Tα βιβλία σου και σ' άλλη παραλία...

Γράφει η Γιώτα Κωνσταντινίδου Αυτό το καλοκαίρι είναι ίσως πιο αμείλικτο με τη συνείδησή μας και μας παρασέρνει σε '' υπόγειου...

Γράφει η Γιώτα Κωνσταντινίδου

Αυτό το καλοκαίρι είναι ίσως πιο αμείλικτο με τη συνείδησή μας και μας παρασέρνει σε ''υπόγειους'', ''underground'',''intellectual'' διαδρόμους. Το νιώθετε; Θυμόμαστε στίχους από ποιητές, πίνουμε τζιν τόνικ και η ματιά χάνεται, βαριόμαστε τα ερωτικά σκάνδαλα της πόλης, χορεύουμε γύρω στις 4:00 τα ξημερώματα με φίλες στην Αριστοτέλους, ζαλισμένες, παραδομένες πια στις σάλπιγγες του καλοκαιριού.
Κάπου εκεί όμως, παραμονεύουν οι μικροί εραστές μας, τα βιβλία. Πάνω στο κρεβάτι, στη ξαπλώστρα, στη τσάντα, στο κάθισμα συνοδηγού. Άλλωστε ένα βιβλίο είναι ένα ασύλληπτο ταξίδι, ένα ερωτικό μονοπάτι, ένα μάθημα ζωής, ένα καταφύγιο στις σιωπές μας, μια σωτήρια, λυτρωτική επιλογή.
Ας προβούμε σε επαναδιαπραγματεύσεις, δεύτερες αναγνώσεις και καινούργιες γοητευτικές γνωριμίες.
''Αδερφοί Καραμαζώφ'', Φιόντορ Ντοστογιέφσκι
Παθιασμένη φιλοσοφική νουβέλα που μας βυθίζει σε ηθικούς στοχασμούς περί ύπαρξης Θεού, ελεύθερης βούλησης και θνησιμότητας. Προβληματισμοί εποχής, πυρήνας μύθου Μεγάλου Ιεροεξεταστή βουτηγμένος σε διαχρονικότητα. Οι ιεροεξεταστές υπάρχουν γύρω μας, όχι μόνο στο θρησκευτικό χώρο, ''οι φιγούρες που να μπορούν να μας επιβληθούν και να μας πούνε τι πρέπει να κάνουμε''. Σκληρός ο Λόγος, τις δύναται ακούειν; Μνημειώδες, κλασικό αριστούργημα..
''Η Αβάσταχτη Ελαφρότητα του Είναι'', Μίλαν Κούντερα
Σύνθετο κείμενο, εναλλαγές, αφήγηση, όνειρο και σκέψη, πρόζα και ποίηση, σύγχρονα κοινωνικοπολιτικά γεγονότα, Αρχαία Ιστορία. Σοβαρότητα και αφέλεια. Θάνατος, ως ονειρική θλίψη και σκληρή Μαύρη Φάρσα. Έτσι δεν τον σκεφτόμαστε όλοι; Τόμας, δον-ζουάν, Τερέζα που ζηλεύει και Σαμπίνα έξυπνη αλλά όχι συναισθηματική.
Η Μεγάλη Χίμαιρα, Καραγάτσης
Ναι, καθαρό ψυχογράφημα. Μαρίνα, μορφωμένη Γαλλίδα, που δε μπορεί να βιώσει τον απόλυτο έρωτα σε ξανθά μαλλιά Δυτικού Ευρωπαίου, κάτι λείπει. Μια ματιά και ακολουθεί χωρίς δεύτερη σκέψη, πιστά, αμετανόητα, με όλο το Είναι της στα πόδια του, τον Έλληνα ναυτικό. Η ζωή σ' ένα ελληνικό νησί με στερεότυπα επαρχίας, με ελληνίδα πεθερά, να ορθώνεται ως η αρχόντισσα και η κυρά του σπιτιού και ξαφνικά ο απαγορευμένος έρωτας με τον αδερφό του άντρα της. Στη μέση ένα παιδί, ένα άλλο στη κοιλιά, ένας άντρα που έρχεται, θάνατος, μοίρες, όλα σε ένα φαύλο κύκλο.
Γράμμα σε ένα παιδί που δε γεννήθηκε ποτέ, Οριάνα Φαλάτσι
Μικρέ μου ή μικρή μου, τι ήσουν άραγε; Σκέψεις, συναισθηματικές διακυμάνσεις μιας εγκυμονούσας. Είναι μια γυναίκα καριερίστρια, ανύπαντρη, ερωτευμένη με ένα σπουδαίο άντρα. Πόσο υπερβαίνει τα κοινωνικά πρέπει; Άθεη, νιχιλιστικός τρόπος σκέψης, ιδέες που μεταφέρει στο έμβρυό της. Θα το κρατήσει ή όχι; Το αφεντικό της, της προτείνει μια τρομερή επαγγελματική ευκαιρία, φεύγει, αγνοεί τις συμβουλές του γιατρού της. Ο αυστηρότερος κριτής ο εαυτός μας. Τον ξένο και τον εχθρό τον είδαμε στον καθρέφτη, (Σεφέρης). Ένοχη ή αθώα; Στο χειρουργικό τραπέζι, δικάζεται. Ποιος αποφασίζει για το γυναικείο κορμί; Για μια άλλη ζωούλα; Ποιος είναι ο ηθικότερος όλων για να κρίνει;
Έντεκα Λεπτά, Παύλο Κοέλιο
Νεαρή πόρνη σε δαιδαλώδεις διαδρόμους αυτογνωσίας. Σας θυμίζει κάτι; Σοκαριστικό, μην είστε συντηρητικοί. Σ' αυτό το βιβλίο συναντάμε έναν άλλο Κοέλιο και μας αρέσει πολύ.
''Τώρα είναι αργά'', Λίνα Φυτίλη
Καλοκαιρινές διακοπές, πανσιόν, κρυμμένα μυστικά, εύθραυστες σχέσεις, διάλογοι, περιστατικά. Συναρπαστικά εποχικό.
Ο άνθρωπος που έτρωγε πολλά, Αύγουστος Κορτώ
Per aspera ad astra. Σκέψεις, προσωπικές ιστορίες, ακρότητες, υπερβολές, αυτοσαρκασμός. Μεταξύ Θεσσαλονίκης, όπου εξελίσσονται παιδικά και εφηβικά χρόνια και Αθηνών που παίρνουν τη σκυτάλη τα ενήλικα με τις βιωματικά ερωτικές περιπέτειες. ''Γιατί τίποτα δεν είναι πιο πολύτιμο, πιο ιαματικό για τη ψυχή από το γέλιο''.
''Ο Φύλακας στη Σίκαλη'', Τζ. Ντ. Σάλιντζερ
Όταν λέμε διαχρονικό, ανεξάντλητο, αξεπέραστο εννοούμε Σάλιντζερ. Αυτή η αδιαπέραστη ερημιά του Χόλντεν Κόλφιντ, του αμείλικτου 30άρη με λεξιλόγιο πιτσιρικά με έχει στοιχειώσει. Απελπισμένος, αρνείται τη συμπόνια σου, τη λύπησή σου, δεν την έχει ανάγκη, περιττή η αγάπη σου, αδιάφορη η φιλία σου είναι Μόνος. Μονήρης, Μεγαλειώδης στη παραίτησή του, απευθύνεται σε ό,τι πιο απελπισμένο έχουμε μέσα μας..
Θέλω να τα πάρω όλα αγκαλιά να τα δέσω με μια μοβ κορδέλα και να σας τα χαρίσω..
Καλή Μετουσίωση..