GRID_STYLE

NONE

ΡΟΗ:

latest

ΤΟ "ΛΑΘΟΣ" ΤΟΥ ΔΝΤ ΚΑΙ ΟΙ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΕΣ

του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ Το γνωστό δόγμα πως στην πολιτική υπάρχουν πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται και άλλα που γίνονται και ...

του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ
Το γνωστό δόγμα πως στην πολιτική υπάρχουν πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται και άλλα που γίνονται και δε λέγονται, από τότε που οι αγορές και τα οικονομικά κέντρα της παγκοσμιοποίησης, ανέλαβαν την παγκόσμια διακυβέρνηση των αριθμών, εφαρμόζεται πλέον και στο χώρο της οικονομίας.
Έτσι μπορεί να απαντηθεί ο πρόσφατος αστικός μύθος, που θέλει κατά τις απαρχές της κρίσης, άπαντες οι εμπλεκόμενοι να γνωρίζουν πως το δημόσιο χρέος της χώρας δεν είναι βιώσιμο και χρειαζόταν επειγόντως κούρεμα, ωστόσο το απέκρυβαν, γιατί άραγε;
Προφανώς μια τέτοια ομολογία, είτε από την τότε κυβέρνηση, είτε από τους εταίρους και δανειστές, τη στιγμή που ακόμα δεν υπήρχαν μηχανισμοί στήριξης, και όλοι κινούντο σε αχαρτογράφητα νερά, θα ήταν καταστροφική, και φυσικά θα οδηγούσε σε διεθνή πανικό, ανεξέλεγκτη χρεοκοπία με απρόβλεπτες διεθνείς επιπτώσεις.
Ο νέος μύθος που διακινείται τελευταία είναι το περίφημο λάθος του ΔΝΤ, και η γνωστή ομολογία στελέχους του, με τον τρόπο που υπολογίστηκε η ύφεση και τον συντελεστή που εφαρμόστηκε στον πολλαπλασιαστή, που οδήγησε σε μεγαλύτερη της προϋπολογισθείσης, ύφεση. Και υπό αυτό το πρίσμα άρχισαν να μιλούν σοβαροί και μη, αναλυτές στη χώρα μας, συνεπικουρούμενοι από ημιμαθείς πολιτικάντηδες, πως αφού έκαναν λάθος οι οικονομολόγοι του ΔΝΤ, πρέπει να αλλάξει το πρόγραμμα προσαρμογής, και φυσικά για μια ακόμη φορά αποδείχθηκε ότι για τα δεινά μας «φταίνε όλοι οι άλλοι».
Προφανώς κανένας σοβαρός οικονομολόγος δεν ισχυρίστηκε πως αν ο συντελεστής του πολλαπλασιαστή που ίσχυε για την Ελλάδα ήταν 1,7 όπως αποδείχθηκε, και όχι 0.5 όπως τον υπολόγισε το ΔΝΤ, τα μέτρα θα ήταν λιγότερα ή λιγότερο σκληρά. Ίσως μάλιστα να χρειάζονταν και επί πλέον μέτρα εξισορρόπησης της εκρηκτικής ύφεσης. Τότε γιατί το ΔΝΤ διέπραξε αυτό το λάθος, αν πράγματι είναι λάθος και δεν κινείται αποκλειστικά στο επίπεδο των γνωστών και από την περίοδο Στρος Καν προσπαθειών εξωραϊσμού του «μισητού οργανισμού», ώστε να το καταστήσει συμπαθές απέναντι στην ακαμψία της «γερμανοκρατούμενης ΕΕ». Και σε ένα βαθμό στη χώρα μας το κλίμα υπέρ του ΔΝΤ έχει βελτιωθεί σε αρκετά επίπεδα, αλλά και σε πρώην εχθρικές προς αυτό, ετερόκλητες πολιτικές δυνάμεις.
Εκείνο που βγαίνει σαν συμπέρασμα, είναι πως μάλλον έχουμε και εδώ μια κίνηση που δεν μπορούσε ή δεν επέτρεπαν οι συνθήκες τότε να ομολογηθεί. Πως δηλαδή ήταν προφανές για τους αναλυτές του Ταμείου ότι ήταν απαραίτητο το κούρεμα του χρέους για να γίνει βιώσιμο, κάτι που τελικά έγινε μετά από τις ασφυκτικές πιέσεις που ασκήθηκαν στην άκαμπτη Γερμανία, και πως ο τρόπος προϋπολογισμού της ύφεσης δια μικρότερου πολλαπλασιαστή ήταν ένας μοχλός πίεσης κόντρα στο ευρωπαϊκό σενάριο, αυτό της σταδιακής διάσωσης δια της παραδειγματικής τιμωρίας.   

Δεν υπάρχουν σχόλια

ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση