GRID_STYLE

NONE

ΡΟΗ:

latest

Βίκυ Μπαφατάκη: Η ελληνίδα Dama του Τάγματος των Ιπποτών του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου, που «αλώνει» τα άδυτα του Βατικανό…

 …απαντά στο Ερωτηματολόγιο του Προυστ,  για το PRESS-GR   ( Επιμέλεια: Αντώνης-Μάριος Παπαγιώτης )  Γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπ...

 …απαντά στο Ερωτηματολόγιο του Προυστ, 
για το PRESS-GR 


Γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη και μεγάλωσε στη Μάκρη, ένα παραθαλάσσιο τουριστικό θέρετρο, όπου έζησε έως 10 ετών. Εκείνα τα χρόνια φαντάζουν παραμυθένια στις θύμησές της, γεμάτα από παιχνίδια στις γειτονιές, ανεμελιά, μπάνια στη θάλασσα και «μόνιμα σκασιαρχεία από το σπίτι, τα οποία συνοδεύονταν από ένα γερό ξύλο από τη μαμά της», όπως η ίδια αποκαλύπτει. Ατίθαση, αλλά παράλληλα και οργανωτική, με ηγετικό ρόλο στις παρέες, όπως αναφέρουν οι παιδικές της φίλες.
Σε ηλικία 10 ετών, μετακομίζει στην Καβάλα, λόγω μεταθέσεων του πατέρα της που ήταν αστυνομικός. Εκεί, άγγιξε την εφηβεία με ιδιαίτερα εσωστρεφή συμπεριφορά και στα 14 της εγκαθίστανται οικογενειακώς μόνιμα στην Ξάνθη. Από παιδί λάτρευε την πόλη, αγάπη που οφείλεται και στο γεγονός ότι η μητέρας της είναι Ξανθιώτισσα. Ο πατέρας Ηπειρώτης, από τη Μεγαλόχαρη Άρτης. Η ίδια έτσι, πάντα ένιωθε ότι ανήκει και στις δυο πατρίδες.
Στην Ξάνθη, θυμάται την αστείρευτη ανησυχία της για όλα. Διάβαζε πολύ εξωσχολικά βιβλία, έπαιζε θέατρο και βόλεϊ, αλλά κυρίως, τότε άρχιζε να χτίζει τις πρώτες ανθρώπινες γέφυρες ουσιαστικής επικοινωνίας.
Η Αρχαιολογία είναι ο πρώτος της έρωτας. Είναι η επιστήμη που της χάρισε σεβασμό για τον ελληνικό πολιτισμό, που της έμαθε να μη θάβει τις αλήθειες της, για να μη βρεθούν όπως εκείνες οι πλαισιωμένες από χρυσά κτερίσματα μέσα σε θολωτούς τάφους.
Αν και είχε πρωτοστατήσει στην έκδοση μιας σχολικής εφημερίδας, όπου έκανε την αρχισυντάκτρια, ποτέ δεν της είχε περάσει από το μυαλό να γίνει δημοσιογράφος. Στη Β' Γυμνασίου επειδή έγραφε καλές εκθέσεις, η φιλόλογος της της πρότεινε να γίνει δημοσιογράφος, αλλά ένα τέτοιο ενδεχόμενο της φάνταζε κάτι τελείως απόμακρο. Ένας λεκτικός, μη συνειδητός, κραδασμός, όταν πήρε το πτυχίο της Αρχαιολογίας, λέγοντας στους φίλους της «να μου δωρίσετε ένα μαγνητοφωνάκι γιατί θα γίνω δημοσιογράφος», υπήρξε ο προπομπός για το τι θα ακολουθήσει. Σε λίγους μήνες, γράφτηκε στο τμήμα Επικοινωνίας & ΜΜΕ του Παντείου, με κατεύθυνση ΜΜΕ κι έτσι ξεκίνησε το μεγάλο και ανυπέρβλητο ταξίδι στη Δημοσιογραφία.
Αγκαλιά με το γιο της Γιώργο Νεκτάριο
Μπήκε στο χώρο, φοιτήτρια του τμήματος Επικοινωνίας & ΜΜΕ του Παντείου το 1993, έπειτα από μια υποτροφία της Ε.Ε. που δόθηκε σε κάποιους «καλούς» φοιτητές. Ήταν γοητευτικά χρόνια, γιατί φλέρταρε ανάμεσα στις δυο επιστήμες. Μυήθηκε στο ρεπορτάζ, στην τεχνική της συνέντευξης και πραγματικά, τη συνεπήραν. Ξεκίνησε, παράλληλα, να γράφει σε σημαντικά περιοδικά, ενώ κατόπιν ήρθε και η τηλεόραση. «Όταν αγκαλιάσεις τη δημοσιογραφία πραγματικά και όχι επιδερμικά, εκείνη θα σε 'φυλάει' για μια ζωή» η ίδια δηλώνει.
Είναι πολιτικοποιημένη από έφηβη. Από 15 χρόνων ανήκει στη Ν.Δ. Σε εκείνη την ηλικία εκλέχτηκε Πρόεδρος ΜΑΚΙ Ξάνθης, κατόπιν πέρασε από τη ΔΑΠ και την ΟΝΝΕΔ. Σήμερα, είναι υπεύθυνη Πολιτισμού στη Γραμματεία Οργανωτικού της Ν.Δ..
Το 2005 πήρε μέρος στον διαγωνισμό επιστημόνων των Διεθνών Βραβείων Gusieppe Sciacca, στον τομέα της Επικοινωνίας. 362 άτομα συμμετείχαν στο διαγωνισμό. Η θεματική που παρουσίασε ήταν «Η διάδοση του πολιτισμού & του εθελοντισμού μέσα από τα Μ.Μ.Ε.» και της έδωσε την πρωτιά. Στην ίδια τελετή βραβεύονταν ο Πάπας της Ρώμης.
Μετά εργάστηκε εθελοντικά σε μεγάλα projects κοινωνικής μέριμνας και πολιτιστικής κληρονομιάς και το 2006 έγινε μέλος της Επιτροπής Προεδρίας. Ταξίδεψε πολύ, εκπροσωπώντας τα Βραβεία, ακόμη και στην Αφρική, και το 2009 έλαβε τη τιμή να γίνει μέλος της Κριτικής Επιτροπής, το ανώτερο όργανο των Βραβείων (www.premiosciacca.it), ενώ το 2012 έλαβε τον τίτλο της Γενικής Γραμματέας (Vicario).
Είναι Γενική Διευθύντρια του Διεθνούς Ινστιτούτου Νομικών, Οικονομικών και Κοινωνικών σπουδών (Ρώμη, Ιταλία) και μέλος της επιστημονικής επιτροπής.
Είναι παντρεμένη με τον Κωνσταντίνο Δελή, ιστορικό, και έχει δύο παιδιά: τον Γιώργο-Νεκτάριο 17 χρόνων και τη Νίκη, 15.
Αναλυτικά, ακολουθούν οι σημαντικότερες ως τώρα στιγμές της επαγγελματικής της πορείας:
-Δεκέμβριος 2010: Τίτλος Ευγενείας “Dama de Merito de Honor” από το Τάγμα των Ιπποτών του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου (Ordine Costantiniana, Madrid Spain)
-Αύγουστος 2010: Βραβείο Κοινωνικής & Εθελοντικής Προσφοράς στην ανθρωπότητα από την Ιβοριανή διασπορά, Abidjan, Ακτή του Ελεφαντοστού.
-12 Noεμβρίου 2005 Παγκόσμιο Βραβείο “Giuseppe Sciacca” Νέων Επιστημόνων στο τομέα της Επικοινωνίας - Δημοσιογραφίας (σύνολο διαγωνιζόμενων 362 άτομα παγκοσμίως). (Ρώμη, Βατικανό). Πρώτο βραβείο Πάπας Βενέδικτος και άλλες διεθνείς προσωπικότητες από τον επιστημονικό, πολιτικό και καλλιτεχνικό χώρο.(βλ.www.uomoesocieta.it ή www.premiosciacca.it, Edizioni 2005)
-Ιούνιος 2005 Πανεπιστήμιο Camerino Ιταλίας. Τιμητική πλακέτα για την συμβολή και συνεργασία των 2 χωρών σε θέματα Παιδείας Πολιτισμού www.unicam.it/archivio/documentazione/articoli/festa_greca.pdf-)
-22 Ιουλίου 2006 Τίτλος τιμής ‘Πρέσβειρα του Ιταλικού Πολιτισμού ανά τον κόσμο’ από το Università per Stranieri di Perugia 

Βατικανό (14/11/09)
Savino Zaba, Bίκυ Μπαφατάκη, Geppino Afeltra,
Jannet de Nardis, Giovanni Cinque
-Αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Φιλίας των Εθνών
-Σπούδασε Ιστορία – Αρχαιολογία, Επικοινωνία & ΜΜΕ, Ιταλική Γλώσσα και Λογοτεχνία.
-Δίδαξε ως φιλόλογος σε Λύκεια, και με τις δυο ιδιότητες στις Σχολές Αστυφυλάκων, σε Δημόσια και Ιδιωτικά ΙΕΚ Δημοσιογραφίας. Εργάστηκε ως Αρχαιολόγος, αλλά και ως Επικοινωνιολόγος σε μεγάλες κρατικές και ιδιωτικές καμπάνιες.
-Ως δημοσιογράφος εργάστηκε σε εφημερίδες, περιοδικά, όπως Madame Figaro, Marie Claire κ.ά, ραδιοφωνικούς σταθμούς και τηλεοπτικά δίκτυα ως Αρχισυντάκτρια, Σύμβουλος Εκπομπής και Παρουσιάστρια (Mega, Tempo, Star, ANT1, Rai2, La7). Σήμερα είναι Αρχισυντάκτρια & Επιστημονική Σύμβουλος στην εκπομπή ‘Μετά Μουσείο’ της ΕΤ1 και συντάκτρια στο περιοδικό Cronus Plus. 



