GRID_STYLE

NONE

ΡΟΗ:

latest

Η Παιδεία στον βωμό της κομματοκρατίας

Του Δημήτρη Χρυσικόπουλου,  Αντιπροέδρου του Πατριωτικού Μετώπου. Το συγκεκριμένο άρθρο συμπληρώνει το προηγούμενο άρθρο με τίτλ...


Του Δημήτρη Χρυσικόπουλου,
 Αντιπροέδρου του Πατριωτικού Μετώπου.

Το συγκεκριμένο άρθρο συμπληρώνει το προηγούμενο άρθρο με τίτλο «Η Παιδεία στον βωμό των Πανελλαδικών Εξετάσεων» και αυτό γιατί οφείλουμε να κλείσουμε την ιστορία αλλά να εξάγουμε τα συμπεράσματα που προκύπτουν (και τα οποία δυστυχώς για ακόμα μια φορά είναι τα ίδια).

Απλά να υπενθυμίσω ότι οι κινητοποιήσεις της ΟΛΜΕ δεν αφορούσαν αύξηση των μισθών των καθηγητών, ούτε κάποια δυσαρέσκεια για την επερχόμενη αύξηση στο ωράριο εργασίας τους. Αφορούσαν αποκλειστικά τη στήριξη και την αλληλεγγύη της στην απόλυση 10.000 αναπληρωτών, τη μετάθεση κατά το δοκούν 4.οοο μονίμων εκπαιδευτικών αλλά και τις συγχωνεύσεις σχολείων στα πλαίσια «εξοικονόμησης πόρων» (δηλαδή απαξίωσης και μαρασμού του δημόσιου χαρακτήρα της παιδείας).

Έχουμε πλήρη συναίσθηση της αγωνίας όλων των μαθητών κατά την είσοδο τους στον στίβο των πανελλαδικών εξετάσεων, αλλά από την άλλη πλευρά δε μπορούμε να αναγνωρίσουμε τον αγώνα της ΟΛΜΕ παρά έως έναν δίκαιο αγώνα αλληλεγγύης όχι μόνο προς τους, πλέον άνεργους, συναδέλφους τους αλλά και προς τη κοινωνία.

Στην απόφαση της ΟΛΜΕ, η δοσίλογοι της τριπροδοτικής κυβέρνησης (ΝΔΠΑΣΟΚΔΗΜΑΡ) απάντησαν με την έκδοση φύλλων πορείας και τον ωμό εκβιασμό απόλυσης όσων δεν υπακούσουν στις διαταγές. Προφανώς, υπήρχε εκτίμηση πως η απεργία θα έβλαπτε τη δημόσια εικόνα του πρωθυπουργού κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του στη Κίνα ή ακόμα ότι θα μπορούσε να πυροδοτήσει κινητοποιήσεις στο μαθητικό ή φοιτητικό κόσμο.

Αλλά και τα κόμματα της αντιπολίτευσης (από το σταλινικό ΠΑΜΕ του ΚΚΕ έως τον ΣΥΡΙΖΑ και την εθνικοσοσιαλιστική ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ) κινήθηκαν άμεσα προκειμένου να καταδικάσουν την επερχόμενη απεργία αλλά και να νουθετήσουν τους καθηγητές ώστε να αλλά εκτελέσουν τα καθήκοντα τους κατά τα προβλεπόμενα.

Ένα ολόκληρο πολιτικό σύστημα σε πλήρη διάταξη και συνεργασία εναντίον μιας ολομόναχης ΟΛΜΕ και των καθηγητών που τα λυμματοκάναλα του συστήματος αποκαλούσαν βολεμένους και κοπρίτες από το πρωί έως το βράδυ .

Την επόμενη ημέρα ήταν η σειρά της ΑΔΕΔΥ (!!!) αλλά και της ΓΣΕΕ να γυρίσουν και αυτοί με τη σειρά τους τη πλάτη στην ΟΛΜΕ αποδεικνύοντας με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι το συνδικαλιστικό κίνημα βρίσκεται σε πλήρη αποσάθρωση έχοντας παραδοθεί πλήρως στις εντολές των πολιτικών κομμάτων που εδώ και χρόνια έχουν εισχωρήσει σε αυτό. Οι καθηγητές εντελώς μόνοι, ενάντια σε ένα ολόκληρο πολιτικό και συνδικαλιστικό κατεστημένο που προσκυνά στις εντολές της Τρόικας.

Η απεργία ανεστάλη, η τάξις αποκαταστάθηκε και η διαγραφή του προέδρου της ΟΛΜΕ από το κόμμα της ΝΔ, σαν μέσο παραδειγματισμού των ανυπάκουων στελεχών, ήταν το κερασάκι στη τούρτα.

Ποιο είναι λοιπόν το συμπέρασμα από αυτή την ιστορία;

Όταν οι πολίτες εκχωρούν εξουσία σε ένα κόμμα, χωρίς το δικαίωμα της ανά πάσα στιγμής ανάκλησης της, εκχωρούν εξουσία σε μία συλλογική οντότητα, που εύκολα μπορεί να εκβιαστεί, να εξαγοραστεί και τελικά να στραφεί εναντίον τους.

Όταν οι εργαζόμενοι εκχωρούν εξουσία σε έναν συνδικαλιστικό φορέα, χωρίς το δικαίωμα της ανά πάσα στιγμής ανάκλησης της, εκχωρούν εξουσία σε μία συλλογική οντότητα, που εύκολα μπορεί να ποδηγετηθεί, να εξαγοραστεί και τελικά να στραφεί εναντίον των εργασιακών τους δικαιωμάτων και των εργασιακών τους κεκτημένων.

Η λύση προκειμένου να γκρεμίσουμε αυτό το σάπιο και διεφθαρμένο σύστημα ονομάζεται Άμεση Δημοκρατία. Μια δημοκρατία στην οποία η εξουσία δεν πηγάζει απλώς από τους Έλληνες Πολίτες, αλλά παραμένει σε αυτούς κάθε στιγμή, με δυνατότητα άμεσης ανάκλησης οποιουδήποτε αιρετού, οποιαδήποτε στιγμή οι πολίτες ή οι εργαζόμενοι το κρίνουν σκόπιμο.

Στο Πατριωτικό Μέτωπο συνεχίζουμε με συνέπεια τον αγώνα που ξεκινήσαμε πριν τρία χρόνια, καλώντας τους Έλληνες και τις Ελληνίδες να ενώσουν τις φωνές τους με τη δική μας φωνή, διεκδικώντας την εξουσία που θα έπρεπε αλλά δεν έχουμε.

Να καταθέσουμε λοιπόν εδώ και το σχετικό άρθρο του Νέου Αμεσοδημοκρατικού Συντάγματος, το σχετικό με την παιδεία. Αφού φυσικά προσθέσουμε πως ως πρότυπο επεξεργαστήκαμε αυτό της Φιλανδίας (με την Πρεσβεία της οποίας είχαμε αλλεπάλληλες συναντήσεις), της οποίας το εκπαιδευτικό σύστημα, θεωρείται, αν όχι το καλύτερο, από τα καλύτερα στον κόσμο.

Στο Φιλανδικό σύστημα παιδείας, βασισμένο στην αρχαία ελληνική σκέψη, ο εκπαιδευτικός είναι το «κέντρο της μάθησης». Εργάζεται από 11 έως 17 ώρες την εβδομάδα, και ο μαθητής, μέχρι την Τρίτη Γυμνασίου, δεν φορτώνεται με άχρηστη μάθηση, αλλά με βάσεις μάθησης που αφορούν στην ανάπτυξη της προσωπικότητας και του χαρακτήρα του. Με κεντρικό στόχο, να μπορεί να κάνει στη συνέχεια στο Λύκειο, τις Τεχνικές σχολές, τα Πολυτεχνεία και τα Πανεπιστήμια, τις επιλογές ζωής του.

Οι προτάσεις λοιπόν του ΟΟΣΑ, για περισσότερες ώρες διδασκαλίας, με το μοντέλο της παραγωγής μαθητών/κιμά, μας βρίσκουν κάθετα αντίθετους. Όπως κάθετα αντίθετους μας βρίσκουν οι κατοχικοί κυβερνήτες της χώρας, αλλά και τα παπαγαλάκια τους από την άκρα δεξιά, έως την άκρα αριστερά, οι οποίοι μαζικά ωθούν την παιδεία και τους εκπαιδευτικούς, στην πλήρη τους χειραγώγηση από το κομματικό κράτος και φυσικά την περαιτέρω υπονόμευση της παιδείας.

Τα παιδιά μας, δεν χρειάζονται περισσότερη εκπαίδευση. Χρειάζονται ποιοτική εκπαίδευση. Οι εκπαιδευτικοί μας δεν χρειάζονται περισσότερη καταπίεση/χειραγώγηση, επιθεωρητές και κομματικούς επιτρόπους δήθεν αξιολόγησης. Χρειάζονται κανόνες, μέσα στους οποίους θα μπορέσουν να αναπτύξουν το εκπαιδευτικό τους έργο και κυρίως τη σχέση τους με τους μαθητές τους. Μια σχέση η οποία ενώ όλοι γνωρίζουν πως είναι απόλυτα απαραίτητη για να θεμελιωθεί σε βάσεις γερές το εκπαιδευτικό έργο, τείνει να εξαφανιστεί πλήρως, με την εντατικοποίηση των μαθημάτων, τα οποία είναι πια για τους μαθητές, ένας καθημερινός κακός εφιάλτης.

Υπό αυτήν την έννοια, με την πρότασή του το Κίνημά μας, έχει την πιο ολοκληρωμένη θέση για την Παιδεία, για το αύριο του τόπου μας, για το αύριο των νέων γενιών.

Εκπαίδευση.

Άρθρο 134.

Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα έχει ως στόχο τη μόρφωση πνευματικής ελευθερίας και κοινωνικής υπευθυνότητας των πολιτών της. Το σύστημα αυτό αποτελείται από τα παρακάτω 3 επίπεδα εκπαίδευσης: τη Βασική εκπαίδευση, τη Δευτεροβάθμια και Μετα-δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και τέλος την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Η ταξινόμηση των άνωθεν επιπέδων εκπαίδευσης σε κλίμακα 1 – 6 έχει ως εξής:

1. Προνηπιακή και Νηπιακή Εκπαίδευση (υποχρεωτική): Η συνολική της διάρκεια είναι 2 έτη, για τις ηλικίες των 5 και 6 ετών.

2. Βασική Εκπαίδευση (υποχρεωτική): Η εν λόγω εκπαίδευση αποτελείται από το Δημοτικό Σχολείο συνολικής διαρκείας 6 ετών και το Γυμνάσιο συνολικής διαρκείας 3 ετών. Οι επιλογές των μαθητών με το πέρας της Βασικής εκπαίδευσης είναι η εισαγωγή τους στο Λύκειο, στις Επαγγελματικές Σχολές ή στο χώρο της εργασίας. Για την εισαγωγή τους στο Λύκειο απαιτείται κατώτατη βαθμολογία. Η εισαγωγή τους στις Επαγγελματικές Σχολές είναι ελεύθερη. Οι επιλέγοντες την εργασιακή εμπειρία μπορούν ανά πάσα στιγμή να εισαχθούν στις Επαγγελματικές Σχολές αν το επιθυμούν. Σκοπός της Βασικής Εκπαίδευσης είναι η λήψη γνώσεων των μαθητών σε καθημερινές δραστηριότητες που αφορούν τον προσωπικό αλλά και κοινωνικό τους βίο, καθώς και η μόρφωση συλλογικής συνείδησης.

3. Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση: Η εν λόγω εκπαίδευση αποτελείται από το Λύκειο και τις Επαγγελματικές Σχολές. Η διάρκειά τους είναι 3 έτη. Ο μαθητής διαλέγει κύκλους μαθημάτων που θα τον προετοιμάσουν για την εισαγωγή του στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση ή θα του παρέχουν επαγγελματική κατάρτιση. Η εισαγωγή των μαθητών από το Λύκειο στα Πανεπιστήμια ή στις Πολυτεχνικές Σχολές καθώς και από τις Επαγγελματικές Σχολές στις Πολυτεχνικές Σχολές γίνεται χωρίς εξετάσεις και μόνο με τη βαθμολογία του απολυτηρίου. Η εισαγωγή των μαθητών από τις Επαγγελματικές Σχολές στα Πανεπιστήμια γίνεται με εξετάσεις, οι οποίες στόχο έχουν την ταυτοποίηση της ύπαρξης κατωτάτου επιτρεπτού επιπέδου γνώσεων.

4. Μετα-δευτεροβάθμια Εκπαίδευση: Η εν λόγω εκπαίδευση αναφέρεται σε απόφοιτους Επαγγελματικών Σχολών, δίνοντάς τους την ευκαιρία επαγγελματικής εξειδίκευσης ανάλογα με τις προσωπικές τους ή εργασιακές τους απαιτήσεις. Η διάρκειά της δε θα ξεπερνάει τα δύο έτη.

5. Πρώτος Κύκλος Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης: Το εν λόγω επίπεδο εκπαίδευσης διαρκεί 5 έτη δίνοντας στους υποψήφιους τη δυνατότητα κατοχής δύο πτυχίων, το Προ-δίπλωμα και το Δίπλωμα. Με το πέρας των 2 πρώτων ετών οι σπουδαστές υποχρεούνται σε εξετάσεις εφ’ όλης της ύλης τριών βασικών μαθημάτων της κατεύθυνσής τους και ενός επιλογής. Οι εξετάσεις στα τρία βασικά μαθήματα είναι προφορικές, γίνονται ενώπιον πενταμελούς επιτροπής του αντίστοιχου εκπαιδευτικού ιδρύματος ενώ στο μάθημα επιλογής ο τρόπος διεξαγωγής εξαρτάται από την πενταμελή επιτροπή. Οι εξετάσεις αυτές επαναλαμβάνονται μέχρι τρεις φορές. Η αποτυχία στην τρίτη επανάληψη οδηγεί στην διαγραφή του σπουδαστή από όλη την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Ο σπουδαστής έχει το δικαίωμα να επιλέξει άλλον κλάδο σπουδών, για μία μόνο φορά, πριν την τρίτη επανάληψη των Προ-διπλωματικών εξετάσεων επανεκκινώντας τον αριθμό των επαναλήψεων. Η απόκτηση του προ-διπλώματος επιτρέπει στο σπουδαστή να συνεχίσει τις σπουδές για την απόκτηση του Διπλώματος. Για το τελευταίο απαιτείται η επιτυχής διεξαγωγή προφορικών εξετάσεων σε τέσσερα (4) μαθήματα εξειδίκευσης.

6. Δεύτερος Κύκλος Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης: Η συνολική χρονική διάρκεια του εν λόγω κύκλου είναι από τρία (3) έτη και άνω, οδηγώντας στην απόκτηση του Διδακτορικού τίτλου.

7. Στις περιπτώσεις μαθητών και φοιτητών με ειδικές ανάγκες, επιβάλλεται η δημιουργία τμημάτων ένταξης.

8. Η εκπαίδευση είναι θεμελιώδης προτεραιότητα για το Κράτος και βασίζεται στο σεβασμό όλων των ρευμάτων σκέψης, με σκοπό να αναπτύξει τις δημιουργικές δυνατότητες κάθε ανθρώπινου όντος και την πλήρη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του σε μία δημοκρατική κοινωνία η οποία είναι βασισμένη στην ηθική αξιολόγηση της εργασίας και την ενεργό συμμετοχή, είναι συνειδητή και αλληλέγγυα στις διαδικασίες του κοινωνικού μετασχηματισμού, και η οποία ενσωματώνει τις αξίες της Εθνικής ταυτότητας και την ελληνική σκέψη, ως παγκόσμια κληρονομιά και παγκόσμια θεώρηση.

9. Το Κράτος, μαζί με τη συμμετοχή των οικογενειών και της κοινωνίας, προωθεί τη διαδικασία της εκπαίδευσης των πολιτών, σύμφωνα με τις αρχές που περιλαμβάνονται στο παρόν Σύνταγμα και το Νόμο.

Άρθρο 135.

1. Καθένας έχει το δικαίωμα σε μία ολοκληρωμένη, ποιοτική και διαρκή εκπαίδευση, με ίσες συνθήκες και ευκαιρίες, χωρίς περιορισμούς, εκτός από εκείνους που προέρχονται από τις ικανότητες, την κλίση και τις φιλοδοξίες του.

2. Η παροχή της εκπαίδευσης στα κρατικά ιδρύματα και σε κάθε τους στάδιο, προ-νηπιακής εκπαίδευσης, νηπιακής εκπαίδευσης, βασικής εκπαίδευσης, μέσης εκπαίδευσης, επαγγελματικής εκπαίδευσης, πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, πολυτεχνικής εκπαίδευσης, είναι απολύτως δωρεάν.

3. Τα συγγράμματα τα οποία προορίζονται για τα εκπαιδευτικά κρατικά ιδρύματα, παραχωρούνται στους μαθητές και φοιτητές, απολύτως δωρεάν.

4. Τα συγγράμματα τα οποία προορίζονται για τα εκπαιδευτικά κρατικά ιδρύματα, χρεώνονται για τη χρήση τους στους μαθητές και φοιτητές.

5. Στο τέλος του εκπαιδευτικού έτους, τα συγγράμματα, επιστρέφονται σε άριστη κατάσταση στο εκπαιδευτικό ίδρυμα το οποίο τους τα παραχώρησε.

6. Σε περίπτωση απώλειας ή καταστροφής του συγγράμματος, ο υπόλογος μαθητής ή φοιτητής, ή οι γονείς ή οι κηδεμόνες τους, υποχρεούνται να πληρώσουν το πλήρες αντίτιμο της αξίας του.

7. Ειδική επιτροπή του Υπουργείου Παιδείας, τιμολογεί την αξία ενός εκάστου των συγγραμμάτων.

8. Το Κράτος δημιουργεί και υποστηρίζει ιδρύματα και παροχές επαρκώς εξοπλισμένες για να εξασφαλίζουν την πρόσβαση, τη διάρκεια και την περαίωση στο εκπαιδευτικό σύστημα.

9. Το Συνταγματικό Δικαστήριο εγγυάται ίση μεταχείριση προς τα άτομα με ειδικές ανάγκες ή με κάποια μορφή ανικανότητας καθώς και προς εκείνους που στερούνται της ελευθερίας τους ή τους λείπουν οι βασικές συνθήκες για την ένταξη και παραμονή τους στο εκπαιδευτικό σύστημα.

10. Οι δωρεές ιδιωτών σε εκπαιδευτικά δημόσια ιδρύματα ή προγράμματα, στη προ-νηπιακή, νηπιακή, βασική, μέση και πανεπιστημιακή εκπαίδευση, προορίζονται αποκλειστικά για το σκοπό τον οποίο ο ιδιώτης δωρίζει.

11. Οι δωρεές ιδιωτών σε εκπαιδευτικά δημόσια ιδρύματα και προγράμματα στη προ-νηπιακή, νηπιακή, βασική, μέση και πανεπιστημιακή εκπαίδευση εκπίπτουν εξ ολοκλήρου του φόρου από το εισόδημά τους.

Άρθρο 136.

1. Η εκπαίδευση είναι υπό την ευθύνη εκπαιδευτικών με αναγνωρισμένη ηθική και αποδεδειγμένη ακαδημαϊκή κατάρτιση.

2. Το Κράτος ενθαρρύνει τη διαρκή τους δια βίου ενημέρωση και εγγυάται τη σταθερότητα στην άσκηση του διδασκαλικού επαγγέλματος, τηρώντας το παρόν Σύνταγμα και το Νόμο, σε ένα καθεστώς εργασίας και επίπεδο ζωής ανάλογη με την υψηλή αποστολή τους.

3. Η εισαγωγή, προαγωγή και παραμονή στο εκπαιδευτικό σύστημα ορίζεται από το Νόμο και ανταποκρίνεται σε αξιολογικά-αξιοκρατικά κριτήρια, χωρίς κομματικής ή άλλης, μη ακαδη­μαϊκής, φύσεως παρέμβαση.

4. Κοινή Επιτροπή Αξιολόγησης των εκπαιδευτικών, αποτελούμενη από α) Εκπρόσωπο του Υπουργείου Παιδείας, β) Εκπρόσωπο της εκπαιδευτικής κοινότητας του εκπαιδευτικού ιδρύματος γ) Εκπρόσωπο των γονέων και κηδεμόνων του εκπαιδευτικού ιδρύματος δ) Εκπρόσωπο της Δημοτικής και Κοινοτικής Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην περιοχή ευθύνης στην οποία είναι εγκατεστημένο το εκπαιδευτικό ίδρυμα, ε) Εκπρόσωπο της συνδικαλιστικής οργάνωσης των εκπαιδευτικών, αξιολογεί τους εκπαιδευτικούς, την πρόσληψη ή την απόλυσή τους στο αντίστοιχο εκπαιδευτικό ίδρυμα.

4. Δεν μπορούν να είναι εκπαιδευτικοί, όσοι ασκούν λόγο ρατσιστικό, μισελληνικό και εθνομηδενιστικό, στρατευμένο, όπως επίσης θρησκευτικό φανατισμό και προσηλυτισμό. Το Συνταγματικό Δικαστήριο αποφασίζει για τις περιπτώσεις αυτές και την ποινή των παραβατών.

Άρθρο 137.

1, Η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας, της ιστορίας και της γεωγραφίας της Ελλάδος, όπως επίσης και των ιδεών των Σοφών, Ποιητών, Επαναστατών, Ηρώων της Πατρίδας, πρέπει να ολοκληρώνεται υποχρεωτικά στα δημόσια ιδρύματα μέχρι το ενδέκατο έτος, από το νηπιακό, έως το τρίτο έτος της μέσης εκπαίδευσης.

2. Στα τρία έτη, από το τέταρτο έτος έως το έκτο έτος της Μέσης Εκπαίδευσης, η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας, της ιστορίας και της γεωγραφίας της Ελλάδος, όπως επίσης και των ιδεών των Σοφών, Ποιητών, Επαναστατών, Ηρώων της Πατρίδας είναι υποχρεωτική κατ’ επιλογή από το μαθητή, ενός τουλάχιστον τομέα.

3. Στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας, της ιστορίας και της γεωγραφίας της Ελλάδος, όπως επίσης και των ιδεών των Σοφών, Ποιητών, Επαναστατών, Ηρώων της Πατρίδας είναι επίσης υποχρεωτική κατ’ επιλογή από το μαθητή, ενός τουλάχιστον τομέα.

4. Η περιβαλλοντική εκπαίδευση καθίσταται υποχρεωτική σε όλα τα επίπεδα και τις μορφές του εκπαιδευτικού συστήματος.

5. Το αρμόδιο Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας, ορίζει τις αρχές και το πλαίσιο της διδασκαλίας.

Άρθρο 138.

1. Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, δημόσια και ιδιωτικά, πρέπει να συνεισφέρουν στην εκπαίδευση των πολιτών. Νόμος ορίζει τα ποσοστά του τηλεοπτικού χρόνου τον οποίο πρέπει τα ΜΜΕ να διαθέτουν για την εκπαίδευση των πολιτών.

2. Το Κράτος εγγυάται δημόσιες ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές υπηρεσίες καθώς και δίκτυα βιβλιοθηκών και πληροφορικής, με σκοπό να επιτρέψει την καθολική πρόσβαση στην πληροφορία.

2. Τα εκπαιδευτικά κέντρα οφείλουν να εντάσσουν τη γνώση και την εφαρμογή των νέων τεχνολογιών και καινοτομιών τους, σύμφωνα με τις αξιώσεις που θέτει το παρόν Σύνταγμα.
Πατριωτικό Μέτωπο
Πολιτικό Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας
Συνδεδεμένο Μέλος της Ευρασιατικής Ένωσης

Δεν υπάρχουν σχόλια

ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση