GRID_STYLE

NONE

ΡΟΗ:

latest

Το ultramarine πάπλωμα

Γράφει η Έλενα Καραγιάννη Κάτω από το σκουρόχρωμο πάπλωμα, άγγιζα με το πρόσωπο το χνούδι που έχεις στους μηρούς. Μύριζα τον ιδρώτα και...

Γράφει η Έλενα Καραγιάννη

Κάτω από το σκουρόχρωμο πάπλωμα, άγγιζα με το πρόσωπο το χνούδι που έχεις στους μηρούς. Μύριζα τον ιδρώτα και μούδιαζα από τις αρχέγονες φερομόνες σου.
Και εκεί έμεινα, αν και σε ήθελα ξανά.
Έπρεπε να γράψεις.
Και εγώ χωρίς να μπορώ να κάνω αλλιώς, κρύφτηκα κάτω από το ζεστό ύφασμα και σε έκανα να νομίζεις πως είχα κοιμηθεί.
Που και που, με χάιδευες και κάθε μου αντίσταση χανόταν σταδιακά στους ήχους από το πληκτρολόγιο που είχες αγκαλιά,στους κραδασμούς των δαχτύλων σου και στις ανάσες ικανοποίησης που έκανες όταν (μάλλον) τελείωνες τις παραγράφους.
Μέσα στο εμβρυακό σκοτάδι μου γινόμουν ένα κομμάτι αυτής της μουσικής και η ανάσα μου κρατούσε μια αδύναμη πέμπτη στα κρεσέντο των άλαλων λέξεών σου. Χωρίς το έλεός σου είχα καταλήξει να είμαι ένα μικρό παθητικό ημιτόνιο μέσα στα πολλά αρπίσματα .
Όλη αυτή η ένταση της δημιουργίας (σου) με έκανε κάπως ευτυχισμένη και ήταν κάπως σα να είμαστε μαζί. Ναι. Σα να είμαστε μαζί.
Αναπόφευκτα νανουρίστηκα.

Δεν υπάρχουν σχόλια

ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση