Όταν η Αριστερά ανακαλύπτει την Αμερική

 Το ότι ο Αλέξης Τσίπρας ψάχνει αντίβαρα στη Μέρκελ , δεν είναι είδηση. Η είδηση θα ήταν αν δεν έψαχνε. Παρά την πρόσφατη ανατροπή στη ...

 Το ότι ο Αλέξης Τσίπρας ψάχνει αντίβαρα στη Μέρκελ, δεν είναι είδηση. Η είδηση θα ήταν αν δεν έψαχνε. Παρά την πρόσφατη ανατροπή στη Σαξονία, οι δημοσκοπήσεις σε ομοσπονδιακό επίπεδο δείχνουν ότι η Μέρκελ θα παραμείνει στο τιμόνι της Γερμανίας άλλη μια τετραετία.

Αυτή δεν είναι η καλύτερη συγκυρία, αν ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίσει τις εκλογές. Για να μην βρεθεί απέναντι σε έναν τευτονικό τοίχο, όταν κερδίσει τις εκλογές ο κ. Τσίπρας προσπάθησε να ρίξει γέφυρες στη γερμανική κυβέρνηση - με την επίσκεψη στους Σόιμπλε και Φούχτελ. Καταλαβαίνοντας πάντως ότι αυτό δεν θα αλλάξει τη γερμανική στάση, ακολούθησε το παράδειγμα του Ουίλλιαμ Πιττ - κάλεσε το «Νέο Κόσμο σε βοήθεια για να αντιμετωπίσει τον παλιό».
Ο «νέος Κόσμος» του κ. Τσίπρα δεν ήταν η Βραζιλία, παρά τα περί 5ης Οικονομίας στον κόσμο (παρεμπιπτόντως 6η είναι) το ειδικό βάρος των Βραζιλιάνων στην παγκόσμια Οικονομία και πολιτική υπολείπεται πολύ εκείνου στο ποδόσφαιρο, αυτό το έδειξε η ευκολία με την οποία το ΔΣ του ΔΝΤ παρέκαμψε τις ενστάσεις της Βραζιλίας στη χρηματοδότηση της Ελλάδας. Και παρά την ιδεολογική συγγένεια με το κυβερνών κόμμα η στάση της Βραζιλίας ήταν μάλλον αδιάφορη.
Ο κ. Τσίπρας άφησε πίσω του τη Λατινική Αμερική και στράφηκε στον παραδοσιακό νέο κόσμο, τις ΗΠΑ. Το μήνυμα του κ. Τσίπρα προς τους Αμερικανούς, στην πρώτη ομιλία του στην Ουάσιγκτον, στο Ινστιτούτο Brookings ήταν διπλό: Ζήτησε στήριξη και προσφέρθηκε σαν σύμμαχος.
Το πώς το επιχείρησε αυτό, θα πρέπει να σοκάρισε τους συντρόφους του, αφού εμφανίστηκε ως μετριοπαθής κεντροαριστερός ηγέτης και προσπάθησε να πείσει, ότι προτείνει για την Ελλάδα αυτό που κάνει ο Ομπάμα, απονέμοντας τα εύσημα στον αμερικανό ηγέτη για προοδευτική πολιτική. Για τους Αριστερούς που έχουν εκπαιδευτεί να βλέπουν τον εχθρό στους Αμερικανούς από τα γεννοφάσκια τους αυτό ήταν ένα σοκ, το πρώτο, όπως έμελλε να αποδειχτεί.
Γιατί ο κ. Τσίπρας είπε ανήκουστα πράγματα για έναν Έλληνα Αριστερό σε ότι αφορά τη σχέση Ελλάδας και Αμερικής, χαρακτήρισε τους αμερικανούς συνοδοιπόρους στην αποκατάσταση της ευημερίας: «Θέλω να σας πω ότι οι άνθρωποι στην Ελλάδα, ακόμη και της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, σας θεωρούν συνοδοιπόρους στην πολύπλευρη, αλλά σημαντική επιχείρηση για την αποκατάσταση της ευημερίας και της ελπίδας στις δύο πλευρές του Ατλαντικού».
Επίσης, μίλησε για τους ισχυρούς δεσμούς που ενώνουν τις δύο χώρες: «Ξέρουμε επίσης ότι υπάρχουν σκιές και προβλήματα του παρελθόντος τα οποία θέλουμε να υπερβούμε. Υπάρχουν όμως και δεσμοί ισχυροί οι οποίοι σε ένα παγκοσμιοποιημένο τοπίο, γίνονται όλο και ισχυρότεροι», ήταν η φράση του.
Όλα αυτά είχαν και ένα δια ταύτα, που πρέπει να αναφερθεί. Ο κ. Τσίπρας ξέρει, ότι οι Αμερικανοί διαφωνούν με την πολιτική της λιτότητας που εφαρμόζεται στην Ευρώπη. Αυτό που τους διεμήνυσε, ήταν ότι για να αλλάξει αυτή η πολιτική πρέπει να αλλάξουν οι πολιτικοί συσχετισμοί.
Καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πιο κοντά από κάθε άλλο κόμμα που διαφωνεί με την κυρίαρχη ευρωπαϊκή πολιτική στο να κυβερνήσει το μήνυμα ήταν σαφές. «Στηρίξτε με να γίνω Πρωθυπουργός και στηρίξτε με στη σύγκρουση, αν θέλετε να κάνω τη σύγκρουση».
Για να το πούμε διαφορετικά, η αριστερά θέλει την παρέμβαση της Ουάσιγκτον στα ευρωπαϊκά πράγματα. Το επόμενο βήμα, θα είναι η αποκατάσταση του Βαν Φλήτ…

Θέμης Δαγκλής