Περισσότερες γυναίκες σε ανώτατες διοικητικές θέσεις

 Με σκοπό να αναδείξει την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας για το 2013 στις 8 Μαρτίου, η νέα έρευνα International Business Report (IBR) τη...

 Με σκοπό να αναδείξει την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας για το 2013 στις 8 Μαρτίου, η νέα έρευνα International Business Report (IBR) της Grant Thornton αποκαλύπτει ότι παγκοσμίως, περισσότερες γυναίκες καταφέρνουν να ανελιχθούν σε ανώτατες διοικητικές θέσεις σε σχέση με το 2010. Παρ' όλα αυτά, τα ποσοστά είναι μικρότερα στις χώρες G7 (όπου η οικονομική ύφεση έχει εμφανώς αφήσει τα σημάδια της) σε σχέση με τις ταχέως αναπτυσσόμενες οικονομίες της Ασίας και της Άπω Ανατολής. Η Grant Thornton προτρέπει τις επιχειρήσεις στις ανεπτυγμένες χώρες να ακολουθήσουν το παράδειγμα των αναδυόμενων οικονομιών και να καρπωθούν τα οφέλη της ύπαρξης περισσότερων γυναικών σε διευθυντικές θέσεις.
Τα στοιχεία της IBR δείχνουν ότι παγκοσμίως, το 24% των ανώτατων διοικητικών θέσεων καλύπτεται πλέον από γυναίκες. Το ποσοστό αυτό είναι υψηλότερο από το αντίστοιχο του 2012 (21%) και του 2011 (20%). Παρ' όλα αυτά, οι χώρες G7 κατατάσσονται τελευταίες στη λίστα με ποσοστά γυναικών σε ανώτατες διοικητικές θέσεις, με μόλις 21%. Στις χώρες BRIC το ποσοστό αυτό ανέρχεται σε 28%, στη Νοτιοανατολική Ασία 32% και στις Βαλτικές χώρες 40%.
Σε ό,τι αφορά στην Ελλάδα, το ποσοστό των γυναικών σε ανώτατες διοικητικές θέσεις αγγίζει το 30%, αυξημένο κατά 8% σε σχέση με την περσινή χρονιά. Το αντίστοιχο ποσοστό στις χώρες PIGS και στις χώρες της Ευρωζώνης είναι και στις δύο περιπτώσεις 22%. Όσον αφορά στο συνολικό εργατικό δυναμικό των ελληνικών επιχειρήσεων, το ποσοστό που κατέχουν συνολικά οι γυναίκες ανέρχεται σε 40%. Οι ανώτατες διοικητικές θέσεις στις οποίες συναντάμε τα υψηλότερα ποσοστά γυναικών στην Ελλάδα είναι Επικεφαλής Ανθρώπινου Δυναμικού (41%), Επικεφαλής Τμήματος Μάρκετινγκ (32%) και Επικεφαλής Διεύθυνσης Πωλήσεων (19%).
Η κα Αθανασία Αραμπατζή, Senior Partner της Grant Thornton, σχολίασε: «Οι χώρες με σημαντική οικονομική ανάπτυξη έχουν μεγαλύτερη ποικιλία στις ανώτατες διοικητικές ομάδες τους. Οι γυναίκες παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας, φέρνοντας ισορροπία μεταξύ της διαδικασίας λήψης αποφάσεων και της ομαλής λειτουργίας των επιχειρήσεών τους. Αντιθέτως, οι χώρες των G7 προσπαθούν πλέον να καλύψουν τη διαφορά. Θα χρειαστεί να αφυπνιστούν σε ό,τι αφορά στην ισότητα των φύλων με απώτερο σκοπό την μακροπρόθεσμη ανάπτυξη και κερδοφορία.»
Η Ιαπωνία (όπου το 7% των ανώτατων διοικητικών θέσεων ανήκουν σε γυναίκες, το μικρότερο ποσοστό όλων), το Ηνωμένο Βασίλειο (21%) και οι ΗΠΑ (20%) βρίσκονται στην τελευταία οχτάδα της κατάταξης σχετικά με τις γυναίκες σε ανώτατες διοικητικές θέσεις. Αυτές οι χώρες έχουν, επίσης, χαμηλά ποσοστά ανάπτυξης, με το ποσοστό του ΑΕΠ στην Ιαπωνία να αγγίζει το 1,9%, στο Ηνωμένο Βασίλειο το -0,1% και τις ΗΠΑ το 2,2% για το 2012. Αντιθέτως, την κορυφή στην κατάταξη για τις γυναίκες σε ανώτατες διοικητικές θέσεις καταλαμβάνει η Κίνα, με ποσοστό 51%, όπου η αύξηση του ΑΕΠ για το 2012 αναμένεται να είναι 7-8%. Στις 10 πρώτες θέσεις βρίσκονται επίσης η Λετονία, το Βιετνάμ, η Ταϋλάνδη και οι Φιλιππίνες.
Η κατάσταση είναι ακόμα πιο ξεκάθαρη σε ό,τι αφορά στις θέσεις του διοικητικού συμβουλίου. Στις χώρες G7, μόλις το 16% των μελών του διοικητικού συμβουλίου είναι γυναίκες. Το αντίστοιχο ποσοστό στις χώρες BRIC είναι 26%, ενώ στις Βαλτικές χώρες αγγίζει το 38%.
Πώς θα αυξηθεί ο αριθμός των γυναικών στις ανώτατες διοικητικές θέσεις;
Τα στοιχεία της IBR δείχνουν ότι η ευέλικτη εργασία, ενώ υποστηρίζεται από πολλούς, δεν αποτελεί καθοριστικό παράγοντα στην ανέλιξη των γυναικών σε ανώτατες διοικητικές θέσεις. Το 72% των επιχειρήσεων στις χαμηλότερα κατατασσόμενες χώρες G7 παρέχουν ευέλικτη εργασία, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στην κορυφαία της κατάταξης Κίνα είναι μόλις 27%, και στις χώρες BRIC 40%. Στην Ελλάδα, ευέλικτη εργασία προσφέρει το 42% των επιχειρήσεων, ποσοστό που την κατατάσσει στην τελευταία δεκάδα της συγκεκριμένης κατάταξης.
Επιπλέον, το 55% των επιχειρήσεων, παγκοσμίως, ανέφερε πως δεν υποστηρίζει την επιβολή ποσοστώσεων σχετικά με τον αριθμό των γυναικών στα διοικητικά συμβούλια των μεγάλων εισηγμένων εταιρειών. Στην Ελλάδα, το αντίστοιχο ποσοστό είναι 31%.
Η κα Αθανασία Αραμπατζή πρόσθεσε: « Τα πράγματα οδεύουν προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά με χαμηλούς ρυθμούς. Η ευέλικτη εργασία δεν αποτελεί καθοριστικό παράγοντα στην αύξηση του αριθμού των γυναικών σε ανώτατες διοικητικές θέσεις. Στις ώριμες οικονομίες, η πλειοψηφία των επιχειρήσεων προσφέρει ευέλικτη εργασία, αλλά αυτό δεν μεταφράζεται σε αύξηση του αριθμού των γυναικών σε ανώτατες διοικητικές θέσεις ή θέσεις διοικητικού συμβουλίου. Ταυτόχρονα, οι επιχειρήσεις αναφέρουν ότι δεν πιστεύουν πως οι υποχρεωτικές ποσοστώσεις αποτελούν λύση.
«Όταν οι ποσοστώσεις δεν εφαρμόζονται, αυτό που τελικά θα ωθήσει τις επιχειρήσεις να συμπεριλάβουν περισσότερες γυναίκες σε ανώτατες διοικητικές θέσεις είναι η πεποίθηση ότι η απόδοσή τους θα βελτιωθεί και θα επιτύχουν πιο υγιή επαγγελματική εξέλιξη. Η έρευνά μας δείχνει ότι κάτι τέτοιο αποτελεί σωστή πρακτική, και ότι οι χώρες εκείνες που το έχουν υιοθετήσει έχουν ήδη πολύ καλύτερες επιδόσεις σε σχέση με τις υπόλοιπες.»


imerisia.gr

Της ΑΡΤΖΗΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ «Αν δεν είχατε ποτέ γυναίκα πρόεδρο, γυναίκα πρωθυπουργό, αν δεν έχετε δει ποτέ γυναίκα πιλότο, τότε θα θεωρήσετε ότι αυτό είναι αδύνατο. Όμως, όταν οι άνθρωποι βλέπουν μία φορά ότι υπάρχει και διαφορετικός τρόπος, τότε αυτό γίνεται με την πάροδο του χρόνου φυσιολογικό και αποδεκτό. Είναι πολύ καλό αυτό που συμβαίνει στην περιοχή και είμαι περήφανη για όλες τις κυρίες». Αφορμή για τη δήλωση της υπουργού Εξωτερικών και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Κροατίας, Βέσνα Πούσιτς, στάθηκε το γεγονός ότι στα Βαλκάνια όλο και περισσότερες γυναίκες αναρριχώνται στα ανώτατα κρατικά αξιώματα. Αυτό συμβαίνει στην Κροατία, στη Σλοβενία, στο Κόσοβο και στη Βοσνία – Ερζεγοβίνη, όπου οι γυναίκες αποφασίζουν για πολύ σημαντικά θέματα και ταυτόχρονα σημαίνει ότι μια νέα εποχή ξεκινά για την περιοχή. «Η δύναμη των γυναικών στην πολιτική είναι, κατά τη γνώμη μου, διακριτική δύναμη. Είναι θετική η αλλαγή που συντελείται στο Κόσοβο και στις χώρες της περιοχής και του κόσμου που έχουν προσφέρει την ευκαιρία στις γυναίκες» υπογράμμισε η πρόεδρος του Κοσόβου, Ατιφέτα Γιαχγιάγκα. Την ίδια άποψη συμμερίζονται η Αλένκα Μπράτουσεκ, που έλαβε πριν από λίγες μέρες την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης και έκανε λόγο για πολύ σημαντική μέρα για τη χώρα της, καθώς και η εντολοδόχος πρωθυπουργός Ζέλικα Τσβιγιάνοβιτς, που σύντομα αναμένεται να τεθεί επικεφαλής της κυβέρνησης στη Βοσνία. Οι βαλκανικές αυτές χώρες, με τον τρόπο τους, τιμούν την ημέρα της γυναίκας που ουσιαστικά αυτό ακριβώς συμβολίζει: τη δικαίωση των αγώνων των γυναικών για ισότητα που έχει ξεκινήσει από τα τέλη του προπερασμένου αιώνα. Στην πρωτοπορία Σε γενικές γραμμές, πρωτοπόρος στην αναγνώριση των δικαιωμάτων των γυναικών είναι οι ΗΠΑ. «Έχω επίσημα ανακοινώσει στην πολιτεία του Νιου Χάμσαϊρ, που γίνεται η πρώτη προκριματική εκλογή επιτροπή στο υπουργείο Εσωτερικών, την προώθηση της Χίλαρι Κλίντον για την προεδρία του 2016» ήταν η απάντηση του Κρις Σπύρου σε συνέντευξη που δίνει ο Έλληνας πρώην γερουσιαστής των ΗΠΑ στο «Π» (σελ. 32-33). Είναι, λοιπόν, πιθανό το 2016 να δούμε για πρώτη φορά στο τιμόνι των ΗΠΑ… σοφερίνα. Της προσπάθειας αυτής ηγείται Έλληνας, τιμώντας έτσι, αλλά κυρίως προεκτείνοντας τις πρωτοπόρες αρχές της Δημοκρατίας που συνέλαβαν οι πρόγονοί του, όπως ότι όλοι οι πολίτες ανεξαρτήτως καταγωγής ή φύλου, εν προκειμένω και οι γυναίκες –και αυτή είναι η προέκταση γιατί στην αρχαιότητα δεν υπήρχε ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών– έχουν δικαίωμα να αναλάβουν αξιώματα. Όμως, στο λίκνο της Δημοκρατίας, στην ελληνική κυβέρνηση, οι γυναίκες είναι μόνο δύο και αυτές μάλιστα (Κεφαλογιάννη – Σκοπούλη) δεν θα τις έλεγε κανείς γυναίκες της διπλανής πόρτας. Το άρωμα γυναίκας στην κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να είναι πιο διακριτικό και ανεπαίσθητο, αν και θα πίστευε κανείς ότι τα πράγματα θα είχαν εξελιχθεί πολύ καλύτερα για τις Ελληνίδες πολιτικούς εν έτει 2013 και όταν μάλιστα η πρώτη Ελληνίδα υπουργός Λίνα Τσαλδάρη έγινε πριν από 60 χρόνια! Φαίνεται δηλαδή ότι η Ελλάδα στον τομέα αυτόν οπισθοδρομεί και ίσως υπάρχουν ακόμη πολλοί υποστηρικτές του αρχαίου φιλοσόφου Δημόκριτου που έλεγε ότι «υπό γυναικός άρχεσθαι ύβρις αν ανδρί είη εσχάτη», ότι δηλαδή το να εξουσιάζεται ένας άντρας από μια γυναίκα είναι ο μεγαλύτερος εξευτελισμός. Πολλοί επίσης το υποστηρίζουν αυτό και μέσα στο σπίτι τους. Είναι περιττό να αναφερθούμε στις συνέπειες αυτής της νοοτροπίας στην κοινωνία μας. Μια απλή σύγκριση με τα άλλα ευρωπαϊκά και κυρίως δυτικά κράτη αρκεί για να διαπιστώσουμε πόσο πίσω είμαστε, αν και η ιστορία μας δεν το δικαιολογεί, τουναντίον μάλιστα. Το «ασθενές» φύλο στο εξωτερικό φαίνεται να ισχυροποιείται κατά τομείς. Εκτός από τον χώρο της πολιτικής και στον χώρο της δημοσιογραφίας οι γυναίκες κατακτούν όλο και περισσότερους ηγετικούς ρόλους. Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η δημοσιογράφος που τιμήθηκε με το βραβείο Αλμπέρ-Λοντρ για την κάλυψη της φονικής σύλληψης ομήρων τον Σεπτέμβριο 2004 στο σχολείο του Μπεσλάν, στη Βόρεια Οσετία, Ναταλί Νουγκερέντ. Έγινε η πρώτη γυναίκα διευθύντρια στην ιστορία της γαλλικής εφημερίδας «Le Monde». Σημαντικότερο είναι ότι εξελέγη στη θέση αυτή με συντριπτική πλειοψηφία, στη γενική συνέλευση των συντακτών, που ξεπέρασε το «σταλινικό» 80% και είναι ρεκόρ. Ούτε στα ΜΜΕ Πολλοί ίσως εκτιμούν ότι η διάκριση αυτή σε σχέση με τους αγώνες για την ισότητα των φύλων άργησε να έρθει και πολύ περισσότερο σε έναν χώρο όπως η δημοσιογραφία που, εκ του αντικειμένου της, θα έπρεπε να πρωτοπορεί. Δυστυχώς, όμως, και η… τέταρτη εξουσία δεν αφήνει εύκολα το τιμόνι σε γυναίκα, γιατί και εκεί υπάρχουν πολλοί που θεωρούν ότι «γυναιξί πάσαις κόσμον η σιγή φέρει», όπως υποστήριζε και ο αρχαίος ποιητής Μένανδρος. Έστω και με βήματα χελώνας –που όμως κατάφερε να κερδίσει τον γοργοπόδαρο λαγό του Αισώπου– όλο και περισσότερες γυναίκες αναρριχώνται σε υψηλές θέσεις και όλο και περισσότεροι συνειδητοποιούν ότι απλώς την… πάτησε ο αυτοκράτορας Θεόφιλος, όταν επέλεξε σύζυγο εκείνη που έδειχνε υποταγμένη και όχι εκείνη που έδειχνε… άνθρωπος. Η εξέλιξη δικαίωσε την προώθηση των δικαιωμάτων των γυναικών και όχι την αντιμετώπισή τους περίπου ως res (πράγματα), όπως είχε επιβληθεί με εξαίρεση… την αρχαία Σπάρτη. Ο Θεόφιλος, προκειμένου να επιλέξει σύζυγο, έκανε εξετάσεις υποταγής και ρώτησε την υποψήφια για σύζυγο, όμορφη, έξυπνη και με κότσια, Κασσιανή: «Ως άρα δια γυναικός ερρύη τα φαύλα;». Ρώτησε, δηλαδή, αν από τη γυναίκα προέρχονται όλα τα κακά, εννοώντας την Εύα. Η Κασσιανή τού απάντησε θυμίζοντάς του τη… μάνα του: «Αλλά και δια γυναικός πηγάζει τα κρείττονα», ότι δηλαδή από τη γυναίκα πηγάζουν και τα πιο μεγάλα αγαθά, εννοώντας βέβαια την Παναγία απ’ την οποία γεννήθηκε ο Χριστός, αλλά εμμέσως και τη γελοιότητα ορισμένων να θεωρούν κανονικό άνθρωπο τη μητέρα και την κόρη τους, αλλά μη κανονικό άνθρωπο τη σύζυγό τους! Η… κανονική απάντηση της Κασσιανής φυσικά θεωρήθηκε ανεπίτρεπτη, τρόμαξε τον Θεόφιλο και έδωσε το μήλο στην επίσης ωραία, αλλά «σεμνή» Θεοδώρα, προφανώς, διότι συμφώνησε μαζί του ότι από τις γυναίκες πηγάζουν τα κακά για την ανθρωπότητα. Η ιστορία δεν κατέγραψε τσακωμούς του Θεόφιλου με τη Θεοδώρα για την πεθερά της ούτε διαλόγους για την αξία που θα είχε μια κόρη του ζευγαριού. Ίσως οι διάλογοι γίνονταν μακριά από τη μη… κανονικό άνθρωπο Θεοδώρα… Πηγή: www.paraskhnio.gr

Της ΑΡΤΖΗΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ «Αν δεν είχατε ποτέ γυναίκα πρόεδρο, γυναίκα πρωθυπουργό, αν δεν έχετε δει ποτέ γυναίκα πιλότο, τότε θα θεωρήσετε ότι αυτό είναι αδύνατο. Όμως, όταν οι άνθρωποι βλέπουν μία φορά ότι υπάρχει και διαφορετικός τρόπος, τότε αυτό γίνεται με την πάροδο του χρόνου φυσιολογικό και αποδεκτό. Είναι πολύ καλό αυτό που συμβαίνει στην περιοχή και είμαι περήφανη για όλες τις κυρίες». Αφορμή για τη δήλωση της υπουργού Εξωτερικών και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Κροατίας, Βέσνα Πούσιτς, στάθηκε το γεγονός ότι στα Βαλκάνια όλο και περισσότερες γυναίκες αναρριχώνται στα ανώτατα κρατικά αξιώματα. Αυτό συμβαίνει στην Κροατία, στη Σλοβενία, στο Κόσοβο και στη Βοσνία – Ερζεγοβίνη, όπου οι γυναίκες αποφασίζουν για πολύ σημαντικά θέματα και ταυτόχρονα σημαίνει ότι μια νέα εποχή ξεκινά για την περιοχή. «Η δύναμη των γυναικών στην πολιτική είναι, κατά τη γνώμη μου, διακριτική δύναμη. Είναι θετική η αλλαγή που συντελείται στο Κόσοβο και στις χώρες της περιοχής και του κόσμου που έχουν προσφέρει την ευκαιρία στις γυναίκες» υπογράμμισε η πρόεδρος του Κοσόβου, Ατιφέτα Γιαχγιάγκα. Την ίδια άποψη συμμερίζονται η Αλένκα Μπράτουσεκ, που έλαβε πριν από λίγες μέρες την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης και έκανε λόγο για πολύ σημαντική μέρα για τη χώρα της, καθώς και η εντολοδόχος πρωθυπουργός Ζέλικα Τσβιγιάνοβιτς, που σύντομα αναμένεται να τεθεί επικεφαλής της κυβέρνησης στη Βοσνία. Οι βαλκανικές αυτές χώρες, με τον τρόπο τους, τιμούν την ημέρα της γυναίκας που ουσιαστικά αυτό ακριβώς συμβολίζει: τη δικαίωση των αγώνων των γυναικών για ισότητα που έχει ξεκινήσει από τα τέλη του προπερασμένου αιώνα. Στην πρωτοπορία Σε γενικές γραμμές, πρωτοπόρος στην αναγνώριση των δικαιωμάτων των γυναικών είναι οι ΗΠΑ. «Έχω επίσημα ανακοινώσει στην πολιτεία του Νιου Χάμσαϊρ, που γίνεται η πρώτη προκριματική εκλογή επιτροπή στο υπουργείο Εσωτερικών, την προώθηση της Χίλαρι Κλίντον για την προεδρία του 2016» ήταν η απάντηση του Κρις Σπύρου σε συνέντευξη που δίνει ο Έλληνας πρώην γερουσιαστής των ΗΠΑ στο «Π» (σελ. 32-33). Είναι, λοιπόν, πιθανό το 2016 να δούμε για πρώτη φορά στο τιμόνι των ΗΠΑ… σοφερίνα. Της προσπάθειας αυτής ηγείται Έλληνας, τιμώντας έτσι, αλλά κυρίως προεκτείνοντας τις πρωτοπόρες αρχές της Δημοκρατίας που συνέλαβαν οι πρόγονοί του, όπως ότι όλοι οι πολίτες ανεξαρτήτως καταγωγής ή φύλου, εν προκειμένω και οι γυναίκες –και αυτή είναι η προέκταση γιατί στην αρχαιότητα δεν υπήρχε ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών– έχουν δικαίωμα να αναλάβουν αξιώματα. Όμως, στο λίκνο της Δημοκρατίας, στην ελληνική κυβέρνηση, οι γυναίκες είναι μόνο δύο και αυτές μάλιστα (Κεφαλογιάννη – Σκοπούλη) δεν θα τις έλεγε κανείς γυναίκες της διπλανής πόρτας. Το άρωμα γυναίκας στην κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να είναι πιο διακριτικό και ανεπαίσθητο, αν και θα πίστευε κανείς ότι τα πράγματα θα είχαν εξελιχθεί πολύ καλύτερα για τις Ελληνίδες πολιτικούς εν έτει 2013 και όταν μάλιστα η πρώτη Ελληνίδα υπουργός Λίνα Τσαλδάρη έγινε πριν από 60 χρόνια! Φαίνεται δηλαδή ότι η Ελλάδα στον τομέα αυτόν οπισθοδρομεί και ίσως υπάρχουν ακόμη πολλοί υποστηρικτές του αρχαίου φιλοσόφου Δημόκριτου που έλεγε ότι «υπό γυναικός άρχεσθαι ύβρις αν ανδρί είη εσχάτη», ότι δηλαδή το να εξουσιάζεται ένας άντρας από μια γυναίκα είναι ο μεγαλύτερος εξευτελισμός. Πολλοί επίσης το υποστηρίζουν αυτό και μέσα στο σπίτι τους. Είναι περιττό να αναφερθούμε στις συνέπειες αυτής της νοοτροπίας στην κοινωνία μας. Μια απλή σύγκριση με τα άλλα ευρωπαϊκά και κυρίως δυτικά κράτη αρκεί για να διαπιστώσουμε πόσο πίσω είμαστε, αν και η ιστορία μας δεν το δικαιολογεί, τουναντίον μάλιστα. Το «ασθενές» φύλο στο εξωτερικό φαίνεται να ισχυροποιείται κατά τομείς. Εκτός από τον χώρο της πολιτικής και στον χώρο της δημοσιογραφίας οι γυναίκες κατακτούν όλο και περισσότερους ηγετικούς ρόλους. Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η δημοσιογράφος που τιμήθηκε με το βραβείο Αλμπέρ-Λοντρ για την κάλυψη της φονικής σύλληψης ομήρων τον Σεπτέμβριο 2004 στο σχολείο του Μπεσλάν, στη Βόρεια Οσετία, Ναταλί Νουγκερέντ. Έγινε η πρώτη γυναίκα διευθύντρια στην ιστορία της γαλλικής εφημερίδας «Le Monde». Σημαντικότερο είναι ότι εξελέγη στη θέση αυτή με συντριπτική πλειοψηφία, στη γενική συνέλευση των συντακτών, που ξεπέρασε το «σταλινικό» 80% και είναι ρεκόρ. Ούτε στα ΜΜΕ Πολλοί ίσως εκτιμούν ότι η διάκριση αυτή σε σχέση με τους αγώνες για την ισότητα των φύλων άργησε να έρθει και πολύ περισσότερο σε έναν χώρο όπως η δημοσιογραφία που, εκ του αντικειμένου της, θα έπρεπε να πρωτοπορεί. Δυστυχώς, όμως, και η… τέταρτη εξουσία δεν αφήνει εύκολα το τιμόνι σε γυναίκα, γιατί και εκεί υπάρχουν πολλοί που θεωρούν ότι «γυναιξί πάσαις κόσμον η σιγή φέρει», όπως υποστήριζε και ο αρχαίος ποιητής Μένανδρος. Έστω και με βήματα χελώνας –που όμως κατάφερε να κερδίσει τον γοργοπόδαρο λαγό του Αισώπου– όλο και περισσότερες γυναίκες αναρριχώνται σε υψηλές θέσεις και όλο και περισσότεροι συνειδητοποιούν ότι απλώς την… πάτησε ο αυτοκράτορας Θεόφιλος, όταν επέλεξε σύζυγο εκείνη που έδειχνε υποταγμένη και όχι εκείνη που έδειχνε… άνθρωπος. Η εξέλιξη δικαίωσε την προώθηση των δικαιωμάτων των γυναικών και όχι την αντιμετώπισή τους περίπου ως res (πράγματα), όπως είχε επιβληθεί με εξαίρεση… την αρχαία Σπάρτη. Ο Θεόφιλος, προκειμένου να επιλέξει σύζυγο, έκανε εξετάσεις υποταγής και ρώτησε την υποψήφια για σύζυγο, όμορφη, έξυπνη και με κότσια, Κασσιανή: «Ως άρα δια γυναικός ερρύη τα φαύλα;». Ρώτησε, δηλαδή, αν από τη γυναίκα προέρχονται όλα τα κακά, εννοώντας την Εύα. Η Κασσιανή τού απάντησε θυμίζοντάς του τη… μάνα του: «Αλλά και δια γυναικός πηγάζει τα κρείττονα», ότι δηλαδή από τη γυναίκα πηγάζουν και τα πιο μεγάλα αγαθά, εννοώντας βέβαια την Παναγία απ’ την οποία γεννήθηκε ο Χριστός, αλλά εμμέσως και τη γελοιότητα ορισμένων να θεωρούν κανονικό άνθρωπο τη μητέρα και την κόρη τους, αλλά μη κανονικό άνθρωπο τη σύζυγό τους! Η… κανονική απάντηση της Κασσιανής φυσικά θεωρήθηκε ανεπίτρεπτη, τρόμαξε τον Θεόφιλο και έδωσε το μήλο στην επίσης ωραία, αλλά «σεμνή» Θεοδώρα, προφανώς, διότι συμφώνησε μαζί του ότι από τις γυναίκες πηγάζουν τα κακά για την ανθρωπότητα. Η ιστορία δεν κατέγραψε τσακωμούς του Θεόφιλου με τη Θεοδώρα για την πεθερά της ούτε διαλόγους για την αξία που θα είχε μια κόρη του ζευγαριού. Ίσως οι διάλογοι γίνονταν μακριά από τη μη… κανονικό άνθρωπο Θεοδώρα… Πηγή: www.paraskhnio.gr