Λίγο πριν ξεκινήσουν τα καραβάνια αλληλεγγύης...

...με ανθρωπιστική βοήθεια προς τη χειμαζόμενη και ηττημένη Γερμανία.   Toυ Στάθη Διομήδη. Είναι η τρίτη φορά μέσα σε έναν αιώνα ...

...με ανθρωπιστική βοήθεια προς τη χειμαζόμενη και ηττημένη Γερμανία.

 Toυ Στάθη Διομήδη.

Είναι η τρίτη φορά μέσα σε έναν αιώνα που ο Γερμανικός επεκτατισμός επιτίθεται στους Λαούς της Ευρώπης για να τους κατακτήσει. Αμετανόητοι και προσηλωμένοι στη μεγάλη ιδέα της άριας φυλής, προσπαθούν να κατακτήσουν και να στραγγαλίσουν τους Ευρωπαίους πολίτες (και όχι μόνο), να καταληστεύσουν τον όποιο πλούτο υπάρχει και να δημιουργήσουν, τη νέα μεγάλη αυτοκρατορία των βαρβάρων.

Ήδη μέσα σε τρία χρόνια, αρκετές χώρες (οι υπόλοιπες έπονται) έχουν μπει για τα καλά στο σπιράλ θανάτου, που έχει επιβάλλει η Μερκελική διαστροφή συνεπικουρούμενη από τον Αμερικανικό παράγοντα με αιχμή του δόρατος το ΔΝΤ και την ΕΚΤ.

Εκβιάζοντας, απειλώντας, χρησιμοποιώντας πακτωλό χρήματος για μαύρη προπαγάνδα, και έχοντας πλέον επιβάλλει σε πολλές χώρες της Ευρωζώνης, κυβερνήσεις-μαριονέτες της, η Γερμανίδα καγκελάριος ρίχνει θυσία, στο βωμό του αίματος που έχειδημιουργήσει, δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους καθημερινώς, με δήμιο τον μακελάρη Σόιμπλε.

Η τακτική που ακολουθεί η Γερμανική μηχανή έχει ημερομηνία λήξης. Όσο πιο σύντομα προχωρήσουν στην επεκτατική- καταστροφική πολιτική τους ενάντια στους Ευρωπαϊκούς Λαούς, τόσο πιο σύντομα θα ξανά ισοπεδωθεί το Βερολίνο και θα καταστραφεί από άκρη σε άκρη η Γερμανία, (οικονομικά). Βέβαια μέχρι τότε η ανθρωπότητα θα έχει πληρώσει βαρύ τίμημα. Και μόλις συμβεί η καταστροφή της Γερμανίας, για άλλη μια φορά η Δύση θα στείλει καραβάνια αλληλεγγύης με ανθρωπιστική βοήθεια, με τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης προς το χειμαζόμενο Γερμανικό Λαό και θα πληρώσει και την ανοικοδόμηση της ηττημένης Γερμανίας…

Απλά μαθήματα ιστορίας.

Αλλά δυστυχώς, οι Γερμανοί δε διδάσκονται από την ιστορία…

Και μιας και λέω για ιστορία, ας μην ξεχνάμε ότι τα Γερμανικά φύλλα των βαρβάρων από όπου προέρχονται οι Γερμανοί έχουν αναμειχθεί με Ούννους και Βανδάλους και έχουν δημιουργήσει ένα εκρηκτικό μείγμα «ανθρώπων»…

Ξεπερνά όμως κάθε φαντασία να ακούς τους Γερμανούς να χαρακτηρίζουν την Κύπρο πλυντήριο μαύρου χρήματος όταν το μεγαλύτερο πλυντήριο στον κόσμο είναι συγκεκριμένη εταιρεία «πλυντηρίων» που δραστηριοποιείται και στην Ελλάδα… Παρόλα αυτά το βρώμικο χρήμα, το μαύρο χρήμα που υποτίθεται ότι ξεπλένεται στην Κύπρο είναι μια χαρά όταν το κατάσχουν οι Γερμανοί μέσω του κουρέματος των κυπριακών καταθέσεων. Μόλις το αρπάξουν οι Γερμανοί, αυτό το μαύρο, το βρώμικο χρήμα γίνεται λευκό, έντιμο, ολοκάθαρο, άσπιλο και αμόλυντο…

Είναι όμως και αλγεινό να βλέπεις τους εν Ελλάδι αντιπρόσωπους της γερμανικής μηχανής, κυβέρνηση, επιχειρηματίες και δημοσιογραφικά γιουσουφάκια, να επιχαίρουν γιατί η Κύπρος τιμωρήθηκε επειδή είπε αρχικά ΟΧΙ και υποχρεώθηκε μετά σε μια χειρότερη επιλογή, αφού βεβαίως έμεινε μόνη της χωρίς κανέναν σύμμαχο, καθώς ακόμη και για την Ελλάδα έπεφτε μακράν…

Και προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν υπάρχει επιλογή, αλλά είμαστε υποχρεωμένοι να μην λέμε όχι, παρά μόνο ναι. Ναι σε όλα.

Είναι σα να πέσει μια κυρία θύμα απόπειρας βιασμού και να αντισταθεί. Το πιθανότερο αποτέλεσμα είναι ότι και θα βιαστεί και θα υπάρξουν και προπηλακισμοί από τους επίδοξους βιαστές μέχρι να φθάσουν στο στόχο τους. Με τη λογική των εν Ελλάδι αντιπρόσωπων της γερμανικής μηχανής, κακώς αντιστάθηκε η κυρία αυτή, απεναντίας θα έπρεπε να μην αντιδράσει και να αποδεχτεί αυτό που της συμβαίνει… Μέχρι που θα την κατηγορήσουν που είχε το θράσος να αντισταθεί και δεν αποδέχθηκε με χαρά το συμβάν!

Έχοντας έναν φοβισμένο και εξαφανισμένο Πρωθυπουργό που τρέμει και μόνο στην ιδέα του να πει ΟΧΙ στα παράλογα αιτήματα της γερμανικής εισβολής και του μισέλληνα Σόιμπλε, καταλαβαίνουμε όλοι ποιο είναι το μέλλον της χώρας.

Υ.Γ. Σίγουρα εδώ που έχουμε βρεθεί δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις. Αίμα, δάκρυα και πόνο έχουν τα επόμενα χρόνια που έρχονται ότι και εάν επιλέξουμε. Το θέμα είναι εάν θα επιλέξουμε αξιοπρέπεια, όραμα και ελπίδα ή ραγιαδισμό. Όποιος θέλει να κυβερνήσει τη χώρα, να έχει το Λαό στο πλάι του και να έχει πιθανότητα να επιτύχει θα πρέπει να πει αλήθειες. Γιατί για να υπάρξει αξιοπρέπεια, όραμα και ελπίδα πρέπει να ειπωθούν αλήθειες. Σκληρές αλήθειες, αλήθειες που πονάνε…