Η απόλυτη ευτυχία για σένα είναι;
Η ανακάλυψη της πληρότητας που κρύβεται σε κάθε ξεχωριστή στιγμή.
Τι σε κάνει να σηκώνεσαι το πρωί;
Οι έγνοιες και ο εκκωφαντικός ήχος του απαίσιου ξυπνητηριού μου.
Η τελευταία φορά που ξέσπασες σε γέλια;
Το φετινό καλοκαίρι έκανα θεραπεία γέλιου χάρη στην καταπληκτική παρέα μου και κυρίως στον υπέροχο "ανεκδοτά" Γκάρυ Μαγγίρα.
Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σου είναι;
Η ανήσυχη φύση μου. Δεν ησυχάζω ποτέ. Προκαλώ τον εαυτό του συνεχώς να διαβεί νέα μονοπάτια, να αγγίξει προκλητικά ύψη.
Το βασικό ελάττωμά σου;
Απελπιστικά τελειομανής και ενίοτε απότομη!
Σε ποια λάθη δείχνεις τη μεγαλύτερη επιείκεια;
Σε όλα εκείνα που δεν κρύβουν πονηριά και συνωμοσία.
Η τελευταία φορά που έκλαψες;
Συγκινούμαι εύκολα, αλλά έκλαψα μια Δευτέρα του φετινού Αυγούστου στην Ξάνθη!
Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεσαι περισσότερο;
Με καμία, διότι κάθε προσωπικότητα διαμορφώνεται από τις κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές συνθήκες της εκάστοτε εποχής που ζει. Άρα, είναι ουτοπικό πρόταγμα η όποια μορφή ταύτισης.
Ποιοι είναι οι ήρωες σου σήμερα;
Οι γυναίκες των τρίτων χωρών που μάχονται για τα δικαιώματά τους, τα παιδιά της Αφρικής που πλήττονται από αρρώστιες, πείνα και δίψα και μορφώνονται. Οι εθελοντές που αψηφούν πολέμους, κακουχίες, άθλιες συνθήκες και βρίσκονται κοντά στον συνάνθρωπό τους.
Ποια είναι η ταινία που σε σημάδεψε;
Οι γέφυρες του Madison, γιατί πραγματεύεται τον παροιμιώδη, αλλά αδιέξοδο έρωτα 4 ημερών που συναντά κάποιος, μόνο εάν είναι τυχερός στη ζωή του. Καταπληκτικές και συγκινητικές ερμηνείες των Meryl Streep και Clint Eastwood και ρεαλιστικότατη η σκηνοθεσία του Eastwood.
Το αγαπημένο σου ταξίδι;
Το ανεπανάληπτο ταξίδι μου στην Ακτή Ελεφαντοστού για δεύτερη χρονιά το 2010. Γεύτηκα τις μαγευτικές ομορφιές της μαύρης ηπείρου, με υποδέχτηκαν και με φιλοξένησαν βασιλικά, αγάπησα τους αγνούς ανθρώπους της, περιπλανήθηκα στην τροπική ζούγκλα, γνώρισα τον γηραιότερο βασιλιά φυλής και κάθισα στο θρόνο του. Αγκάλιασα τα παιδιά της Αφρικής, τα μοναδικά παιδιά που ζωγράφισαν το χαμόγελό τους στην ψυχή μου ανεξίτηλα, εκείνα τα παιδιά που πλήττονται από την ελονοσία και το Aids. Κι η μεγάλη λυτρωτική μου ανάμνηση; Τα δυο πηγάδια που ανοίξαμε με τα Διεθνή Βραβεία Giuseppe Sciacca και πίνουν νερό δυο χωριά!
Ο αγαπημένος σου συνθέτης;
Ο Οmar Akram και ένας καλός μου φίλος, ο Νίκος Σανιός. Είναι συγκλονιστικοί μουσικοί κι οι δυο!
Οι αγαπημένοι σου συγγραφείς;
Ο αρχαίος φιλόσοφος Πλάτωνας. Τα παιδικά μου χρόνια στιγμάτισαν τα βιβλία της Πηνελόπης Δέλτα.
Ποια αρετή προτιμάς σε έναν άντρα;
Την πνευματική ανωτερότητα, τη δικαιοσύνη και την ευγένεια
Και σε μια γυναίκα;
Την τόλμη για το δίκαιο και την ικανότητα να «εξουσιάζει» χωρίς να το αντιλαμβάνονται οι γύρω της.
Το τραγούδι που σφυρίζεις κάνοντας ντους;
Δεν σφυρίζω ποτέ, αλλά ενίοτε τραγουδώ. Φέτος, λοιπόν, 'ερμηνεύω' μοναδικά το «Λείπει πάλι ο Θεός» που τους στίχους έγραψε η αγαπημένη μου φίλη Νίκη Παπαθεοχάρη και φυσικά το τραγούδι «It's not goodbye» της Laura Pausini από την ταινία Sweet November.
Το βιβλίο που σε σημάδεψε;
Έχω διαβάσει πολλά εξαιρετικά βιβλία. Προτιμώ τα ιστορικά μυθιστορήματα. Θα αναφέρω ένα ιδιαίτερο βιβλίο που διάβασα 4 φορές σε διαφορετικές ηλικίες. «Το άρωμα» του Πάτρικ Ζίσκιντ, εκείνο το τρομακτικό παραμύθι, το φιλοσοφικό θρίλερ που παρασύρει τους αναγνώστες στο ύψιστο άρωμα, εκείνο της ανθρώπινης ύπαρξης. Και φυσικά με σημαδεύει καταλυτικά το μυθιστόρημα που γράφω…
Ο αγαπημένος σου ζωγράφος;
Λατρεύω τα έργα του μεγάλου Ρώσου ζωγράφου Wassily Kandinsky!
Το αγαπημένο σου χρώμα;
Το λευκό που συμβολίζει την αγνότητα και το φως
Ποια θεωρείς ως τη μεγαλύτερη επιτυχία σου;
Η θέση μου ως Γενική Γραμματέας (Vicario) στα Διεθνή Βραβεία Giuseppe Sciacca και η συνεργασία με ανθρώπους "κολοσσούς" από όλους τους τομείς. Από εκεί μπορώ να προσφέρω παγκοσμίως στον πολιτισμό, στην κοινωνία, στους νέους, αλλά και στην πατρίδα μου.
Το αγαπημένο σου ποτό;
Τώρα τελευταία πίνω Βότκα με χυμό λεμονιού.
Για ποιο πράγμα μετανιώνεις περισσότερο;
Για όλα εκείνα που ήθελα να πω…και δεν τα είπα ποτέ. Οι εγκλωβισμένες αλήθειες είναι μια από τις μεγαλύτερες προδοσίες που μπορείς να κάνεις στον εαυτό σου.
Τι απεχθάνεσαι περισσότερο απ' όλα;
Τη μνησικακία και τη μικροκαρδία.
Ποια είναι η αγαπημένη σου ασχολία;
Να γράφω και να χάνομαι στη δύναμη των λέξεων. Ταξιδεύω με τους ήρωες, παθιάζομαι μαζί τους και μέσα από εκείνους αποκτώ αυτογνωσία. Υπήρξαν δύσκολες στιγμές στη ζωή μου που η γραφή με έσωσε!
Ο μεγαλύτερος φόβος σου;
Οι απώλειες… και οι δικές μου ανήσυχες φυγές χωρίς εξηγήσεις!
Σε ποια περίπτωση επιλέγεις να πεις ψέματα;
Όταν το ψέμα κυριαρχεί αβίαστα μέσα στο μυαλό μου και συνήθως πρόκειται για λευκά ψέματα που πασπαλίζουν την καθημερινότητά μας. ..
Ποιο είναι το μότο σου;
“Smile at life to be happy” (Χαμογέλα στη ζωή για να είσαι ευτυχισμένος)!.
Πώς θα επιθυμούσες να πεθάνεις;
Να έχω τα λογικά μου και να μη χάσω την αξιοπρέπειά μου.
Εάν συνέβαινε να συναντήσεις το Θεό, τι θα ήθελες να σου πει;
Δεν θα του έλεγα τίποτε, παρά μόνο θα τον αγκάλιαζα και θα τον φιλούσα
Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεσαι αυτόν τον καιρό;
Σε πνευματική νηνεμία αλλά σε οργιαστική δημιουργία!