Ζίζεκ: «Ο Ομπάμα δεν είναι απλώς ένας Μπους με ανθρώπινο πρόσωπο»

Ο σλοβένος φιλόσοφος κρίνει θετικά τη θητεία του αμερικανού προέδρου.   Σε άρθρο του στη βρετανική εφημερίδα Guardian, o σλοβένος φι...

Ο σλοβένος φιλόσοφος κρίνει θετικά τη θητεία του αμερικανού προέδρου. 

Σε άρθρο του στη βρετανική εφημερίδα Guardian, o σλοβένος φιλόσοφος Σλαβόι Ζίζεκ υποστηρίζει ότι αιτία της επανεκλογής του Μπαράκ Ομπάμα στην αμερικανική προεδρία στάθηκε το γεγονός ότι κατάφερε να κερδίσει την λεγόμενη «σταθεροποιητική τάξη», δηλαδή «όχι την παλιά άρχουσα τάξη, αλλά εκείνους που επιθυμούν την σταθερότητα και τη συνέχεια της υπάρχουσας κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής τάξης - της τάξης εκείνης που ακόμη και όταν φωνάζει για αλλαγή, το κάνει για να εξασφαλίσει ότι τίποτα δεν θα αλλάξει».

«Πολλοί απογοητευμένοι από την προεδρία του τού καταλόγισαν ακριβώς το γεγονός ότι πυρήνας της πολυδιαφημισμένης ‘ελπίδας’ είναι πως το σύστημα μπορεί να επιβιώσει και με μετριοπαθείς αλλαγές», τονίζει ο Ζίζεκ.

Στο ερώτημα αν πρέπει λοιπόν να ξεγράψουμε τον Ομπάμα, «μήπως τελικά δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο ρεπουμπλικανός πρώην πρόεδρος Τζορτζ Μπους με ανθρώπινο πρόσωπο», ο σλοβένος φιλόσοφος υπογραμμίζει ότι υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν πέρα από αυτή την απαισιόδοξη θεώρηση.
«Μία από τις υψηλές τέχνες της πολιτικής είναι να επιμένει κανείς σε μια συγκεκριμένη απαίτηση, η οποία αν και ρεαλιστική στο έπακρο, νόμιμη και επιτεύξιμη, διαταράσσει τον πυρήνα της ηγεμονικής ιδεολογίας. Οι μεταρρυθμίσεις του συστήματος υγείας του Ομπάμα, αν και δέχτηκαν πολλούς συμβιβασμούς υπήρξαν ένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση  - πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς  τον πανικό και την μανία που πυροδότησαν στο στρατόπεδο των ρεπουμπλικάνων;  Αγγιξαν ένα νεύρο στην ίδια την καρδιά του αμερικανικού ιδεολογικού οικοδομήματος.: εκείνο της ελευθερίας της επιλογής.», εξηγεί ο Ζίζεκ και συνεχίζει ότι «η ελευθερία επιλογής λειτουργεί μόνο αν υπάρχει ένα σύνθετο δίκτυο νομικών, εκπαιδευτικών, ηθικών, οικονομικών και άλλων συνθηκών σε ένα αόρατο παρασκήνιο για να μπορεί κανείς να ασκεί αυτή του την ελευθερία.»

«Ο Ομπάμα κατηγορείται συχνά ότι διχάζει τον αμερικανικό λαό αντί να τον συγκεντρώνει υπό την ομπρέλα δικομματικών λύσεων - μήπως όμως αυτό είναι το καλό με εκείνον; Σε καταστάσεις κρίσης, απαιτείται επειγόντως ένας διχασμός ανάμεσα σε εκείνους που θέλουν να συνεχίσουν στις παλιές παραμέτρους και σε εκείνους που γνωρίζουν ότι είναι απαραίτητη η αλλαγή. Ένας τέτοιος διχασμός και όχι οπορτουνιστικοί συμβιβασμοί, είναι ο μόνος δρόμος για μια πραγματική ενότητα.», υποστηρίζει στον Guardian ο σλοβένος φιλόσοφος.

«Οι επιφανειακές ελευθερίες καμουφλάρουν την ισχύ των διαφόρων ελίτ που επιβάλλουν την θέλησή τους, μέσω του ελέγχου των ΜΜΕ. Η δημοκρατία μας πρέπει να επανεφεύρει τον εαυτό της.  Κανένα άνοιγμα δεν πρέπει να μείνει ανεκμετάλλευτο  για να μας φέρει πιο κοντά στον στόχο μας, ακόμη και οι ελάχιστες χαραμάδες μέσα από τις οποίες έλαμψε λίγο φως κατά την πρώτη θητεία του Ομπάμα. Αποστολή μας στην δεύτερη θητεία του είναι να διατηρήσουμε μια συνεχή πίεση και να διευρύνουμε αυτά τα ανοίγματα» καταλήγει.