"Το σχέδιο στη ζωή μου ήταν να μην κάνω σχέδια. Μόνο τότε προκύπτουν ωραία πράγματα, όταν αφήνεσαι στο τυχαίο και δημιουργε...
"Το σχέδιο στη ζωή μου ήταν να μην κάνω σχέδια.
Μόνο τότε προκύπτουν ωραία πράγματα,
όταν αφήνεσαι στο τυχαίο και δημιουργείς ιστορίες
για να βάλεις και τον εαυτό σου μέσα,
χωρίς προδιαγεγραμμένο σενάριο.
Τι να σας πω επομένως; Ό,τι κάτσει.''
Aνατρεπτικός, Μπωντλερικός,
ένα στοιχείο ή στοιχειό αυτής της πόλης.
Συνεντευξιάζει η Γιώτα Κωνσταντινίδου
Ανατρεπτικός, Κουντερικός, Μπωντλερικός και στο Republic 100,3 11:00-13:00 καθημερινά, συντονίζονται πολλοί. Τη ταύτιση αυτή, τη σύμπνοια, τη συμπόρευση, την έχετε πια συνηθίσει ή σας προκαλεί έκπληξη κάθε φορά;
Συντονίζονται πολλοί, γιατί είναι δωρεάν η ακρόαση. Αν, υποθετικά μιλώντας, χρέωνα τη δίωρη ακρόαση 10 λεπτά ανά ημέρα, δεν θα έμενε ούτε ένας στη συχνότητα και δεν θα μου προκαλούσε έκπληξη.
Είστε η Θεσσαλονικιώτικη φωνή, ο ανταποκριτής μας, στην Athens Voice. Ποια εικόνα της πόλης τους παρουσιάζετε; Είναι η Τερέζα του Κούντερα από την Αβάσταχτη Ελαφρότητα του Είναι, ευαίσθητη, συμπονετική, παρορμητική, προδομένη, ανατρεπτική; Η Σαμπίνα, ασυμβίβαστη, φιλελεύθερη; Είναι η Θεσσαλονίκη, η πόλη του Πεντζίκη, του Ντίνου, του Ψωμιάδη, με όλες τις αποχρώσεις ροζ, λιλά πουκάμισα και πάντα μικρόφωνο, του Μπουτάρη;
Παρομοιάζετε τη Θεσσαλονίκη με γυναίκα, εξού και τα Τερέζα και Σαμπίνα. Την κυρία Κούλα από την ομώνυμη νουβέλα του Κουμανταρέα την ξέρετε; Γιατί έτσι τη βλέπω! Παρεμπιπτόντως, μου φαίνεται πιο ενδιαφέρουσα ψυχαναλυτικά η περίπτωση του Ψωμιάδη, καθώς ενδύεται ρόλους Ζορρό, παρά του Χριστιανόπουλου, που μετενσαρκώνεται σε οχιά φαρμακερή. Με τον Ψωμιάδη ξεκαρδίζομαι στα γέλια. Με τον κυρ-Ντίνο θλίβομαι. Ούτε τραβώ κόλλημα με τον Πεντζίκη. Το βιβλίο Από Το Πουθενά, του τριαντάχρονου συντοπίτη μας Γιώργου Μαρτινίδημου, φαίνεται πολύ πιο μεστό και ουσιαστικό, σε αντίθεση με τον Κούντερα, που είναι ειδικός για τη διαβίωση σε Πράγα και Παρίσι. Εδώ είναι Σαλόνικα, δεν είναι παίξε-γέλασε. Για να παραφράσω τον Σαββόπουλο, που παραμένει για μένα η μόνη σταθερά ως προς το πώς ήταν, είναι και θα είναι η πόλη, όσο κι αν προσπαθεί φιλότιμα ο Γιάννης Μπουτάρης να την αλλάξει.
Αμετανόητος περιπατητής, μητροπολιτικός εραστής. Τελικά γιατί μένετε και αγαπάτε αυτή τη πόλη;
Εδώ και μία βδομάδα ένας ασπρόμαυρος γάτος εγκαταστάθηκε με το έτσι θέλω στην αυλή μου. Δεν ζητιάνεψε φαΐ, μόνο αγάπη, ασχέτως αν κάθε μέρα πλέον τον ταχτιρντίζω με γατοτροφές ποιότητας. Αυτός, με κάνα δυο τρεις λόγους ακόμα, που δεν μπορώ να τους μοιραστώ μαζί σας, είναι η αιτία που μένω στη Θεσσαλονίκη.
SOUL..Δυναμικά εδώ, συνεχίζει την έκδοσή του προς έκπληξη πολλών. Τι είναι αυτό που εξασφαλίζει κάθε φορά την επιτυχία του, την προσμονή του; Εσείς; Καλοί συνεργάτες; Επίμονη δουλειάς; Γιατί ίσως σ' αυτή τη πόλη όλα δεν είναι γκλαμουριά και αφιερώματα Χατζηγιάννη;
Είμαστε το μόνο ελληνικό περιοδικό που αξίζει να διαβάσεις. Αυτό ήταν το μυστικό μας από την αρχή: να κάνουμε δηλαδή ένα ελληνικό περιοδικό που αξίζει να το διαβάσεις. Μαζί με μας μάλλον το πίστεψαν και οι χιλιάδες ανά την Ελλάδα αναγνώστες μας. Αυτό ήταν το κόλπο: να κυκλοφορήσουμε και πέρα από τα Μάλγαρα. Γιατί από τη Θεσσαλονίκη χαΐρι δεν είδε κανένας.
Ο έρωτας για σας είναι αέναη αναζήτηση κομματιών του Εγώ μας πάνω στο Εσύ του άλλου; Είναι συντριβή του Εγώ και εκθρόνισή του από το Εσύ;
Αυτό είναι πολύ Κοέλιο για τα γούστα μου, μπλιαχ. Ο έρωτας για μένα είναι οι στίχοι του "I Love You" από τον Momus. Σας προκαλώ να τους ενστερνιστείτε.
Η δική σας πεμπτουσία είναι το SOUL, το soul-mate, η μετουσίωση σε ένα γράμμα Β;
Η Β., που λέτε, ήταν αυτή που βρήκε και τον τίτλο του περιοδικού. Ο soul-mate Δ.Κ. παρίστατο επίσης, κατά την ημέρα της βάφτισης. Η πεμπτουσία της φιλίας μου με αυτόν αλλά και ο σφοδρός έρως μου για τη Β. με κάνουν να απαντήσω με ένα μεγαλειώδες ναι στην ερώτηση που μου θέσατε.
Είμαστε το μόνο ελληνικό περιοδικό που αξίζει να διαβάσεις. Αυτό ήταν το μυστικό μας από την αρχή: να κάνουμε δηλαδή ένα ελληνικό περιοδικό που αξίζει να το διαβάσεις. Μαζί με μας μάλλον το πίστεψαν και οι χιλιάδες ανά την Ελλάδα αναγνώστες μας. Αυτό ήταν το κόλπο: να κυκλοφορήσουμε και πέρα από τα Μάλγαρα. Γιατί από τη Θεσσαλονίκη χαΐρι δεν είδε κανένας.
Ο έρωτας για σας είναι αέναη αναζήτηση κομματιών του Εγώ μας πάνω στο Εσύ του άλλου; Είναι συντριβή του Εγώ και εκθρόνισή του από το Εσύ;
Αυτό είναι πολύ Κοέλιο για τα γούστα μου, μπλιαχ. Ο έρωτας για μένα είναι οι στίχοι του "I Love You" από τον Momus. Σας προκαλώ να τους ενστερνιστείτε.
Η δική σας πεμπτουσία είναι το SOUL, το soul-mate, η μετουσίωση σε ένα γράμμα Β;
Η Β., που λέτε, ήταν αυτή που βρήκε και τον τίτλο του περιοδικού. Ο soul-mate Δ.Κ. παρίστατο επίσης, κατά την ημέρα της βάφτισης. Η πεμπτουσία της φιλίας μου με αυτόν αλλά και ο σφοδρός έρως μου για τη Β. με κάνουν να απαντήσω με ένα μεγαλειώδες ναι στην ερώτηση που μου θέσατε.
Η φιλία λένε είναι η αναγνώριση του εαυτού μας σε άλλους ανθρώπους, η δεύτερη οικογένειά μας, ή η ιδανική πρώτη. Για εσάς τι συνδηλώσεις έχει; Ξεχωρίζω ένα φίλο σας, το κ. Λεάνη, λόγω της αναγνωρισιμότητάς του και των καυστικών σχολίων του.
Οι φίλοι μου είναι η οικογένειά μου. Και η συμμορία μου. Το πιστεύει και ο Λεάνης. Υπέγραψε την παραπάνω δήλωση πολύ πριν γίνει διάσημος και προς τιμήν του, το τηρεί ακόμα απαρέγκλιτα.
Το κοινό σας πώς θα το ορίζατε; Εναλλακτικό; Intellectual; Παραληρηματικό; Ψαγμένο;
Τζαμπατζήδες, παιδάκι μου, σας το απάντησα στην πρώτη ερώτηση. Καλά παιδιά όμως σε γενικές γραμμές. Και με μεγάλες αντοχές για να με ανέχονται. Περισσότερο εκτιμώ τους αναγνώστες του SOUL και της Athens Voice. Εκεί ναι, μιλάμε για εναλλακτικούς που ψάχνουν κάτι περισσότερο από... Χατζηγιάννη.
It feels like summer 2012.Aλλά είναι πραγματικά το ίδιο; Οι γιακάδες είναι απτόητοι και εξοργιστικά σηκωμένοι σε χρώματα ροζ-λιλά και τις απαραίτητες παραπομπές σε Freud., τι έχει αλλάξει όμως;
Πιστεύετε ότι υπάρχει σύνδεση μεταξύ Polo με σηκωμένο γιακά και Freud; Γιατί θα συμφωνήσω μαζί σας: είναι προέκταση του πέους τους. Ή μήπως καθήλωση στο πρωκτικό στάδιο; Πάντως στιλ δεν είναι με τίποτα. Τώρα που το σκέφτομαι το απόλυτο καλοκαιρινό στιλ ήταν εκείνο από το καλοκαίρι της αγάπης του '68 στο Σαν Φρανσίσκο. Στρέιτ και γκέι δεν φορούσαν τίποτα. Just love.
Σας διαβάζουμε στο Αthens Voice, ξεροσταλιάζουμε στα περίπτερα για το Soul, ακούμε τραγούδια στο Republic.Tι άλλο να περιμένουμε από εσάς;
Το σχέδιο στη ζωή μου ήταν να μην κάνω σχέδια. Μόνο τότε προκύπτουν ωραία πράγματα, όταν αφήνεσαι στο τυχαίο και δημιουργείς ιστορίες για να βάλεις και τον εαυτό σου μέσα χωρίς προδιαγεγραμμένο σενάριο. Τι να σας πω επομένως; Ό,τι κάτσει.
Οι φίλοι μου είναι η οικογένειά μου. Και η συμμορία μου. Το πιστεύει και ο Λεάνης. Υπέγραψε την παραπάνω δήλωση πολύ πριν γίνει διάσημος και προς τιμήν του, το τηρεί ακόμα απαρέγκλιτα.
Το κοινό σας πώς θα το ορίζατε; Εναλλακτικό; Intellectual; Παραληρηματικό; Ψαγμένο;
Τζαμπατζήδες, παιδάκι μου, σας το απάντησα στην πρώτη ερώτηση. Καλά παιδιά όμως σε γενικές γραμμές. Και με μεγάλες αντοχές για να με ανέχονται. Περισσότερο εκτιμώ τους αναγνώστες του SOUL και της Athens Voice. Εκεί ναι, μιλάμε για εναλλακτικούς που ψάχνουν κάτι περισσότερο από... Χατζηγιάννη.
It feels like summer 2012.Aλλά είναι πραγματικά το ίδιο; Οι γιακάδες είναι απτόητοι και εξοργιστικά σηκωμένοι σε χρώματα ροζ-λιλά και τις απαραίτητες παραπομπές σε Freud., τι έχει αλλάξει όμως;
Πιστεύετε ότι υπάρχει σύνδεση μεταξύ Polo με σηκωμένο γιακά και Freud; Γιατί θα συμφωνήσω μαζί σας: είναι προέκταση του πέους τους. Ή μήπως καθήλωση στο πρωκτικό στάδιο; Πάντως στιλ δεν είναι με τίποτα. Τώρα που το σκέφτομαι το απόλυτο καλοκαιρινό στιλ ήταν εκείνο από το καλοκαίρι της αγάπης του '68 στο Σαν Φρανσίσκο. Στρέιτ και γκέι δεν φορούσαν τίποτα. Just love.
Σας διαβάζουμε στο Αthens Voice, ξεροσταλιάζουμε στα περίπτερα για το Soul, ακούμε τραγούδια στο Republic.Tι άλλο να περιμένουμε από εσάς;
Το σχέδιο στη ζωή μου ήταν να μην κάνω σχέδια. Μόνο τότε προκύπτουν ωραία πράγματα, όταν αφήνεσαι στο τυχαίο και δημιουργείς ιστορίες για να βάλεις και τον εαυτό σου μέσα χωρίς προδιαγεγραμμένο σενάριο. Τι να σας πω επομένως; Ό,τι κάτσει.
