Στο ενδεχόμενο να είναι υποψήφια περιφερειάρχης Αττικής αναφέρεται εμμέσως η Μαρία Καρακλιούμη, με τη συνέντευξή της στην «Εφημερίδα των ...
Η συνέντευξή της:
Τι αίσθηση σας αφήνει η μέχρι στιγμής ενασχόλησή σας με την Αυτοδιοίκηση;
Οι εμπειρίες μου ως αντιπεριφερειάρχη προέρχονται κυρίως από δύο μεγάλους τομείς: τη διοίκηση υπηρεσιών και τη λειτουργία ενός συλλογικού οργάνου, όπως είναι το Περιφερειακό Συμβούλιο. Και στις δύο περιπτώσεις η μετάβαση από την πραγματικότητα που βίωνα σαν εργαζόμενη στον ιδιωτικό τομέα, στο άλλο παράλληλο σύμπαν της Περιφέρειας, ήταν γεμάτη εκπλήξεις.
Αποτελεί η Αττική πρότυπο περιφέρειας;
Θα μπορούσε, αλλά όχι. Όμως, για τι είδους πρότυπο μιλάμε; Πρότυπο αναπτυξιακό ή διοικητικό για παράδειγμα; Δε θα έλεγα πως είμαστε μοντέλο προς μίμηση, αν και συγκριτικά με τις άλλες περιφέρειες της χώρας νομίζω λειτουργούμε καλύτερα. Οι αιτίες πολλαπλές. Αφ’ ενός τα προβλήματα που δημιουργεί ο «Καλλικράτης», με τη δομή που έχει προβλέψει για την Περιφέρεια και τον αποφασιστικό ρόλο που δίνει στα πρόσωπα, αφ’ ετέρου η διοικητική διάρθρωση και η διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού χωρίς κάποιο προκαθορισμένο στόχο.
«Βλαχοπεριφερειάρχες» στην νοοτροπία υπάρχουν, εκτός από «βλαχοδημάρχους»;
Βεβαίως, υπάρχουν και «βλαχοπεριφερειάρχες» και «βλαχοδημάρχοι» και «βλαχοϋπουργοί» και «βλαχομάνατζερ» και «βλαχοεπιχειρηματίες» και «βλαχοϋπάλληλοι», εσείς τώρα το ανακαλύψατε αυτό; Μιλάμε για μια αισθητική αντίληψη, την οποία η ευημερία με δανεικά εξέθρεψε και έκανε κοινωνικό πρότυπο.
Προσωπικά πιστεύω πως τώρα πια μπορούμε να αναδείξουμε ένα άλλο μοντέλο συμπεριφοράς. Η συνέπεια, η προσήνεια και η ήπια αντίδραση στα πράγματα είναι χαρακτηριστικό εκείνων που πατούν γερά στα πόδια τους και ξέρουν τις δυνάμεις τους.
Είναι αυτοί που κατά κανόνα λείπουν από την πολιτική σήμερα.
Θα είστε ξανά υποψήφια με το συνδυασμό Σγουρού; Οι αυτοδιοικητικές εκλογές είναι ευκαιρία η γενιά των 35άρηδων στην οποία ανήκετε να βγει δυναμικά μπροστά;
Γνωρίζετε κάτι που δεν ξέρω; Δεν έχω συζητήσει με τον περιφερειάρχη το θέμα των εκλογών, άλλωστε είναι πολύ μακριά ακόμη. Για μένα το ζητούμενο δεν είναι μια υποψηφιότητα στις εκλογές, αλλά το μοντέλο διοίκησης και ανάπτυξης το οποίο θα προτείνουμε στους πολίτες και τους τρόπους που θα το υλοποιήσουμε. Είμαι συνομήλικη με τη Μεταπολίτευση και ανήκω σε μια ακόμη γενιά ανθρώπων που δεν αντιλαμβάνεται για ποιο λόγο τη λύση έχει πάλι η γενιά των 60άρηδων. Πιστεύω επίσης πως όλοι ήμαστε αντικαταστατοί και δεν είναι για μένα αυτοσκοπός η επανεκλογή.
Πως σας ακούγεται η ιδέα της στήριξης κοινών υποψηφίων Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ σε δήμους και περιφέρειες;
Η ιδέα της «στήριξης» από μόνη της μού ακούγεται πια ξένη. Ζούμε σε μια εποχή που οι κομματικές ταυτίσεις έχουν υποχωρήσει και είναι καιρός να απελευθερωθούν οι πολιτικές δυνάμεις.
Νομίζω η πρωτοβουλία ανήκει τώρα στους πολίτες, να αναδείξουν τους ικανούς: να ασκήσουν διοίκηση και να εφαρμόσουν καινοτόμες ιδέες στον πρώτο ή τον δεύτερο βαθμό αυτοδιοίκησης. Σχολιάζοντας όμως αυτό που αναφέρατε: παραδοσιακά το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. είχαν διαφορετική προσέγγιση για την αυτοδιοίκηση. Να θυμίσω ότι ο «Καποδίστριας» και ο «Καλλικράτης», οι δύο μεγάλες μεταρρυθμίσεις στην αυτοδιοίκηση, προωθήθηκαν με γενναιότητα από το ΠΑΣΟΚ απέναντι στη σθεναρή αντίδραση της Ν.Δ..
Μπορεί να ευδοκιμήσει το εγχείρημα για ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς όσο το ΠΑΣΟΚ συμμετέχει στην ίδια κυβέρνηση με τη Ν.Δ., χωρίς διακριτό στίγμα και με τον Ευάγγελο Βενιζέλο να δίνει την εντύπωση ότι ο Αντώνης Σαμαράς αποτελεί στρατηγικό του εταίρο;
Μεταξύ της συντηρητικής δεξιάς προσέγγισης του κ. Σαμαρά και της άκαμπτης μαινόμενης Αριστεράς του κ. Τσίπρα υπάρχει εναλλακτική πρόταση, και αυτή είναι μια προοδευτική σοσιαλιστική διακυβέρνηση. Είναι ο χώρος του δημιουργικού Κέντρου που ανέκαθεν ήταν ο πυρήνας του πάλαι ποτέ μεγάλου ΠΑΣΟΚ. Δεν είμαι σίγουρη πως το ΠΑΣΟΚ σήμερα μπορεί να το κάνει ή τουλάχιστον δε δίνει την εντύπωση πως μπορεί. Αντιλαμβάνομαι την αναγκαιότητα να υπάρχει ένας θεματοφύλακας της σταθερότητας στη χώρα, αλλά δεν καταλαβαίνω την πολιτική της λήθης και της εξομοίωσης. Άλλωστε, οι μεγάλες αλλαγές προκύπτουν από δημιουργικές διαφωνίες και όχι από μίζερες συναινέσεις.
Τι αίσθηση σας αφήνει η μέχρι στιγμής ενασχόλησή σας με την Αυτοδιοίκηση;
Οι εμπειρίες μου ως αντιπεριφερειάρχη προέρχονται κυρίως από δύο μεγάλους τομείς: τη διοίκηση υπηρεσιών και τη λειτουργία ενός συλλογικού οργάνου, όπως είναι το Περιφερειακό Συμβούλιο. Και στις δύο περιπτώσεις η μετάβαση από την πραγματικότητα που βίωνα σαν εργαζόμενη στον ιδιωτικό τομέα, στο άλλο παράλληλο σύμπαν της Περιφέρειας, ήταν γεμάτη εκπλήξεις.
Αποτελεί η Αττική πρότυπο περιφέρειας;
Θα μπορούσε, αλλά όχι. Όμως, για τι είδους πρότυπο μιλάμε; Πρότυπο αναπτυξιακό ή διοικητικό για παράδειγμα; Δε θα έλεγα πως είμαστε μοντέλο προς μίμηση, αν και συγκριτικά με τις άλλες περιφέρειες της χώρας νομίζω λειτουργούμε καλύτερα. Οι αιτίες πολλαπλές. Αφ’ ενός τα προβλήματα που δημιουργεί ο «Καλλικράτης», με τη δομή που έχει προβλέψει για την Περιφέρεια και τον αποφασιστικό ρόλο που δίνει στα πρόσωπα, αφ’ ετέρου η διοικητική διάρθρωση και η διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού χωρίς κάποιο προκαθορισμένο στόχο.
«Βλαχοπεριφερειάρχες» στην νοοτροπία υπάρχουν, εκτός από «βλαχοδημάρχους»;
Βεβαίως, υπάρχουν και «βλαχοπεριφερειάρχες» και «βλαχοδημάρχοι» και «βλαχοϋπουργοί» και «βλαχομάνατζερ» και «βλαχοεπιχειρηματίες» και «βλαχοϋπάλληλοι», εσείς τώρα το ανακαλύψατε αυτό; Μιλάμε για μια αισθητική αντίληψη, την οποία η ευημερία με δανεικά εξέθρεψε και έκανε κοινωνικό πρότυπο.
Προσωπικά πιστεύω πως τώρα πια μπορούμε να αναδείξουμε ένα άλλο μοντέλο συμπεριφοράς. Η συνέπεια, η προσήνεια και η ήπια αντίδραση στα πράγματα είναι χαρακτηριστικό εκείνων που πατούν γερά στα πόδια τους και ξέρουν τις δυνάμεις τους.
Είναι αυτοί που κατά κανόνα λείπουν από την πολιτική σήμερα.
Θα είστε ξανά υποψήφια με το συνδυασμό Σγουρού; Οι αυτοδιοικητικές εκλογές είναι ευκαιρία η γενιά των 35άρηδων στην οποία ανήκετε να βγει δυναμικά μπροστά;
Γνωρίζετε κάτι που δεν ξέρω; Δεν έχω συζητήσει με τον περιφερειάρχη το θέμα των εκλογών, άλλωστε είναι πολύ μακριά ακόμη. Για μένα το ζητούμενο δεν είναι μια υποψηφιότητα στις εκλογές, αλλά το μοντέλο διοίκησης και ανάπτυξης το οποίο θα προτείνουμε στους πολίτες και τους τρόπους που θα το υλοποιήσουμε. Είμαι συνομήλικη με τη Μεταπολίτευση και ανήκω σε μια ακόμη γενιά ανθρώπων που δεν αντιλαμβάνεται για ποιο λόγο τη λύση έχει πάλι η γενιά των 60άρηδων. Πιστεύω επίσης πως όλοι ήμαστε αντικαταστατοί και δεν είναι για μένα αυτοσκοπός η επανεκλογή.
Πως σας ακούγεται η ιδέα της στήριξης κοινών υποψηφίων Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ σε δήμους και περιφέρειες;
Η ιδέα της «στήριξης» από μόνη της μού ακούγεται πια ξένη. Ζούμε σε μια εποχή που οι κομματικές ταυτίσεις έχουν υποχωρήσει και είναι καιρός να απελευθερωθούν οι πολιτικές δυνάμεις.
Νομίζω η πρωτοβουλία ανήκει τώρα στους πολίτες, να αναδείξουν τους ικανούς: να ασκήσουν διοίκηση και να εφαρμόσουν καινοτόμες ιδέες στον πρώτο ή τον δεύτερο βαθμό αυτοδιοίκησης. Σχολιάζοντας όμως αυτό που αναφέρατε: παραδοσιακά το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. είχαν διαφορετική προσέγγιση για την αυτοδιοίκηση. Να θυμίσω ότι ο «Καποδίστριας» και ο «Καλλικράτης», οι δύο μεγάλες μεταρρυθμίσεις στην αυτοδιοίκηση, προωθήθηκαν με γενναιότητα από το ΠΑΣΟΚ απέναντι στη σθεναρή αντίδραση της Ν.Δ..
Μπορεί να ευδοκιμήσει το εγχείρημα για ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς όσο το ΠΑΣΟΚ συμμετέχει στην ίδια κυβέρνηση με τη Ν.Δ., χωρίς διακριτό στίγμα και με τον Ευάγγελο Βενιζέλο να δίνει την εντύπωση ότι ο Αντώνης Σαμαράς αποτελεί στρατηγικό του εταίρο;
Μεταξύ της συντηρητικής δεξιάς προσέγγισης του κ. Σαμαρά και της άκαμπτης μαινόμενης Αριστεράς του κ. Τσίπρα υπάρχει εναλλακτική πρόταση, και αυτή είναι μια προοδευτική σοσιαλιστική διακυβέρνηση. Είναι ο χώρος του δημιουργικού Κέντρου που ανέκαθεν ήταν ο πυρήνας του πάλαι ποτέ μεγάλου ΠΑΣΟΚ. Δεν είμαι σίγουρη πως το ΠΑΣΟΚ σήμερα μπορεί να το κάνει ή τουλάχιστον δε δίνει την εντύπωση πως μπορεί. Αντιλαμβάνομαι την αναγκαιότητα να υπάρχει ένας θεματοφύλακας της σταθερότητας στη χώρα, αλλά δεν καταλαβαίνω την πολιτική της λήθης και της εξομοίωσης. Άλλωστε, οι μεγάλες αλλαγές προκύπτουν από δημιουργικές διαφωνίες και όχι από μίζερες συναινέσεις.
ΕΣΥ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΕΚΕΙΝΗ Η ΚΗΠΟΥΡΟΣ..ΟΛΙΓΟΝ ΒΡΑΔΥΓΛΩΣΣΗ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΚΠΡ. ΤΟΥ ΓΑΠ;
ΑπάντησηΔιαγραφή