H απόπειρα νεκρανάστασης του αγγελιοσήμου...

 Όπως λέει και η παλιά παροιμία, «δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά». Η απόπειρα νεκρανάστασης της ιδέας επιβολής αγγελιοσήμου στο διαδίκ...

 Όπως λέει και η παλιά παροιμία, «δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά». Η απόπειρα νεκρανάστασης της ιδέας επιβολής αγγελιοσήμου στο διαδίκτυο δεν αποτελεί ασφαλώς μια απλή σκέψη ή πρόταση των ασφαλιστικών ταμείων ΕΤΑΠ - ΜΜΕ και ΕΔΟΕΑΠ, αλλά κάτι παραπάνω.

Είναι προφανές ότι κάποιου είδους ενθάρρυνση, έμμεση ή άμεση θα πρέπει να υπήρξε για να προβούν τα συγκεκριμένα ασφαλιστικά ταμεία στη σχετική πρωτοβουλία. Είτε από κυβερνητικής πλευράς, είτε από ανταγωνιστικά συμφέροντα στα ΜΜΕ, που βλέπουν το διαδίκτυο να επεκτείνει την επιρροή του επηρεάζοντας -έστω και οριακά για την ώρα, τα διαφημιστικά έσοδα των παραδοσιακών ΜΜΕ.
Τα ταμεία που διαχειρίστηκαν όμως επί δεκαετίες τα τεράστια έσοδα του αγγελιοσήμου από τα παραδοσιακά διαφημιστικά μέσα, δεν έχουν κανένα ηθικό έρεισμα στη διεκδίκησή τους. Η σπατάλη πόρων που χαρακτήρισε αυτή τη διαχείριση (με τη μορφή κυρίως ασφαλιστικών παροχών), ήταν εξόχως προκλητική. Ιδίως αν ληφθεί υπόψη ότι οι σχετικοί πόροι δεν προέρχονταν από έσοδα που είχαν δημιουργηθεί λόγω της εργασίας όσων επωφελούντο από το αγγελιόσημο, αλλά στη συντριπτική τους πλειοψηφία από τρίτους. Αξίζει με την ευκαιρία αυτή να επαναλάβουμε την οικονομική ανάλυση του διαχρονικού σκανδάλου του αγγελιοσήμου, το οποίο έχουμε επίσης διαχρονικά καταγγείλει εδώ και (κυριολεκτικά) δεκαετίες.
Οι ασφαλιστικές εισφορές συνδέονται με την εργασία του κάθε εργαζόμενου. Είναι δηλαδή ένα μέρος της αμοιβής του που διατίθεται ως ασφαλιστικό συμβόλαιο (ή υποχρεωτική ασφαλιστική αποταμίευση) για το καλύτερο δικό του μέλλον. Η εξατομίκευση αυτή των εισφορών επιτρέπει στο ασφαλιστικό σύστημα να λειτουργήσει με δικαιοσύνη και οικονομική αποτελεσματικότητα. Οι εργαζόμενοι έχουν κίνητρο να καταγράφεται η απασχόλησή τους και το σύνολο των αποδοχών τους γιατί έτσι εξασφαλίζουν τις ασφαλιστικές τους αποταμιεύσεις, το ασφαλιστικό σύστημα μπορεί να σχεδιάσει το μέλλον στη βασική αρχή ότι ο κάθε εργαζόμενος θα πάρει πίσω ό,τι αποταμιεύτηκε για λογαριασμό του και όπου υπάρχει κοινωνική ανάγκη το κράτος θα παρεμβαίνει συμπληρώνοντας την ασφαλιστική αποταμίευση από τη γενική φορολογία, τηρώντας την αρχή ό,τι επιδοτούνται και ενισχύονται οι φτωχότεροι και όχι οι σχετικά πλουσιότεροι. Το αγγελιόσημο και όλοι οι πόροι υπέρ τρίτων παραβιάζουν αυτές τις βασικές αρχές.
Ο πόρος δεν συνδέεται με την εργασία του ενός, αλλά είναι μια ειδική φορολογία εσόδων στα οποία έχουν συνεισφέρει πολύ περισσότεροι από όσους απολαμβάνουν τον σχετικό πόρο. Για παράδειγμα, ο φόρος στη διαδικτυακή διαφήμιση θα επιβαρύνει εκτός από τους αποδέκτες του αγγελιοσήμου, όλους όσους εργάζονται με άλλα ασφαλιστικά καθεστώτα στα διαδικτυακά μέσα (ΙΚΑ, άλλους ελεύθερους επαγγελματίες κ.λπ.), ενώ θα έχει επιπτώσεις και σε όσους απασχολούνται στις διαφημιστικές εταιρείες, στα media shops, ακόμα και στους εργαζομένους στις εταιρείες των διαφημιζόμενων. Πρόκειται για μια απόπειρα επανόδου - στο συγκεκριμένο θέμα - , στις φαύλες συντεχνιακές μεθοδεύσεις οι οποίες μας οδήγησαν στη σημερινή καταστροφή. Δεν πρέπει να περάσει και δεν πρόκειται να περάσει.
 marketingweek.gr