Δ. Στρατούλης: Κατάργηση της εθνικής κυριαρχίας η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου...

Για τις σημερινές πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου. Το πρώτο ζήτημα που τίθεται είναι αυτό της διαδικασίας. Δηλαδή προωθούνται νο...

Για τις σημερινές πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου.
Το πρώτο ζήτημα που τίθεται είναι αυτό της διαδικασίας. Δηλαδή προωθούνται νομοθετικές ρυθμίσεις πολύ μεγάλης σημασίας με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου που κατατίθενται σήμερα και οι οποίες υπογράφονται από το Υπουργικό Συμβούλιο, δεν περνάνε δηλαδή από τη Βουλή, παρά έρχονται σε αυτή για τυπική επικύρωσηύστερα από 40 μέρες με ιδιότυπο τρόπο, χωρίς καν να γίνονται δεκτές τροποποιήσεις.Και μάλιστα οι ΠΝΠ έχουν ισχύ από τη στιγμή που δημοσιοποιούνται.
Από τον Αύγουστο και μέχρι τώρα έχουμε 9 Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου. Εάν έχουμε τέτοιο τρόπο διακυβέρνησης, παρακάμπτεται το κοινοβούλιο, ακυρώνεται κάθε ίχνος κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και εθνικής κυριαρχίας.
Όταν επιβάλλονται με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου ρυθμίσεις,όταν έρχονται για επικύρωση στη Βουλή υπάρχει «σπαθί» στο λαιμό του κάθε βουλευτή ειδικά της κυβερνητικής πλειοψηφίας να ψηφίσει ή να μην ψηφίσει Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της οποίας τα αποτελέσματα έχουν ήδη αρχίσει να λειτουργούν και να εφαρμόζονται.
Τα «προαπαιτούμενα», για τα οποία δεσμεύτηκαν ως μνημονιακή κυβέρνηση έναντι της τρόικας τα έφεραν και τα ψήφισαν με οριακή πλειοψηφία στις 7 Νοέμβρη. Επομένως εάν ήθελαν να θέσουν τέτοια ζητήματα θα μπορούσαν να τα είχαν φέρει τότε στη Βουλή για ψήφιση. Μην παρακάμπτουμε λοιπόν το ζήτημα της δημοκρατίας. Μπορεί να έχουμε έκτακτες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες, αλλά βλέπουμε ότι η χώρα μας κυβερνάται με έκτακτες, αντισυνταγματικές και πραξικοπηματικές νομοθετικές διαδικασίες, κάτι το οποίο δεν πρέπει να παραβλέπουμε.
Υπάρχει, όμως, πέραν από τους τύπους και η ουσία, η οποία έχει δύο πλευρές.
Η μία είναι η ότι με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου έχουμε κατάργηση της εθνικής κυριαρχίας. Διότι η Εποπτεία που θα έχει η τρόικα στον ειδικό λογαριασμό που είναι στην Τράπεζα της Ελλάδας, στον οποίο θα πηγαίνουν τα δάνεια της τρόϊκας, ένα μεγάλο μέρος των φορολογικών εσόδων και τα έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις, ώστε κατά προτεραιότητα να πηγαίνουν για το δημόσιο χρέος, είναι βαρύτατο πλήγμα για την ίδια την λαϊκή και εθνική κυριαρχία.
Και βεβαίως, και οι αυτόματες αναπροσαρμογές του κρατικού προϋπολογισμού ανά μήνα, που επιβάλλονται με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου συνιστούν ουσιαστικά δεύτερο τρόποπαράκαμψης της Βουλής. Θα αλλάζει δηλαδή κάθε μήνα ο κρατικός προϋπολογισμός χωρίς να παρεμβαίνει η Βουλή.
Το δεύτερο ζήτημα ουσίας είναι ότι με αυτόν τον αυτόματο τρόπο με τον οποίο θα αναπροσαρμόζεται ο κρατικός προϋπολογισμός, ή οι προϋπολογισμοί των ΟΤΑ, των ΔΕΚΟ και των διάφορων δημόσιων υπηρεσιών, από τη στιγμή που δεν θα πιάνονται οι στόχοι για τα έσοδα, θα περικόπτονται δαπάνες, δηλαδή θα έχουμε νέες απολύσεις, μειώσεις μισθών, νέους τοπικούς φόρους για τους Δήμους, περιστολές κοινωνικών δαπανών κλπ, τα οποία θα είναι στην ουσία νέα μνημονιακά μέτρα σε βάρος των λαϊκών εισοδημάτων.
Η πολιτική της τρικομματικής κυβέρνησης της χώρας έχει ενταχθεί στη λογική του πως θα εξασφαλίσει τα προαπαιτούμενα για τη δόση. Μια καταχρεωμένη χώρα,πως στην κυριολεξία θα εξασφαλίσει νέο δάνειο για να χρεωθεί ακόμα περισσότερο.
Τα ζητήματα τα οποία θα έπρεπε να μπαίνουνκαι τα οποία επιχειρούμε να βάλουμε εμείς ως ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στη δημόσια πολιτική αντιπαράθεση είναι τρία: – Πρέπει ναφύγουμε από τις πολιτικές της λιτότητας οι οποίες δεν διασφαλίζουν καμία ελπίδα ανάκαμψης, κανένα μέλλον καικανένα αντιστάθμισμα στις μέχρι τώρα θυσίες του ελληνικού λαού (70 δις ευρώ από το 2010 μέχρι το 2016), οι οποίες πάνε χαμένες. Επομένως, πρέπει να ακυρωθούν τα μνημόνια. – Πρέπει να διαγραφεί το μεγαλύτερο μέρος του χρέους καθώς δεν είναιβιώσιμο και, εάν δεν διαγραφεί, η χώρα δεν έχει καμία προοπτική – Αφού σταματήσουν οι πολιτικές λιτότητας και αφού διαγραφεί το μεγαλύτερο μέρος του χρέους, τότε πρέπει να υπάρξει ένα αναπτυξιακό σχέδιο για τη χώρα μας, ένα σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης, ένα σχέδιο χρηματοδότησης των δημόσιων, ιδιωτικών και κοινωνικών επενδύσεων, ένα σχέδιο αναδιανομής, το οποίο θα δίνει μια προοπτική ότι επιτέλους θα υπάρξει οικονομική και κοινωνική ανάκαμψη
Τα χρήματα για αυτό το σχέδιο θα εξοικονομηθούν από τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους (εξοικονόμηση πόρων από τοκοχρεολύσια), από τη φορολογική μεταρρύθμιση και από το τραπεζικό σύστημα , καθώς θα αξιοποιούσαμε την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών ώστε να υπάρξει δημόσιος έλεγχος (εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση) και ένα μεγάλο μέρος από αυτούς τους πόρους να διοχετευτεί στην πραγματική οικονομία και να αξιοποιηθούν για τη στήριξη της ανάπτυξης και της κοινωνίας Πηγή: left.gr