αΣυνάδελφοι, η πρόθεση της κυβέρνησης να καταργήσει τη δημοτική αστυνομία, αποδεικνύει ότι κανείς εργαζόμενος στους δήμους σήμερα δε...
αΣυνάδελφοι, η πρόθεση της κυβέρνησης να καταργήσει τη δημοτική αστυνομία, αποδεικνύει ότι κανείς εργαζόμενος στους δήμους σήμερα δεν είναι στο απυρόβλητο.
Κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, ΕΕ και ΔΝΤ εντείνουν την αντιλαϊκή πολιτική τους σε βάρος των εργαζόμενων του κλάδου αποτελειώνοντας μία και καλή τη μόνιμη και σταθερή δουλειά αφού δεν διστάζουν να απολύσουν χιλιάδες εργαζόμενους ανεξάρτητα αν είναι με ασφαλιστικά μέτρα, με προσωρινούς πίνακες, πλεονάζων προσωπικό ή εργαζόμενοι στα ΝΠΔΔ.
Ολόκληρες υπηρεσίες των δήμων και του δημοσίου γενικότερα θα ιδιωτικοποιηθούν έτσι ώστε να ενισχυθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου φορτώνοντας την κρίση και τα χρέη στην πλάτη των λαϊκών στρωμάτων.
Σπάμε το φόβο, προετοιμαζόμαστε για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής και των αντιλαϊκών - αντεργατικών νόμων.
Καλούμε όλους τους εργαζομένους στους Δήμους και την Περιφέρεια να συμμετέχουν στη στάση εργασίας του Συνδικάτου ΟΤΑ τη Δευτέρα 8 Ιούλη από τις 12:00 ως τη λήξη του ωραρίου και στη συγκέντρωση στην πλατεία Κλαυθμώνος στη 1:00. Κλιμακώνουμε με τη συμμετοχή μας στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ την Πέμπτη 11 Ιούλη, ώρα 20:00 στο Σύνταγμα.
· Όχι στο νέο πακέτο μέτρων που έρχεται με το πολυνομοσχέδιο που επιχειρεί να δώσει ολοκληρωτικό χτύπημα σε εργασιακά δικαιώματα και κατακτήσεις.
· Να καταργηθεί η πράξη νομοθετικού περιεχομένου.
· Καμία απόλυση – καμία ιδιωτικοποίηση.
· Κανένας μόνος. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.
H Διοίκηση του Συνδικάτου
Κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, ΕΕ και ΔΝΤ εντείνουν την αντιλαϊκή πολιτική τους σε βάρος των εργαζόμενων του κλάδου αποτελειώνοντας μία και καλή τη μόνιμη και σταθερή δουλειά αφού δεν διστάζουν να απολύσουν χιλιάδες εργαζόμενους ανεξάρτητα αν είναι με ασφαλιστικά μέτρα, με προσωρινούς πίνακες, πλεονάζων προσωπικό ή εργαζόμενοι στα ΝΠΔΔ.
Ολόκληρες υπηρεσίες των δήμων και του δημοσίου γενικότερα θα ιδιωτικοποιηθούν έτσι ώστε να ενισχυθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου φορτώνοντας την κρίση και τα χρέη στην πλάτη των λαϊκών στρωμάτων.
Σπάμε το φόβο, προετοιμαζόμαστε για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής και των αντιλαϊκών - αντεργατικών νόμων.
Καλούμε όλους τους εργαζομένους στους Δήμους και την Περιφέρεια να συμμετέχουν στη στάση εργασίας του Συνδικάτου ΟΤΑ τη Δευτέρα 8 Ιούλη από τις 12:00 ως τη λήξη του ωραρίου και στη συγκέντρωση στην πλατεία Κλαυθμώνος στη 1:00. Κλιμακώνουμε με τη συμμετοχή μας στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ την Πέμπτη 11 Ιούλη, ώρα 20:00 στο Σύνταγμα.
· Όχι στο νέο πακέτο μέτρων που έρχεται με το πολυνομοσχέδιο που επιχειρεί να δώσει ολοκληρωτικό χτύπημα σε εργασιακά δικαιώματα και κατακτήσεις.
· Να καταργηθεί η πράξη νομοθετικού περιεχομένου.
· Καμία απόλυση – καμία ιδιωτικοποίηση.
· Κανένας μόνος. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.
H Διοίκηση του Συνδικάτου
Τρίχες λέτε συνέχεια στο ΣΥΡΙΖΑ ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ κόσμος στενάζει στον ιδιωτικό τομέα, απλήρωτος, μαύρη εργασία, εκβιαστική απλήρωτη εργασία, μισθοί 500 ευρώ και αν είσαι ωραία γυναίκα και δεν κάτσεις να σε γαμήσουν σε διώχνουν ...Και εσείς τι κάνετε; ότι κάνει το ΜΕΚΑ το ΣΚΑΙ ο Χατζής και ο Προτοψαλτε ΣΤΟ αντίστροφο...
Δηλαδή αν θα τους πάρουν και τους πάνε στην αστυνομία ΠΑΛΙ σε εξουσιάστικες θέσεις με μισθούς Δ.Υ..το κάνετε θεματάρα...
Δεν άκουσα ΠΟΤΕ από εσάς ΟΛΟΥΣ να πείτε ότι Ο ΛΑΟΣ ΕΝΩΜΕΝΟΣ
Δ. Υπάλληλοι και Ιδιωτικοί , ΝΑ ΦΤΙΆΞΕΤΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΠΑΝΑΘΕΜΑΣ να τα βάλετε κάτω και να πείτε ξεκινάμε όλοι από το ΜΗΔΈΝ αν χρειασθεί ΜΕ 100 ΔΡΑΧΜΕΣ-ΕΥΡΩ -ΡΟΥΒΙΑ-ΔΟΛΛΑΡΙΑ ΌΛΟΙ...μα θα φύγουν τα μυαλά μας οι επιστήμονες μας..ΑΥΤΆ ΈΧΟΥΝ ΦΎΓΕΙ δυστυχώς...
Το κράτος είναι ΝΕΚΡΌ δεν υπάρχει διοίκηση , κρατική διοίκηση πλέων ΕΣΎΣ ΑΝΤΊ ΝΑ ΜΙΛΆΤΕ ΣΥΝΈΧΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΌΛΑ χαιδευται επιλεκτικά ΠΆΝΤΑ αυτιά μεμονωμένα..
Έτσι οι φασίστες ναζί έχουν πιάσει το νόημα και δουλεύουν το κόσμο με μια σακούλα πατάτες...
η διοίκηση του ΛΑΟΥ ..ΠΑΝΑΘΕΜΑΣ ΣΑΣ ΓΛΥΦΤΕΣ ΤΟΝ ΔΗΜΑΡΧΩΝ
Αγανακτισμένοι!!Ο καθένας μόνος του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι μ’ έπιασε τώρα κι εμένα με τους Αγανακτισμένους… Αφού κανένας δεν μιλάει πια γι’ αυτούς παρεκτός για να πει ότι το «να καεί να καεί το μπ⓪υρƍ€λ⓪ η Βουλή» απαξίωσε το πολιτικό σύστημα και τους δημοκρατικούς θεσμούς και ότι φυσικά η απαξίωση του πολιτικού συστήματος και των δημοκρατικών θεσμών είναι πολύ επικίνδυνο πράγμα.
Τώρα που το ξανασκέφτομαι, βέβαια, μάλλον λάθος κάνω. Αρκετοί μιλάνε ακόμη για τους Αγανακτισμένους. Μιλάνε, λόγου χάρη, οι τοξικοί δεξιοί, οι θριαμβολογούντες που «κλείνουν τους λογαριασμούς τους με τη μεταπολίτευση», διδάσκοντας τη νομιμότητα «στους θρασύδειλους που αντιγράφουν μεθόδους της μαφίας χτυπώντας μεμονωμένους μετανάστες», μεμονωμένους, πάντα, λένε, ιδού το Κράτος Δικαίου, και ζήτω τα ΜΑΤ που θωράκισαν το πολίτευμα, έστω και με τον κίνδυνο να είχαμε, όπως ομολόγησε κι ο πρεσβύτερος του ελληνικού φιλελευθερισμού, ακόμη και νεκρούς.
Μιλάει και ο ΣΥΡΙΖΑ της ανατροπής που είναι όμως κι αυτός «νοικοκυραίος», που παλιά είχε και καμιά μάσκα στο σπίτι του, όπως όλοι, αλλά τώρα γίνεται Μεγάλη Αριστερή Παράταξη των αυτοδιαλυόμενων συνιστωσών, δοξάζοντας τα κινήματα και τις συλλογικές διαδικασίες, αυτά είναι που θα αλλάξουν τη χώρα, λένε, ιδού ο αγωνιζόμενος λαός, και ζήτω οι πλατείες που ψήφισαν Αριστερά.
Μιλάνε κι οι δημοσιολογούντες της «κοινής λογικής», αυτοί που παλεύουν να συντηρήσουν την οφθαλμαπάτη του Κέντρου κι ας το ‘χει καταπιεί η Ακροδεξιά της σαμαρικής Νέας Δημοκρατίας, υπενθυμίζοντας ότι στην Πλατεία Συντάγματος εκτός από τους αριστερόφρονες, που τους ταυτίζουν με τον ΣΥΡΙΖΑ, ήταν παρούσα κι η Χρυσή Αυγή, για να μην ξεχνιόμαστε, λένε, ιδού τα άκρα, και ζήτω ο δήμαρχος Καμίνης, που ο Σαμαράς και ο Δένδιας να του δίνουν χίλια χρόνια και την επανεκλογή, για να προστατεύει τον τουρισμό μας, την εμπορική ζωή και την εικόνα της πόλης μας.
Όλων αυτών οι στάσεις ποικίλουν, βέβαια. Συκοφαντία και καπηλία δεν είναι το ίδιο πράγμα. Κι όμως από μια άποψη οι στάσεις νιώθονται το ίδιο – όχι σ’ αυτά που λένε αλλά σ’ αυτά για τα οποία δεν μιλά ποτέ κανένας.
Δεν μιλάει, ας πούμε, για το γεγονός ότι η αξία αυτού του ασυγκρότητου, συγχυσμένου, επιθετικού καρναβαλιού, πότε ανατατικού και πότε δυσώδους, πότε ρομαντικού και πότε βλακώδους, πότε ουτοπικού και πότε ανατριχιαστικά ρεαλιστικού, από τις εξαγγελίες για αμεσοδημοκρατίες και πολιτικές απεργίες, αλληλέγγυες οικονομίες και λαϊκές εξουσίες, ως τους νεοχίπηδες, τις ξάπλες στα γρασίδια, τις ομάδες περιφρούρησης, τις μούντζες, τους προσχολικούς εθνικισμούς, και τους φασίστες στρατολόγους – η αξία του ήταν ακριβώς αυτή: η μέθη της επαφής, το αυθόρμητα κοινό, η ανθρωπιά που ξεχείλιζε, κάποτε τρυφερή και κάποτε βάναυση, αλλά πάντως σε επαφή, πάντα σε επαφή, σε τριβή, ώμο με ώμο, ιδρώτα με ιδρώτα. Ναι, ήταν τελετουργία, αλλά οι τελετουργίες, ξέρουμε, είναι το συγκολητικό των σχέσεων, είναι το ενδιάμεσο όπου σφυρηλατείται η κοινότητα.
Γι’ αυτό δεν τους άφησαν εκεί. Και γι’ αυτό όλους –όσο κι αν οι στάσεις τους ποικίλουν– τους βολεύει που δεν τους άφησαν εκεί. Όχι βέβαια επειδή απαξιώθηκε το πολιτικό σύστημα και οι δημοκρατικοί θεσμοί, αστεία πράγματα, ούτε αυτοί που τα λένε δεν τα πιστεύουν. Ούτε βέβαια επειδή ήταν Αγανακτισμένοι. Κανένας δεν ενοχλείται από την αγανάκτιση, τους θέλουν Αγανακτισμένους, οι Αγανακτισμένοι είναι πρόσφορο υλικό για οτιδήποτε – για τη «νομιμότητα», για την «ανατροπή», για τις «κεντρώες μεταρρυθμίσεις», για ό,τι θέλει ο καθένας. Αρκεί να είναι Αγανακτισμένοι ο καθένας μόνος του: το τρομαχτικό ποτέ δεν ήταν ότι τάχα ξαφνικά όλες τούτες οι χιλιάδες είχαν συγκροτηθεί σε κίνημα, αυτό ήταν προφανές πως δεν συμβαίνει, το τρομαχτικό ήταν η ίδια η επαφή, η ίδια η τριβή, η ίδια η ανθρωπιά, η ίδια η κοινότητα, όλες τούτες οι χιλιάδες που ξαφνικά μιλούσαν μεταξύ τους, κι αν μιλούσαν κι άλλο, αν μιλούσαν αρκετά ακόμη, αν τους άφηναν να μιλάνε, ποιος ξέρει τελικά τι θα έφταναν να πουν;
Του Αυγουστίνου Ζενάκου
Ετοιμαστείτε Ο ΓΑΜΙΑΣ ο ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΣ έρχεται ΝΑ ΓΑΜΗΣΕΙ και την υπόλοιπη ΑΘΗΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗ ...
Θετικός, λέει το ρεπορτάζ, είναι ο επιβήτορας των (μισών) Αθηνών, σε ενδεχόμενο συνεργασίας μεταξύ ιδεολογικών αντιπάλων στη μελλοντική διακυβέρνηση της Ελλάδας -πάντα υπό προϋποθέσεις, βεβαίως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓενικά, παρόλο που μου είχε αρέσει ο τρόπος που έγραφε, όταν έγραφε, ο συγγραφέας Πέτρος Τατσόπουλος, ως περσόνα της Ελληνικής Τηλεδημοκρατίας τον βρίσκω εξαιρετικά αντιπαθητικό. Μου δημιουργεί τη βεβαιότητα ότι είναι ανίκανος να διαχειριστεί το "εγώ" του όταν βρίσκεται στο πάλκο. Τον λυπάμαι και λίγο, γιατί δείχνει να έχει πάθει πατατράκ από την υπερβολική έκθεση στη σαγήνη των media, ενώ δεν φαίνεται να μπορεί να καταλάβει, ως δημόσιο πρόσωπο, την έννοια της φράσης "τα εν οίκω μη εν Δήμω". Πάντως, τις σπάνιες φορές που έχει δίκιο χωρίς να το χάνει εξαιτίας του...
πομπώδους τρόπου που συνήθως εκφέρει το λόγο του, δεν μπορείς να μην το αναγνωρίσεις.
Έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα, με την αστείρευτη γελοιότητα στην πολιτική ζωή του τόπου μας, η πρόταση αυτή έχει και τη σημασία της και την αξία της, επειδή γίνεται όλο και σαφέστερο ότι μας χρειάζεται μια νέα αφήγηση κι αυτή η αφήγηση είναι, εκ των πραγμάτων, αδύνατον να μην έχει στοιχεία εθνικής ομοψυχίας.
Το πολιτικό μας σύστημα, πολλοί, όλο και περισσότεροι, συμφωνούμε ότι στο σύνολό του είναι διεφθαρμένο ή κατώτερο των περιστάσεων ή και τα δύο! Όμως αυτούς ψηφίζουμε, αυτούς έχουμε και το στοιχείο αυτό δεν αλλάζει γιατί, ατυχώς, δεν υπάρχει η μάγισσα του παραμυθιού, να μας χτυπήσει στο δόξα πατρί με το μαγικό της το ραβδί, ώστε να φωτιστούμε, να κλείσουμε τους δέκτες των τηλεοράσεων μας ή τους υπολογιστές μας και να κάτσουμε να σκεφτούμε από μόνοι μας...
Όπως και να' χει, οι στιγμές είναι κρίσιμες γιατί η στρατηγική του Μνημονίου έχει αποτύχει οικτρά, ενώ οι τακτικές που ακολουθούνται στην εκτέλεσή του είναι για γέλια γι’ αυτούς που αντέχουν ακόμα να επιβιώνουν οικονομικά και για κλάματα για εκείνους που δεν αντέχουν...
Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα πότε θα γίνουν οι πρόωρες εκλογές ή τι Βουλή θα προκύψει σ' αυτό το ενδεχόμενο, όμως το βέβαιο είναι ότι η σημερινή κυβέρνηση των Ολετήρων είναι εξοφλημένη και με μικρή ζωή, ιδιαίτερα τώρα που έχασε στα μάτια της κοινωνίας και το "αριστερό" της άλλοθι. Αλλά και μια νέα Βουλή που θα διαδεχόταν την σημερινή, θα ήταν πάλι –κατά που ορμηνεύουν οι δημο(σ)κόποι, ικανή να δώσει μόνον κυβερνήσεις συνεργασίας. Έτσι κι αλλιώς, το φορτίο είναι πολύ βαρύ για την πλάτη ενός μόνου κόμματος. Δεν είναι καν θέμα κομμάτων, θα έλεγα κάνοντας ένα βήμα παραπέρα: πρέπει να βάλουμε όλοι μαζί πλάτη, αν θέλομε να σωθούμε από αυτήν την κατρακύλα και την εθνική ταπείνωση.
Συνηθίζω να λέω και το επαναλαμβάνω ξανά, ότι είναι κατανοητή η διαφορά ανάμεσα σ’ έναν έντιμο κι έναν άτιμο, εξίσου κατανοητή κι η διαφορά ανάμεσα σ’ έναν έξυπνο και ένα βλάκα. Αλλά σε καιρό πολέμου, γιατί ας μην γελιόμαστε, πόλεμο έχομε, έστω κι ακήρυχτο, δεν είναι κατανοητή η διαφορά ανάμεσα σ’ έναν αριστερό κι έναν δεξιό, γιατί είναι τώρα τριτεύουσα αυτή η διαφορά.
Έτσι, δεδομένου ότι αυτό το πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να διαλυθεί ως δια μαγείας, κι αφού πάντα σαν τα πρόβατα, τους ίδιους σχηματισμούς, στη λογική της δεξιάς και της αριστεράς θα ψηφίζουμε, τουλάχιστον όταν θα έρθει η ώρα, ας αναζητήσουμε στα ψηφοδέλτια των κομμάτων μας, τους έντιμους και τους έξυπνους αντί για τους άτιμους και τους βλάκες κι ας ευελπιστούμε σε μια έντιμη διακυβέρνηση στο άμεσο μέλλον· δεν έχομε σε τίποτα άλλο να ελπίζομε, παρεκτός κι αν αρχίσουμε να σφαζόμαστε μεταξύ μας...
Ευχής έργο θα ήτανε, να μπορούσε να προκύψει μια έντιμη κυβέρνηση από την παρούσα Βουλή, γιατί αυτοί που λένε ότι ο τόπος δεν αντέχει εκλογές δεν έχουν άδικο, αλλά μια τέτοια εκδοχή, θα ξεπερνούσε και την πιο αχαλίνωτη φαντασία.
Εξάλλου, απ’ ό,τι φαίνεται, οι πάτρωνές μας, δεν επιτρέπουν εκλογές μέσα στο καλοκαίρι ούτε κι εμείς φαινόμαστε διατεθειμένοι να κατέβουμε στους δρόμους για να τις διεκδικήσουμε.
Οψόμεθα λοιπόν ή όπως λένε μερικοί, καλό καλοκαίρι και ραντεβού το Σεπτέμβριο...
Αλλά θα είναι ένα εφιαλτικό καλοκαίρι για τους πιο αδύναμους...
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Πέτρος Τατσόπουλος, αφού διευκρίνισε πως εκφράζει προσωπικές του απόψεις, είπε πως, αν μετά τις επόμενες εκλογές δεν είναι εφικτή μια αυτοδύναμη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ή σε συνεργασία με κόμματα της Αριστεράς, δεν θα ήταν ταμπού για αυτόν μια κυβερνητική συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με ένα κομμάτι πατριωτών της Νέας Δημοκρατίας ή με ένα κομμάτι σοσιαλδημοκρατίας που εκφράζεται μέσα από το ΠΑΣΟΚ, ώστε να μην έχει η Ελλάδα κυβέρνηση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝέας Δημοκρατίας και Χρυσής Αυγής.
Θα μπορούσε κάποιος να πει πως ο κ. Τατσόπουλος δεν είναι ιδιαίτερα εκλεκτικός στις συνεργασίες του -αφού κατά δήλωσή του έχει πηδήσει τη μισή Αθήνα- αλλά θα πρέπει να του αναγνωρίσουμε πως είναι ειλικρινής γιατί, όντως, έχει πηδήσει τη μισή Αθήνα.
Ο κ. Τατσόπουλος δεν αναφέρεται σε συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τους Ανεξάρτητους Έλληνες. Αναφέρεται σε συνεργασία με τους πατριώτες της Νέας Δημοκρατίας.
Ποιοι είναι αυτοί οι «πατριώτες» της Νέας Δημοκρατίας; Δεν ξέρω αλλά ξέρω πως δεν έχουν εκφράσει την παραμικρή αντίρρηση για το Μνημόνιο και τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου.
Οπότε, πόσο πατριώτες είναι;
Το ίδιο ισχύει και για τους «σοσιαλδημοκράτες» του ΠΑΣΟΚ.
Αν θυμάμαι καλά, η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ είναι εντελώς αντίθετη με το Μνημόνιο. Τι άλλαξε; Άλλαξε κάτι;
Βέβαια, υπάρχει πολιτικός ρεαλισμός στην πρόταση του Πέτρου Τατσόπουλου: για να μην δημιουργηθεί κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας-Χρυσής Αυγής, να δημιουργηθεί κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας-ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν ξέρω γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να θέλει να γίνει κυβέρνηση με την Νέα Δημοκρατία που έχει ως εναλλακτική να κάνει κυβέρνηση με την Χρυσή Αυγή. Αυτή είναι η λογική των δυο άκρων. Και στη μέση η Νέα Δημοκρατία. Η μόνη σίγουρη στην κυβέρνηση.
Ας κάνει κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία με την Χρυσή Αυγή. Θα είναι πολύ καλό για την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας και την παραμονή της στην ευρωζώνη να μπουν στην κυβέρνηση οι νεοναζιστές.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ας αφήσει την Νέα Δημοκρατία και την Χρυσή Αυγή να κάνουν κυβέρνηση. Δεν θα κρατήσει πολύ αυτή η κυβέρνηση. Και θα τελειώσει με πολύ άσχημο τρόπο. Και ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι μετά αυτοδύναμος στην κυβέρνηση.
Αλήθεια, υπάρχει κάποιος που πιστεύει πως μπορεί να σταθεί μια κυβέρνηση στην οποία θα συμμετέχουν νεοναζί;
Βέβαια, ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να επικαλεστεί τον νεοναζιστικό κίνδυνο της Χρυσής Αυγής, για να κάνει κυβέρνηση με την Νέα Δημοκρατία και μετά να πει «Ελληνικέ λαέ, εμείς θέλαμε να καταργήσουμε το μνημόνιο αλλά, μπροστά στον κίνδυνο να μπει στην κυβέρνηση η Χρυσή Αυγή, θυσιαστήκαμε και αναγκαστήκαμε να κάνουμε κυβέρνηση με την Νέα Δημοκρατία για το καλό της πατρίδας».
Δηλαδή, το πρόβλημα της χώρας δεν είναι πια η χρεοκοπία και το Μνημόνιο αλλά η Χρυσή Αυγή και ο νεοναζισμός.
Ξεχάστε το έλλειμμα δημοκρατίας και την απουσία της Δικαιοσύνης. Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι η Χρυσή Αυγή.
Οπότε, με τον μπαμπούλα της Χρυσής Αυγής ως δικαιολογία, ξεχνάει ο ΣΥΡΙΖΑ πως είναι εναντίον του Μνημονίου, βγαίνει από την δύσκολη θέση να αποδείξει πως το εννοεί, κάνει κυβέρνηση με την Νέα Δημοκρατία και ξεπλένει και την Νέα Δημοκρατία.
Είναι πάρα πολύ χρήσιμη η Χρυσή Αυγή, για το πολιτικό κατεστημένο και την οικονομική ελίτ. Πάνω στην Χρυσή Αυγή παίζεται η επιβίωσή τους.
Η Χρυσή Αυγή είναι το πλυντήριο.
Η Χρυσή Αυγή ήταν το τέλειο κόλπο του συστήματος. Και οι Έλληνες τσίμπησαν.
Συνεργασία Νέας Δημοκρατίας-ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν, για να σωθεί η χώρα από τον νεοναζισμό.
Κι όμως, στις 22 Μαΐου, πολλοί σύντροφοι με είχαν ταράξει στο βρισίδι επειδή είχα γράψει -μεταξύ άλλων- το εξής:
«Ως και συνεργασία Νέας Δημοκρατίας-ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση μπορεί να υπάρξει, με την δικαιολογία πως θέλουν να αντιμετωπίσουν τον ναζιστικό κίνδυνο της Χρυσής Αυγής. Για να σώσουν την χώρα. Πάλι.»
Η κομπίνα συνεχίζεται.