με αποφασιστικότητα, ταχύτητα και αποτελεσματικότητα, υλοποιούσε ένα σχέδιο έκτακτων μέτρων, μέσω έκτακτων δομών και μηχανισμών και «έκτακτους» ανθρώπους. Έτσι φθάσαμε στο πρώτο και το δεύτερο μνημόνιο από τα οποία υλοποιήθηκαν μόνο τα υφεσιακά, αντιαναπτυξιακά και κοινωνικά άδικα μέτρα, ενώ δεν έγινε καμία ουσιαστική προσπάθεια για όσα θετικά προέβλεπε και μπορούσε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να σχεδιάσει και να υλοποιήσει χωρίς το μνημόνιο. Ταυτόχρονα, όμως, με την οικονομική χρεοκοπία, τα κατεστημένα πολιτικά κόμματα, αντί να κάνουν πριν ένα χρόνο μια κυβέρνηση ευρύτατης αποδοχής από τη κοινωνία και διάρκειας τουλάχιστον δυο χρόνων στη βάση ενός έκτακτου σχεδίου οικονομικής και πολιτικής σταθεροποίησης που ταυτόχρονα θα εξασφαλίζει την αξιοπιστία και τη διαπραγματευτική δύναμη της χώρας μας, οδήγησαν στην επόμενη πράξη του δράματος, δηλαδή, στις εκλογές. Ακόμη και μετά από αυτές τις εκλογές, με μόνο κριτήριο τις συνέπειες στα εκλογικά τους ποσοστά, συνέχισαν την ακυβερνησία ενώ η χώρα βρίσκεται σε τραγική θέση και οι κίνδυνοι στο ευρωπαϊκό και παγκόσμιο περιβάλλον είναι στα ύψη.
Έχουμε τώρα τις επόμενες εκλογές που θα γίνουν σ’ ένα πυκνό τοπίο ομίχλης για τους πολίτες και μια πλήρη αβεβαιότητα σε ότι αφορά τη διακυβέρνηση και τη πορεία της χώρας. Σε τούτη την τόσο κρίσιμη στιγμή, η κοινωνία είναι τρομοκρατημένη, βρίσκεται σε σύγχυση και σε μια παράδοξη αντίφαση σε ότι αφορά τη θέληση της για την πορεία της χώρας και τις επιλογές της στις εκλογές. Από τη μια, η κοινωνία είναι ενωμένη αφού πάνω από το 80% θέλει αποτελεσματική διακυβέρνηση για να σταθεροποιήσει την οικονομία και να εξασφαλίσει την παραμονή μας στην Ευρωζώνη. Από την άλλη, χωρίς να το θέλει είναι διχασμένη μεταξύ των «μνημονιακών» και «αντιμνημονιακών» κομμάτων. Πρόκειται για μια κατάσταση πολύ υψηλού κινδύνου για τη χώρα και τους πολίτες, δεδομένων όλων των άλλων απειλών. Βασική προϋπόθεση για την αντιμετώπιση αυτής της αβέβαιης και επικίνδυνης κατάστασης είναι τα κόμματα να μετατρέψουν την ενότητα της κοινωνίας που προανέφερα σε πολιτική ενότητα πριν και μετά τις εκλογές. Αυτό πρακτικά σημαίνει να διαμορφώσουν και να δεσμευθούν σε μια προγραμματική συμφωνία συγκεκριμένης και ικανής διάρκειας πάνω στη βούληση της κοινωνίας που είναι η πολιτική σταθερότητα, η χρηστή και αποτελεσματική διακυβέρνηση, η εξασφάλιση της θέση της χώρα στην Ευρωζώνη, η αντικατάσταση των υφεσιακών και κοινωνικά άδικων μέτρων του μνημονίου με αναπτυξιακά, η υλοποίηση μέτρων αντιμετώπισης του ελλείμματος, της φτώχειας, της εγκληματικότητας, του μεταναστευτικού, της διαφθοράς, των μεταρρυθμίσεων στο κράτος, της ρευστότητας της αγοράς, της γραφειοκρατίας και του αντιεπιχειρηματικού περιβάλλοντος.
Όσα κόμματα αγνοήσουν αυτή την αναγκαιότητα της ενότητας στην κοινωνία και στην πολιτική μπορεί να εξυπηρετήσουν το κομματικό τους συμφέρον βραχυπρόθεσμα αλλά θα είναι υπεύθυνοι για την οδύνη και την τελειωτική καταστροφή στην οποία θα οδηγήσουν τη χώρα. Οι πολίτες σίγουρα δεν θα τους το συγχωρήσουν. Σε τούτη την ύστατη στιγμή ελπίζω ότι, αν υπάρχουν έστω και ελάχιστες σταγόνες πατριωτισμού, θα τους υποχρεώσουν να παραμερίσουν τις διαφορές τους και να συμφωνήσουν σε αυτά που η ελληνική κοινωνία είναι ενωμένη και αποτελούν τον αυτονόητο όρο επιβίωσης.
Η «Κοινωνία Αξιών», παρ’ ότι αποτελεί πλέον πολιτικό σχηματισμό, έκανε τη στρατηγική επιλογή να μας συμμετέχει σ’ αυτές της εκλογές, διότι πιστεύει ότι αυτή η επιλογή, ο ειλικρινής και αδέσμευτος από την ψηφοθηρία πολιτικό μας λόγος, πριν και μετά τις εκλογές, θα συμβάλλει περισσότερο στην κοινωνική και πολιτική ενότητα  για το καλό της πατρίδας μας.

*Ο Δημήτρης Μπουραντάς είναι καθηγητής, συγγραφέας και Πρόεδρος της «ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΑΞΙΩΝ», Ενότητα, Ανάπτυξη, Πολιτισμός.

Προηγούμενα άρθρα του Δημήτρη Μπουραντά