«Για του Χριστού την Πίστη την Αγία…»

Του Θανάση Νικολαΐδη. ΟΙ «παρα θρησκευτικοί», οργανωμένοι και νόμιμοι, είναι πιο…δραστήριοι και επικίνδυνοι. Και ζημιογόνοι για τη θρ...

Του Θανάση Νικολαΐδη.

ΟΙ «παρα θρησκευτικοί», οργανωμένοι και νόμιμοι, είναι πιο…δραστήριοι και επικίνδυνοι. Και ζημιογόνοι για τη θρησκεία και δεν το βλέπουν οι χριστιανοί. Όπως δεν(;) είδε τους παρακρατικούς το κράτος και συγκυβερνούσαν, κατά περιόδους και περιστάσεις.

ΔΕΝ ορίζεται επακριβώς η ελευθερία του λόγου, ωστόσο, την οριοθετεί το αισθητήριο του μέσου έλληνα. Η αντίληψή του περί «απαγορευμένου», με την καλαισθησία, την αισθητική και την κουλτούρα του. Το αντιλαμβάνεται πού και πότε παραβιάζονται τα όρια και αντιδρά είτε δέχεται αγόγγυστα περιορισμούς και απαγορεύσεις. Κι αν ένας γυμνός στο δρόμο συλλαμβάνεται για προσβολή της δημοσίας αιδούς και δεν αντιδρά για τη σύλληψη, το ίδιο πρέπει να ισχύει π.χ. για την Λαζοπούλειο «τέχνη» της αθυροστομίας σε κοινή, δημόσια ακρόαση (τηλεόραση).

ΚΑΙ, βέβαια, υπάρχουν τα σύμβολα, ιερά και εθνικά, που δεν αφήνονται βορά στις ορέξεις αδίστακτων με προσωπείο κουλτουριάρη. Προστατεύονται με νόμο, αλλά ασπίδα τους είναι ο σεβασμός των πιστών και ο πατριωτισμός των ελλήνων. Κι αν η ελληνική σημαία σε προεκλογικές «λαοθάλασσες» είναι αμαρτία, η ανάρτησή της σε κοντάρια τραμπούκων είναι έγκλημα.

ΞΑΝΑΠΑΜΕ στους παραθρησκευτικούς και τη φανατίλα τους. Δεν δίδαξε το μίσος ο Χριστός και η θρησκεία μας στηρίζεται στην αγάπη. Γι αυτό θα «επιζήσει», όταν κάποιες άλλες θα σβήσουν. Εκεί, λοιπόν, έξω απ’ το θέατρο και με αφορμή την επίμαχη παράσταση, είδαμε κι ακούσαμε φοβερά πράγματα. Δίπλα σε παπάδες με τον σταυρό προτεταμένο και ξόρκια ψιθυριστά, κυρίες (με τον κότσο) έτοιμες να…σκοτώσουν για «Του Χριστού την Πίστη την Αγία». Δίπλα τους και χωρίς να κοκκινίζουν, έβριζε χυδαία, χειρονομούσε και απειλούσε έλληνας ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ! Με λεξιλόγιο που θα χρησιμοποιούσε κι ο τελευταίος της αγοράς, του λιμανιού και του γηπέδου. Ασύλληπτος, ατρόμητος, καμαρωτός, κι όλα για του «Χριστού την Πίστη κ.λπ.».

ΟΙ κυράτσες (με τον κότσο-κεφτέ στο αδειανό κεφάλι) δίπλα του, καμάρωναν. Με τα κλειστά αυτιά και ανοιχτό στόμα, για το «ίσο» στον δημόσιο υβριστή-χριστιανό. Και, βέβαια, όλοι τους σταυροκοπήθηκαν ξορκίζοντας το κακό. Με την αστυνομία θεατή, τα κλομπ στη θήκη και τους ροπαλοφόρους σε κατάνυξη θρησκευτική (μέχρι να σκάσει μύτη κάνας…άθεος και να ξαναβρούν τον εαυτό τους).

ΔΕΝ είδαμε την παράταση, καταδικάζουμε κάθε απόπειρα προσβολής της πίστης και των συμβόλων μας σε οποιοδήποτε τόπο και χώρο, είδαμε παραθρησκευτικούς και σκληρούς βωμολόχους, δεν είδαμε πραγματικούς χριστιανούς.