«Ήταν πολύ τρομακτικό, σοκαρίστηκα, γίνεσαι παρανοϊκός σιγά σιγά»

Η Σοφία Βεργκάρα είναι από τις πιο αναγνωρίσιμες γυναίκες στο Χόλιγουντ, καθώς έχει προταθεί για βραβείο Emmy και συμμετέχει στη δημ...

Η Σοφία Βεργκάρα είναι από τις πιο αναγνωρίσιμες γυναίκες στο Χόλιγουντ, καθώς έχει προταθεί για βραβείο Emmy και συμμετέχει στη δημοφιλή σειρά του δικτύου ABC «Modern Family».
 Ωστόσο, ένας από τους ρόλους που ελάχιστοι γνωρίζουν ότι έχει κληθεί να παίξει στη ζωή της είναι αυτός του επιζώντα από καρκίνο.
 Η διάσημη ηθοποιός υποβλήθηκε σε επέμβαση αφαίρεσης θυρεοειδούς κι έπειτα έκανε την απαραίτητη θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο στην ηλικία των 28 ετών, εφόσον ανακάλυψε ότι πάσχει από καρκίνο στο θυρεοειδή.
 Πλέον, στα 40 της χρόνια λαμβάνει καθημερινή φαρμακευτική αγωγή για να ελέγχει τα συμπτώματα του υποθυρεοειδισμού. Πρόσφατα έγινε το πρόσωπο της καμπάνιας Follow the Script (Ακολούθησε το σενάριο) που προωθεί τις εξετάσεις για το θυρεοειδή και ενθαρρύνει όσους νοσούν από την ασθένεια να κινητοποιηθούν για τη θεραπεία της. Περίπου 20 εκατομμύρια Αμερικανοί παρουσιάζουν κάποιας μορφής ασθένειας του θυρεοειδούς, οι πιο πολλές είναι γυναίκες, ενώ περίπου το 60% αυτών δεν γνωρίζουν ότι νοσούν.
 Πριν από λίγο καιρό, η Σοφία Βεργκάρα ρωτήθηκε για την άσκηση και τη διατροφή που ακολουθεί.
 – Πώς επηρέασε ο καρκίνος την άποψή σας για την υγεία και τον σωστό τρόπο ζωής;
 «Στην αρχή, όταν το ανακάλυψα, ήταν πολύ τρομακτικό, σοκαρίστηκα. Ήμουν μόλις 28 ετών, δεν κάπνιζα, δεν έκανα τίποτα από όσα οι γιατροί θεωρούν ανθυγιεινά. Αρχίζεις, λοιπόν, να σκέφτεσαι “ποια πράγματα έφεραν τον καρκίνο;” και γίνεσαι παρανοϊκός σιγά σιγά. Σκεφτόμουν ότι από κει και πέρα θα έτρωγα μόνο οργανικά και βιολογικά τρόφιμα, μόνο υγιεινές τροφές και τίποτα άλλο. Μέχρι και ενέσεις με σπανάκι έκανα, ήταν τρελό.
Ωστόσο, έπειτα από τους πρώτους τρεις μήνες συνειδητοποιείς ότι δεν γίνεται να ζεις τη ζωή σου έτσι, είναι εξοντωτικό». Κάποιες έρευνες δείχνουν ότι η φυσική δραστηριότητα βελτιώνει την ποιότητα ζωής των ανθρώπων που έχουν αυτή την ασθένεια.
- Εσείς γυμνάζεστε κι αν ναι, πόσο συχνά;
 «Τώρα που μεγαλώνω γυμνάζομαι περισσότερο. Προσπαθώ να κάνω έστω λίγη γυμναστική τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα, αν δεν δουλεύω».
 – Ποιο είναι το τυπικό πρόγραμμα εκγύμνασής σας;
 «Έχω ένα γυμναστή και γυμνάζομαι μαζί του όταν είμαι στο Λος Άντζελες, αλλά πραγματικά δεν θέλω να αποκτήσω εμμονές με αυτό. Γυμνάζομαι όταν μπορώ, μερικές φορές με το γυμναστή μου, ενώ μερικές φορές κάνω spinning ή pilates».
 – Υπάρχουν δυσκολίες στο να ενσωματώσετε την άσκηση στη ζωή σας εξαιτίας του προγράμματος που έχετε; 
 «Ναι, υπάρχουν δυσκολίες, ειδικά για κάποιον σαν εμένα που δεν απολαμβάνει τη γυμναστική. Προσωπικά, η γυμναστική είναι τιμωρία. Δεν είναι αυτό που πολλοί λένε ότι με ξεκουράζει να πηγαίνω στο γυμναστήριο. Δεν είναι ούτε χρόνος για τον εαυτό μου, όπως λέγεται, ούτε χρόνος διασκέδασης.
Για μένα είναι χρόνος μαρτυρίου. Επομένως, φυσικά και προσπαθώ να το αποφύγω ή ψάχνω δικαιολογίες όλη την ώρα, ωστόσο, προσπαθώ πραγματικά να γυμνάζομαι τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα, όταν δεν έχω γυρίσματα. Μακάρι να αγαπούσα τη γυμναστική, πιστέψτε με, εύχομαι να μπορούσα να την αγαπήσω».
- Ακολουθείτε κάποια ειδική διατροφή;
 «Όχι, είμαι πολύ τυχερή, γιατί μου αρέσει η υγιεινή διατροφή. Απολαμβάνω το ψάρι, τα λαχανικά και τις σαλάτες. Μου αρέσουν βέβαια και τα γλυκά, γι’ αυτό προσπαθώ να τρώω τα πάντα με μέτρο. Το χόμπι μου είναι να πηγαίνω για φαγητό έξω σε διαφορετικά εστιατόρια.
Προσπαθώ να τρώω υγιεινά κατά τη διάρκεια της ημέρας, ούτως ώστε όταν πάω για βραδινό φαγητό έξω να μπορώ να φάω οτιδήποτε θελήσω. Δεν κάνω υπερβολές κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, αλλά τα σαββατοκύριακα, πραγματικά παραγγέλνω ό,τι θέλω. Συγκεκριμένα, μου αρέσει πολύ το σούσι και το φαγητό της μέσης ανατολής».
 – Έχει αλλάξει η προσέγγιση σας στην άσκηση με την πάροδο του χρόνου κι αν ναι, με ποιους τρόπους;
 «Κοιτάξτε, πλέον έχω αποδεχτεί ότι η άσκηση κάνει καλό και στην υγεία μου και προλαμβάνει τη γήρανση. Όταν ήμουν στην Κολομβία, οι γυναίκες δεν συνήθιζαν να γυμνάζονται. Δεν θυμάμαι καμιά γυναίκα στην οικογένειά μου ποτέ να πηγαίνει στο γυμναστήριο. Αυτό σημαίνει ότι ξεκίνησα αργά στη ζωή μου τη γυμναστική όταν μετακόμισα στην Αμερική κι αυτό νομίζω ότι έχει σημασία. Φαίνεται η διαφορά σε γυναίκες στην ηλικία μου που γυμνάζονται και σε όσες δεν γυμνάζονται, υπάρχουν σωματικές διαφορές».
- Υπάρχει κάτι που θα θέλατε να αλλάξετε ή να βελτιώσετε σχετικά με τη ρουτίνα της άσκησης που ακολουθείτε; 
 «Εύχομαι να ήμουν πιο ενθουσιώδης με την άσκηση, γιατί όταν δεν έχω γυμναστή κοντά μου, σαμποτάρω τον ίδιο μου τον εαυτό. Απλώς δεν ξέρω πώς να με πιέσω, χρειάζομαι κάποιον να με πιέζει να συνεχίζω, αυτό εύχομαι να είχα που δεν έχω».
 -Σας ορίζει ο γυμναστής σας συγκεκριμένα πράγματα που πρέπει να κάνετε ή είναι κοντά σας απλώς για να σας κινητοποιεί; 
 «Πρέπει να με πιέζει και να με σπρώχνει στα μηχανήματα για να κάτσω, αλλά προσπαθώ να χειραγωγήσω την κατάσταση ή συνήθως απαντάω στο τηλέφωνο και του λέω ότι το τηλεφώνημα είναι επείγον».
- Ποια είναι η συμβουλή σας για ανθρώπους που προσπαθούν να βάλουν πιο έντονα την άσκηση στη ζωή τους;
 «Πιστεύω ότι είναι σημαντικό να το αποδεχτούν ως ένα κομμάτι της σύγχρονης ζωής, μιας κι έχει αποδειχτεί ότι η γυμναστική έχει πολλαπλά οφέλη.
Θα βελτιώσει την εικόνα τους, το πώς νιώθουν, τον τρόπο που μεγαλώνουν, τα πάντα. Αν υπάρχουν εκεί έξω γυναίκες σαν κι εμένα που δεν αγαπούν τη γυμναστική, θα τους πω ότι θα πρέπει να πάρουν μια συνειδητή απόφαση αν θέλουν να μεγαλώνουν καλά και να ζήσουν περισσότερο».