ΟΙ ΠΟΡΕΙΕΣ ΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΧΟΡΤΑΡΙ

Μπενφίκα, Παρί Σεν Ζερμέν και Άντερλεχτ, λοιπόν… Αυτοί είναι οι αντίπαλοι του Ολυμπιακού στην προσπάθειά του να διακριθεί στο Τσάμπιονς Λιγ...

Μπενφίκα, Παρί Σεν Ζερμέν και Άντερλεχτ, λοιπόν… Αυτοί είναι οι αντίπαλοι του Ολυμπιακού στην προσπάθειά του να διακριθεί στο Τσάμπιονς Λιγκ, και έχω την εντύπωση πως στο Λιμάνι κάθε άλλο παρά τους κακόπεσε η κλήρωση.
Φυσικά, καμία ελληνική ομάδα δεν μπορεί να μιλάει για «βατή» κλήρωση σε αυτό το επίπεδο. Δεν είμαστε δα και τίποτα ευρωπαϊκά μεγαθήρια, ώστε να κρίνουμε τους αντιπάλους μας αφ’ υψηλού. Στο κάτω κάτω, η Μπενφίκα είναι φιναλίστ Γιουρόπα Λιγκ, η Παρί πρωταθλήτρια Γαλλίας και η Άντερλεχτ πρωταθλήτρια Βελγίου.
Αυτό που μπορούμε να πούμε με σιγουριά αυτή τη στιγμή, και χωρίς να έχουμε σαφή εικόνα ακόμη από τις δυνατότητες των αντιπάλων του Ολυμπιακού (είναι πολύ νωρίς για οποιαδήποτε τέτοια κρίση και μια απλή ματιά στα ρόστερ ελάχιστα μπορεί να αποκαλύψει για την πραγματική δυναμική μιας ομάδας), είναι πως η κλήρωση δίνει στους ερυθρόλευκους αρκετές πιθανότητες να διεκδικήσουν το κάτι παραπάνω.
Λέγοντας «κάτι παραπάνω», εννοούμε φυσικά την πρόκριση στις 16 καλύτερες ομάδες του θεσμού. Προσοχή όμως… Δεν λέμε πως «ο καλός Ολυμπιακός περνάει», ούτε καν πως «η πρόκριση είναι στο χέρι του». Ο σημερινός Ολυμπιακός δεν έχει καμία τύχη σε επίπεδο Τσάμπιονς Λιγκ, παρατήρηση οδυνηρή μεν, ρεαλιστική δε. Πρέπει να βελτιώσει πάρα πολλά στο παιχνίδι του και να αποκτήσει συνοχή, αυτοματισμούς στη δημιουργία και σκληράδα στην αμυντική λειτουργία, προκειμένου να εμφανιστεί ανταγωνιστικός. Μια ομάδα με 17 νέους ποδοσφαιριστές σε ένα καλοκαίρι δεν μπορεί ποτέ να χαρακτηρίζεται ως έτοιμη για μια τέτοια πρόκληση, όπως είναι η συμμετοχή στους ομίλους της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης.
Αυτό δεν σημαίνει πως στην Πλατεία Αλεξάνδρας δεν μπορούν να ονειρεύονται. Η κλήρωση τους δίνει κάθε δικαίωμα, ακριβώς γιατί δεν υπάρχουν τα μεγαθήρια εκείνα τα οποία θα ανάγκαζαν τον Ολυμπιακό να περιοριστεί σε δευτερεύοντα ρόλο στο γκρουπ, κάτι που θα μπορούσε πολύ εύκολα να συμβεί, με βάση το επίπεδο στο οποίο έχει φτάσει η διοργάνωση.
Από το πρώτο γκρουπ δυναμικότητας, νομίζω ότι δεν υπάρχει αμφιβολία πως η Μπενφίκα αποτελούσε τον πιο επιθυμητό αντίπαλο. Έμπειρη ομάδα στα ευρωπαϊκά σαλόνια, οι Πορτογάλοι διαθέτουν μια άκρως επιθετική και θεαματική ομάδα, όμως δεν παύουν να ταλανίζονται από τη γνωστή «αφέλεια», η οποία χαρακτηρίζει διαχρονικά της ομάδες από τη χώρα του φάντο. Το γεγονός ότι οι Λουζιτανοί δεν έχουν ξεκινήσει καλά τη σεζόν δεν αποτελεί λόγο για να τους υποτιμούμε, άλλωστε δεν πιστεύω πως και οι φίλαθλοι των ερυθρολεύκων είναι ικανοποιημένοι με το ξεκίνημα της δικής τους ομάδας. Σε κάθε περίπτωση, μπροστά στο ενδεχόμενο να κληρωθείς με τη Μπάγερν, τη Μπαρτσελόνα ή τη Ρεάλ, μια κλήρωση με τη Μπενφίκα αφήνει τα περιθώρια εκείνα να μπεις στο γήπεδο με σκοπό να κερδίσεις βαθμούς και όχι τις εντυπώσεις…
Όσον αφορά την Παρί, αντίπαλο του Ολυμπιακού από το δεύτερο γκρουπ δυναμικότητας, είναι ξεκάθαρο πως αποτελεί την ομάδα εκείνη που ξεχωρίζει, τόσο σαν μέγεθος συλλόγου όσο και σαν σύνολο. Πώς θα μπορούσε να συμβεί διαφορετικά, όταν μιλάμε για ένα κλαμπ που έχει δαπανήσει περισσότερα από τριακόσια εκατομμύρια ευρώ σε μεταγραφές ποδοσφαιριστών και στελεχών τα τελευταία τρία χρόνια, στα οποία ο Σεϊχης Αλ-Κελαϊφί βρίσκεται στην ομάδα. Ως πρωταθλήτρια Γαλλίας πλέον, και με νέο προπονητή στον πάγκο τον Λοράν Μπλαν (οι Πειραιώτες είχαν αντιμετωπίσει την Μπορντό του παλαίμαχου Γάλλου αμυντικού τη σεζόν 2011-12, όταν και αποκλείστηκαν στη φάση των 16 του Τσάμπιονς Λιγκ με δύο ήττες), η Παρί φιλοδοξεί να ξεπεράσει την περυσινή της επιτυχία στον θεσμό, όταν και έχασε με δυσκολία την πρόκριση στα ημιτελικά από την Μπαρτσελόνα στο Καμπ Νου. Με ρόστερ που ζαλίζει και ολοένα και αυξανόμενη δυναμική, οι Παριζιάνοι ξεκινούν ως το απόλυτο φαβορί για την πρώτη θέση του ομίλου.
Η τρίτη αντίπαλος των ερυθρολεύκων στην προσπάθεια για ευρωπαϊκή διάκριση είναι η Άντερλεχτ. Μπορεί πολλοί να ανακουφίστηκαν όταν ο Φίγκο έστειλε τους Βέλγους στο γκρουπ του Ολυμπιακού, όμως πρόκειται για μια πολύ έμπειρη ευρωπαϊκά ομάδα, που έχει γράψει αρκετά χιλιόμετρα σε επίπεδο Τσάμπιονς Λιγκ και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υποτιμηθεί από τους Πειραιώτες. Είμαι βέβαιος πως και στην Άντερλεχτ θα πιστεύουν πως «τον έχουν» τον Ολυμπιακό και πως η κλήρωση τους ικανοποίησε αντίστοιχα. Στο χέρι των ποδοσφαιριστών των Πειραιωτών είναι να αποδείξουν πως κάνουν λάθος. Σε κάθε περίπτωση, οι πρωταθλητές Βελγίου δεν είναι καμία τυχαία ομαδούλα και στον Ολυμπιακό πρέπει να φροντίσουν να μην την αντιμετωπίσουν ως τέτοια, γιατί διαφορετικά θα βρουν το μπελά τους.
Το πρόγραμμα του ομίλου, σε μια πρώτη ανάγνωση δεν βολεύει τους ερυθρόλευκους, οι οποίοι έχουν συνηθίσει να αντιμετωπίζουν αδιάφορους αντιπάλους την τελευταία αγωνιστική και να κατακτούν έτσι σχετικά άκοπα τους υπερπολύτιμους βαθμούς. Φέτος, ο Ολυμπιακός ξεκινάει με την Παρί στο «Γ. Καραϊσκάκης» την ευρωπαϊκή του πορεία και συνεχίζει με δύο κολλητά παιχνίδια εκτός, με Άντερλεχτ και Μπενφίκα αντίστοιχα, ενώ το τελευταίο παιχνίδι θα τον βρει να υποδέχεται τους Βέλγους. Είναι, νομίζω, περιττό να υπογραμμίσουμε τη σημασία που έχει να μην ηττηθούν οι πρωταθλητές στο γήπεδό τους, ειδικά την πρώτη αγωνιστική με αντίπαλο τους Γάλλους. Μπορεί τα τελευταία χρόνια οι Πειραιώτες να έχουν πάρει κάποια μεγάλα αποτελέσματα εκτός έδρας, ωστόσο οι βάσεις για μια καλή ευρωπαϊκή πορεία μπαίνουν στο Φάληρο. Αν καταφέρει να εκμεταλλευτεί τη δύναμη της έδρας του, ο Ολυμπιακός έχει κάθε δικαίωμα να ελπίζει πως το νέο έτος θα τον βρει και πάλι να αγωνίζεται στα ευρωπαϊκά σαλόνια.
Στόχος των πρωταθλητών, θα πρέπει ξεκάθαρα να είναι η εξασφάλιση της τρίτης θέσης. Ρεαλιστικά, η συνέχεια της ευρωπαϊκής πορείας των ερυθρολεύκων στο – χαμηλότερης δυναμικότητας από άποψη ονομάτων, αλλά εξίσου απαιτητικού – Γιουρόπα Λιγκ, είναι μια προοπτική που θα πρέπει να εκτιμάται ως επιτυχία και όχι ως το μίνιμουμ αποδεκτό. Δυστυχώς, το στάτους των ελληνικών ομάδων στην Ευρώπη δεν μας επιτρέπει να απορρίπτουμε το Γιουρόπα και να το θεωρούμε αγγαρεία. Αυτό έκαναν τα τελευταία χρόνια οι ομάδες μας και φτάσαμε στο σημείο να μας περνούν στην κατάταξη οι Ελβετοί και να μας απειλούν οι Αυστριακοί(!).
Για τον Ολυμπιακό, επομένως, η πρόκριση στις 16 καλύτερες ομάδες της Ευρώπης συνιστά μια υπέρβαση. Απόλυτα καλοδεχούμενη μεν, και μακάρι οι ερυθρόλευκοι να τα καταφέρουν, υπέρβαση δε. Η συνέχιση της ευρωπαϊκής πορείας στο Γιουρόπα Λιγκ, ωστόσο, δίνει σημαντικά περιθώρια διάκρισης και ευρωπαϊκής καταξίωσης. Ας μην ξεχνάμε πως πρόπερσι, ο Ολυμπιακός έφτασε πέντε λεπτά πριν την πρόκριση στους οκτώ της διοργάνωσης, έχοντας προηγουμένως κάνει εντυπωσιακές εμφανίσεις και προερχόμενος από δύο «διπλά», σε Μόσχα και Χάρκοβο απέναντι στις Ρούμπιν Καζάν και Μέταλιστ, αντίστοιχα. Ένα καλοδουλεμένο σύνολο, εμφανώς ενισχυμένο σε όλες τις θέσεις σε σχέση με την περυσινή σεζόν, σίγουρα μπορεί να στοχεύει ακόμη υψηλότερα.
Πολλά είπαμε, όμως, και τα δεδομένα που έχουμε αυτή τη στιγμή στη διάθεσή μας είναι λιγοστά. Ακόμη δεν έχουμε δει από τον Ολυμπιακό τα στοιχεία εκείνα που θα του επιτρέψουν να διεκδικήσει τη θέση του στη ελίτ του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Τα τελευταία χρόνια, η ομάδα καταφέρνει με συνέπεια να δείχνει ένα πολύ καλό ευρωπαϊκό πρόσωπο και να συνεχίζει τις προσπάθειές της είτε στο Τσάμπιονς Λιγκ, είτε στο Γιουρόπα Λιγκ και μετά τα Χριστούγεννα. Η κλήρωση δίνει στους ερυθρόλευκους αρκετές πιθανότητες για κάτι καλό φέτος. Ως εκεί, όμως. Η κλήρωση μένει στις πιθανότητες. Οι πορείες γράφονται στο χορτάρι…

Γιώργος Ρηγούτσος

http://www.mpalanalyseto.gr/οι-πορειεσ-γραφονται-στο-χορταρι/#.UiEqVtL0FwN