Του Ντειβιντ Σαρανγκα* Τον Αύγουστο του 1953, το Ισραήλ είχε μόλις ολοκληρώσει τους εορτασμούς για την 5η επέτειο της χώρας. Το κλ...
Του Ντειβιντ Σαρανγκα*
Τον Αύγουστο του 1953, το Ισραήλ είχε μόλις ολοκληρώσει τους εορτασμούς για την 5η επέτειο της χώρας. Το κλίμα δεν ήταν εύθυμο. Η οικονομική ύφεση και οι στρατιωτικές απειλές δεν άφηναν κανένα περιθώριο εφησυχασμού στην ηγεσία της χώρας.
Το ισραηλινό Πολεμικό Ναυτικό βρισκόταν στη διαδικασία της ανάπτυξής του, κατέχοντας μόνο μικρό αριθμό φρεγατών παλαιού τύπου, τα οποία είχαν επισκευαστεί και τεθεί σε λειτουργία στελεχωμένα από μία ομάδα νέων ναυτικών χωρίς μεγάλη εμπειρία ή ναυτική εκπαίδευση.
Στις 12 Αυγούστου 1953, ο στόλος του Ναυτικού επέστρεφε στο Ισραήλ έπειτα από τέσσερις εβδομάδες εντατικής εκπαίδευσης στο Αιγαίο. Ξαφνικά ελήφθησαν επείγοντα μηνύματα SOS από τις ελληνικές ακτές. Μια σειρά από τρομακτικούς σεισμούς 7,3 της κλίμακας Ρίχτερ είχε πλήξει τα ελληνικά νησιά της Κεφαλονιάς, της Ζακύνθου και της Ιθάκης. Ο ισραηλινός στόλος βρισκόταν σε απόσταση 15 ωρών από τον τόπο της καταστροφής. Ο αρχηγός του στόλου, πλωτάρχης Σλόμο Ερέλ, επικοινώνησε με το επιτελείο του Ναυτικού στη Χάιφα και ζήτησε άδεια να γυρίσει και να βοηθήσει. Η απάντηση ήταν άμεση: «Να σπεύσεις αμέσως να προσφέρεις βοήθεια».
Τα ισραηλινά πλοία πραγματοποίησαν στροφή, περνώντας τους στόλους των Αμερικανών και των Βρετανών που δεν μπορούσαν να προσεγγίσουν τα νησιά εξαιτίας του μεγάλου μεγέθους των πολεμικών τους πλοίων.
Στο μπλογκ «Επτά Ημέρες, σημειώματα από το Μεγάλο Γαλάζιο», ο Ισραηλινός Γιφτάχ Κόζικ περιγράφει τη θέα που αντίκρισε το προσωπικό του ισραηλινού Ναυτικού που κατέφθασε στα νησιά που είχαν καταστραφεί. «Τεράστιοι χωμάτινοι σβόλοι έπεφταν στη θάλασσα με τρομακτική ταχύτητα. Η κορυφή του όρους Αίνου στην Κεφαλονιά έμοιαζε να είχε κοπεί στα δύο. Στήλες καπνού που έβγαιναν από ρωγμές διαφαίνονταν σε όλη την πόλη και άγριες πυρκαγιές είχαν ξεσπάσει σε αποθήκες ελαιόλαδου και έκαιγαν ό,τι είχε απομείνει. Σχεδόν κανένα κτίριο δεν είχε παραμείνει όρθιο στη Χώρα του νησιού. Χιλιάδες άνθρωποι ήταν τραυματισμένοι σε κρίσιμη κατάσταση, μεταξύ των οποίων και έγκυες γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένοι. Υπήρχαν άνθρωποι με ακρωτηριασμένα και διαλυμένα άκρα και όλοι έχρηζαν άμεσης βοήθειας.
Το κέντρο περίθαλψης των θυμάτων στήθηκε σε μία αποβάθρα του κεντρικού λιμανιού. Ο ανώτερος ιατρός του στόλου, ο δρ Ασκενάζι, και ο νεότερος συνάδελφος του, δρ Σεελενφρόιντ, ανέλαβαν το έργο της ιατρικής περίθαλψης, χρησιμοποιώντας τα ελάχιστα μέσα που διέθεταν πραγματοποιώντας επείγουσες επεμβάσεις για την αντιμετώπιση σπασμένων κρανίων, λεκάνης, πρόωρες γέννες, αιμορραγίες, πανικού και απόγνωσης».
Σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας εκείνη την εποχή, η πρώτη δύναμη διάσωσης που κατέφθανε αναλάμβανε και τον συντονισμό της επιχείρησης. Εφόσον το ισραηλινό Πολεμικό Ναυτικό ήταν το πρώτο που έφθασε στην Κεφαλονιά, ανέλαβε τον έλεγχο και συντόνισε τις επιχειρήσεις διάσωσης του αμερικανικού και βρετανικού στόλου. Για τρία μερόνυχτα, οι 450 Ισραηλινοί ναυτικοί εργάστηκαν πυρετωδώς μαζί με τους Αμερικανούς και τους Βρετανούς για τη διάσωση των κατοίκων των ελληνικών νησιών, σώζοντας εκατοντάδες ανθρώπους από βέβαιο θάνατο, μεταφέροντας 400 βαριά τραυματισμένους στην ενδοχώρα και παρέχοντας ιατρική περίθαλψη σε 16.000 άτομα.
Ο ελληνικός λαός εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του. Ο τότε βασιλιάς της Ελλάδας, Παύλος, ήρθε προσωπικά να χαιρετίσει τους Ισραηλινούς ναυτικούς τιμώντας τους διοικητές της επιχείρησης Σλόμο Ερέλ και Ιτσχάκ Ντβίρι με παράσημα. Ο ελληνικός Τύπος χαρακτήρισε την ισραηλινή δύναμη «στόλο της αγάπης και ελπίδας» και «Ισραηλινούς ναύτες σωτηρίας».
Προχθές (20.8.2013), ο πρέσβης του Ισραήλ στην Ελλάδα, κ. Αριε Μέκελ, παρέλαβε εκ μέρους της ισραηλινής κυβέρνησης τιμητική διάκριση από τις τοπικές αρχές της Κεφαλονιάς ως χειρονομία ευγνωμοσύνης για τη βοήθεια πριν από 60 χρόνια. Πρόκειται για την πρώτη ισραηλινή ανθρωπιστική αποστολή σε τόπο καταστροφής, η οποία έθεσε τα θεμέλια για μια μεγάλη παράδοση ανθρωπιστικών αποστολών σε μέρη όπως είναι η Ιαπωνία, η Αϊτή, η Τουρκία κ.α.
Το 2010 στο πλαίσιο της ραγδαίας σύσφιγξης των ελληνο-ισραηλινών σχέσεων, η Ελλάδα ανταπέδωσε την ανθρωπιστική χειρονομία αποστέλλοντας στο Ισραήλ πυροσβεστικά αεροσκάφη για την αντιμετώπιση καταστροφικών πυρκαγιών που ξέσπασαν στο όρος Καρμέλ, αναλαμβάνοντας κύριο ρόλο στην κατάσβεσή τους.
* Ο Ντέιβιντ Σαράνγκα είναι Ισραηλινός διπλωμάτης και γιος του αξιωματικού Ελιάχου Σαράνγκα, που συμμετείχε στο έργο της διάσωσης με το πλοίο INS Misgav (K-30). Φέτος συμπληρώνονται 60 χρόνια από την ισραηλινή αποστολή διάσωσης στην Κεφαλονιά κι ένας χρόνος από τον θάνατο του Ελιάχου. kathimerini
Τον Αύγουστο του 1953, το Ισραήλ είχε μόλις ολοκληρώσει τους εορτασμούς για την 5η επέτειο της χώρας. Το κλίμα δεν ήταν εύθυμο. Η οικονομική ύφεση και οι στρατιωτικές απειλές δεν άφηναν κανένα περιθώριο εφησυχασμού στην ηγεσία της χώρας.
Το ισραηλινό Πολεμικό Ναυτικό βρισκόταν στη διαδικασία της ανάπτυξής του, κατέχοντας μόνο μικρό αριθμό φρεγατών παλαιού τύπου, τα οποία είχαν επισκευαστεί και τεθεί σε λειτουργία στελεχωμένα από μία ομάδα νέων ναυτικών χωρίς μεγάλη εμπειρία ή ναυτική εκπαίδευση.
Στις 12 Αυγούστου 1953, ο στόλος του Ναυτικού επέστρεφε στο Ισραήλ έπειτα από τέσσερις εβδομάδες εντατικής εκπαίδευσης στο Αιγαίο. Ξαφνικά ελήφθησαν επείγοντα μηνύματα SOS από τις ελληνικές ακτές. Μια σειρά από τρομακτικούς σεισμούς 7,3 της κλίμακας Ρίχτερ είχε πλήξει τα ελληνικά νησιά της Κεφαλονιάς, της Ζακύνθου και της Ιθάκης. Ο ισραηλινός στόλος βρισκόταν σε απόσταση 15 ωρών από τον τόπο της καταστροφής. Ο αρχηγός του στόλου, πλωτάρχης Σλόμο Ερέλ, επικοινώνησε με το επιτελείο του Ναυτικού στη Χάιφα και ζήτησε άδεια να γυρίσει και να βοηθήσει. Η απάντηση ήταν άμεση: «Να σπεύσεις αμέσως να προσφέρεις βοήθεια».
Τα ισραηλινά πλοία πραγματοποίησαν στροφή, περνώντας τους στόλους των Αμερικανών και των Βρετανών που δεν μπορούσαν να προσεγγίσουν τα νησιά εξαιτίας του μεγάλου μεγέθους των πολεμικών τους πλοίων.
Στο μπλογκ «Επτά Ημέρες, σημειώματα από το Μεγάλο Γαλάζιο», ο Ισραηλινός Γιφτάχ Κόζικ περιγράφει τη θέα που αντίκρισε το προσωπικό του ισραηλινού Ναυτικού που κατέφθασε στα νησιά που είχαν καταστραφεί. «Τεράστιοι χωμάτινοι σβόλοι έπεφταν στη θάλασσα με τρομακτική ταχύτητα. Η κορυφή του όρους Αίνου στην Κεφαλονιά έμοιαζε να είχε κοπεί στα δύο. Στήλες καπνού που έβγαιναν από ρωγμές διαφαίνονταν σε όλη την πόλη και άγριες πυρκαγιές είχαν ξεσπάσει σε αποθήκες ελαιόλαδου και έκαιγαν ό,τι είχε απομείνει. Σχεδόν κανένα κτίριο δεν είχε παραμείνει όρθιο στη Χώρα του νησιού. Χιλιάδες άνθρωποι ήταν τραυματισμένοι σε κρίσιμη κατάσταση, μεταξύ των οποίων και έγκυες γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένοι. Υπήρχαν άνθρωποι με ακρωτηριασμένα και διαλυμένα άκρα και όλοι έχρηζαν άμεσης βοήθειας.
Το κέντρο περίθαλψης των θυμάτων στήθηκε σε μία αποβάθρα του κεντρικού λιμανιού. Ο ανώτερος ιατρός του στόλου, ο δρ Ασκενάζι, και ο νεότερος συνάδελφος του, δρ Σεελενφρόιντ, ανέλαβαν το έργο της ιατρικής περίθαλψης, χρησιμοποιώντας τα ελάχιστα μέσα που διέθεταν πραγματοποιώντας επείγουσες επεμβάσεις για την αντιμετώπιση σπασμένων κρανίων, λεκάνης, πρόωρες γέννες, αιμορραγίες, πανικού και απόγνωσης».
Σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας εκείνη την εποχή, η πρώτη δύναμη διάσωσης που κατέφθανε αναλάμβανε και τον συντονισμό της επιχείρησης. Εφόσον το ισραηλινό Πολεμικό Ναυτικό ήταν το πρώτο που έφθασε στην Κεφαλονιά, ανέλαβε τον έλεγχο και συντόνισε τις επιχειρήσεις διάσωσης του αμερικανικού και βρετανικού στόλου. Για τρία μερόνυχτα, οι 450 Ισραηλινοί ναυτικοί εργάστηκαν πυρετωδώς μαζί με τους Αμερικανούς και τους Βρετανούς για τη διάσωση των κατοίκων των ελληνικών νησιών, σώζοντας εκατοντάδες ανθρώπους από βέβαιο θάνατο, μεταφέροντας 400 βαριά τραυματισμένους στην ενδοχώρα και παρέχοντας ιατρική περίθαλψη σε 16.000 άτομα.
Ο ελληνικός λαός εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του. Ο τότε βασιλιάς της Ελλάδας, Παύλος, ήρθε προσωπικά να χαιρετίσει τους Ισραηλινούς ναυτικούς τιμώντας τους διοικητές της επιχείρησης Σλόμο Ερέλ και Ιτσχάκ Ντβίρι με παράσημα. Ο ελληνικός Τύπος χαρακτήρισε την ισραηλινή δύναμη «στόλο της αγάπης και ελπίδας» και «Ισραηλινούς ναύτες σωτηρίας».
Προχθές (20.8.2013), ο πρέσβης του Ισραήλ στην Ελλάδα, κ. Αριε Μέκελ, παρέλαβε εκ μέρους της ισραηλινής κυβέρνησης τιμητική διάκριση από τις τοπικές αρχές της Κεφαλονιάς ως χειρονομία ευγνωμοσύνης για τη βοήθεια πριν από 60 χρόνια. Πρόκειται για την πρώτη ισραηλινή ανθρωπιστική αποστολή σε τόπο καταστροφής, η οποία έθεσε τα θεμέλια για μια μεγάλη παράδοση ανθρωπιστικών αποστολών σε μέρη όπως είναι η Ιαπωνία, η Αϊτή, η Τουρκία κ.α.
Το 2010 στο πλαίσιο της ραγδαίας σύσφιγξης των ελληνο-ισραηλινών σχέσεων, η Ελλάδα ανταπέδωσε την ανθρωπιστική χειρονομία αποστέλλοντας στο Ισραήλ πυροσβεστικά αεροσκάφη για την αντιμετώπιση καταστροφικών πυρκαγιών που ξέσπασαν στο όρος Καρμέλ, αναλαμβάνοντας κύριο ρόλο στην κατάσβεσή τους.
* Ο Ντέιβιντ Σαράνγκα είναι Ισραηλινός διπλωμάτης και γιος του αξιωματικού Ελιάχου Σαράνγκα, που συμμετείχε στο έργο της διάσωσης με το πλοίο INS Misgav (K-30). Φέτος συμπληρώνονται 60 χρόνια από την ισραηλινή αποστολή διάσωσης στην Κεφαλονιά κι ένας χρόνος από τον θάνατο του Ελιάχου. kathimerini
Δεν μπορεί παρά να είναι ένα άρθρο αφιερωμένο στη Χρυσή Αυγή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι προφανώς το τατουάζ του κ.Κασιδιάρη (ας μην το πάρει προσωπικά*) με τον αγκυλωτό σταυρό να καταντάει ανυπόφορο.
Ευχαριστούμε για την είδηση που αλλού δεν είδα να έχει αναρτηθεί...
Καπετάν Μακρύς. *Η άγνοια είναι η μεγαλύτερη ασθένεια της εποχής μας.