29-12-12.. Η Πτήση

Γράφει η Demi Nak Ώρα 4:49 Μεσημέρι.. Ή μάλλον απόγευμα.. Δεν ξέρεις ακριβώς Ούτε και σε νοιάζει Έτσι κι αλλιώς έχεις χάσει το μέτρημα...

Γράφει η Demi Nak

Ώρα 4:49
Μεσημέρι..
Ή μάλλον απόγευμα..
Δεν ξέρεις ακριβώς
Ούτε και σε νοιάζει
Έτσι κι αλλιώς έχεις χάσει το μέτρημα αυτές τις μέρες
Δεν ξέρεις τι μέρα είναι, τι ώρα και τι χρονιά..
Επιτέλους ΖΕΙΣ
Άργησε ο καιρός αλλά ήρθε
Δύσκολα, αλλά ευχαριστιέσαι το κάθε λεπτό
Γνωρίζεις κόσμο, βγαίνεις, πίνεις, καπνίζεις, ξενυχτάς..
Τι ευτυχία!
Σαν το μικρό αετόπουλο που μαθαίνει να πετάει..
Ατσούμπαλα στην αρχή..
Άχαρα..
Αλλά μόλις βρει την άκρη και το ρυθμό
Ξεχύνεται στους ουρανούς μεγαλοπρεπής και αποφασιστικός
Έτσι κι εσύ
Βρήκες τη δύναμη μέσα σου να στηθείς στα πόδια σου και να ανοίξεις τα δικά σου φτερά
Πετάς παντού, προς πάσα κατεύθυνση
Όλες τις ώρες
Πλέον το σπίτι σου σε βλέπει παρά μόνο για να αλλάξεις τα ρούχα που φοράς
Ευτυχία!
Δεν σου αρέσει το σπίτι σου
Όχι πως είναι άσχημο και ρημαγένο..
Αλλά για σένα είναι απλά ο χώρος που κοιμάσαι
Αυτό και μόνο αυτό
Και τώρα που σταμάτησες και τον ύπνο, μαζί με το φαγητό
Ποιος ο λόγος να είσαι μέσα;
Γι αυτό λοιπόν, πετάς
ΠΕΤΑΣ
Και χαίρεσαι να νιώθεις τον αέρα ανάμεσα στα φτερά σου
Αυτά τα τεράστια φτερά
Που δεν έχουν ένα συγκεκριμένο χρώμα..
Δεν είναι άσπρα, ούτε μαύρα, ούτε κίτρινα, ούτε λιλιά
Είναι τα φτερά της Ευτυχίας
Που όμοιά τους βλέπεις στους Ερωτευμένους, στις Μητέρες, στους Φίλους
Τα φτερά αυτά που δίνουν την ικανότητα να προστατεύουν αυτούς που αγαπάς
Δίνουν κι εσένα την ικανότητα να Πετάς!
Ώρα 5:07
Να μπορούσε να ήταν έτσι όλη σου η ζωή από δω και πέρα..
Ή μήπως έτσι θα είναι;