Το μποζόνιό μας...

Toυ Κώστα Γιαννακίδη Η ανθρωπότητα είναι σοφότερη. Μπορεί να μην κατανοούμε όλοι τι ακριβώς είναι και τι κάνει το μποζόνιο του Χιγκς, α...

Toυ Κώστα Γιαννακίδη

Η ανθρωπότητα είναι σοφότερη. Μπορεί να μην κατανοούμε όλοι τι ακριβώς είναι και τι κάνει το μποζόνιο του Χιγκς, αρκεί που το γνωρίζουν αυτοί που πρέπει. Ασφαλώς στον τόπο μας εκδηλώθηκαν και κάποιες σοβαρές ενστάσεις από τον Μητροπολίτη Πειραιώς, αλλά αν μη τι άλλο, τα μυστήρια της ανθρώπινης συμπεριφοράς είναι μεγαλύτερα από εκείνα του σύμπαντος. Σήμερα στον κόσμο υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που γνωρίζουν περισσότερα για τους νόμους και τις συνθήκες της Δημιουργίας. Ανάθεμα με αν υπάρχει έστω και ένας που να γνωρίζει πώς ακριβώς λειτουργεί η Ελλάδα.
Στη διεθνή ειδησεογραφία η Ελλάδα είναι μια γειτονιά με το μποζόνιο του Χιγκς. Προφανώς επειδή πρόκειται για δυο θέματα που διεγείρουν παγκόσμιο ενδιαφέρον και αναπάντητες ερωτήσεις. Χθες ζήλευα τις χώρες που είχαν ως πρώτο θέμα το CERN και όχι κάτι σαν τη δική μας μιζέρια. Προς στιγμή παρηγορήθηκα λέγοντας ότι, πράγματι, όταν ανακαλύψαμε εμείς την πρόοδο, εκείνοι έτρωγαν βελανίδια. Μετά μια φωνή μου εξήγησε ότι όταν εκείνοι έκαναν Διαφωτισμό τρώγαμε εμείς τα βελανίδια, αλλά τελικά δεν είναι ώρα για να θέτεις θέματα που θα υποχρέωναν τον Πάνο να ζητήσει από τον Τέρενς μια καυστική ανακοίνωση. Είπαμε, ξέρουμε πώς λειτουργεί ο κόσμος, αλλά δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ποτέ πώς λειτουργεί η Ελλάδα. Μερικές φορές δεν μπορούμε ούτε να φανταστούμε.
Ο πρωθυπουργός, λοιπόν, αρχίζει σήμερα τη διαπραγμάτευση με την τρόικα. Το καλό κλίμα θα διαρκέσει όσο και οι ευχές για ταχεία ανάρρωση. Μπορεί να πουν και δύο λόγια για το μποζόνιο. Μέχρι εκεί. Μετά θα αρχίσουν τα απτά, τα αληθινά, τα τραγικά. Η κυβέρνηση αρχίζει μια διαπραγμάτευση λίγες ώρες πριν εμφανιστεί στη Βουλή για προγραμματικές δηλώσεις. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι θα πάει στη Βουλή να πει πράγματα που μπορεί να έχουν απορριφθεί και ακυρωθεί λίγο νωρίτερα. Ακόμα πιο σκληρά: η τρόικα μπορεί από σήμερα να πάρει την κυβερνητική προγραμματική ατζέντα και να πετάει σελίδες λες και μαδάει μαργαρίτα. Αυτό ίσως απειλήσει την κυβερνητική συνοχή. Αναμενόμενο. Μας δείχνει, όμως, κάτι ακόμα.
Αυτή τη στιγμή η χώρα δεν έχει σχέδιο. Ναι, όσο και αν φαίνεται εξωπραγματικό, δεν υπάρχει ένα συγκροτημένο σχέδιο απεμπλοκής από το μνημόνιο και εξόδου από την κρίση. Υπάρχει ένα σύνολο, ένα άθροισμα επιμέρους μέτρων με καταπραϋντικό χαρακτήρα. Αλλά συνολικό σχέδιο δεν υπάρχει. Μία σοβαρή διαπραγμάτευση θα ξεκινούσε με έναν τόμο δεμένου χαρτιού να προσγειώνεται δίπλα στο φλιτζάνι της τρόικας. Θα περιείχε μέτρα, βήματα, χρονοδιαγράμματα. Βέβαια ο Τόμσεν θα μπορούσε να τον πάρει για προσάναμμα στο τζάκι του, λέγοντας ότι πέρασε τους τρεις προηγούμενους χειμώνες ακούγοντας παραμύθια και αμήχανες δικαιολογίες. Σωστό. Όμως επειδή δεν μπορούμε να γυρίσουμε πίσω στον χρόνο, το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να κοιτάξουμε μπροστά στο μέλλον. Ναι, ξέρω, εδώ δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε για αυτό που μας συμβαίνει, θα τα βρούμε στο σχέδιο αντιμετώπισης του; Ναι, θα τα βρούμε. Δεν είναι Φυσική, δεν είναι μποζόνιο. Είναι κοινή λογική. Κάποτε θα ανακαλυφθεί και εδώ.