Αναρωτήθηκε κανείς τι τρώνε οι τουρίστες που επισκέπτονται τη χώρα μας; Η πρώτη σκέψη είναι ότι θα τρώνε σίγουρα αγνά και ποιοτικά Ε...
Αναρωτήθηκε κανείς τι τρώνε οι τουρίστες που επισκέπτονται τη χώρα μας; Η πρώτη σκέψη είναι ότι θα τρώνε σίγουρα αγνά και ποιοτικά Ελληνικά προϊόντα...
τα οποία και θα αναζητήσουν να αγοράσουν όταν επιστρέψουν στις χώρες τους. Η δεύτερη σκέψη είναι ότι οι τουρίστες τρώνε ακριβώς ότι και μεις όταν επισκεπτόμαστε τουριστικούς προορισμούς, δηλαδή τίποτα το αγνό και Ελληνικό παρά μόνο προϊόντα εισαγωγής. Μόνο που εμείς ξέρουμε να τα ξεχωρίζουμε και να τα αποφεύγουμε, ενώ αυτοί όχι.
Έτσι αντί για πραγματική μυρωδάτη φέτα το φτηνό λευκό τυρί Ευρώπης δίνει και παίρνει, οι τομάτες πάντα αγνές του…. Βελγίου, τα κρέατα ασφαλώς εισαγωγής, τα γαλακτοκομικά, τα κίτρινα τυριά, τα βούτυρα και μαργαρίνες όλα εισαγωγής, τα μέλια, οι μαρμελάδες και οι χυμοί ασφαλώς τρίτων χωρών, τα φρεσκοψημένα ψωμάκια από κατεψυγμένη ζύμη της μακρινής Κίνας, τα έτοιμα φαγητά που ψήνονται και σερβίρονται σαν ελληνικές σπεσιαλιτέ και αυτά κατεψυγμένα από τρίτες χώρες, εισαγόμενα σπορέλαια χρησιμοποιούνται κατά κόρον στα φαγητά και στις σαλάτες, ακόμα και νερά, αναψυκτικά, μπύρες και κρασιά εισαγωγής, έως και το τζατζίκι είναι φτιαγμένο από επιδόρπιο γιαουρτιού και ηλιέλαιο. Τίποτα αυθεντικό και τίποτα ελληνικό. Ότι μπορεί να υποκατασταθεί υποκαθίσταται, φτάνει να είναι μεγάλο το κέρδος.
Που είναι τα αγνά παραδοσιακά μας προϊόντα με την ασύγκριτη ποιότητα και γεύση που θα απολαύσει ο τουρίστας και όταν πάει στη χώρα του θα τρέξει να αναζητήσει;
Που είναι η πραγματική παραδοσιακή φέτα, η ευωδιαστή γραβιέρα, το κασέρι και το κεφαλοτύρι; Που είναι το αγνό παρθένο ελαιόλαδο που δεν ξέρουν τι να το κάνουν οι παραγωγοί; Που είναι τα παραδοσιακά μας εδέσματα που υποκαταστάθηκαν από δήθεν σύγχρονα, όπως τα τορτελίνια με κρέας αλόγου;
Οι τουρίστες τρώγοντας αυτές τις αηδίες πιστεύουν ότι τρώνε κάτι ξεχωριστό και Ελληνικό, ότι το λευκό αηδιαστικό τυρί είναι η φημισμένη ελληνική φέτα, ότι το ηλιέλαιο της ντοματοσαλάτας είναι το αγνό παρθένο ελαιόλαδο, ότι τα άνοστα κρέατα είναι ντόπια ελληνικά, ότι οι άγευστες ντομάτες, τα λαχανικά και τα φρούτα είναι και αυτά ελληνικά. Για τόσο ηλίθιους τους περνούν.
Και ύστερα έχουμε την ψευδαίσθηση ότι γυρνώντας στον τόπο τους θα τρέξουν να βρουν τα ελληνικά περίφημα προϊόντα που γεύτηκαν κατά την εδώ παραμονή τους; Μα αν τελικά τα βρουν θα πιστέψουν ότι είναι άλλα πράματα και όχι αυτά που γεύτηκαν.
Που είναι η σύνδεση της εγχώριας παραγωγής με τα ξενοδοχεία και τα εστιατόρια; Πως γίνεται οι δικοί μας παραγωγοί πετάνε τα χρυσά τους προϊόντα τους στις χωματερές και να εισάγουμε απείρως χειρότερα προϊόντα δίνοντας λεφτά και δουλειά στους ξένους;
Κύριοι Υπουργοί της Γεωργίας και του Τουρισμού, τι κάνετε για όλα αυτά;
Αναγνώστης
τα οποία και θα αναζητήσουν να αγοράσουν όταν επιστρέψουν στις χώρες τους. Η δεύτερη σκέψη είναι ότι οι τουρίστες τρώνε ακριβώς ότι και μεις όταν επισκεπτόμαστε τουριστικούς προορισμούς, δηλαδή τίποτα το αγνό και Ελληνικό παρά μόνο προϊόντα εισαγωγής. Μόνο που εμείς ξέρουμε να τα ξεχωρίζουμε και να τα αποφεύγουμε, ενώ αυτοί όχι.
Έτσι αντί για πραγματική μυρωδάτη φέτα το φτηνό λευκό τυρί Ευρώπης δίνει και παίρνει, οι τομάτες πάντα αγνές του…. Βελγίου, τα κρέατα ασφαλώς εισαγωγής, τα γαλακτοκομικά, τα κίτρινα τυριά, τα βούτυρα και μαργαρίνες όλα εισαγωγής, τα μέλια, οι μαρμελάδες και οι χυμοί ασφαλώς τρίτων χωρών, τα φρεσκοψημένα ψωμάκια από κατεψυγμένη ζύμη της μακρινής Κίνας, τα έτοιμα φαγητά που ψήνονται και σερβίρονται σαν ελληνικές σπεσιαλιτέ και αυτά κατεψυγμένα από τρίτες χώρες, εισαγόμενα σπορέλαια χρησιμοποιούνται κατά κόρον στα φαγητά και στις σαλάτες, ακόμα και νερά, αναψυκτικά, μπύρες και κρασιά εισαγωγής, έως και το τζατζίκι είναι φτιαγμένο από επιδόρπιο γιαουρτιού και ηλιέλαιο. Τίποτα αυθεντικό και τίποτα ελληνικό. Ότι μπορεί να υποκατασταθεί υποκαθίσταται, φτάνει να είναι μεγάλο το κέρδος.
Που είναι τα αγνά παραδοσιακά μας προϊόντα με την ασύγκριτη ποιότητα και γεύση που θα απολαύσει ο τουρίστας και όταν πάει στη χώρα του θα τρέξει να αναζητήσει;
Που είναι η πραγματική παραδοσιακή φέτα, η ευωδιαστή γραβιέρα, το κασέρι και το κεφαλοτύρι; Που είναι το αγνό παρθένο ελαιόλαδο που δεν ξέρουν τι να το κάνουν οι παραγωγοί; Που είναι τα παραδοσιακά μας εδέσματα που υποκαταστάθηκαν από δήθεν σύγχρονα, όπως τα τορτελίνια με κρέας αλόγου;
Οι τουρίστες τρώγοντας αυτές τις αηδίες πιστεύουν ότι τρώνε κάτι ξεχωριστό και Ελληνικό, ότι το λευκό αηδιαστικό τυρί είναι η φημισμένη ελληνική φέτα, ότι το ηλιέλαιο της ντοματοσαλάτας είναι το αγνό παρθένο ελαιόλαδο, ότι τα άνοστα κρέατα είναι ντόπια ελληνικά, ότι οι άγευστες ντομάτες, τα λαχανικά και τα φρούτα είναι και αυτά ελληνικά. Για τόσο ηλίθιους τους περνούν.
Και ύστερα έχουμε την ψευδαίσθηση ότι γυρνώντας στον τόπο τους θα τρέξουν να βρουν τα ελληνικά περίφημα προϊόντα που γεύτηκαν κατά την εδώ παραμονή τους; Μα αν τελικά τα βρουν θα πιστέψουν ότι είναι άλλα πράματα και όχι αυτά που γεύτηκαν.
Που είναι η σύνδεση της εγχώριας παραγωγής με τα ξενοδοχεία και τα εστιατόρια; Πως γίνεται οι δικοί μας παραγωγοί πετάνε τα χρυσά τους προϊόντα τους στις χωματερές και να εισάγουμε απείρως χειρότερα προϊόντα δίνοντας λεφτά και δουλειά στους ξένους;
Κύριοι Υπουργοί της Γεωργίας και του Τουρισμού, τι κάνετε για όλα αυτά;
Αναγνώστης
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση