Ανασφάλιστος ιδρώτας και δήμευση της Λογικής...

Του Ηλία Καραβόλια. Η δήλωση που ακολουθεί ανήκει σε κορυφαίο τραπεζίτη της χώρας, πριν 3 μέρες , σχετικά με τις εξελίξεις στην Κύπρο : ...

Του Ηλία Καραβόλια.

Η δήλωση που ακολουθεί ανήκει σε κορυφαίο τραπεζίτη της χώρας, πριν 3 μέρες , σχετικά με τις εξελίξεις στην Κύπρο : ‘’ ..όπως επήλθε αλλαγή στις εργασιακές σχέσεις και επιβλήθηκαν απορρύθμιση, ευελιξία, και κινητικότητα, έτσι τώρα επιβάλλεται αντίστοιχη κινητικότητα και εξατομίκευση ευθύνης για το ρίσκο στο κεφάλαιο, στον έτερο δηλαδή συντελεστή της παραγωγής…’’
Αυτά που συμβαίνουν εις βάρος των κοινωνιών εδώ και τρία χρόνια έχουν ενταθεί εδώ και δύο εβδομάδες , μέσω της περίπτωσης της Κύπρου ,πολύ επικίνδυνα για την κοινωνική συνοχή των χωρών του Νότου. Είναι εμφανές ότι αλλάζει το αποτυχημένο γερμανικό μοντέλο διάσωσης των υπερχρεωμένων κρατών από τα υπόλοιπα ευρωπαικά κράτη, αρχής γενομένης από τις εξωφρενικές προτάσεις για τις καταθέσεις στην Κύπρο( σημ: αυτή τη στιγμή, 00.20 ξημερώματα Δευτέρας 25/3, επίσημες πηγές από Βρυξέλλες μεταδίδουν ότι ΔΝΤ και ΕΕ εκβιάζουν τον Κύπριο πρόεδρο να αποδεχθεί κούρεμα > 50%(!) σε άνω των 100,000 ευρώ καταθέσεις. Είναι εμφανές ότι κάνουν τα πάντα οι Γερμανοί να ξηλώσουν το ευρώ ,το γράφω πολύ καιρό τώρα, και όποιος αμφιβάλλει θα πειστεί σύντομα.) Να συνειδητοποιήσουμε κατ αρχήν ότι οι αποταμιεύσεις μας θα αντιμετωπίζονται πλέον ως επενδύσεις ! Αυτή η εξατομίκευση της ευθύνης -για το ρίσκο της τράπεζας που θα καταθέτει κάποιος το εισόδημα του- θα είναι η νομιμοποίηση για το φόρτωμα, την μετακύλιση των τραπεζικών χρεών και ζημιών, στους πελάτες της τράπεζας και όχι μόνο σε μετόχους και διοικήσεις( ακόμη και αν είναι κρατικές…)
Όσοι δήθεν ορθολογιστές και υπέρμαχοι της εγκληματικής λιτότητας των Γερμανών και των Μνημονίων τους , αρθρογραφούν και μιλούν εδώ και μέρες για την αναγκαστική αλλαγή του παρασιτικού τραπεζικού μοντέλου στην Κύπρο( με υπερ-πιστώσεις ,ξέπλυμα ρωσικών κεφαλαίων και λοιπές πρακτικές αντίθετες με τις ευρωπαικές ντιρεκτίβες) πρέπει να απαντήσουν σε δύο ερωτήματα: α) γιατί στις Βρυξέλλες δέχθηκαν στους κόλπους της Ευρωζώνης την Κύπρο πριν 4 χρόνια, αφού αυτή η φούσκα των τραπεζικών διαμεσολαβητικών υπηρεσιών υπήρχε εδώ και 30 χρόνια και ήταν γνωστά όλα αυτά και β) γιατί δεν κάνουν το ίδιο με τις ανάλογες υπηρεσίες σε Λουξεμβούργο, Λιχτενστάιν, Ελβετία , Φρανκφούρτη, που μόνο στην τελευταία υπάρχουν 440 δις ευρώ ρωσικών κεφαλαίων (ενώ δεν ξεπερνούν τα 30 δις στην Κύπρο!)
Το Βερολίνο εδώ και τρία χρόνια τρέχει τα αποτυχημένα πειράματα σε Ελλάδα, Πορτογαλία και στην Ιρλανδία(όπου σώθηκαν τράπεζες, έφτιαξαν τα μεγέθη, αλλά ρημάζεται η κοινωνία ). Προσπαθεί τώρα ανεπιτυχώς να μετατρέψει την πολιτική της ΕΕ για τις τραπεζικές κρίσεις σε περιοριστική και ‘’ορθολογική’’: οι τράπεζες να γίνουν φειδωλές στην χορήγηση δανείων, οπότε και οι επιχειρήσεις να αναζητούν από τις χρηματοδοτικές λύσεις από τις αγορές( μετοχές, ομόλογα). Ναι ,αλλά οι νοτιο-ευρωπαικές επιχειρήσεις δεν έχουν την ισχύ και την φερεγγυότητα των πολυεθνικών με γερμανο-αυστριακά και ολλανδικά συμφέροντα. Οι χώρες μας στον Νότο έχουν απαξιωμένες οικονομίες , οπότε και η πιστοληπτική ικανότητα των επιχειρήσεων ακολουθεί αναλόγως το σπιράλ της ύφεσης και της απαξίωσης. Εννοείται ότι αυτό που θα συμβεί στην Κύπρο, χώρα με εταιρείες υπηρεσιών και εξάρτηση από το λογιστικό-νομικό σύστημα γύρω από τις τράπεζες, δεν θα έχει προηγούμενο. Αν κάποιοι, σαν τον Σόιμπλε και την Μέρκελ, θέλουν να κάνουν την Κύπρο από χώρα με 45% ΑΕΠ χρηματοοικονομικών υπηρεσιών, σε χώρα με …αγροτικά και βιομηχανικά προιόντα, αυτό πολύ απλά δεν γίνεται! Την ζωή των ανθρώπων, όσο και αν τους δανείζεις ή τους χειραγωγείς μέσω του κοινού νομίσματος, δεν μπορείς να την αλλάξεις εύκολα. Και δεν είναι δυνατόν να εξαθλιώνεις μια γενιά, ώστε να ευημερήσουν- εάν και πότε- κάποιες μελλοντικές.
Η Ευρώπη θα αλλάξει γιατί πεθαίνει( και φυσικά αργά ή γρήγορα θα διαλυθεί η Ευρωζώνη). Θα αλλάξει γιατί μετατρέπεται σε Σοβιετική Ένωση, με δημεύσεις περιουσιών, φόρους καταθέσεων, ακινήτων, περικοπές μισθών/ συντάξεων. Μας λένε ότι σε Κύπρο ,Πορτογαλία, Ελλάδα οι τόκοι των καταθέσεων ήταν εδώ και πολλά χρόνια 3 και 4 φορές μεγαλύτερα από αυτά σε Γερμανία, Αυστρία, Ολλανδία. Και ρωτώ: τα επιτόκια που πληρώσαμε τόσα χρόνια στους δανειστές μας, οι τόκοι που καταβάλλαμε έμμεσα και άμεσα για να μας να διασώζουν με ρευστότητα από ΕΚΤ και να αγοράζουν με discount τα ομόλογα , εμάς των σπάταλων λαών, δεν τα υπολογίζουν ποτέ;
Αυτό που έκαναν στην Κύπρο, θα γίνει μάλλον και σε άλλες χώρες, με μικρότερη ένταση. Όσοι αναφέρονται για την ρευστότητα που διοχετεύει η ΕΚΤ και αναγκαστικά πρέπει να πάρει πίσω από τις χρεοκοπημένες κυπριακές τράπεζες, ας σκεφτούν το εξής: έδωσε 11 δις σε τράπεζες με καταθέσεις 70 δις, ενώ στις ελληνικές τράπεζες έδωσαν 130 δις( 100 το μειώσαμε τώρα) με καταθέσεις 185 δις ! Έχει κανείς αμφιβολία για το παράδοξο του εκβιασμού; Με 1,5 δις έλλειμμα και 7 δις χρέος στην Κύπρο επιβάλλουν δήμευση 6-7 δις σε καταθέσεις ημεδαπών και αλλοδαπών πολιτών , με πρόσχημα τον διογκωμένο τραπεζικό τομέα. Εδώ στην Ελλάδα, επέβαλλαν φόρους στα ακίνητα, ως χώρα με το μεγαλύτερο ποσοστό ιδιοκατοίκησης στον πλανήτη. Η φιλοσοφία του Βερολίνου είναι σχετικά απλή ( και φυσικά ηλίθια): για να πάρουμε τα λεφτά που σας δανείζουμε( σημ: δεν μας δανείζουν μόνο αυτοί, αλλά και οι υπόλοιποι εταίροι), σας κόβουμε εισόδημα και παραγωγή, αλλά μέχρι να ανακάμψετε , μας πληρώνετε από αυτά που έχετε συσσωρεύσει( ακίνητα, καταθέσεις) . Πότε θα το σταματήσουν αυτό, δεδομένου ότι το χρέος πχ. το ελληνικό δεν θα γίνει βιώσιμο; Μόλις δεν θα έχουν πια το εργαλείο να μας το επιβάλλουν. Και το εργαλείο λέγεται ευρώ, κοινή μονάδα μέτρησης χρεών, εισοδημάτων, περιουσιών. Μας αφήνουν προς το παρών με τα χρέη ( για τα οποία εμείς φταίμε αλλά αυτοί έγραψαν πλεονάσματα από τα δικά μας ελλείμματα) και μας βάζουν χέρι στα υπόλοιπα. Πολύ φοβάμαι ότι μόλις πάρουν ότι μπορούν , θα μας αφήσουν με το ευρώ και τα χρέη μας αποτιμημένα σε αυτό, ενώ αυτοί θα γυρίσουν στο δικό τους ισχυρό και σκληρό νόμισμα-που σκοπίμως διαδίδουν ότι δεν τους συμφέρει. Χρησιμοποίησαν ένα μαλακότερο νόμισμα από το μάρκο( ευρώ) για να γράψουν επί δέκα χρόνια πλεονάσματα από τις εξαγωγές τους και να μαζέψουν καταθέσεις, και τώρα – που μάζεψαν πίσω και τον χρυσό τους στο Βερολίνο από τις κεντρικές τράπεζες διεθνώς- κανείς δεν μας εγγυάται ότι δεν θα εκδώσουν το παλιό ισχυρό τους νόμισμα( σημ : εν τω μεταξύ, ξοδεύουν αφειδώς και αυτοί και η ΕΚΤ δις ευρώ, απείρως περισσότερα από αυτά που χρειάζεται για να σώσουν πχ την Κύπρο, ώστε να αγοράζουν φθηνά δολάρια γύρω από την ισοτιμία 1,30 με πρόσχημα να κρατάνε ισχυρό το ευρώ) .
Το χάος θα είναι τεράστιο σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο για τις χρεωμένες σε ευρώ χώρες του Νότου, αρκεί επιτέλους να συμμαχήσουν χωρίς τον φόβο της διακοπής ρευστότητας από την ΕΚΤ, και να αποφασίσουν από κοινού την σταδιακή, συντεταγμένη, και ταυτόχρονη επιστροφή στα εθνικά μας νομίσματα. Όποιος βλέπει άλλη λύση, καλό είναι να μετρήσει ξανά τα λόγια του τραπεζίτη- που σίγουρα ξέρει πιο πολλά από εμάς, αφού πάντα κερδίζει- στην αρχή του άρθρου αυτού. Τότε θα καταλάβουμε ότι η εξατομίκευση της ευθύνης για το ασφαλές των αποταμιεύσεων μας, είναι η δεύτερη πράξη μετά την υποτίμηση του εμπορεύματος εργασίας που κατέχουμε. Και καταλήγω με τούτο: δεν απαιτείται επιστροφή σε οικονομικό εθνικισμό και προστατευτισμό, αλλά τουλάχιστον μια επιστροφή σε συμβατό- με την οικονομική πραγματικότητα κάθε λαού- εμπορικό και συναλλακτικό μέσο αποτίμησης του ιδρώτα μας ( νόμισμα)

http://www.maritimes.gr/