"Η ΓΕΝΟΠ πεθαίνει"! Αυτό αναφέρει χαρακτηριστικά σε επιστολή του ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ, Νίκος Φωτόπουλος o οποίος γνωστοποίησε τ...
Συγχρόνως προειδοποίησε για τον κίνδυνο διάλυσης της Ομοσπονδίας εξαιτίας των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει, ενώ ανήγγειλε ότι θα αποχωρήσει τις επόμενες ημέρες, αν και θα παραμείνει μέλος του ΔΣ της επιχείρησης.
Όσο για τα προβλήματα της Ομοσπονδίας, ο ισχυρός συνδικαλιστής επέρριψε τις ευθύνες στα πρωτοβάθμια σωματεία τα οποία, όπως είπε, δεν αποδίδουν τις εισφορές τους προς τη ΓΕΝΟΠ και άφησε περαιτέρω αιχμές ότι ενώ εξέλεξαν μέλη στο ΔΣ της ομοσπονδίας που κάθε μήνα καλύπτονται με συνδικαλιστική άδεια, δεν αποδίδουν τη συνδρομή τους.
Επισήμανε ακόμα ότι οι υπάλληλοι της Ομοσπονδίας είναι επί τρεις μήνες απλήρωτοι.
Προχώρησε επιπλέον και σε αυστηρή κριτική και αναγνώριζε έλλειψη ενότητας, σεβασμού, αλληλεγγύης και συναδελφικότητας στα μέλη της Ομοσπονδίας.
"Το μόνο που υπάρχει είναι απίστευτο μίσος, κακίες, μικροψυχίες, απολίτικες συμπεριφορές και σχεδιασμοί απαξίωσης και διάλυσης".
Σε δήλωσή του τέλος αναφορικά με την αύξηση του τέλους υπέρ των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας ο κ. Φωτόπουλος επισημαίνει:
"Η αύξηση αυτή είναι ένα ακόμα χαράτσι στις πλάτες των εκατομμυρίων φτωχών και άνεργων συνανθρώπων μας που σκοπό και στόχο έχει να καλύψει τα τεράστια ελλείμματα που δημιουργήθηκαν στο ΛΑΓΗΕ από την εφαρμογή των απαράδεκτων αποφάσεων όλων των κυβερνήσεων των τελευταίων 13 ετών στον τομέα της αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας".
Ιδιωτικοποιήσεις και ψέματα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι κυβερνήσεις ισχυρίζονται ότι οι ιδιωτικοποιήσεις αποτελούν μια σημαντική μορφή επένδυσης, όταν οι δημόσιες επιχειρήσεις εξαγοράζονται από ξένες, κάτι που σημαίνει εισαγωγή κεφαλαίων που αλλάζουν την εικόνα του ισοζυγίου και την ίδια στιγμή μπαίνει ζεστό χρήμα στα δημόσια ταμεία, σε ένα δημόσιο που καταρρέει από την έλλειψη ρευστότητας...
Λένε επίσης ότι αποφεύγονται νέοι φόροι και περικοπές δημοσίων δαπανών, αφού τα χρήματα που εισπράττονται από τις ιδιωτικοποιήσεις εξυπηρετούν μέρος του δημόσιου χρέους...
Ακόμη, με τις ιδιωτικοποιήσεις εκείνο που επιτυγχάνεται είναι οι επιχειρήσεις να δουλεύουν καλύτερα, να έχουν ρευστότητα να κάνουν επενδύσεις, να δημιουργούν θέσεις εργασίας και να φέρνουν την ανάπτυξη (στην Ελλάδα δεν έχει συμβεί τίποτε από αυτά).
Τι αποκρύπτει αυτή η επιχειρηματολογία σε ό,τι αφορά το δημοσιονομικό όφελος μιας κερδοφόρας επιχείρησης;
Αν το ποσό στο οποίο πωλείται μια δημόσια επιχείρηση καλύπτει τα ετήσια έσοδα του Δημοσίου για 4-5 χρόνια, θεωρείται τότε κέρδος η ιδιωτικοποίηση που στερεί σταθερές πηγές εσόδων από το Δημόσιο; Αντίθετα, μεσοπρόθεσμα αυτό σημαίνει επιβάρυνση.
Αν η ιδιωτικοποίηση θεωρείται επένδυση, ας δούμε τα χαρακτηριστικά της.
Πάντα σε συνθήκες σαν αυτές που υπάρχουν στην ελληνική οικονομία και το οικονομικό πρόγραμμα που ακολουθείται (το οποίο είναι λάθος, σύμφωνα και με αυτούς που το σχεδίασαν) οι επιπτώσεις μιας επένδυσης είναι αρνητικές και για την απασχόληση, τη διανομή του εισοδήματος και τις εργασιακές σχέσεις...
«Μίλα μου για μήλα»
Οι απολύσεις αποτελούν την πιο συνηθισμένη πρακτική έπειτα από μια ιδιωτικοποίηση, αφού ο νέος ιδιοκτήτης θέλει να κάνει την επιχείρηση πιο ευέλικτη και περισσότερο κερδοφόρα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα στην Ελλάδα αποτελεί ο τραπεζικός τομέας. Εύκολα μπορεί να δει κάποιος ότι οι ιδιωτικοποιήσεις όχι μόνο δεν δημιουργούν θέσεις εργασίας και δεν τονώνουν την ανάπτυξη, αλλά στην πραγματικότητα μειώνουν την απασχόληση και τους μισθούς κι ενισχύουν τη λιτότητα και μεγαλώνουν την ύφεση.
Σε ό,τι αφορά δε τη θετική επίπτωση στο ισοζύγιο, μπορεί η εισαγωγή κεφαλαίου να τονώνει το ισοζύγιο προσωρινά, αλλά τα κέρδη όταν προκύπτουν επαναπατρίζονται στις μητρικές χώρες και δημιουργούν έλλειμμα στο ελληνικό ισοζύγιο εισοδημάτων.
Βέβαια, υπάρχουν και πολλά φορολογικά κολπάκια με τις ιδιωτικοποιήσεις που βολεύουν τις πολυεθνικές να γλιτώνουν φόρους.
Τέλος, το πιο σημαντικό. Ποιος κάνει τις ιδιωτικοποιήσεις;
Διασφαλίζεται η διαφάνεια κι εφόσον πρόκειται για κρατική περιουσία, ενημερώνεται η Βουλή;
Στην περίπτωσή μας η απάντηση είναι «μίλα μου για μήλα»...
Oι χώρες, που για να αντιμετωπίσουν τα χρέη τους εκποιούν περιουσιακά τους στοιχεία αυτόδιαλύονται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤις εκποιήσεις τις ονομάζουν ιδιωτικοποιήσεις. Από τα τέλη της δεκαετίας του '90, που με το ευρώ οι τραπεζίτες απέκτησαν τον έλεγχο της πολιτικής στην Ε.Ε., κυριαρχεί η νεοφιλελεύθερη αντίληψη για την οικονομία.
Μία αντίληψη που στοχεύει στην εξάρθρωση του κοινωνικού κράτους και την παράδοσή του στο ιδιωτικό κεφάλαιο, ενώ παράλληλα αυτή η αντίληψη θεσμοθετεί την κοινωνικοποίηση των ζημιών του ιδιωτικού τομέα.
Οι ιδιωτικοποιήσεις είναι από τα βασικά εργαλεία της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που ακολουθεί συγκεκριμένα -τακτικά- βήματα.
Πρώτα απαξιώνουμε με την προπαγάνδα τα χαρακτηριστικά ενός παραγωγικού και σε κάποιες περιπτώσεις κερδοφόρου τομέα, προσπαθούμε να τον μετατρέψουμε σε ελλειμματικό, τον φορτώνουμε στον προϋπολογισμό, συκοφαντούμε τους εργαζόμενους και μετά αφήνουμε την «κοινωνική μηχανική» να δουλέψει.
Μετά είτε τον ξεπουλάμε στο όνομα αποφυγής ελλειμμάτων είτε τον κλαδεύουμε δίνοντας το φιλέτο των υπηρεσιών σε ιδιώτες...και τα ΣΚΑΤΑ στον ΛΑΌ ΤΟΥΣ..