Από κραυγές, διαμαρτυρίες και επαναστάτες του καναπέ, χορτάσαμε! Καμιά λογική πρόταση, που να είναι εφικτή;

Γράφει ο Γεώργιος Χατζηαθανασίου,  Ιατρός. Από επαναστατικές κορώνες και κραυγές χορτάσαμε. Όμως, όταν γινόταν το έγκλημα, τότε ...

Γράφει ο Γεώργιος Χατζηαθανασίου, 
Ιατρός.

Από επαναστατικές κορώνες και κραυγές χορτάσαμε. Όμως, όταν γινόταν το έγκλημα, τότε όλοι "σφύριζαν αδιάφορα".
Τα τελευταία 30 χρόνια, που γινόταν ένα απίστευτο πάρτυ κρατικής σπατάλης και διαφθοράς, διαμαρτυρόταν κανείς; Τώρα πια, η χώρα είναι κολλημένη "με την πλάτη στον τοίχο": μνημόνιο ή άτακτη χρεοκοπία. Μας λένε κάποιοι: "αντισταθείτε στο μνημόνιο για να μη γίνουν απολύσεις στο δημόσιο". Ακούγεται σωστό. Τι δε μας λένε όμως; Απλά, ότι αν παραβιάσουμε μονομερώς το μνημόνιο και δεν δοθούν οι επόμενες δόσεις του δανείου, τότε θα γίνουν ακόμα περισσότερες απολύσεις ! (Λόγω πλήρους χρεοκοπίας).

Βέβαια, χρειαζόταν καλύτερη διαπραγμάτευση με τους ξένους δανειστές και ο περιορισμός της σπατάλης έπρεπε να συνοδεύεται από μέτρα τόνωσης της ανάπτυξης και του ιδιωτικού τομέα. Χωρίς ανάπτυξη και παραγωγικότητα δεν θα μπορέσουμε να απεξαρτηθούμε μελλοντικά από το μνημόνιο.

Τα τελευταία 30 χρόνια, αρχίζοντας με τον αείμνηστο σοσιαλιστή της ρόζ βίλας, Ανδρέα Παπανδρέου και τους "εντιμότατους" υπουργούς του και συνεχίζοντας με τις επόμενες ανεύθυνες κυβερνήσεις ("πράσινες" και "γαλάζιες") τι γινόταν; Κομματικοί διορισμοί, τεράστια διόγκωση του δημοσίου, σκάνδαλα, κρατική σπατάλη και διάλυση του παραγωγικού ιδιωτικού τομέα. Μετά τη διεθνή οικονομική κρίση, μεταξύ άλλων, άλλαξε και το εξής: Τα δανεικά δεν δίνονται πια στη χώρα, τόσο εύκολα και χωρίς όρους. Δεν υπάρχουν χρήματα για να συντηρηθεί όλο αυτό το απέραντο δημόσιο. Που θα βρεθούν τα χρήματα, αφού η χώρα έχει ελάχιστη παραγωγή αγαθών; Έχουμε έναν τεράστιο δημόσιο τομέα και από παραγωγικότητα και ιδιωτική οικονομία μηδέν! Όλοι φωνάζουν "κάτω τα χέρια από τους διορισμένους στους δήμους" ! Δηλαδή, στους δήμους δεν έχει διορισθεί πλεονάζον ("παραπανίσιο" που λέει ο λαός) προσωπικό για ρουσφετολογικούς λόγους; Δεν διορίστηκαν χιλιάδες ψηφοφόρων σε όλο το δημόσιο τομέα, που συντηρείται τόσα χρόνια με δανεικά;

Φυσικά, δεν μπορεί να απολύεται κόσμος, αν δεν αναζωογονηθεί ο παραγωγικός ιστός της χώρας, ώστε να μπορούν τουλάχιστον να βρουν άλλη εργασία. Πιο λογική λύση θα ήταν οι μετατάξεις (μετακινήσεις) πλεονάζοντος προσωπικού σε πιο αναγκαίες υπηρεσίες, σε συνδυασμό με πάγωμα των περαιτέρω προσλήψεων και όχι οι μαζικές απολύσεις. Οι απολύσεις δημιουργούν μεγάλα προβλήματα, όταν δεν υπάρχει αναπτυσσόμενος ιδιωτικός τομέας για να απορροφήσει τους απολυμένους.

Ωστόσο, το μόνο που θα μπορούσε να βοηθήσει μακροπρόθεσμα, είναι αναπτυξιακά μέτρα, για τόνωση του παραγωγικού μηχανισμού, ώστε να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας. Χωρίς φορολογικά έσοδα από την ανάπτυξη της ιδιωτικής οικονομίας και της παραγωγής, από που θα βρεθούν τα χρήματα για να συντηρηθεί αυτός ο τεράστιος αριθμός δημοσίων υπαλλήλων; Μέχρι τώρα το δημόσιο συντηρείται, κατά σημαντικό ποσοστό, από τις δόσεις του εξωτερικού δανείου. Αν καταργήσουμε μονομερώς το μνημόνιο και διακοπούν οι δόσεις του δανείου, τότε από που θα βρεθούν τα χρήματα για να πληρωθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι; Θα κάνει έρανο ο κ Τσίπρας, ή θα πουλήσει το σκάφος του ο κ Καμμένος; Ζητούν να μην απολυθεί κανένας υπάλληλος. Παράλληλα όμως, προσπαθούν να καταργήσουν το εξωτερικό δάνειο, με το οποίο καλύπτονται τα έξοδα του δημοσίου και οι μισθοί των υπαλλήλων!

Φυσικά στόχος είναι η σταδιακή απεξάρτηση από το μνημόνιο και από το εξωτερικό δάνειο. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα, ευνοϊκό περιβάλλον επενδύσεων (χωρίς υπερφορολόγηση των επιχειρήσεων και χωρίς γραφειοκρατία), συστηματική αναδιοργάνωση και επέκταση της αγροτικής παραγωγής, του τουρισμού και της εκμετάλλευσης της ηλιακής ενέργειας και γενικότερα τόνωση της παραγωγικής δραστηριότητας (παραγωγή προϊόντων και εξαγωγές). Επίσης, με περιορισμό της φοροδιαφυγής και της περιττής κρατικής σπατάλης, σε συνδυασμό με σταδιακό μελλοντικό "κούρεμα" του χρέους. Αυτά δεν γίνονται με κραυγές,ούτε με συνθήματα.