Περίεργες(;) προτιμήσεις,,,

Του Θανάση Νικολαΐδη. ΣΤΗΝ Κατοχή υπέφεραν οι πόλεις. Με τον εμφύλιο υπέφεραν στην ύπαιθρο. Κι όταν η μπόρα κόπασε με τους ηττημένους...

Του Θανάση Νικολαΐδη.

ΣΤΗΝ Κατοχή υπέφεραν οι πόλεις. Με τον εμφύλιο υπέφεραν στην ύπαιθρο. Κι όταν η μπόρα κόπασε με τους ηττημένους στην πολιτική προσφυγιά, το μάτι του αγρότη έπεσε στα λιγοστά χωράφια της καθημαγμένης γης και πήρε το δρόμο για την εσωτερική προσφυγιά. Κι έγιναν…αθηναίοι σε πόστο θυρωρού άνθρωποι της επαρχίας κι «ανάθεμά σε ξενιτιά με τα φαρμάκια πο’ χεις» που έλεγε και ο Κρυστάλλης, εννοώντας την ξενιτιά της…Αθήνας.

ΓΙΑΤΙ τα λέμε αυτά; Γιατί έγινε η μισή Ελλάδα Αθήνα, περίχωρα και Αττική, με τους «βόρειους» ξεχασμένους και, εν πολλοίς, αδικημένους. Κι αν δεις άγαλμα, ανδριάντα είτε προτομή του Μεγ. Αλεξάνδρου στην Αθήνα…τηλεφώνησέ μου.

ΕΚΕΙ, λοιπόν, στην Αθήνα του Νότου η εξουσία, εκεί τα μείζονα προβλήματα, αλλά και η μείζων έγνοια για την επίλυσή τους. Τι άλλο; Η μέριμνα για «τακτοποίηση» των μεταναστών, εκεί δέρνουν (εγκληματικά) μεσοδρομίς και λαθρομετανάστες. Δεν «πάσχουν» από νόμιμους ελληνοποιημένους Ρωσοπόντιους ή…Ρωσορώσους της Γεωργίας και της Ουκρανίας, με την ψευδεπίγραφη αναγνώρισή τους ως ελληνοποντίων. Εκεί εμπνεύστηκαν τις ελληνοποιήσεις για λόγους ψηφοθηρικούς (και άλλους βαθύτερους και ανομολόγητους) ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ, αλλά δεν συναντάς στα νοσοκομεία προϊστάμενες με βαριά προφορά. Ούτε δανειολήπτες ατόκων δανείων, ούτε και αλλοδαπούς συνταξιούχους (απ’ το ελληνικό δημόσιο) να παίζουν χαρτάκι τεμπέλικα στα πάρκα και με τη μπυρίτσα στο παγκάκι.

ΤΑ παραπάνω τα συναντάς στη Β. Ελλάδα, γενικά, και τρίβεις τα μάτια σου. Για την…προτίμηση των ξένων (ελληνοποιημένων) έναντι των ελλήνων και για το ανοσιούργημα των κ.κ. Καραμανλή και Σημίτη που τηρούν σιγήν  ιχθύος.

ΚΑΙ πάμε στην τελική εικόνα, στον επίλογο και το επιμύθιο. Μια ομάδα καθαριστριών (σε σχολεία) υπό απόλυση. Περιέγραφαν την κατάσταση στο «γυαλί» και ήταν τραγικό. Μένουν χωρίς δουλειά, με κάποια ένσημα και κάποια ηλικία. Στη θέση τους προσλαμβάνονται άλλες και δεν έχει γιατί. Είναι νεώτερες και συμφέρει στον εργοδότη, αλλά σημασία έχει μια «λεπτομέρεια». Την είπε στο τέλος η επικεφαλής και μας γεμίζει πίκρα και απογοήτευση. Όχι για λόγους ρατσιστικούς, αλλά για λόγους δικαιοσύνης. Τι είπε; Πως οι «καινούριες» είναι όλες ξένες! Αλλοδαπές!!

ΥΣΤΕΡΑ, πήραμε τη ματιά απ’ τις απολυόμενες και την τραγωδία τους και τη ρίξαμε στις στρατιές των ανέργων ΜΑΣ. Και την αηδία μας σε ποιους τη…χαρίσαμε; Στους παραπάνω «ελληνοποιητές» πρωθυπουργούς, που δεν βγάζουν άχνα για το ανοσιούργημα. Και, βέβαια, δεν μπορούμε να εγκύψουμε στα σχετικά μακρινά και απρόσιτα σχέδια των εταίρων μας. Ούτε στα μυστικά των υπερπόντιων εμπνευστών της παγκοσμιοποίησης, που μας (υπερ)φόρτωσαν, σκόπιμα, νόμιμους και παράνομους αλλοδαπούς μετανάστες..