Σαν σήμερα (22 Ιουλίου 1988) πέθανε ο Τώνης Μαρούδας. Κι ενα τραγούδι του αφιερωμένο στην τρόικα*...

Γράφει ο Δρ. Νίκος Κρεμμύδας. Μια ζωή την έχουμε / Και αν  δεν την γλεντήσουμε Τι θα καταλάβουμε  / Τι θα καταντήσουμε.. Μες στον ψεύτικο ντ...

Γράφει ο Δρ. Νίκος Κρεμμύδας.

Μια ζωή την έχουμε / Και αν  δεν την γλεντήσουμε

Τι θα καταλάβουμε  / Τι θα καταντήσουμε..

Μες στον ψεύτικο ντουνιά / Παίξε μου διλοπενιά

Και ο μήνας έχει εννιά....
http://www.youtube.com/watch?v=1JZd7UGKlOo.

          Ο τραγουδιστής της αγάπης, γεννήθηκε στις 17 Μαρτίου του 1920, στην πλατεία Ομονοίας της Πάτρας. Παιδί φτωχής οικογενείας, έχασε τον πατέρα του όταν ήταν δύο ετών και αναγκάστηκε να μπει στη βιοπάλη από πολύ μικρή ηλικία., δεν κατάφερε να τελειώσει το Δημοτικό λόγω της φτώχιας του, και σε ηλικία 18 ετών φεύγει ολομόναχος για την Αθήνα για να κυνηγήσει το όνειρό του, έχοντας  μόλις 100 δραχμές,  γεμάτος όμως ταλέντο , εργατικότητα και πάθος, - αυτοδίδακτος είχε ήδη μάθει   να γραφει και να διαβάζει, ενώ έμαθε να μιλάει Γαλλικά.

         Ξεκίνησε την καριέρα του το 1936 και την επόμενη χρονιά μπήκε στη δισκογραφία, για να κατακτήσει τις καρδιές των ακροατών με αμέτρητες επιτυχίες, πολλές από τις οποίες τραγούδούσε στην Αιγλη του Ζαπείου, - οι παληότεροι θα θυμούνται τίς αξέχαστες και ανέμελες μέρες της Αθήνας τότε... , - ποιά διαφορά με  σήμερα   .., όπως «Εγώ θα κόψω το κρασί», «Δε φταις εσύ», «Λάθος η αγάπη μας», «Γελάς», «Δυο φορές μ’ έχεις γελάσει», «Όνειρα», «Χθεσινή μου άγνωστη», «Απόψε η φαντασία μου γελά» και βέβαια το θρυλικό «Τι ‘ ναι αυτό που το λένε αγάπη», το οποίο και τραγούδησε ντουέτο με τη Σοφία Λόρεν για την ταινία «Το παιδί και το δελφίνι», πουλώντας διεθνώς πάνω από 2.500.000 δίσκους.

ΥΓ : * Ειδικά αφιερωμένο το τραγούδι αυτό στον νερόβραστο κ. Πολ Τομσεν :  «Περπατούσε κατηφής και φορούσε μαύρη γραβάτα σαν να πηγαίνει σε κηδεία», αναφέρει χαρακτηριστικά γιαυτόν το ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters, -  ώς επίσης και σε όλη την  « σπείρα » των τεχνοκρατών του Υπουργείου Οικονομικών, - Ζαννια, Στουρνάρα και λοιπούς. κρυμένους ή μη.., σκεφτείτε όλη την Ελλάδα σε λίγο, - δεν το θεωρώ και απίθανο, στο πλαίσιο του τρίτου πρός το τέταρτο μνημονιο, να κάνει την  μεγάλη αλλαγή : να κατέβει πάλι ο κόσμος στο Σύνταγμα, μονιμα αυτη την φορά αφού δεν θα υπάρχουν δουλειές, κι αντι για επεισόδια , - που ίσως τα επιθυμεί το σύστημα , να αρχίζει ένα  ατελείωτο, και ..καταλυτικό Ελληνικό χαβαλέ, με τραγούδια και γλέντια, - ειδικές κοινωνικές ομάδες θα φέρνουν δωρεάν φαγητό και κρασί,  μέχρι να πέσει , - δραπετευσει, η κυβέρνηση.... Το μεγαλείο του απρόβλεπτου Ελληνα κύριο στοιχείο επιβιωσης του άνα τους αιώνες !