ΤΡΙΑ ΠΟΥΛΑΚΙΑ ΚΑΘΟΝΤΑΝ ΚΙ Ο ΠΑΟ ΑΠΟ ΚΑΤΩ...

Από τον Δημήτρη Καραπαναγιώτη.  Το καλοκαίρι οι κινήσεις τους προκαλούσαν σκεπτικισμό. Έλεγες «δεν μπορεί, κάπου θα βασίζονται». Στη σ...

Από τον Δημήτρη Καραπαναγιώτη. 

Το καλοκαίρι οι κινήσεις τους προκαλούσαν σκεπτικισμό. Έλεγες «δεν μπορεί, κάπου θα βασίζονται». Στη συνέχεια, οι πράξεις τους προκαλούσαν απορία και όλοι αναλογίζονταν αν υπήρχε όντως κάποιο σχέδιο. Πλέον, ο συνολικός χειρισμός και οι πράξεις τους προκαλούν μονάχα γέλιο. Αυτό είναι πολύ καλό, εφόσον κάποιος δεν είναι οπαδός τουΠαναθηναϊκού. Σε αντίθετη περίπτωση, τα πράγματα δεν είναι και τόσο ευχάριστα. Ο λόγος φυσικά για την Παναθηναϊκή Συμμαχία και τους διοικούντες της, που έχουν καταρρίψει κάθε αρνητικό ρεκόρ κακοδιοίκησης σε οποιαδήποτε εταιρία, αθλητική και μη.
Στο νέο επεισόδιο της σειράς αυτής (η οποία θα είχε γνωρίσει στιγμές δόξας, μεταφερόμενη στη μεγάλη οθόνη ως κωμική) ο Παναθηναϊκός άλλαξε για τρίτη φορά προπονητή φέτος: τη θέση του Χουάν Ραμόν Ρότσα πήρε ο Fabriciano Gonzales. Η συγκεκριμένη απόφαση είναι τουλάχιστον αστήριχτη και από τις δυο πλευρές (απομάκρυνση Ρότσα, πρόσληψη Fabri) και αναδεικνύει το κυριότερο πρόβλημα της ομάδας φέτος. Όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός, το ψάρι βρωμάει απ’ το κεφάλι.
Ο Ρότσα μετρούσε λιγότερους από δυο μήνες στον πάγκο του Παναθηναϊκού. Σε αυτό το διάστημα πρόλαβε να ανεβάσει το ηθικό των παικτών, να βάλει στοιχειώδη τακτική στο παιχνίδι και να πάρει ορισμένα αποτελέσματα, τα οποία στην αρχή της σεζόν θα ήταν όνειρο θερινής νυκτός. Το κυριότερο όλων όμως, ήταν ότι έκανε και πάλι την ομάδα να αποδίδει: στους αγώνες με τον Αργεντίνο στον πάγκο μπορούσες να παρακολουθήσεις 90 λεπτά ποδοσφαίρου, χωρίς να νιώθεις την ανάγκη να ξεριζώσεις τα μάτια σου στο τέλος, όπως συνέβαινε επί Ferreira. Επιπλέον, ο Ρότσα είχε άποψη, «κράζοντας» δημόσια τη διοίκηση, η οποία ήθελε να διαλύσει την ομάδα μετά την ήττα στη Βέροια. Ακόμη, ξεκίνησε βασικό σε αγώνα τον Jean Alain Boumsong. Έκανε δηλαδή την ανήκουστη πράξη να χρησιμοποιήσει όλους τους παίκτες που είχε στη διάθεσή του, παρά την προτροπή της διοίκησης! Συνολικά, επί τον ημερών του, η ομάδα βελτιώθηκε σε όλους τους τομείς.
Για όλα τα παραπάνω, η απόφαση ήταν να υποβιβαστεί και να επιστρέψει στα φυτώρια της ομάδας. Στον άνθρωπο που βελτίωσε κατά πολύ την εικόνα του Παναθηναϊκούυπήρξε ανοχή λίγων ημερών, ενώ στον προκάτοχό του που διέλυσε την ομάδα, η υπομονή ήταν αξιοζήλευτη. Φυσικά ο Ρότσα συγκρούστηκε με τη διοίκηση όταν ακούγονταν παραλογίες, ενώ ο Ferreira έλεγε «ναι σε όλα». Επειδή όμως ο Αργεντίνοςσέβεται τον σύλλογο πολύ περισσότερο από εκείνους που τον διοικούν, δέχτηκε αδιαμαρτύρητα την απόφαση και συνεχίζει να «υπηρετεί» τον σύλλογο, με όποιο τρόπο μπορεί. Τον ΣΥΛΛΟΓΟ και όχι την Παναθηναϊκή Συμμαχία.
Στη συνέχεια έπρεπε να επιλεγεί νέος προπονητής κι εδώ αρχίζει το πιο ξεκαρδιστικό κομμάτι της υπόθεσης. Δεν έχω άποψη για τον Fabri, όπως κανένας άλλωστε κι αυτό είναι το πρόβλημα. Για να έχεις άποψη για κάποιον, πρέπει να προπονεί στοιχειωδώς γνωστές ομάδες. Ο εκλεκτός του Προέδρου, είναι ένας άνθρωπος που πέρασε το 90% της καριέρας του σε ομάδες Β και Γ Κατηγορίας της Ισπανίας και της Πορτογαλίας. Άλλωστε και ο Ρότσα δεν είχε καταφέρει κάτι καλύτερο: απλώς πήρε πρωτάθλημα, κύπελλο και έφτασε στα ημιτελικά του Champions League με τον Παναθηναϊκό… Για να βρεθεί λοιπόν ένας προπονητής χωρίς καμία διάκριση (εκτός αν διάκριση θεωρείται ο προβιβασμός μιας ομάδας από τη Γ στην Β κατηγορία), έπρεπε να φτάσουμε μέχρι τηνΙσπανία. Ως γνωστόν, στην Ελλάδα δεν υπάρχουν προπονητές. Τώρα το ΟΑΚΑ θα αποπνέει κι ευρωπαϊκό αέρα…
Ο Fabri ίσως είναι ο καλύτερος προπονητής του κόσμου, αν και τα αποτελέσματα δεν το αποδεικνύουν. Σε κάθε περίπτωση όμως, για να βρεις έναν άγνωστο προπονητή, είναι πιο εύκολο να «χτενίσεις» την Ελλάδα και όχι την Ισπανία. Είναι μικρότερη χώρα (μικρότερες αποστάσεις, λιγότερη βενζίνη) και δεν έχεις κι αεροπορικά: θα συνέβαλε και στο οικονομικό πρόβλημα. Οι ίδιοι άνθρωποι που τον επέλεξαν παρ’ όλα αυτά, σε κάθε ευκαιρία παραπονιούνται ότι στην Ελλάδα δεν δίνονται ευκαιρίες σε παίκτες, αλλά και προπονητές, γιατί δεν υπάρχει υπομονή από τον κόσμο. Κι εδώ μπορούμε να γελάσουμε άφοβα.
Η παράσταση συνεχίζεται και στις αποδεσμεύσεις των ποδοσφαιριστών. Ως δια μαγείας, όλοι όσοι είναι επιβλαβείς για την ομάδα, έχουν υψηλό συμβόλαιο! Η ειλικρίνεια είναι άγνωστη λέξη στην Παιανία. Αν οποιοσδήποτε από τη διοίκηση έλεγε ότι η ομάδα έχει οικονομικό πρόβλημα και δεν μπορεί να τους στηρίξει, κανείς δεν θα είχε αντίρρηση. Με τους υπάρχοντες χειρισμούς, η διοίκηση έχει καταφέρει να αποψιλώσει την ομάδα από όλους τους έμπειρους ποδοσφαιριστές και να βασίζεται σε «αμούστακα παιδιά». Αυτό δεν είναι κατακριτέο. Σε αυτή την περίπτωση όμως, μια ανακοίνωση ότι τα επόμενα χρόνια η ομάδα δεν στοχεύει σε κανένα τίτλο ή διάκριση (γιατί με αυτό το ρόστερ δεν μπορεί), είναι απαραίτητη. Για να είναι όλοι ειλικρινείς απέναντι στους φιλάθλους ή στους πελάτες, όπως τους βλέπουν. Είπαμε όμως, η ειλικρίνεια είναι είδος προς εξαφάνιση.
Στην ανακοίνωση που εξέδωσε για την ενημέρωση του νέου προπονητή και των αποδεσμεύσεων, η διοίκηση αναφέρει ότι ο Παναθηναϊκός έχει διασωθεί φέτος από τους μετόχους, τον Πρόεδρο και την Παναθηναϊκή Συμμαχία. Αυτό που δεν αναφέρεται ωστόσο, είναι πόσες φορές έχει διαλυθεί από τους ίδιους και πόσα επίπεδα έχει κατέβει. Ειλικρινά, όχι άλλη διάσωση… Η μόνη πραγματική διάσωση που μπορεί να υπάρξει, είναι να απομακρυνθούν αυτοί που διοικούν. Μέσα σε 8 μήνες, έχουν καταφέρει να διαλύσουν ότι είχε απομείνει όρθιο. Καλό το marketing, το twitter και οι ανακοινώσεις, αλλά για να διοικηθεί σωστά ένας ποδοσφαιρικός σύλλογος, πρέπει οι διοικούντες να είναι σε θέση να ξεχωρίσουν τη μπάλα του ποδοσφαίρου από αυτή του bowling.
Υ.Γ. Στη διοίκηση της ομάδας μετέχουν και αρκετοί παλαίμαχοι του Παναθηναϊκού. Αυτοί τουλάχιστον που αποδεδειγμένα γνωρίζουν το άθλημα, θα έπρεπε να έχουν περισσότερη συμβολή στις αποφάσεις. Το να αποδέχονται και να στηρίζουν αποφάσεις ανθρώπων που δεν έχουν σχέση με το χώρο δεν βοηθάει την ομάδα, «στιγματίζει» το όνομά τους και εν τέλει τους «ρίχνει» στα μάτια αυτών που τους θαύμαζαν όταν αγωνίζονταν στα γήπεδα. Για αυτούς δεν υπάρχει καμία δικαιολογία.

http://mpalanalyseto.wordpress.com/