Είσαι το σπάραγμα του πόνου, είμαι η θλίψη της ψυχής, είσαι τ΄απόσταγμα του Μάη, απ΄όλα είμαστε εμείς... Είναι ο δρόμος μας μεγάλος,...
είμαι η θλίψη της ψυχής,
είσαι τ΄απόσταγμα του Μάη,
απ΄όλα είμαστε εμείς...
Είναι ο δρόμος μας μεγάλος,
ο δρόμος μας είναι μακρύς,
τον έχουνε σπείρει με τριβόλια,
θα τον περάσουμε να δεις...
Είσαι το φως του Αποσπερίτη,
είμαστ΄η λαμψη της αυγής,
δεν θα μας κάμψουνε οι πόνοι,
μόνοι δεν είμαστε εμείς.
Γροθιές υψώσαμε σημαίες,
όλες μαζί μία γροθιά,
δεν θα περάσουνε οι φοβέρες,
παρ΄τε το μαύρο απ΄τα παιδιά...
Είμαστε τ΄άσπρο που θα έλθει,
είστε το μαύρο του εψές,
στο φως του Ήλιου δεν θ΄αντέξει,
μύριες υψώσαμε γροθιές.
Γιώργος Κανλής
(Aachen -GERMANY)
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση