Το ναυάγιο της Συνόδου Κορυφής για τον κοινοτικό προϋπολογισμό στις 22 και 23 Νοεμβρίου δεν ήταν οικονομικό, όπως λανθασμένα πολλοί εκτί...
Το ναυάγιο της Συνόδου Κορυφής για τον κοινοτικό προϋπολογισμό στις 22 και 23 Νοεμβρίου δεν ήταν οικονομικό, όπως λανθασμένα πολλοί εκτίμησαν, αλλά βαθύτατα πολιτικό, κι αυτό θα επιβεβαιώνεται, όπως αναφέρει δημοσίευμα του περιοδικού «Επίκαιρα», συνεχώς στο εξής με επόμενο στάδιο τη Σύνοδο Κορυφής του Δεκεμβρίου.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σε πολιτική και θεσμική παρακμή, αποσυντίθεται βήμα βήμα, αλλά στο βάθος του τούνελ αρχίζει να σχεδιάζεται ένα νέο εταιρικό σχήμα, που θα αλλάξει ριζικά τα πολιτικά, οικονομικά και γεωπολιτικά δεδομένα.
Η Σύνοδος Κορυφής στις 13 και 14 Δεκεμβρίου έχει προγραμματιστεί από το καλοκαίρι να συζητήσει, να αποφασίσει και να προωθήσει την πολιτική και τραπεζική ένωση της ΕΕ.
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα του περιοδικού, για τον προϋπολογισμό θα γίνει νέα Σύνοδος περί τα τέλη Ιανουαρίου ή αρχές Φεβρουαρίου, ενώ για την αντιμετώπιση της κρίσης όλα παραπέμπονται, υπό τη σθεναρή αντίσταση του Βερολίνου, για μετά τις γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου, ουσιαστικά από το 2014.
Ωστόσο, η κρίση αιωρείται απειλητικά πάνω από την Ευρώπη και το ερώτημα που παραμένει είναι πώς θα διατηρήσει τις αμυντικές του γραμμές το Βερολίνο σε όλα τα θέματα. Ας σημειωθεί ότι την πολιτική ένωση προωθεί μετ’ επιτάσεως το Βερολίνο, επιδιώκοντας και τη θεσμική κυριαρχία στην ΕΕ.
Όμως, με τη στάση του έχει δημιουργήσει πολλούς εχθρούς που θα περιμένουν το Δεκέμβριο την Άνγκελα Μέρκελ για να ανταποδώσουν.
Γνωρίζοντας τα προβλήματα, η Μέρκελ και η Γερμανία θα προωθήσουν, σύμφωνα με πληροφορίες του περιοδικού, τον ετήσιο προϋπολογισμό για την ΕΕ, δηλαδή διάρκειας ενός έτους, αντί για τον επταετή που προβλέπεται, προκαλώντας, ενδεχομένως, νέα θύελλα.
Η θέση της Ελλάδας
Οι ισορροπίες στην ΕΕ ανατρέπονται, μια νέα ΕΕ σχεδιάζεται, η θέση της χώρας είναι απολύτως επισφαλής, ενώ στην Ελλάδα δεν έχουν συνεδριάσει ποτέ ούτε η Βουλή ούτε καν το υπουργικό Συμβούλιο για να κάνουν έστω μια συζήτηση ενόψει μιας Συνόδου ή ενός Eurogroup.
Αυτό που συνέβη στη Σύνοδο Κορυφής ήταν μια φυσιολογική εξέλιξη. Γιατί εδώ και μήνες καταγράφονται με όλο και πιο έντονους ρυθμούς η αποδόμηση της πολιτικής και ο εγκλωβισμός των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων στα λογιστικά και στατιστικά δεδομένα. Σ’ έναν κυκεώνα αριθμών και υπολογισμών, τα περιθώρια άσκησης μιας νέας πολιτικής υπέρβασης που έχει ανάγκη η Ευρώπη είναι σχεδόν μηδαμινά.
Η επιβολή της γερμανικής νοοτροπίας έχει ήδη αποβεί καταστροφική και έχει ήδη συμπαρασύρει όλο το οικοδόμημα σε κρίση, μάλλον χωρίς επιστροφή. Μια νέα Ευρώπη, με νέες ισορροπίες, με άλλους κύκλους, αρχίζει να δημιουργείται και σε αυτό τον ορυμαγδό της κρίσης η θέση της Ελλάδας αγνοείται.
Η χώρα μας βρίσκεται ήδη στο περιθώριο, όπως αποδείχτηκε στις τελευταίες συνεδριάσεις του Eurogroup και στη Σύνοδο Κορυφής, καθώς σιωπηλή περίμενε τις αποφάσεις των άλλων. Το θέμα είναι αν τελικά θα βρεθεί εκτός Ευρωζώνης και έρμαιο των διαθέσεων των ξένων ή αν θα αντιδράσει για να πάρει καλύτερη θέση στη νέα αρχιτεκτονική που δημιουργείται.
Σύμφωνα με κοινοτικές πηγές των «Επίκαιρων», πίσω από το όργιο διεργασιών και των αντιπαραθέσεων για τον κοινοτικό προϋπολογισμό της επταετίας 2014-2020 κρύβονταν η άρνηση της Γερμανίας και δευτερευόντως των σκανδιναβικών χωρών να δημιουργήσουν, μέσω του προϋπολογισμού, προοπτικές ανάπτυξης και εξόδου από την κρίση, με τη διασφάλιση του ευρώ και μ’ ένα νέο πολιτικό σχέδιο η ΕΕ να ενισχυθεί, να διασφαλίσει το σημερινό τουλάχιστον επίπεδο διαβίωσης, να κάνει σχέδια για το μέλλον.
Όπως αναφέρουν κοινοτικοί εμπειρογνώμονες, σε σύντομο χρονικό διάστημα η ρήξη στην ΕΕ θα λάβει στρατηγικό χαρακτήρα. Η Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη ίσως διατηρήσουν το ευρώ, η Νότια Ευρώπη θα βρεθεί εκτός ή με νέο νόμισμα και η Ανατολική Ευρώπη θα οδηγηθεί σε ακραία φτώχεια.
Ούτε ανάπτυξη ούτε επενδύσεις σημαντικές προβλέπονται για τις χώρες αυτές και, μάλιστα, η προοπτική εφαρμογής του νέου Δημοσιονομικού Συμφώνου, με τις αυτόματες ποινές που επιβάλλει για τα ελλείμματα, θα παραλύσει τις οικονομίες και θα μετατρέψει όλες αυτές τις χώρες-ίσως και του Νότου-σε μια απέραντη Ειδική Οικονομική Ζώνη. Κατά συνέπεια, οδηγούμαστε σε δύο ή τρεις Ενώσεις εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και, αν η περιφέρεια της Ένωσης δεν ενωθεί γύρω από ένα κοινό σχέδιο, το μέλλον της θα είναι ζοφερό.
«Αγκύλωση» στα Κοινοβούλια
Το επόμενο στάδιο, σύμφωνα με τους ίδιους κύκλους, που σε πρώτη φάση θα τεθεί στη Σύνοδο του Δεκεμβρίου, θα είναι η θωράκιση αυτής της πολιτικής με πολιτικούς κανόνες, δηλαδή μέσω της αποσάθρωσης των Κοινοβουλίων και την υπερίσχυση των μνημονίων για τις χώρες που πλήττει η κρίση και είναι ελεγχόμενες-υπό επιτήρηση-, ενώ η πορεία στο εσωτερικό της Γερμανίας θα είναι ακριβώς αντίθετη. Το γερμανικό Κοινοβούλιο υπερισχύει ακόμη και των ευρωπαϊκών θεσμών, όπως απεφάνθη στις 12 Σεπτεμβρίου το Συνταγματικό Δικαστήριο της Καρλσρούης.
Τα μυστήρια της Παγκόσμιας Τράπεζας
Το παρασκηνιακό αίτημα της Ελλάδας για βοήθεια από την Παγκόσμια Τράπεζα, κυρίως από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης, καθώς ουδέποτε έγινε κάποια επίσημη ανακοίνωση από την κυβέρνηση, προκάλεσε απορίες και ερωτήματα, αλλά για υποψιασμένους πολιτικούς και εμπειρογνώμονες, κυρίως για κοινοτικούς αξιωματούχους, ήταν μια ακόμη μειωτική επιλογή για τη χώρα μας.
Η Παγκόσμια Τράπεζα έχει εμπειρία σε αναπτυσσόμενες χώρες και σε χώρες της Λατινικής Αμερικής στη συλλογή των φόρων, στην αναδιάρθρωση των επιχειρήσεων, ενώ εξακολουθεί να έχει παρουσία σε όλες σχεδόν τις βαλκανικές χώρες.
Το μείζον ζήτημα που θέτουν κοινοτικοί αξιωματούχοι είναι ότι η Ελλάδα, με την εμπλοκή της Παγκόσμιας Τράπεζας, ουσιαστικά κατηγοριοποιείται στις αναπτυσσόμενες χώρες, δηλαδή στις τριτοκοσμικές, και κατά συνέπεια δεν μπορεί να λειτουργήσει η οικονομία της με τους κανόνες της Ευρωζώνης με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους μελλοντικούς χειρισμούς της Γερμανίας, αν η λεγόμενη «τελική λύση» θα είναι η πορεία για έξοδο από το ευρώ.
Ωστόσο, η Παγκόσμια Τράπεζα έρχεται στην Ελλάδα γιατί θεωρείται «ειδική περίπτωση, όπως μόνιμα την αποκαλούν οι εταίροι, κυρίως οι Γερμανοί, τα τελευταία δύο χρόνια, με την πρόσφατη χαρακτηριστική δήλωση του Γερμανού οικονομολόγου και μέλους του Οικονομικού Συμβουλίου, Λαρς Φελντ, ο οποίος δήλωσε ότι η Ελλάδα ως «ειδική περίπτωση» έχει προβλήματα που δεν αντιμετωπίζουν άλλες χώρες, καθώς, όπως λέει, είναι πολύ δύσκολο να εισπραχθούν φόροι και να εξυγιανθεί η δημοσιονομική κατάσταση.
Ο κ. Φελντ είπε ότι «η Ελλάδα ζήτησε τώρα τη βοήθεια της Παγκόσμιας Τράπεζας, η οποία έχει την εμπειρία να οικοδομήσει διοικητικές δομές σε κράτη με τέτοιες δυσκολίες. Αυτό είναι ένα σωστό βήμα. Η ΕΕ δεν μπορεί να τις εξασφαλίσει. Θα εγείρετο τεράστια δυσαρέσκεια εάν Γερμανοί υπάλληλοι προσπαθούσαν να εισπράξουν φόρους στην Ελλάδα».
Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σε πολιτική και θεσμική παρακμή, αποσυντίθεται βήμα βήμα, αλλά στο βάθος του τούνελ αρχίζει να σχεδιάζεται ένα νέο εταιρικό σχήμα, που θα αλλάξει ριζικά τα πολιτικά, οικονομικά και γεωπολιτικά δεδομένα.
Η Σύνοδος Κορυφής στις 13 και 14 Δεκεμβρίου έχει προγραμματιστεί από το καλοκαίρι να συζητήσει, να αποφασίσει και να προωθήσει την πολιτική και τραπεζική ένωση της ΕΕ.
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα του περιοδικού, για τον προϋπολογισμό θα γίνει νέα Σύνοδος περί τα τέλη Ιανουαρίου ή αρχές Φεβρουαρίου, ενώ για την αντιμετώπιση της κρίσης όλα παραπέμπονται, υπό τη σθεναρή αντίσταση του Βερολίνου, για μετά τις γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου, ουσιαστικά από το 2014.
Ωστόσο, η κρίση αιωρείται απειλητικά πάνω από την Ευρώπη και το ερώτημα που παραμένει είναι πώς θα διατηρήσει τις αμυντικές του γραμμές το Βερολίνο σε όλα τα θέματα. Ας σημειωθεί ότι την πολιτική ένωση προωθεί μετ’ επιτάσεως το Βερολίνο, επιδιώκοντας και τη θεσμική κυριαρχία στην ΕΕ.
Όμως, με τη στάση του έχει δημιουργήσει πολλούς εχθρούς που θα περιμένουν το Δεκέμβριο την Άνγκελα Μέρκελ για να ανταποδώσουν.
Γνωρίζοντας τα προβλήματα, η Μέρκελ και η Γερμανία θα προωθήσουν, σύμφωνα με πληροφορίες του περιοδικού, τον ετήσιο προϋπολογισμό για την ΕΕ, δηλαδή διάρκειας ενός έτους, αντί για τον επταετή που προβλέπεται, προκαλώντας, ενδεχομένως, νέα θύελλα.
Η θέση της Ελλάδας
Οι ισορροπίες στην ΕΕ ανατρέπονται, μια νέα ΕΕ σχεδιάζεται, η θέση της χώρας είναι απολύτως επισφαλής, ενώ στην Ελλάδα δεν έχουν συνεδριάσει ποτέ ούτε η Βουλή ούτε καν το υπουργικό Συμβούλιο για να κάνουν έστω μια συζήτηση ενόψει μιας Συνόδου ή ενός Eurogroup.
Αυτό που συνέβη στη Σύνοδο Κορυφής ήταν μια φυσιολογική εξέλιξη. Γιατί εδώ και μήνες καταγράφονται με όλο και πιο έντονους ρυθμούς η αποδόμηση της πολιτικής και ο εγκλωβισμός των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων στα λογιστικά και στατιστικά δεδομένα. Σ’ έναν κυκεώνα αριθμών και υπολογισμών, τα περιθώρια άσκησης μιας νέας πολιτικής υπέρβασης που έχει ανάγκη η Ευρώπη είναι σχεδόν μηδαμινά.
Η επιβολή της γερμανικής νοοτροπίας έχει ήδη αποβεί καταστροφική και έχει ήδη συμπαρασύρει όλο το οικοδόμημα σε κρίση, μάλλον χωρίς επιστροφή. Μια νέα Ευρώπη, με νέες ισορροπίες, με άλλους κύκλους, αρχίζει να δημιουργείται και σε αυτό τον ορυμαγδό της κρίσης η θέση της Ελλάδας αγνοείται.
Η χώρα μας βρίσκεται ήδη στο περιθώριο, όπως αποδείχτηκε στις τελευταίες συνεδριάσεις του Eurogroup και στη Σύνοδο Κορυφής, καθώς σιωπηλή περίμενε τις αποφάσεις των άλλων. Το θέμα είναι αν τελικά θα βρεθεί εκτός Ευρωζώνης και έρμαιο των διαθέσεων των ξένων ή αν θα αντιδράσει για να πάρει καλύτερη θέση στη νέα αρχιτεκτονική που δημιουργείται.
Σύμφωνα με κοινοτικές πηγές των «Επίκαιρων», πίσω από το όργιο διεργασιών και των αντιπαραθέσεων για τον κοινοτικό προϋπολογισμό της επταετίας 2014-2020 κρύβονταν η άρνηση της Γερμανίας και δευτερευόντως των σκανδιναβικών χωρών να δημιουργήσουν, μέσω του προϋπολογισμού, προοπτικές ανάπτυξης και εξόδου από την κρίση, με τη διασφάλιση του ευρώ και μ’ ένα νέο πολιτικό σχέδιο η ΕΕ να ενισχυθεί, να διασφαλίσει το σημερινό τουλάχιστον επίπεδο διαβίωσης, να κάνει σχέδια για το μέλλον.
Όπως αναφέρουν κοινοτικοί εμπειρογνώμονες, σε σύντομο χρονικό διάστημα η ρήξη στην ΕΕ θα λάβει στρατηγικό χαρακτήρα. Η Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη ίσως διατηρήσουν το ευρώ, η Νότια Ευρώπη θα βρεθεί εκτός ή με νέο νόμισμα και η Ανατολική Ευρώπη θα οδηγηθεί σε ακραία φτώχεια.
Ούτε ανάπτυξη ούτε επενδύσεις σημαντικές προβλέπονται για τις χώρες αυτές και, μάλιστα, η προοπτική εφαρμογής του νέου Δημοσιονομικού Συμφώνου, με τις αυτόματες ποινές που επιβάλλει για τα ελλείμματα, θα παραλύσει τις οικονομίες και θα μετατρέψει όλες αυτές τις χώρες-ίσως και του Νότου-σε μια απέραντη Ειδική Οικονομική Ζώνη. Κατά συνέπεια, οδηγούμαστε σε δύο ή τρεις Ενώσεις εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και, αν η περιφέρεια της Ένωσης δεν ενωθεί γύρω από ένα κοινό σχέδιο, το μέλλον της θα είναι ζοφερό.
«Αγκύλωση» στα Κοινοβούλια
Το επόμενο στάδιο, σύμφωνα με τους ίδιους κύκλους, που σε πρώτη φάση θα τεθεί στη Σύνοδο του Δεκεμβρίου, θα είναι η θωράκιση αυτής της πολιτικής με πολιτικούς κανόνες, δηλαδή μέσω της αποσάθρωσης των Κοινοβουλίων και την υπερίσχυση των μνημονίων για τις χώρες που πλήττει η κρίση και είναι ελεγχόμενες-υπό επιτήρηση-, ενώ η πορεία στο εσωτερικό της Γερμανίας θα είναι ακριβώς αντίθετη. Το γερμανικό Κοινοβούλιο υπερισχύει ακόμη και των ευρωπαϊκών θεσμών, όπως απεφάνθη στις 12 Σεπτεμβρίου το Συνταγματικό Δικαστήριο της Καρλσρούης.
Τα μυστήρια της Παγκόσμιας Τράπεζας
Το παρασκηνιακό αίτημα της Ελλάδας για βοήθεια από την Παγκόσμια Τράπεζα, κυρίως από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης, καθώς ουδέποτε έγινε κάποια επίσημη ανακοίνωση από την κυβέρνηση, προκάλεσε απορίες και ερωτήματα, αλλά για υποψιασμένους πολιτικούς και εμπειρογνώμονες, κυρίως για κοινοτικούς αξιωματούχους, ήταν μια ακόμη μειωτική επιλογή για τη χώρα μας.
Η Παγκόσμια Τράπεζα έχει εμπειρία σε αναπτυσσόμενες χώρες και σε χώρες της Λατινικής Αμερικής στη συλλογή των φόρων, στην αναδιάρθρωση των επιχειρήσεων, ενώ εξακολουθεί να έχει παρουσία σε όλες σχεδόν τις βαλκανικές χώρες.
Το μείζον ζήτημα που θέτουν κοινοτικοί αξιωματούχοι είναι ότι η Ελλάδα, με την εμπλοκή της Παγκόσμιας Τράπεζας, ουσιαστικά κατηγοριοποιείται στις αναπτυσσόμενες χώρες, δηλαδή στις τριτοκοσμικές, και κατά συνέπεια δεν μπορεί να λειτουργήσει η οικονομία της με τους κανόνες της Ευρωζώνης με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους μελλοντικούς χειρισμούς της Γερμανίας, αν η λεγόμενη «τελική λύση» θα είναι η πορεία για έξοδο από το ευρώ.
Ωστόσο, η Παγκόσμια Τράπεζα έρχεται στην Ελλάδα γιατί θεωρείται «ειδική περίπτωση, όπως μόνιμα την αποκαλούν οι εταίροι, κυρίως οι Γερμανοί, τα τελευταία δύο χρόνια, με την πρόσφατη χαρακτηριστική δήλωση του Γερμανού οικονομολόγου και μέλους του Οικονομικού Συμβουλίου, Λαρς Φελντ, ο οποίος δήλωσε ότι η Ελλάδα ως «ειδική περίπτωση» έχει προβλήματα που δεν αντιμετωπίζουν άλλες χώρες, καθώς, όπως λέει, είναι πολύ δύσκολο να εισπραχθούν φόροι και να εξυγιανθεί η δημοσιονομική κατάσταση.
Ο κ. Φελντ είπε ότι «η Ελλάδα ζήτησε τώρα τη βοήθεια της Παγκόσμιας Τράπεζας, η οποία έχει την εμπειρία να οικοδομήσει διοικητικές δομές σε κράτη με τέτοιες δυσκολίες. Αυτό είναι ένα σωστό βήμα. Η ΕΕ δεν μπορεί να τις εξασφαλίσει. Θα εγείρετο τεράστια δυσαρέσκεια εάν Γερμανοί υπάλληλοι προσπαθούσαν να εισπράξουν φόρους στην Ελλάδα».
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση