ΝΙΚΗ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ!

Χθες η Εθνική μας έκανε για ακόμα μια φορά το χρέος της. Σήμερα παίρνει σειρά η έτερη αγαπημένη. Το ομοσπονδιακό μας συγκρότημα αντιμετω...

Χθες η Εθνική μας έκανε για ακόμα μια φορά το χρέος της. Σήμερα παίρνει σειρά η έτερη αγαπημένη. Το ομοσπονδιακό μας συγκρότημα αντιμετωπίζει το Λιχνενστάιν και θέλει μόνο νίκη για το κυνήγι της πρώτης θέσης που οδηγεί κατευθείαν στο Μουντιάλ της Βραζιλίας. Οι τρεις βαθμοί με το Λιχνενστάιν και τη Λετονία είναι κάτι παραπάνω από αναγκαίοι, αν συνυπολογίσει κανείς το γεγονός ότι η βασική μας αντίπαλος, Βοσνία, παίζει κολλητά δύο ματς με την Σλοβακία. Συνεπώς, διόλου απίθανο είναι να παραπατήσουν κάπου οι Βόσνιοι.

Τα ρεπορτάζ αναφέρουν ότι ο Σάντος θα παρατάξει την Εθνική μας όπως στον αγώνα με την Αυστρία. Πιο συγκεκριμένα, την τετράδα της άμυνας θα πλαισιώσουν οι Τοροσίδης, Σιόβας, Παπασταθόπουλος και Χολέμπας, ενώ μπροστά τους σε θέση κόφτη θα βρίσκεται ο Κατσουράνης. Αριστερά και δεξιά από το αμυντικό μας χαφ θα αγωνιστούν οι Ταχτσίδης και Μανιάτης αντίστοιχα. Τέλος, την τριάδα της επίθεσης θα συμπληρώσουν οι Χριστοδουλόπουλος, Κονέ και Μήτρογλου.

Με βάση τα πλάνα του Πορτογάλου τεχνικού προκύπτουν κάποια θετικά, αλλά και αρνητικά συμπεράσματα. Αρχικά, ο Σάντος μετά από αρκετό καιρό φαίνεται πως επαναφέρει και μονιμοποιεί το 4-3-3. Μπορεί να ακούγεται ουτοπικό και ασήμαντο για τέτοιου είδους ματς, αλλά το συγκεκριμένο σύστημα μας ταιριάζει όσο κανένα άλλο. Είναι αυτό που μας έδωσε ταυτότητα και ανέδειξε τα πλεονεκτήματά μας. Χάρις αυτό κάναμε μεγάλες νίκες, χάρις αυτό διακριθήκαμε, χάρις αυτό κατακτήσαμε το Euro. Το ποδόσφαιρό μας είναι τέτοιο και δεν μας επιτρέπει αλλαγή τακτικής και νοοτροπίας. Αφελή συστήματα τύπου 4-4-2 είναι καταδικασμένα να αποτύχουν.

Επιπροσθέτως, είναι πολύ ελπιδοφόρο να βλέπεις φρέσκα «πόδια» στην Εθνική. Αναφέρομαι στους Ταχτσίδη, Κονέ και Μήτρογλου φυσικά. Ο πρώτος είναι ο μοναδικός ίσως χαφ που διαθέτουμε, ο οποίος μπορεί να κουβαλήσει μπάλα από χαμηλά, να μοιράσει σωστά το παιχνίδι και να απειλήσει εκτός περιοχής. Στη θέση-πληγή της τωρινής Εθνικής ο Ταχτσίδης είναι απαραίτητος. Από την άλλη, ο Κονέ αποτελεί πολυτέλεια για το ομοσπονδιακό μας συγκρότημα. Πρόκειται για επιθετικό χαφ, ο οποίος ξέρει να δημιουργεί, να πατάει περιοχή και να σκοράρει. Τέλος, ο Μήτρογλου δικαιούται περισσότερο χρόνο συμμετοχής στην Εθνική, καθώς δεν υπάρχει τέτοιο φορ στο ελληνικό ρόστερ. Ο επιθετικός του Ολυμπιακού αγωνίζεται πολύ καλά με πλάτη στο τέρμα, ξέρει να σπάει μπάλα και να γεμίζει την αντίπαλη περιοχή. Με λίγα λόγια, πρόκειται για φορ ολκής.

Στον αντίποδα, είναι αποκαρδιωτικό εν έτη 2013 να βλέπεις τον Κατσουράνη να αγωνίζεται ως βασικός αμυντικός χαφ της Εθνικής. Η ηλικία του, το σώμα του και οι απαιτήσεις της ίδιας της θέσης δεν του επιτρέπουν να αγωνίζεται εκεί. Εκτίθεται κάθε φορά που αγωνίζεται στα χαφ, καθώς φαίνεται σαν ταλαίπωρος από τα πρώτα κιόλας λεπτά της αναμέτρησης. Η μόνη θέση στην οποία μπορεί να αγωνιστεί αξιοπρεπώς είναι αυτή του στόπερ. Μόνο εκεί. Κλείνοντας, μια μικρή αναφορά αξίζει και η μαύρη τρύπα της ομάδας μας: ο Χολέμπας. Ο μπακ του Ολυμπιακού ευθύνεται για τα περισσότερα γκολ που έχει δεχθεί η Εθνική μας. Τα αρνητικά όμως δεν σταματάνε στα αγωνιστικά. Ο Χολέμπας δείχνει με τον πλέον εμφατικό τρόπο ότι δεν τον «ψήνει» η φανέλα με το εθνόσημο στο στήθος. Είναι ο μόνος που δεν τραγουδάει τον εθνικό ύμνο (μην πει κανένας ότι δεν ξέρει ελληνικά, έλεος δηλαδή) και ο μοναδικός που δεν πανηγυρίζει τα γκολ με τους συμπαίκτες του.

Τα υπόλοιπα αύριο. Ώρα για μπάλα.

Δημήτρης Καραπαναγιώτης 

http://www.mpalanalyseto.gr