GRID_STYLE

NONE

ΡΟΗ:

latest

Επανέρχονται τα σενάρια του ανασχηματισμού

Το χρονικό σημείο στο οποίο θα πραγματοποιηθεί ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης, καθώς και το εύρος του, φαίνεται ότι επανέρχεται στο πρ...

Το χρονικό σημείο στο οποίο θα πραγματοποιηθεί ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης, καθώς και το εύρος του, φαίνεται ότι επανέρχεται στο προσκήνιο, μετά την... επίτευξη συμφωνίας με την τρόικα για την εκταμίευση της δόσης των 2,8 δισ. ευρώ από το μηχανισμό στήριξης της ελληνικής οικονομίας, καθώς θεωρείται πλέον δεδομένο ότι θα υπάρξουν αλλαγές στην κυβέρνηση.

Πληροφορίες από το Μέγαρο Μαξίμου αναφέρουν ότι ο πρωθυπουργός Α. Σαμαράς εξετάζει δύο σενάρια: το πρώτο αφορά σε άμεσο ανασχηματισμό της κυβέρνησης, προκειμένου να αξιοποιηθεί η θετική συγκυρία της λήξης των διαπραγματεύσεων με την τρόικα, ενώ το δεύτερο μιλά για ανασχηματισμό μετά το Πάσχα, ώστε να υπάρξει χρόνος να επικοινωνηθούν τα αποτελέσματα της συμφωνίας της κυβέρνησης με την τρόικα στους πολίτες. Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι ο κ. Σαμαράς δεν επιθυμεί ο ανασχηματισμός να είναι μεγάλος -δομικός-, αλλά προτιμά να κινηθεί στη λογική των διορθωτικών κινήσεων.

Από την άλλη πλευρά, το ΠΑΣΟΚ φέρεται να επιμένει σε νέα προγραμματική συμφωνία των τριών κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση, ωστόσο, πηγές της Ιπποκράτους αναφέρουν ότι επικρατεί προβληματισμός σχετικά με τη διαφαινόμενη άρνηση της ΔΗΜΑΡ να συμμετάσχει με κομματικά στελέχη της στην κυβέρνηση, κάτι που φαίνεται να λειτουργεί ως τροχοπέδη για αντίστοιχη κίνηση του ΠΑΣΟΚ, αν και ο πρόεδρος του κόμματος Ευ. Βενιζέλος φέρεται να επιδιώκει την μεγαλύτερη συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ στο κυβερνητικό σχήμα. citypress.gr

4 σχόλια

  1. Σαράντα σβέρκοι βωδινοὶ μὲ λαδωμένες μποῦκλες
    σκεμπέδες, σταβροθόλωτοι καὶ βρώμιες ποδαροῦκλες
    ξετσίπωτοι, ἀκαμάτηδες, τσιμπούρια καὶ κορέοι
    ντυμένοι στὰ μαλάματα κ᾿ ἐπίσημοι κι ὡραῖοι.

    Σαράντα λύκοι μὲ προβιὰ (γι᾿ αὐτοὺς χτυπᾷ ἡ καμπάνα)
    καθένας γουρουνόπουλο, καθένας νταμιτζάνα!
    Κι ἀπὲ ρεβάμενοι βαθιὰ ξαπλώσανε στὸ τζάκι,
    κι ἀβάσταγες ἐνιώσανε φαγοῦρες στὸ μπατζάκι.

    Ὄξ᾿ ὁ κοσμάκης φώναζε: «Πεινᾶμε τέτοιες μέρες»
    γερόντοι καὶ γερόντισσες, παιδάκια καὶ μητέρες
    κ᾿ οἱ τῶν ἐπίγειων ἀγαθῶν σφιχτοὶ νοικοκυρέοι
    ἀνοῖξαν τὰ παράθυρα καὶ κράξαν: «Εἶστε ἀθέοι».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Νὰ τ᾿ ἡ μεγάλη νύχτα! Καλὴ νύχτα!
    Ψηλὰ τὸ κυπαρίσσι σὲ καλεῖ.
    - Ἔλα, δὲν ἔχεις τίποτα νὰ χάσεις
    μάιδε νὰ θυμηθεῖς καὶ νὰ ξεχάσεις.

    Πατρίδα; Πουλημένη στὸ σφυρί!
    Λεφτεριά; Μὲ χαλκᾶδες δὲν μπορεῖ!
    Παιδιά; Ποῦ τὰ χεῖ ἂς κλαίει μέχρι θανάτου,
    θά ῾ναι σκλαβ᾿ ἢ προδότες τὰ ὀρφανά του!

    Εἰσ᾿ ἄδειος ἤσκιος μέσα σ᾿ ὅλα τ᾿ ἄδεια.
    Δὲν εἶναι τόσο μάβρα τὰ σκοτάδια
    τοῦ τάφου, ὅσο τὰ φέγγῃ τῆς ἡμέρας,
    τὰ φέγγῃ τῆς σκλαβιᾶς καὶ τῆς φοβέρας.

    Πιὸ σίχαμ᾿ ἀπ᾿ τὸ κάθε γῆς σκουλῆκι,
    οἱ θεόμορφοι δυνάστες σου καὶ λύκοι.
    Μὴ λὲς ἀφανισμὸ τὸ θάνατό σου,
    ἀφοῦ δὲ ζοῦσες γιὰ τὸν ἐαφτό σου.

    Ἂν ἔκανες τὸ χρέος σου στὸ λαό,
    σὰν ξεχυθεῖ μὲ πάθος παλαιὸ
    τὴν πᾶσαν ἀτιμία νὰ συνεπάρει,
    μ᾿ ἄλλους πολλοὺς θά ῾χει κ᾿ ἐσὲ μπροστάρη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ἀνεμοδέρνουν μέρα νύχτα ἀπάνου
    σὲ στύλους σταυροσήμαδα φτερά σου,
    νὰ γελιέσαι πὼς εἶν᾿ Ἑλλάδα ὁ τόπος.
    Μὰ δίπλα τ᾿ ἀγκαλιάζει νὰ τὰ σπάσει
    τοῦ ξένου ἡ ἀστερομάτισσα κατάρα.
    Ἂν φαρμάκωνε μόνη τὸν ἀέρα,
    ἴσως, ραγιᾶ νὰ ξύπναες κάποιαν ὥρα:
    «Στὴ χώρ᾿ αὐτὴ ποὺ τήνε λέω δικιά μου
    ξένος εἶμαι καὶ τυχερὸς ποὺ ζῶ!»

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δὲ λυγᾶνε τὰ ξεράδια
    καὶ πονᾶνε τὰ ρημάδια!
    Κούτσα μία καὶ κούτσα δυὸ
    τῆς ζωῆς τὸ ρημαδιό!

    Μεροδούλι, ξενοδούλι!
    Δέρναν οὗλοι: ἀφέντες, δοῦλοι,
    οὗλοι: δοῦλοι, ἀφεντικὸ
    καὶ μ᾿ ἀφήναν νηστικό.

    Τὰ παιδιά, τὰ καλοπαίδια,
    παραβγαίνανε στὴν παίδεια
    μὲ κοτρόνια στὰ ψαχνά,
    φοῦχτες μῦγα στ᾿ ἀχαμνά!

    Ἀνωχώρι, Κατωχώρι,
    ἀνηφόρι, κατηφόρι,
    καὶ μὲ κάμα καὶ βροχή,
    ὥσπου μοῦ ῾βγαινε ἡ ψυχή.

    Εἴκοσι χρονῶ γομάρι
    σήκωσα ὅλο τὸ νταμάρι
    κι᾿ ἔχτισα, στὴν ἐμπασιὰ
    τοῦ χωριοῦ, τὴν ἐκκλησιά.

    Καὶ ζευγάρι μὲ τὸ βόδι
    (ἄλλο μπόι κι᾿ ἄλλο πόδι)
    ὄργωνα στὰ ρέματα
    τ᾿ ἀφεντὸς τὰ στρέμματα.

    Καὶ στὸν πόλεμ᾿ «ὅλα γιὰ ὅλα»
    κουβαλοῦσα πολυβόλα
    νὰ σκοτώνωνται οἱ λαοὶ
    γιὰ τ᾿ ἀφέντη τὸ φαΐ.

    Καὶ γι᾿ αὐτόνε τὸν ἐρίφη
    ἐκουβάλησα τὴ νύφη
    καὶ τὴν προῖκα της βουνό,
    τὴν τιμή της οὐρανό!

    Ἀλλὰ ἐμένα σὲ μία σφήνα
    μ᾿ ἔδεναν τὸ Μάη τὸ μήνα
    στὸ χωράφι τὸ γυμνὸ
    νὰ γκαρίζω, νὰ θρηνῶ.

    Κι᾿ ὁ παπὰς μὲ τὴν κοιλιά του
    μ᾿ ἔπαιρνε γιὰ τὴ δουλειά του
    καὶ μοῦ μίλαε κουνιστός:
    «Σὲ καβάλησε ὁ Χριστός!

    Δούλευε γιὰ νὰ στουμπώσει
    ὅλ᾿ ἡ Χώρα κι᾿ οἱ καμπόσοι.
    Μὴ ρωτᾷς τὸ πῶς καὶ τί,
    νὰ ζητᾷς τὴν ἀρετή!

    -Δὲ βαστάω! Θὰ πέσω κάπου!
    -Ντράπου! Τὶς προγόνοι ντράπου!
    -Ἀντραλίζομαι!... Πεινῶ!...
    -Σούτ! θὰ φᾶς στὸν οὐρανό!»

    Κι᾿ ἔλεα: ὅταν μίαν ἡμέρα
    παρασφίξουνε τὰ γέρα,
    θὰ ξεκουραστῶ κι᾿ ἐγώ,
    τοῦ θεοῦ τ᾿ ἀβασταγό!

    Κι᾿ ὅταν ἕνα καλὸ βράδυ
    θὰ τελειώσει μου τὸ λάδι
    κι᾿ ἀμολήσω τὴν πνοὴ
    (ἕνα ποὺφ εἶν᾿ ἡ ζωή),

    Ἡ ψυχή μου θὲ νὰ δράμῃ
    στὴ ζεστὴ ἀγκαλιὰ τ᾿ Ἀβράμη,
    τ᾿ ἄσπρα, τ᾿ ἀχερένια του
    νὰ φιλάει τὰ γένια του!

    Γέρασα κι᾿ ὡς δὲ φελοῦσα
    κι᾿ ἀχαΐρευτος κυλοῦσα,
    μὲ πετάξανε μακριὰ
    νὰ μὲ φᾶνε τὰ θεριά.

    Κωλοσούρθηκα καὶ βρίσκω
    στὴ σπηλιὰ τὸν Ἅη-Φραγκίσκο:
    «Χαῖρε φῶς ἀληθινὸν
    καὶ προστάτη τῶν κτηνῶν!

    Σῶσε τὸ γέρο κυρ Μέντη
    ἀπ᾿ τὴν ἀδικιὰ τ᾿ ἀφέντη,
    σὺ ποὺ δίδαξες ἀρνὶ
    τὸν κυρ λύκο νὰ γενῇ!

    Τὸ σκληρὸν ἀφέντη κᾶνε
    ἀπὸ λύκο ἄνθρωπο κᾶνε!...»
    Μὰ μὲ τὴν κουβέντα αὐτὴ
    πόρτα μοῦ ῾κλεισε κι᾿ αὐτί.

    Τότενες τὸ μαῦρο φίδι
    τὸ διπλό του τὸ γλωσσίδι
    πίσω ἀπὸ τὴν ἀστοιβιὰ
    βγάζει καὶ κουνάει μὲ βιά:

    «Φῶς ζητᾶνε τὰ χαϊβάνια
    κι᾿ οἱ ραγιάδες ἀπ᾿ τὰ οὐράνια,
    μὰ θεοὶ κι᾿ ὀξαποδῶ
    κεῖ δὲν εἶναι παρὰ δῶ.

    Ἂν τὸ δίκιο θές, καλέ μου,
    μὲ τὸ δίκιο τοῦ πολέμου
    θὰ τὸ βρῇς. Ὅπου ποθεῖ
    λευτεριά, παίρνει σπαθί.

    Μὴ χτυπᾷς τὸν ἀδερφό σου-
    τὸν ἀφέντη τὸν κουφό σου!
    Καὶ στὸν ἵδρο τὸ δικὸ
    γίνε σὺ τ᾿ ἀφεντικό.

    Χάιντε θῦμα, χάιντε ψώνιο
    χάιντε Σύμβολον αἰώνιο!
    Ἂν ξυπνήσεις, μονομιᾶς
    θά ῾ρτη ἀνάποδα ὁ ντουνιᾶς.

    Κοίτα! Οἱ ἄλλοι ἔχουν κινήσει
    κι᾿ ἔχ᾿ ἡ πλάση κοκκινήσει
    κι᾿ ἄλλος ἥλιος ἔχει βγῇ
    σ᾿ ἄλλη θάλασσ᾿, ἄλλη γῆς».

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση