GRID_STYLE

NONE

ΡΟΗ:

latest

H Μαρκέλλα Σαράιχα αποκαλύπτεται στο PRESS-GR...

Mε δυναμικότητα Βορειοελλαδίτισσας, κατεβαίνει Αθήνα και ακολουθεί το όνειρό της. Καταπιάνεται με το ρεπορτάζ, ελεύθερο, κοινωνικό, ιατρι...

Mε δυναμικότητα Βορειοελλαδίτισσας, κατεβαίνει Αθήνα και ακολουθεί το όνειρό της. Καταπιάνεται με το ρεπορτάζ, ελεύθερο, κοινωνικό, ιατρικό και γίνεται γνωστή στο ευρύτερο κοινό μέσα από τη παρουσίαση δελτίων στο ALTER.
Δεν αποχωρίζεται το ''soldier of fortune'' των Deep purple, το βάζει ως μουσικό χαλί στις απαιτητικές στιγμές της καθημερινότητας και μας παραπλανεί γλυκά με έναν "λευκό'' γάμο με το κολλητό της Γιάννη Δόξα... 

Συνεντευξιάζει η Γιώτα Κωνσταντινίδου

Από ηλεκτρολόγος-μηχανικός στη Καβάλα, δημοσιογράφος στην Αθήνα, γιατί;
Έχω μάθει να κυνηγάω και να πραγματοποιώ τα όνειρά μου! Πώς άρχισαν, όμως, όλα; Στο Λύκειο, έπρεπε να επιλέξω τι δέσμη θα ακολουθήσω και αυτή ήταν η πρώτη, μαθηματικά, φυσική, χημεία! Ήθελα να έχω ένα πτυχίο στα χέρια μου, που θα μου εξασφάλιζε μία δουλειά στο μέλλον, αν κάτι δεν πήγαινε καλά. Πράγματι, τελείωσα Ηλεκτρολόγος Μηχανικός, πήρα το πτυχίο μου και μετά ακολούθησα το όνειρό μου. Πήγα στο Εργαστήρι Δημοσιογραφίας, παρακολούθησα τα μαθήματα και λίγες μέρες μετά προσλήφθηκα στο Αλτερ. 25 Ιουλίου του 2005.
Τα πρώτα δύο χρόνια ασχολήθηκα με το ελεύθερο και το ιατρικό ρεπορτάζ και μετά, με την παρουσίαση και σύνταξη ειδήσεων.
Έντονα, δυναμικά, κοινωνικά, ιατρικά ρεπορτάζ. Yπάρχει κάποιο το οποίο ξεχωρίζετε;
Μου αρέσουν τα ρεπορτάζ που έχουν νόημα και στοχεύουν στη λύση ενός προβλήματος. Τι θέλω να πω. Ένα ρεπορτάζ μπορεί να βοηθήσει δεκάδες ανθρώπους, όταν προβάλλεται. Για παράδειγμα, τα ρεπορτάζ αγοράς βοηθούν αρκετό κόσμο, στην καθημερινότητά τους. Το θέμα είναι να μην γίνονται, απλά για να γεμίζουν τρύπες σε κάποιο δελτίο.
Δημοσιογράφος αποκαλείσαι όταν είσαι κάτοχος μεταπτυχιακών, διδακτορικών σχολών δημοσιογραφίας, όταν ''λιώνεις σόλες'' στο ρεπορτάζ, όταν ξυπνάς και κοιμάσαι με ειδήσεις, αποκαλύψεις, όταν ενημερώνεσαι για τα πάντα και με τα σχόλια και τη κριτική σου κάνεις τη διαφορά; Όταν είσαι ταγμένoς στην ενημέρωση και την αλήθεια; Τι από όλα αυτά;
Είναι όλα αυτά μαζί με κάτι το οποίο λείπει στις μέρες μας.. Η αγάπη για το επάγγελμα αυτό. Όταν αγαπάς πραγματικά αυτό που κάνεις, θέλεις να ξεχωρίσεις και να κάνεις όσο το δυνατόν καλύτερα την δουλειά σου. Πρέπει να ψάχνεις, να έχεις τις λεγόμενες πηγές σου, και να προσπαθήσεις να φέρεις ακόμη και αποκλειστικές ειδήσεις. 
Αιχμηρό το κείμενό σας, στο aixmi.gr για τη Βίκυ Σταμάτη, ωστόσο ταυτισμένο με την επικρατούσα κοινή γνώμη για το πρόσωπό της. Είναι σα να λέτε "no mercy". Σε ποιες άλλες περιπτώσεις λέτε "no mercy";
Αιχμηρό μεν, αληθινό δε! Αν και δημοσιογράφος, δεν έχω την ξύλινη γλώσσα γραφής. Όταν γράφω κάποιο άρθρο, οι λέξεις που χρησιμοποιώ είναι ακριβώς αυτές που θα χρησιμοποιούσα αν μιλούσα εκείνην την ώρα με κάποιον φίλο μου. Τώρα, όσον αφορά σε ποιες περιπτώσεις λέω "no mercy"; Σε περιπτώσεις που αντιλαμβάνομαι, ότι με εξαπατάς και με κοροϊδεύεις, τόσο σε επαγγελματικό επίπεδο όσο και σε προσωπικό επίπεδο. "No mercy", λοιπόν, στο ψέμα και στην υποκρισία.
Τwitter, facebook, γρήγορα, καυστικά αστεία. Μα αν δεν ακουστεί το γέλιο έχει αξία; Άλλοι φλερτάρουν, άλλοι διαφημίζονται, άλλοι κάνουν πομπώδεις δηλώσεις μέσω αυτού. Για εσάς τα social media τι συνδηλώσεις έχουν;
Είμαι οπαδός των social media! Και να φανταστείς ότι ήμουν αυτή που κατηγορούσα και κορόιδευα όσους είχαν facebook, από την αρχή. Τώρα, δυστυχώς δεν μπορώ χωρίς αυτά. Σαφέστατα, παραδέχομαι ότι έχω γίνει θύμα όλης αυτής της τάσης, που σίγουρα δεν είναι για καλό. Μου έλειψαν οι εποχές που ο κόσμος έβγαινε και δεν υπήρχαν καν κινητά. Φλέρταρες και κοιτούσες τον άλλον μέσα στα μάτια. Τώρα, τον κοιτάς μέσα από μία οθόνη.
  Αυτοκριτική, αυτογνωσία, αυτοκυριαρχία, αρετές που δε διδάσκουν στα σχολεία και στα πανεπιστήμια. Έχουμε μερίδιο ευθύνης για τις πράξεις μας και τις επιλογές μας. Αλλά με τις κακές επιλογές; Πρέπει να μας αυτοκαθορίζουν;
Φυσικά και έχουμε μερίδιο ευθύνης, και μάλιστα είχα γράψει άρθρο πάνω σε αυτό. Ότι κάνουμε στη ζωή μας, από την παιδική κιόλας ηλικία, πρέπει να δεχόμαστε και τις συνέπειες των πράξεων μας, όποιες και αν είναι.
''Γιατί έτσι είναι οι σχέσεις'': παλιό αλλά αγαπημένο άρθρο που τείνει να γίνει κλασικό. Στιγμές αδυσώπητης καθημερινότητας που συνδέονται με στίχους αγαπημένων τραγουδιών. Υπάρχει κάποιο τραγούδι που το σιγοψιθυρίζετε στις δύσκολες στιγμές της καθημερινότητας;
Η μουσική από μικρό παιδί με εκφράζει απόλυτα. Όποια ώρα και να έρθεις στο σπίτι μου, θα ακούσεις από κλασική μέχρι νησιώτικα! Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτήν. Το τραγούδι πάντως που με συνοδεύει στις δύσκολες στιγμές είναι το «soldier of fortune», των Deep Purple.
Το Αlter είναι πληγή ανοιχτή;
Κάποιες πληγές δεν κλείνουν ποτέ. Το Alter, επειδή ήταν και η πρώτη μου δουλειά, ήταν το δεύτερο σπίτι μου. Σίγουρα, αυτήν την στιγμή που μιλάμε, ο πόνος και η απογοήτευση δεν είναι στο βαθμό που υπήρχαν πριν από λίγους μήνες, δεν παύει όμως να με στενοχωρεί.
Παντρεμένη* με το κ. Γιάννη Δόξα, που έχει χαρακτηριστεί δημοσίως ''υπέροχος άνθρωπος και γλυκιά προσωπικότητα''. Εσάς, ποια στοιχεία σας έκαναν να τον επιλέξετε ως σύντροφο ζωής;
Και τώρα, έρχεται η αποκάλυψη! Δεν είμαστε παντρεμένοι, είμαστε κολλητοί! Το ξεκινήσαμε σαν αστείο, και όπως φαίνεται, έχουμε πείσει πολλούς ανθρώπους!
Πολυγραφότατη, με εκπομπή σε web radio. Άλλα σχέδια που επιθυμείτε να μας αναφέρετε;
Σίγουρα ότι και να κάνω από δω και πέρα θα συνεχίσει να έχει ενημερωτικό χαρακτήρα. Το τι σχέδια έχω δεν θα πω, για έναν και μόνο λόγο. Λένε, ότι όταν εμείς οι άνθρωποι κάνουμε σχέδια, ο Θεός γελάει.
*

2 σχόλια

ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση