Κάποτε ήταν άνθρωπος. Είχε μια αξιοπρεπή δουλειά. Μπορούσε να θρέψει την οικογένειά του, να πληρώνει το νοίκι και το δάνειό του. Το καθημ...
Μια μέρα, εντελώς ξαφνικά, ξυπνώντας από έναν βαθύ, ανήσυχο ύπνο, επιχειρώντας να σηκωθεί από το κρεβάτι του για να πάει στην δουλειά του, όπως έκανε κάθε μέρα, διαπίστωσε ότι δεν μπορούσε να κινηθεί.
Προσπάθησε να κινήσει τα πόδια του, αλλά είδε με τρόμο ότι αυτά είχαν αλλάξει. Είχαν λεπτύνει και είχαν πολλαπλασιαστεί. Έτσι όπως ήταν ανάσκελα, αισθάνθηκε την πλάτη του να έχει σκληρύνει, έβλεπε την κοιλιά του να έχει στρογγυλέψει και να είναι καφέ, ένοιωθε τα πολλά μικρά ποδαράκια του να κουνιούνται, ως ένα είδος ικεσίας.
Άρχισε να φωνάζει νομίζοντας ότι ήταν ένα κακό όνειρο, που θα τελείωνε σύντομα, γρήγορα όμως κατάλαβε ότι κανείς δεν τον άκουγε, κανείς δεν του έδινε σημασία, είχε μεταμορφωθεί σε κατσαρίδα. Ναι, σε κατσαρίδα.
Στο γνωστό έντομο της τάξεως των Βλαττοειδών, που έχει σώμα πλακωτό, μακριές κεραίες, υποτυπώδη φτερά, έλυτρα, και έξι αγκαθωτά πόδια.
Ξαφνικά θυμήθηκε ότι ο Κάφκα (1883-1924), ο Τσεχοσλοβάκος ‘’αιρετικός’’ λογοτέχνης, που στιγματίστηκε ως παρακμιακός και ανεπιθύμητος συγγραφέας, και τα έργα του βλαπτικά και ανεπιθύμητα, είχε γράψει το 1912 την ‘’Μεταμόρφωση’’.
Όπου ο ήρωας Γκρέγκορ Σάμσα, εργαζόμενος σκληρά και ευσυνείδητα, υπακούοντας στις εντολές του καταπιεστικού αφεντικού του, που παρείχε τα πάντα στην οικογένειά του, δεχόμενος τον δεσποτικό χαρακτήρα του πατέρα του, και απομονωμένος από την κοινωνική ζωή, αρχίζει ξαφνικά να μεταμορφώνεται σε κατσαρίδα.
Παρόλη την μεταμόρφωση του σώματός του όμως, διατηρεί την ανθρώπινη λογική, μετά το πρώτο σοκ αντιμετωπίζει με στωικότητα την κατάστασή του, ενώ οι υπόλοιποι χαρακτήρες του έργου αποδέχονται την μεταμόρφωσή του σαν κάτι φυσικό, και την θεωρούν αμετάκλητη, ενώ από κάποια στιγμή και μετά, προσπαθούν να τον διώξουν από το δωμάτιό του.
Έργο αλληγορικό και προφητικό που ταιριάζει απόλυτα με την κατάσταση που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια, όπου η ‘’Καφκική’ ’ατμόσφαιρα, συναντά την ‘’Οργουελική’’ πραγματικότητα, μεταμορφώνοντάς μας, από αξιοπρεπείς πολίτες, σε ασήμαντα έντομα.
Βιώνουμε τα αποτελέσματα ενός αποτυχημένου –εσκεμμένα- πειράματος, που μας έχει αλλάξει την ζωή, στερώντας μας από αυτά που θεωρούσαμε άλλοτε αυτονόητα.
Ο Κάφκα γνωρίζοντας ότι τα έργα του θα τύχαιναν λογοκρισίας από ανελεύθερα καθεστώτα, προέβαινε συχνά σε αυτολογοκρισία των κειμένων του, είχε μάλιστα αφήσει εντολή, μετά τον θάνατό του να καούν όλα όσα είχε γράψει, κάτι που ευτυχώς δεν έγινε.
Αυτό το καθεστώς προσπαθεί να επιβάλει λογοκρισία στις εικόνες που είδαμε –αν δεν συμμετείχαμε κιόλας-, τα χιλιάδες υψωμένα τρεμάμενα χέρια, απελπισμένων ανθρώπων, να εκλιπαρούν για ένα λάχανο, δυο πράσα, και τρία πορτοκάλια.
Στον οργουελικό κόσμο, η τηλεόραση του Μεγάλου Αδελφού, ποτέ δεν έδειχνε εικόνες μιζέριας, ποτέ δεν έλεγε ότι οι εξαθλιωμένοι πολίτες, έτρωγαν μόνο λαχανόσουπα.
Αντιθέτως έδειχναν όμορφα νεανικά κορμιά να χορεύουν και να γυμνάζονται, και υπήρχαν και οι ψεύτικες αναφορές για αγαθά που εξασφάλιζε το καθεστώς στον λαό.
Έτσι και σε αυτό το καθεστώς, προσπαθούν να κρύψουν κάτω από το χαλί, την φτώχεια, την απελπισία, τις 4000 των νεκρών, και τα απλωμένα χέρια.
Γνωρίζουν ότι αυτά τα χέρια, μέσα στην αδυναμία τους, κρύβουν δύναμη, είναι μαχαίρια.
Αυτά τα χέρια που καθημερινώς πολλαπλασιάζονται, προκαλούν πληγές στις ευαίσθητες ψυχές, στους σκληρόκαρδους και στους χοντρόπετσους όμως, προκαλούν ρωγμές που γίνονται σιγά σιγά ρήγματα, στα ύφαλα τους.
Μπορεί τώρα να είναι εύκολο να τσακίσουν κάτω από την μπότα τους τις κατσαρίδες που διαμαρτύρονται, είναι εύκολο να ψεκάσουν τις κατσαρίδες που αγανακτούν.
Όμως ο αριθμός των κατσαρίδων μεγαλώνει, εξαπλώνεται σε όλη την επικράτεια, μετά την αρπαγή μάλιστα των κατοικιών τους, θα μένουν στον δρόμο, θα περιτρέχουν και θα σαρώνουν τα πάντα, θα κρύβονται στις γωνίες, θα παραφυλάνε στο σκοτάδι. Θα εφορμούν στα προφυλαγμένα κελάρια των αρχόντων, θα αρπάζουν τις κρυμμένες προμήθειες.
Το πεινασμένο πλήθος των κατσαρίδων μπορεί να τινάξει στον αέρα και το πιο μελετημένο φαγοπότι των ευνοουμένων, μεταφέρουν στα ποδαράκια τους αρρώστιες, που μπορούν να μολύνουν ακόμα και αυτούς που νομίζουν ότι είναι άνοσοι και άτρωτοι.
Η κατσαρίδα εξάλλου, είναι σκληραγωγημένο έντομο. Έρχεται από τα βάθη των αιώνων, και θα συνεχίσει να ζει, ακόμα και μετά από πυρηνική καταστροφή.
Με εκτίμηση
Αγγελική Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση