Την εκτίμησή του ότι η επιστροφή της ελληνικής οικονομίας σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης συνιστά τη μεγαλύτερη εθνική πρόκληση των τελευτ...
Την εκτίμησή του ότι η επιστροφή της ελληνικής οικονομίας σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης συνιστά τη μεγαλύτερη εθνική πρόκληση των τελευταίων δεκαετιών τόνισε στην ομιλία του στην Ελληνοαμερικανική Ένωση με θέμα «Επενδύσεις στην Ελλάδα και αναπτυξιακή προοπτική» ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ κ. Μίχαλος.
Αναλυτικά η ομιλία του κ. Μίχαλου
«Χαίρομαι που μου δίνεται η ευκαιρία να συμμετέχω στην αποψινή εκδήλωση, με θέμα τις επενδυτικές και αναπτυξιακές ευκαιρίες στη χώρα μας.
Η συζήτηση αυτή δεν θα μπορούσε να έχει πιο επίκαιρο περιεχόμενο. Η επιστροφή της ελληνικής οικονομίας σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης συνιστά τη μεγαλύτερη εθνική πρόκληση των τελευταίων δεκαετιών. Είναι ένας στόχος που μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από την κινητοποίηση νέων, εγχώριων και ξένων επενδύσεων, μέσα από τις προσπάθειες και τις πρωτοβουλίες του ιδιωτικού τομέα.
Σήμερα, μετά από πολλούς μήνες αστάθειας και αβεβαιότητας, έχουν διαμορφωθεί -έστω και μερικώς- οι συνθήκες για να ξεκινήσει αυτή η μεγάλη προσπάθεια.
Η συμφωνία που επιτεύχθηκε την περασμένη εβδομάδα στο Eurogroup, σχετικά με τη συνέχιση του δανειακού προγράμματος της Ελλάδας, ήταν σε γενικές γραμμές θετική. Άνοιξε -θα λέγαμε- ένα μικρό παράθυρο ευκαιρίας.
Και λέω μικρό, γιατί το μεγάλο πρόβλημα, αυτό της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, παρέμεινε άλυτο.
Η αναβολή των αναγκαίων γενναίων αποφάσεων για το ελληνικό χρέος -τουλάχιστον μέχρι τις γερμανικές εκλογές- απογοήτευσε για μια ακόμη φορά, όσους περίμεναν ότι οι ηγέτες της ευρωζώνης θα αρθούν στο ύψος των περιστάσεων.
Όσο όμως η αβεβαιότητα παραμένει, τόσο θα δυσχεραίνεται η προσπάθεια άντλησης ρευστότητας και προσέλκυσης επενδύσεων στην Ελλάδα. Και βεβαίως, τόσο θα παρατείνεται το κλίμα αστάθειας και η οικονομική στασιμότητα στο σύνολο της ευρωζώνης.
Παρ’ όλα αυτά, η ανάσα που κέρδισε η χώρα μας είναι κάθε άλλο παρά αμελητέα. Κυρίως, γιατί εξασφαλίστηκαν πόροι που μπορούν να δώσουν άμεσα οξυγόνο στην ασφυκτιούσα ελληνική οικονομία. Τα 44 δισ. ευρώ, που αναμένεται να εισρεύσουν στη χώρα τους επόμενους μήνες, είναι περισσότερα από αυτά που προβλέπεται -βάσει του προϋπολογισμού- να αφαιρεθούν από την αγορά και την κοινωνία το 2013.
Εάν αυτοί οι πόροι αξιοποιηθούν αποτελεσματικά, η πορεία εξόδου από την ύφεση μπορεί να επιταχυνθεί.
Η κυβέρνηση καλείται σήμερα να δουλέψει ακόμη πιο εντατικά, στο μέτωπο της ανάπτυξης. Διαφορετικά, η προσπάθεια των προηγούμενων μηνών -που στηρίχθηκε στις θυσίες του ελληνικού λαού -θα μείνει χωρίς αντίκρισμα.
Οι άμεσες προτεραιότητες είναι σαφείς:
Πρώτον, θα πρέπει να εξοφληθούν άμεσα οι οφειλές του δημοσίου προς τις επιχειρήσεις και τους ιδιώτες, ώστε να δοθεί ανάσα ρευστότητας στην αγορά.
Δεύτερον, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ταχύτατα και αποτελεσματικά το πρόβλημα της ρευστότητας. Όλοι γνωρίζουμε ότι οι πόροι που θα δοθούν για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, αρκούν για να εξασφαλιστεί απλώς η επιβίωση του συστήματος.
Για να αναπληρωθούν κεφάλαια που χάθηκαν από επισφαλή δάνεια και ομόλογα του ελληνικού δημοσίου. Οι πόροι αυτοί δεν προορίζονται -ούτε και αρκούν- για τη χορήγηση νέων δανείων.
Οι επιχειρήσεις, όμως, για να λειτουργήσουν, για να επεκταθούν, για να αναλάβουν νέες πρωτοβουλίες, χρειάζονται κεφάλαια. Το πώς και πότε θα γίνουν διαθέσιμα αυτά τα κεφάλαια, πρέπει να αποτελέσει βασικό μέλημα της κυβέρνησης. Το σχέδιο για επαναλειτουργία του ΕΤΕΑΝ και της νέας αναπτυξιακής τράπεζας είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά απαιτούνται ταχύτερα βήματα.
Πέρα από αυτές τις άμεσες κινήσεις, απαιτείται η εφαρμογή μιας εθνικής πολιτικής ανάπτυξης, η οποία θα υπερβαίνει τις υποχρεώσεις του μνημονίου. Μιας πολιτικής, η οποία θα επιταχύνει την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, θα επαναφέρει το στοιχείο της προσδοκίας στην αγορά.
Η φορολογία είναι το πεδίο στο οποίο θα κριθεί κατ’ εξοχήν αυτή η προσπάθεια. Αυτό που έχει ανάγκη η ελληνική οικονομία -και βεβαίως η κοινωνία- είναι ένα φορολογικό σύστημα το οποίο θα στηρίζεται στη διεύρυνση της φορολογικής βάσης και όχι στην εξόντωση των συνεπών πολιτών και επιχειρήσεων.
Ένα φορολογικό σύστημα δίκαιο, σταθερό, αποτελεσματικό και ανταγωνιστικό για την προσέλκυση κεφαλαίων.
Δυστυχώς, το νέο νομοσχέδιο που τίθεται αυτές τις μέρες σε δημόσια διαβούλευση, απέχει αρκετά από αυτές τις προδιαγραφές.
Για μια ακόμη φορά, βλέπουμε να κυριαρχεί μια φορολογική προσέγγιση που εξαντλεί τις αντοχές της κοινωνίας και εντείνει την ύφεση.
Ένα από τα ελάχιστα θετικά του νομοσχεδίου είναι η πρόθεση της κυβέρνησης να μειώσει τη συνολική φορολογία για τις Α.Ε. και Ε.Π.Ε. Εκφράζουμε όμως την κάθετη αντίθεσή μας στις προτεινόμενες αυξήσεις της φορολογίας σε Ο.Ε., Ε.Ε., ατομικές επιχειρήσεις και ελεύθερους επαγγελματίες. Αυξήσεις οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις ξεπερνούν το 30% φθάνοντας ακόμη και πάνω από το 60%.
Η εφαρμογή αυτών των μέτρων θα οδηγήσει στο κλείσιμο πολλών ακόμη μικρών επιχειρήσεων, µε ότι αυτό συνεπάγεται για το κράτος: αύξηση ανεργίας, µη καταβολή ΦΠΑ, ασφαλιστικών εισφορών, φόρου εισοδήματος για την εμπορική τους δραστηριότητα, δημοτικά τέλη κλπ.
Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει επιτέλους να γίνει κατανοητό, ότι χωρίς κατάλληλο φορολογικό σύστημα, επενδύσεις δεν πρόκειται να υπάρξουν στη χώρα. Γιατί οι σοβαροί επενδυτές, πολύ περισσότερο από τις κρατικές επιδοτήσεις, αναζητούν ένα σταθερό και ευνοϊκό φορολογικό περιβάλλον.
Αυτό που ζητούμε, λοιπόν, είναι η καθιέρωση ενιαίου συντελεστή φορολογίας εισοδήματος για τις επιχειρήσεις, που δεν θα ξεπερνά το 20%. Έχουμε τονίσει επανειλημμένα ότι η Ελλάδα ανταγωνίζεται γειτονικές της χώρες, με βασικό συντελεστή εταιρικού φόρου 10%.
Και δεν έχει ελπίδα να προσελκύσει νέες επενδύσεις – ούτε καν να διατηρήσει τις υφιστάμενες – όσο διατηρεί τον αντίστοιχο συντελεστή σε τριπλάσιο και πλέον ποσοστό.
Επίσης, έχουμε προτείνει μια σειρά από ρυθμίσεις που ευνοούν την επιχειρηματικότητα και τις επενδύσεις, όπως:
- η μείωση της προκαταβολής φόρου κερδών σε 50% από 80% που είναι σήμερα, σε μια περίοδο ασφυκτικά περιορισμένης ρευστότητας για τις επιχειρήσεις.
- η μείωση των συντελεστών ΦΠΑ, σε βασικά είδη διαβίωσης, καθώς και σε κλάδους με στρατηγικό ρόλο για την ανάπτυξη
- η άρση των φορολογικών αντικινήτρων για την ανέγερση και αγορά κατοικίας, καθώς και για τα ακίνητα που χρησιμοποιούνται για επαγγελματικές ή βιοτεχνικές δραστηριότητες.
- η παροχή κινήτρων στις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε δυναμικούς κλάδους, όπως η ενέργεια, οι εξαγωγές και ο τουρισμός.
- η μείωση της φορολογίας επί των κερδών, σε συνάρτηση με την υποχρέωση επανεπένδυσης
Και βεβαίως, ζητούμε την κατάργηση του ΚΒΣ και την αντικατάστασή του με ένα σύγχρονο, απλό και λειτουργικό ενιαίο σύστημα.
Πέρα από τη φορολογία, εξίσου σημαντική προτεραιότητα πρέπει να αποτελέσει η επιτάχυνση των αποκρατικοποιήσεων και της αξιοποίησης της δημόσιας ακίνητης περιουσίας. Επίσης, η επανεκκίνηση των μεγάλων αυτοχρηματοδοτούμενων έργων, και η εντατικοποίηση των προσπαθειών για την προσέλκυση επενδύσεων στο Ελληνικό, στο Βοτανικό, στα λιμάνια και στα αεροδρόμια της χώρας.
Με τις κινήσεις αυτές, η κυβέρνηση μπορεί να στείλει ένα σαφές μήνυμα στις αγορές, ότι η Ελλάδα αλλάζει και παρουσιάζει σημαντικές επενδυτικές ευκαιρίες.
Επιπλέον, θα πρέπει άμεσα να προχωρήσουν μια σειρά από μεταρρυθμίσεις, που είναι απαραίτητες για τη βελτίωση του επενδυτικού περιβάλλοντος. Ενδεικτικά αναφέρω:
- την ολοκλήρωση της απελευθέρωσης αγορών και επαγγελμάτων
- την αποσαφήνιση του θεσμικού πλαισίου όσον αφορά τις χρήσεις γης
- την επιτάχυνση των διαδικασιών αδειοδότησης επενδύσεων
- τη βελτίωση των διαδικασιών απονομής της δικαιοσύνης
- την αναβάθμιση της δημόσιας διοίκησης, ώστε να λειτουργεί ως αρωγός και όχι ως δυνάστης της επιχειρηματικότητας.
Οι μεταρρυθμίσεις αυτές, οφείλουν να συνδυαστούν με αποφασιστικές πολιτικές για τη στήριξη εξωστρεφών κλάδων και δραστηριοτήτων, που μπορούν να πρωταγωνιστήσουν στην ανάπτυξη αξιοποιώντας τα στρατηγικά πλεονεκτήματα της χώρας. Μεταξύ άλλων, θα πρέπει να δοθεί έμφαση…
- Στον τομέα της ενέργειας και ιδιαίτερα στις ανανεώσιμες πηγές
- Στην πράσινη επιχειρηματικότητα και ιδιαίτερα σε κλάδους όπως η ενεργειακή αναβάθμιση κτιρίων και η οικολογική διαχείριση αποβλήτων
- Στην παραγωγή, στη μεταποίηση και στις εξαγωγές τροφίμων, με έμφαση στα προϊόντα ΠΟΠ και ΠΓΕ
- Στον τουρισμό, με έμφαση στην ανάπτυξη νέων μορφών όπως ο τουρισμός ευεξίας και ο ιατρικός τουρισμός
- Στην ανάπτυξη διαμετακομιστικών κόμβων και σε νέες επενδύσεις στον κλάδο των logistics.
Επιπλέον, χρειάζεται η δημιουργία ενός βιώσιμου «οικοσυστήματος» ειδικά για τις νέες επιχειρήσεις, με σκοπό να στηριχθούν νέες προσπάθειες και καινούριες, δημιουργικές ιδέες. Το σύστημα αυτό θα πρέπει περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, δυνατότητες δικτύωσης, νέα χρηματοδοτικά εργαλεία, προγράμματα κατάρτισης για νέους επιχειρηματίες και εργαζόμενους, κτλ.
Η προσπάθεια σαφώς δεν θα είναι εύκολη, για κανέναν. Και προφανώς δεν θα μπορέσει να επιτευχθεί ούτε με νέες εκλογές, ούτε με επιστροφή στην αδιέξοδη πολιτική των κρατικοποιήσεων.
Αυτό που χρειάζεται σήμερα η χώρα είναι πολιτική σταθερότητα, εθνικό σχέδιο μεταρρυθμίσεων και άμεση αξιοποίηση των πόρων που εξασφάλισε, ώστε να βγει από το φαύλο κύκλο της ύφεσης και της κοινωνικής αποσύνθεσης.
Δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να προχωρήσουμε μπροστά. Και δεν έχουμε την πολυτέλεια να χάσουμε ούτε μια μέρα».
Αναλυτικά η ομιλία του κ. Μίχαλου
«Χαίρομαι που μου δίνεται η ευκαιρία να συμμετέχω στην αποψινή εκδήλωση, με θέμα τις επενδυτικές και αναπτυξιακές ευκαιρίες στη χώρα μας.
Η συζήτηση αυτή δεν θα μπορούσε να έχει πιο επίκαιρο περιεχόμενο. Η επιστροφή της ελληνικής οικονομίας σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης συνιστά τη μεγαλύτερη εθνική πρόκληση των τελευταίων δεκαετιών. Είναι ένας στόχος που μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από την κινητοποίηση νέων, εγχώριων και ξένων επενδύσεων, μέσα από τις προσπάθειες και τις πρωτοβουλίες του ιδιωτικού τομέα.
Σήμερα, μετά από πολλούς μήνες αστάθειας και αβεβαιότητας, έχουν διαμορφωθεί -έστω και μερικώς- οι συνθήκες για να ξεκινήσει αυτή η μεγάλη προσπάθεια.
Η συμφωνία που επιτεύχθηκε την περασμένη εβδομάδα στο Eurogroup, σχετικά με τη συνέχιση του δανειακού προγράμματος της Ελλάδας, ήταν σε γενικές γραμμές θετική. Άνοιξε -θα λέγαμε- ένα μικρό παράθυρο ευκαιρίας.
Και λέω μικρό, γιατί το μεγάλο πρόβλημα, αυτό της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, παρέμεινε άλυτο.
Η αναβολή των αναγκαίων γενναίων αποφάσεων για το ελληνικό χρέος -τουλάχιστον μέχρι τις γερμανικές εκλογές- απογοήτευσε για μια ακόμη φορά, όσους περίμεναν ότι οι ηγέτες της ευρωζώνης θα αρθούν στο ύψος των περιστάσεων.
Όσο όμως η αβεβαιότητα παραμένει, τόσο θα δυσχεραίνεται η προσπάθεια άντλησης ρευστότητας και προσέλκυσης επενδύσεων στην Ελλάδα. Και βεβαίως, τόσο θα παρατείνεται το κλίμα αστάθειας και η οικονομική στασιμότητα στο σύνολο της ευρωζώνης.
Παρ’ όλα αυτά, η ανάσα που κέρδισε η χώρα μας είναι κάθε άλλο παρά αμελητέα. Κυρίως, γιατί εξασφαλίστηκαν πόροι που μπορούν να δώσουν άμεσα οξυγόνο στην ασφυκτιούσα ελληνική οικονομία. Τα 44 δισ. ευρώ, που αναμένεται να εισρεύσουν στη χώρα τους επόμενους μήνες, είναι περισσότερα από αυτά που προβλέπεται -βάσει του προϋπολογισμού- να αφαιρεθούν από την αγορά και την κοινωνία το 2013.
Εάν αυτοί οι πόροι αξιοποιηθούν αποτελεσματικά, η πορεία εξόδου από την ύφεση μπορεί να επιταχυνθεί.
Η κυβέρνηση καλείται σήμερα να δουλέψει ακόμη πιο εντατικά, στο μέτωπο της ανάπτυξης. Διαφορετικά, η προσπάθεια των προηγούμενων μηνών -που στηρίχθηκε στις θυσίες του ελληνικού λαού -θα μείνει χωρίς αντίκρισμα.
Οι άμεσες προτεραιότητες είναι σαφείς:
Πρώτον, θα πρέπει να εξοφληθούν άμεσα οι οφειλές του δημοσίου προς τις επιχειρήσεις και τους ιδιώτες, ώστε να δοθεί ανάσα ρευστότητας στην αγορά.
Δεύτερον, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ταχύτατα και αποτελεσματικά το πρόβλημα της ρευστότητας. Όλοι γνωρίζουμε ότι οι πόροι που θα δοθούν για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, αρκούν για να εξασφαλιστεί απλώς η επιβίωση του συστήματος.
Για να αναπληρωθούν κεφάλαια που χάθηκαν από επισφαλή δάνεια και ομόλογα του ελληνικού δημοσίου. Οι πόροι αυτοί δεν προορίζονται -ούτε και αρκούν- για τη χορήγηση νέων δανείων.
Οι επιχειρήσεις, όμως, για να λειτουργήσουν, για να επεκταθούν, για να αναλάβουν νέες πρωτοβουλίες, χρειάζονται κεφάλαια. Το πώς και πότε θα γίνουν διαθέσιμα αυτά τα κεφάλαια, πρέπει να αποτελέσει βασικό μέλημα της κυβέρνησης. Το σχέδιο για επαναλειτουργία του ΕΤΕΑΝ και της νέας αναπτυξιακής τράπεζας είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά απαιτούνται ταχύτερα βήματα.
Πέρα από αυτές τις άμεσες κινήσεις, απαιτείται η εφαρμογή μιας εθνικής πολιτικής ανάπτυξης, η οποία θα υπερβαίνει τις υποχρεώσεις του μνημονίου. Μιας πολιτικής, η οποία θα επιταχύνει την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, θα επαναφέρει το στοιχείο της προσδοκίας στην αγορά.
Η φορολογία είναι το πεδίο στο οποίο θα κριθεί κατ’ εξοχήν αυτή η προσπάθεια. Αυτό που έχει ανάγκη η ελληνική οικονομία -και βεβαίως η κοινωνία- είναι ένα φορολογικό σύστημα το οποίο θα στηρίζεται στη διεύρυνση της φορολογικής βάσης και όχι στην εξόντωση των συνεπών πολιτών και επιχειρήσεων.
Ένα φορολογικό σύστημα δίκαιο, σταθερό, αποτελεσματικό και ανταγωνιστικό για την προσέλκυση κεφαλαίων.
Δυστυχώς, το νέο νομοσχέδιο που τίθεται αυτές τις μέρες σε δημόσια διαβούλευση, απέχει αρκετά από αυτές τις προδιαγραφές.
Για μια ακόμη φορά, βλέπουμε να κυριαρχεί μια φορολογική προσέγγιση που εξαντλεί τις αντοχές της κοινωνίας και εντείνει την ύφεση.
Ένα από τα ελάχιστα θετικά του νομοσχεδίου είναι η πρόθεση της κυβέρνησης να μειώσει τη συνολική φορολογία για τις Α.Ε. και Ε.Π.Ε. Εκφράζουμε όμως την κάθετη αντίθεσή μας στις προτεινόμενες αυξήσεις της φορολογίας σε Ο.Ε., Ε.Ε., ατομικές επιχειρήσεις και ελεύθερους επαγγελματίες. Αυξήσεις οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις ξεπερνούν το 30% φθάνοντας ακόμη και πάνω από το 60%.
Η εφαρμογή αυτών των μέτρων θα οδηγήσει στο κλείσιμο πολλών ακόμη μικρών επιχειρήσεων, µε ότι αυτό συνεπάγεται για το κράτος: αύξηση ανεργίας, µη καταβολή ΦΠΑ, ασφαλιστικών εισφορών, φόρου εισοδήματος για την εμπορική τους δραστηριότητα, δημοτικά τέλη κλπ.
Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει επιτέλους να γίνει κατανοητό, ότι χωρίς κατάλληλο φορολογικό σύστημα, επενδύσεις δεν πρόκειται να υπάρξουν στη χώρα. Γιατί οι σοβαροί επενδυτές, πολύ περισσότερο από τις κρατικές επιδοτήσεις, αναζητούν ένα σταθερό και ευνοϊκό φορολογικό περιβάλλον.
Αυτό που ζητούμε, λοιπόν, είναι η καθιέρωση ενιαίου συντελεστή φορολογίας εισοδήματος για τις επιχειρήσεις, που δεν θα ξεπερνά το 20%. Έχουμε τονίσει επανειλημμένα ότι η Ελλάδα ανταγωνίζεται γειτονικές της χώρες, με βασικό συντελεστή εταιρικού φόρου 10%.
Και δεν έχει ελπίδα να προσελκύσει νέες επενδύσεις – ούτε καν να διατηρήσει τις υφιστάμενες – όσο διατηρεί τον αντίστοιχο συντελεστή σε τριπλάσιο και πλέον ποσοστό.
Επίσης, έχουμε προτείνει μια σειρά από ρυθμίσεις που ευνοούν την επιχειρηματικότητα και τις επενδύσεις, όπως:
- η μείωση της προκαταβολής φόρου κερδών σε 50% από 80% που είναι σήμερα, σε μια περίοδο ασφυκτικά περιορισμένης ρευστότητας για τις επιχειρήσεις.
- η μείωση των συντελεστών ΦΠΑ, σε βασικά είδη διαβίωσης, καθώς και σε κλάδους με στρατηγικό ρόλο για την ανάπτυξη
- η άρση των φορολογικών αντικινήτρων για την ανέγερση και αγορά κατοικίας, καθώς και για τα ακίνητα που χρησιμοποιούνται για επαγγελματικές ή βιοτεχνικές δραστηριότητες.
- η παροχή κινήτρων στις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε δυναμικούς κλάδους, όπως η ενέργεια, οι εξαγωγές και ο τουρισμός.
- η μείωση της φορολογίας επί των κερδών, σε συνάρτηση με την υποχρέωση επανεπένδυσης
Και βεβαίως, ζητούμε την κατάργηση του ΚΒΣ και την αντικατάστασή του με ένα σύγχρονο, απλό και λειτουργικό ενιαίο σύστημα.
Πέρα από τη φορολογία, εξίσου σημαντική προτεραιότητα πρέπει να αποτελέσει η επιτάχυνση των αποκρατικοποιήσεων και της αξιοποίησης της δημόσιας ακίνητης περιουσίας. Επίσης, η επανεκκίνηση των μεγάλων αυτοχρηματοδοτούμενων έργων, και η εντατικοποίηση των προσπαθειών για την προσέλκυση επενδύσεων στο Ελληνικό, στο Βοτανικό, στα λιμάνια και στα αεροδρόμια της χώρας.
Με τις κινήσεις αυτές, η κυβέρνηση μπορεί να στείλει ένα σαφές μήνυμα στις αγορές, ότι η Ελλάδα αλλάζει και παρουσιάζει σημαντικές επενδυτικές ευκαιρίες.
Επιπλέον, θα πρέπει άμεσα να προχωρήσουν μια σειρά από μεταρρυθμίσεις, που είναι απαραίτητες για τη βελτίωση του επενδυτικού περιβάλλοντος. Ενδεικτικά αναφέρω:
- την ολοκλήρωση της απελευθέρωσης αγορών και επαγγελμάτων
- την αποσαφήνιση του θεσμικού πλαισίου όσον αφορά τις χρήσεις γης
- την επιτάχυνση των διαδικασιών αδειοδότησης επενδύσεων
- τη βελτίωση των διαδικασιών απονομής της δικαιοσύνης
- την αναβάθμιση της δημόσιας διοίκησης, ώστε να λειτουργεί ως αρωγός και όχι ως δυνάστης της επιχειρηματικότητας.
Οι μεταρρυθμίσεις αυτές, οφείλουν να συνδυαστούν με αποφασιστικές πολιτικές για τη στήριξη εξωστρεφών κλάδων και δραστηριοτήτων, που μπορούν να πρωταγωνιστήσουν στην ανάπτυξη αξιοποιώντας τα στρατηγικά πλεονεκτήματα της χώρας. Μεταξύ άλλων, θα πρέπει να δοθεί έμφαση…
- Στον τομέα της ενέργειας και ιδιαίτερα στις ανανεώσιμες πηγές
- Στην πράσινη επιχειρηματικότητα και ιδιαίτερα σε κλάδους όπως η ενεργειακή αναβάθμιση κτιρίων και η οικολογική διαχείριση αποβλήτων
- Στην παραγωγή, στη μεταποίηση και στις εξαγωγές τροφίμων, με έμφαση στα προϊόντα ΠΟΠ και ΠΓΕ
- Στον τουρισμό, με έμφαση στην ανάπτυξη νέων μορφών όπως ο τουρισμός ευεξίας και ο ιατρικός τουρισμός
- Στην ανάπτυξη διαμετακομιστικών κόμβων και σε νέες επενδύσεις στον κλάδο των logistics.
Επιπλέον, χρειάζεται η δημιουργία ενός βιώσιμου «οικοσυστήματος» ειδικά για τις νέες επιχειρήσεις, με σκοπό να στηριχθούν νέες προσπάθειες και καινούριες, δημιουργικές ιδέες. Το σύστημα αυτό θα πρέπει περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, δυνατότητες δικτύωσης, νέα χρηματοδοτικά εργαλεία, προγράμματα κατάρτισης για νέους επιχειρηματίες και εργαζόμενους, κτλ.
Η προσπάθεια σαφώς δεν θα είναι εύκολη, για κανέναν. Και προφανώς δεν θα μπορέσει να επιτευχθεί ούτε με νέες εκλογές, ούτε με επιστροφή στην αδιέξοδη πολιτική των κρατικοποιήσεων.
Αυτό που χρειάζεται σήμερα η χώρα είναι πολιτική σταθερότητα, εθνικό σχέδιο μεταρρυθμίσεων και άμεση αξιοποίηση των πόρων που εξασφάλισε, ώστε να βγει από το φαύλο κύκλο της ύφεσης και της κοινωνικής αποσύνθεσης.
Δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να προχωρήσουμε μπροστά. Και δεν έχουμε την πολυτέλεια να χάσουμε ούτε μια μέρα».
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση