GRID_STYLE

NONE

ΡΟΗ:

latest

Κληρονομιά και εκπαίδευση στην Ήπειρο

Καθρέφτης” του θέματος “Κληρονομιά και Εκπαίδευση”, το οποίο προτάθηκε από το Διεθνές Συμβούλιο Μνημείων και Τοποθεσιών για τον εορτασμ...

Καθρέφτης” του θέματος “Κληρονομιά και Εκπαίδευση”, το οποίο προτάθηκε από το Διεθνές Συμβούλιο Μνημείων και Τοποθεσιών για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Πολιτιστικής Κληρονομιάς στις 18 Απριλίου, είναι τα περισσότερα σχολεία καθώς και πολλά μοναστήρια στην Ήπειρο. Πρόκειται για ιστορικά κτήρια, τα οποία αποτελούν μία κληρονομιά άρρηκτα συνδεδεμένη με την αρχιτεκτονική παράδοση, την ιστορία αλλά και τις μνήμες του τόπου. Ταυτόχρονα, αποτελούν “κομμάτι” της ιστορίας της εκπαίδευσης στην τουρκοκρατούμενη Ήπειρο, στην περίοδο του μεσοπολέμου αλλά και τη μεταπολεμική Ελλάδα. Είναι δημιουργίες από πελεκητή πέτρα των κτιστάδων από τα Μαστοροχώρια Ιωαννίνων, “οι οποίες μπορούν να αποτελέσουν πρόκληση και αφορμή για τη γνωριμία των μαθητών με τα ιδιαίτερα και, ίσως, άγνωστα στοιχεία της πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου και παράλληλα μία πρόταση για μελλοντική αξιοποίηση στο πλαίσιο ευρύτερων μαθητικών δραστηριοτήτων και προγραμμάτων” όπως επισημαίνει η ΛΒ’ Εφορεία Προϊστορικών & Κλασικών Αρχαιοτήτων της Θεσπρωτίας σε σχετική ανακοίνωση, με αφορμή το θέμα του εορτασμού. Το σχολείο “Βούλγαρη” είναι το μεγαλύτερο στην Θεσπρωτία. Ξεκίνησε να οικοδομείται το 1932 από την οικογένεια του χρυσοχόου Σωτήρη Βούλγαρη, ο οποίος είχε γεννηθεί στην Παραμυθιά. Στα 20 χρόνια του, αναζητώντας μία καλύτερη τύχη, κατέφυγε αρχικά στην Κέρκυρα, στη συνέχεια στη Νάπολη, για να καταλήξει τελικά στη Ρώμη. Εκεί, άνοιξε το δικό του χρυσοχοείο, που σε μερικές δεκαετίες θα εξελισσόταν στον πασίγνωστο οίκο. Την επιθυμία του να συμβάλει στην πνευματική ζωή της ιδιαίτερης πατρίδας του, με την ανέγερση ενός μεγαλοπρεπούς κτιρίου, που θα στέγαζε τους μαθητές του δημοτικού σχολείου, υλοποίησαν μετά το θάνατό του, το 1932, τα παιδιά του Κωνσταντίνος και Γεώργιος. Η οικογένεια Βούλγαρη έχει τη βαθύτερη ρίζα της καταγωγής της στο χωριό Καλαρρύτες, από το οποίο οι πρόγονοι του ευεργέτη μετοίκισαν στην Παραμυθιά, την περίοδο 1819 – 1820. Το πετρόχτιστο σχολικό κτήριο κόστισε, τότε, δύο εκατομμύρια δραχμές, εγκαινιάστηκε στις 2 Οκτωβρίου του 1937 και στέγασε για 72 χρόνια το Δημοτικό Σχολείο Παραμυθιάς. Στις 12 Ιουνίου του 2009, στις αίθουσες έγινε το τελευταίο μάθημα. Το σχολείο είναι συνδεδεμένο και με τις ιστορικές μνήμες του τόπου. Εκεί, φυλακίστηκαν πριν εκτελεστούν οι 49 πρόκριτοι της Παραμυθιάς. Το μήνυμα του φετινού εορτασμού της Παγκόσμιας ημέρας Μνημείων και Τοποθεσιών επικαιροποιεί το αίτημα του Δήμου Σουλίου και της κοινωνίας της Παραμυθάς που διεκδικούν την αξιοποίηση του σχολείου “Βούλγαρη” ως σημείο αναφοράς για τη σύγχρονη κοινωνική, πολιτιστική και οικονομική ζωή της περιοχής. ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Δεν υπάρχουν σχόλια

ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση