Kέρδισε τον πρώτο γύρο στο μπρα ντε φερ των spreads...

3,94 δισ. εξασφάλισε την προηγούμενη Πέμπτη η Ισπανία με την έκδοση ομολόγων διάρκειας τριών ετών, κάτι που έγινε με πρόθεση να πληρούντ...

3,94 δισ. εξασφάλισε την προηγούμενη Πέμπτη η Ισπανία με την έκδοση ομολόγων διάρκειας τριών ετών, κάτι που έγινε με πρόθεση να πληρούνται οι προϋποθέσεις αγοράς τους από την ΕΚΤ στη δευτερογενή αγορά. O Nτράγκι κράτησε ορθάνοιχτη την πόρτα των αγορών σε Ισπανία και Ιταλία

Χαλάρωσε το σφίξιμο της γκαρότας στον λαιμό Ιταλίας και Ισπανίας χάρη στη ραγδαία αποκλιμάκωση που σημειώνεται στα επιτόκια δανεισμού των δύο χωρών τις τελευταίες εβδομάδες.
Οι αποδόσεις των διετών ομολόγων της Ισπανίας έπεσαν στο 2,75% από άνω του 7% τον Ιούλιο. Την Πέμπτη η χώρα διέθεσε ομόλογα αξίας 4,8 δισ. Ειδικότερα, άντλησε 859 εκατ. από ομόλογα δεκαετούς ωρίμασης πληρώνοντας τα χαμηλότερα επιτόκια που χρειάστηκε από τον περασμένο Γενάρη. Η ετήσια απόδοσή τους (5,666%) είναι αισθητά μικρότερη απ’ αυτών που πούλησε στις αρχές Αυγούστου (6,647%).
Ωστόσο, τα περισσότερα από τα χρήματα που εξασφάλισε (3,94 δισ.) προήλθαν από ομόλογα διάρκειας τριών ετών, κάτι που έγινε με πρόθεση να πληρούνται οι προϋποθέσεις αγοράς τους από την ΕΚΤ στη δευτερογενή αγορά. Γι’ αυτά οι επενδυτές ζήτησαν υψηλότερο επιτόκιο και η μέση ετήσια απόδοσή τους ανήλθε στο 3,84% έναντι 3,6% στην προηγούμενη δημοπρασία. Μία εβδομάδα νωρίτερα η Ιταλία είχε πουλήσει 12μηνα ομόλογα με το χαμηλότερο επιτόκιο από τον Μάρτιο. Της ζητήθηκε 1,692% έναντι 2,767% στη δημοπρασία τέτοιων ομολόγων στις 13 Αυγούστου. Για την ιβηρική χώρα η πτώση των επιτοκίων δανεισμού συντηρεί την ελπίδα ότι μπορεί να τα καταφέρει «χωρίς τα μαύρα κοστούμια», δηλαδή την τρόικα και τους τεχνοκράτες της.

Κερδίζει χρόνο
Μια κυνικότερη ανάγνωση της στάσης του Μαριάνο Ραχόι θα ήταν ότι προσπαθεί να κερδίσει χρόνο για να ανακοινώσει την προσφυγή, μια ειλημμένη απόφαση, μετά τις περιφερειακές εκλογές του Οκτωβρίου. Εξάλλου, ήταν η υπόσχεση της ΕΚΤ για στήριξη με απεριόριστες αγορές στη δευτερογενή αγορά, όπως σημειώνουν αρκετοί αναλυτές, που προκάλεσε την αναθέρμανση του ενδιαφέροντος των επενδυτών για τα ισπανικά ομόλογα. Για κάτι τέτοιο, όμως, απαραίτητος όρος είναι η χώρα μπει σε μνημονιακό καθεστώς.
Την ίδια στιγμή, η Ιταλία παρακολουθεί τις εξελίξεις στην Ισπανία με τη δυσάρεστη προφητεία ότι θα είναι η επόμενη για Μνημόνιο να την ακολουθεί.
Αν και οι αριθμοί λένε συχνά ψέματα εν προκειμένω κάνουν δυνατές μερικές παρατηρήσεις πάνω στην τρικυμιώδη σχέση που υπάρχει μεταξύ των αγορών και της πολιτικής.
Πρώτα απ’ όλα, μπορούμε να δούμε ότι οι αγορές συνήθως προηγούνται των εξελίξεων στον πολιτικό στίβο, προφανώς λόγω εσωτερικής πληροφόρησης. Οι τάσεις τους, όταν επίκειται κάποιο σημαντικό γεγονός, τις περισσότερες φορές αρχίζουν να εκδηλώνονται λίγες μέρες πριν απ’ αυτό. Ετσι, παρότι η ισχυρή δήλωση Ντράγκι ότι «η ΕΚΤ προτίθεται να κάνει ό,τι χρειαστεί για να προστατεύσει το ευρώ» έγινε στις 26 Ιουλίου, το κόστος δανεισμού για Ισπανία και Ιταλία άρχισε να πέφτει απ’ τις 24 του μήνα. Απ’ την παρατήρηση της εξέλιξης του κόστους δανεισμού και το πώς αυτό κυμαίνεται βάσει των εξελίξεων που προσδοκούν ή και επιβάλλουν οι αγορές στους πολιτικούς, θα μπορούσε κανείς να πιστέψει ότι το πρόβλημα είναι απλά ο δυσκίνητος τρόπος λήψης αποφάσεων και πως η θέσπιση ενός Ευρωπαίου υπερυπουργού Οικονομικών θα έλυνε όλα τα προβλήματα.
Παρότι είναι η ανευθυνότητα των αγορών, δηλαδή των τραπεζών, των hedge funds και των πάσης φύσεως κερδοσκόπων, που οδήγησε την Ευρώπη έως εδώ, αν αυτή δεν μεταρρυθμιστεί ριζικά, δεν έχει άλλη επιλογή από το να υπακούσει στα κελεύσματά τους. Ακόμα και όταν οι αγορές εξορίζουν μια μεγάλη χώρα σαν την Ισπανία. Αλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι με την απαγόρευση άμεσου δανεισμού από τις κεντρικές τράπεζες ή την ΕΚΤ που έχει επιβληθεί με τις ευρωπαϊκές συνθήκες στα κράτη, έχει θεσμοποιηθεί η υπερεξουσία των αγορών επί της ευρωπαϊκής ηπείρου.
8 Οκτωβρίου
Το πιο κρίσιμο ραντεβού
Ο αναλυτής της ελβετικής τράπεζας UBS, Τζανλούκα Ζίλιο, πιστεύει ότι μέχρι το Eurogroup της 8ης Οκτωβρίου, τα επιτόκια δανεισμού των δύο χωρών θα παραμείνουν στα σημερινά -σχετικά χαμηλά- επίπεδα. Αν και τότε δεν γίνει η ισπανική προσφυγή στον μηχανισμό στήριξης, θα ξαναπάρουν την ανηφόρα. Η πιθανή υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Ισπανίας από τη Moody’s, που έχει προειδοποιήσει για το ενδεχόμενο να ρίξει τα ισπανικά ομόλογα στην κατηγορία junk-«σκουπίδια», θα επιταχύνει την πορεία προς τον ευρωμηχανισμό.
Πορείες παράλληλες
Το αόρατο χέρι των αγορών έχει χαράξει, σχεδόν, ίδιες πορείες για τα επιτόκια των δεκαετών ομολόγων Ιταλίας και Ισπανίας, μάλιστα, μπορούμε να δούμε ότι οι αγορές συνήθως προηγούνται των εξελίξεων στον πολιτικό στίβο.
1. Στο κλίμα πιέσεων προς τον Μπερλουσκόνι, οι οποίες κατέληξαν τελικά στην αντικατάστασή του απ’ τον Μάριο Μόντι, μπορεί να αποδοθεί το ράλι των spreadς, δηλαδή της διαφοράς επιτοκίου των 10ετών ιταλικών ομολόγων με τα αντίστοιχα γερμανικά, το τελευταίο έτος.
2. Οι χαμηλότερες μέσα στους 12 τελευταίους μήνες κατ’ έτος αποδόσεις των ιταλικών και ισπανικών ομολόγων σημειώθηκαν μεταξύ Φεβρουαρίου και Μαρτίου. Από τότε, όμως, ολόκληρη η άνοιξη και το μισό καλοκαίρι κύλησαν με «κανόνια» σαν της Bankia, υποβαθμίσεις-χτυπήματα των οίκων αξιολόγησης και ενδοευρωπαϊκές ανακατατάξεις των ισορροπιών ισχύος, καθότι στις 6 Μαΐου ο γαλλικός λαός έκανε το δίδυμο Μερκοζί ανάμνηση, «ταράζοντας τα επιτόκια».
3. Στις 24 Ioυλίου σημειώθηκε το υψηλό έτους για την ετήσια απόδοση των 10ετών ισπανικών ομολόγων με 7,62%, που είναι και η υψηλότερη απόδοση που έδιναν από την εισαγωγή του ευρώ. Επιπλέον, τα ισπανικά spreads, δηλαδή η διαφορά επιτοκίου των 10ετών ομολόγων με τα αντίστοιχα γερμανικά, έφτασε το 6,38%. Την ίδια ημέρα, σημειώθηκε η κορύφωση μιας τετράμηνης περιόδου ανόδου των επιτοκίων και για την Ιταλία.
4. Τα επιτόκια δανεισμού άρχισαν να υποχωρούν συγχρόνως για τις δύο χώρες έως τις 21 Αυγούστου, οπότε οι αγορές άρχισαν να δείχνουν ανυπομονησία για τη συγκεκριμενοποίηση του σχεδίου της ΕΚΤ που είχε υποσχεθεί ο Μάριο Ντράγκι.
5. Το επόμενο τοπικό υψηλό σημειώθηκε στις 31 Αυγούστου, ημέρα κατά την οποία ανακοινώθηκε η πρόθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να θέσει υπό την εποπτεία της ΕΚΤ 6.000 τράπεζες της Ευρωζώνης, και από τότε ακολούθησε μια κάθετη πτώση των επιτοκίων δανεισμού.
6. Λίγες μέρες αργότερα διέρρευσε στον Τύπο ένα κομμάτι του σχεδίου Ντράγκι, ακολούθησαν και οι επίσημες ανακοινώσεις και μέσα σε δύο εβδομάδες έπεσε στο 5,63% και στο 5,01% η ετήσια απόδοση των 10ετών ομολόγων Ισπανίας και Ιταλίας αντίστοιχα.
Νικήτας Κουριδάκης