O πλούτος της Κύπρου

Toυ Τάκη Μίχα Καθ' όλη τη διάρκεια των τελευταίων ημερών όλοι σχεδόν οι Ελληνοκύπριοι σχολιαστές επικέντρωναν τις προτάσεις τους γ...

Toυ Τάκη Μίχα

Καθ' όλη τη διάρκεια των τελευταίων ημερών όλοι σχεδόν οι Ελληνοκύπριοι σχολιαστές επικέντρωναν τις προτάσεις τους για την έξοδο από την κρίση στην ύπαρξη των υδρογονανθράκων -είτε επρόκειτο για την (ατυχέστατη) πρόταση για την έκδοση ομολόγων είτε επρόκειτο για οραματισμούς ενός μέλλοντος όπου οι Ελληνοκύπριοιοι θα διαβιούσαν όπως οι σεϊχηδες της Σαουδικής Αραβίας (φυσικά, στους οραματισμούς αυτούς οι Τουρκοκύπριοι δεν είχαν θέση...)
Ομως, οι σκέψεις αυτές είναι αρκετά προβληματικές. Καταρχάς οι υπολογισμοί για την αξία των κοιτασμάτων  ποικίλλουν. Ετσι, ενώ οι κυπριακές αρχές υπολογίζουν την αξία των κοιτασμάτων σε 80 δισ. ευρώ, μία έκθεση της Moody’s εκτιμά την αξία των αποθεμάτων κάπου μεταξύ 6 και 32 δισ. δολαρίων. Ενα άλλο θέμα σχετίζεται με τη μεταφορά του αερίου που μπορεί να αποδειχθεί πανάκριβη. Επιπλέον, οι τιμές του φυσικού αερίου στη διεθνή αγορά, τα επόμενα χρόνια, αναμένεται να είναι φθίνουσες μετά την ανακάλύψη των τεραστίων αποθεμάτων σχιστολιθικού αερίου στις ΗΠΑ. Αν προσθέσουμε σε όλα αυτά και το κερασάκι της μερικής  συνιδιοκτησίας των αποθεμάτων με τους Τουρκοκύπριους, τότε καταλαβαίνει κανείς γιατί ούτε ο Βλαντιμίρ Πούτιν, αλλά ούτε και κανένας επενδυτής με σώας τας φρένας δεν έδειξε κανένα ενδιαφέρον για το περίφημο ομόλογο. Ολα αυτά δεν εμπόδιζαν φυσικά, τόσο τα κρατικά, όσο και τα ιδιωτικά ελληνοκυπριακά ραδιοτηλεπτικά μέσα της να εμμένουν στο τροπάρι ότι η κρίση οφείλεται στο ότι «ο Σόιμπλε θέλει να μας πάρει το αέριο».
Φυσικά και υπάρχει πλούτος στην Κύπρο. Ομως ο πλούτος αυτός δεν βρίσκεται στα κοιτάσματα του φυσικού αερίου. Βρίσκεται, όπως πολύ σωστά τόνισε η βουλευτής κα Δούρου του ΣΥΡΙΖΑ, στην επανένωση της Κύπρου και στη δημιουργία ενός δικοινοτικού διζωνικού κρατους με πλήρη ελευθερία κίνησης ανθρώπων και κεφαλαίων. Στα πλαίσια ενός τέτοιου κράτους θα ανθίσει η κυπριακή επιχειρηματικότητα και περιοχές τουριστικά φιλέτα όπως το Βαρώσια (και πολλές άλλες) θα ξαναγίνουν πηγές παραγωγής πλούτου. Η ένωση της νήσου θα προσδώσει στην Κύπρο την απαραίτητη δυναμική που είναι αναγκαία για να πραγματοποιήσει η νήσος μία δυναμική επανεκκίνηση η οποία θα την καταστήσει τον τουριστικό μαγνήτη της Ανατολικής Μεσογείου.
Ομως δυστυχώς -αν κρίνει κανείς από τις τηλεοπτικές συζητήσεις- αυτές οι σκέψεις βρίσκονται πολύ μακριά από τους οραματισμούς του μέσου Ελληνοκυπρίου. Αντίθετα, εκεί, συνεχίζει να ανθίζει η ακατάσχετη συνωμοσιολογία που, παρά τις δήθεν γεωπολιτικές προσλαμβάνουσές της, υποκρύπτει έναν απίστευτο επαρχιωτισμό και ναρκισσισμό.