GRID_STYLE

NONE

ΡΟΗ:

latest

Σκέψεις και σχόλια με την έναρξη των μαθημάτων

του διευθυντή του Ρ/Σ της Ιερας Μητροπολεως Γεωργιου Καζ,  θεολογου– φιλολογου, πρωην γυμνασιαρχη.  Αρχίζουν και πάλι τα μαθήματα...


του διευθυντή του Ρ/Σ της Ιερας Μητροπολεως Γεωργιου Καζ,
 θεολογου– φιλολογου, πρωην γυμνασιαρχη.

 Αρχίζουν και πάλι τα μαθήματα στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια εκπαίδευση για την καινούρια σχολική χρονιά. Τα σχολεία ανοίγουν ύστερα από τις θερινές διακοπές, και οι δρόμοι πλημμυρίζουν από χαρούμενες όψεις παιδιών όλων των σχολικών ηλικιών, από τα...
πρωτάκια του Δημοτικού Σχολείου, με τις περίεργες φατσούλες και τις πολύχρωμες σχολικές σάκες στην πλάτη τους, στολισμένες με φανταστικούς η και εξωγήινους ήρωες τους, έως και τους μεγαλύτερους και προβληματισμένους μαθητές των Λυκείων. Τα σχολικά λεωφορεία τριγυρνούν στις γειτονιές πρωί, πρωί για να περισυλλέξουν τους μαθητές των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων.

Την πρώτη ημέρα της σχολικής χρονιάς η εικόνα στα προαύλια των σχολείων, ιδιαίτερα των Δημοτικών είναι « σκέτη τρέλα……» φωνές, γέλια, τρεξίματα, σπρωξίματα. Όλοι φωνάζουν, λίγοι ακούν και όλοι μαζί συμμετέχουν στο ξέφρενο θέαμα.

Οι μαμάδες των μικρών μαθητών, έξω από τα κάγκελα του αυλείου χώρου, παρακολουθούν τις αντιδράσεις των κανακάρηδων τους.

Όλα αυτά διαρκούν έως ότου ακουστεί ο ήχος του κουδουνιού. Τότε όλα αλλάζουν.

Αυτή η παραζάλη των φωνών σταματά αμέσως και όλοι παίρνουν τη θέση τους, μπροστά από την εξέδρα, που όλα είναι ετοιμασμένα για τον καθιερωμένο αγιασμό για την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, « Από Θεού άρχεσθε …. Άλλωστε….».

Αυτή η απέριττη σχολική τελετή δεν ξέρω για πόσο καιρό θα γίνεται ακόμη, αφού οι αντιχριστιανικές ανατρεπτικές φωνές, όλο και περισσότερο πληθύνονται τα τελευταία χρόνια. Πότε με τις προτάσεις για την κατάργηση των θρησκευτικών συμβόλων, πότε με την απομάκρυνση των εικόνων από τις αίθουσες διδασκαλίας, πότε με την κατάργηση, τον περιορισμό η και την αλλαγή του περιεχομένου και του χαρακτήρα του μαθήματος των θρησκευτικών. Άλλοτε με την απομάκρυνση των ιερέων από τα σχολεία, την κατάργηση του εκκλησιασμού των μαθητών, ακόμη της πρωινής προσευχής. Μετά απ’ αυτόν τον ορυμαγδό αποπνευματοποίησης γιατί να μείνει και ο αγιασμός με την έναρξη των μαθημάτων στα σχολεία;;;

Τον τελευταίο καιρό αντιμετωπίζουμε όλο και περισσότερο « συνωστισμό » ανατρεπτικών ιδεών ανθελληνικών απόψεων, ανιστόρητων θεωριών και αντιπαραδοσιακών προτάσεων. Και όλα αυτά στο πνεύμα, δήθεν της παγκοσμιοποιήσεως, της πολυπολιτισμικότητας, της ετερότητας, της διαφορετικότητας και του αντιρατσισμού.

Όσο λοιπόν αυτές οι φωνές δυναμώνουν και οι θέσεις αυτές διατυπώνονται από δημόσια πρόσωπα και κομματικούς σχηματισμούς, χωρίς έντονες αντιδράσεις, γιατί να μην αμφιβάλλουμε για το αύριο της παιδείας της χώρας μας ;;

Ακόμη δεν άρχισε καλά, καλά η νέα χρονιά για τα σχολεία μας και άρχισαν τα προβλήματα στην εκπαιδευτική κοινότητα. Εξαγγέλλονται απεργιακοί αγώνες, κλείσιμο των σχολείων, αποχή των εκπαιδευτικών από τα καθήκοντα τους και στην μέση οι ανυπεράσπιστοι μαθητές. Με το καλημέρα σας και τις ευχές για καλή και αποδοτική χρονιά θα έχουμε, κλείσιμο των σχολείων, διακοπή των αρξαμένων μαθημάτων, απομάκρυνση των μαθητών από το φυσικό τους περιβάλλον, αναστάτωση στις οικογένειες και γενικά κοινωνική αναταραχή.

Δεν θα μπούμε στην φιλοσοφία των απεργιακών αγώνων και δε θα κρίνουμε τις συνδικαλιστικές κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών. Οι συνδικαλιστικοί αγώνες είναι αναφαίρετο δημοκρατικό δικαίωμα των εργαζομένων και απόλυτα σεβαστό. Αλλά η συγκυρία του προγραμματισμού τους μας εμβάλλει σε ανησυχητικές σκέψεις για λόγους καθαρά ψυχολογικούς και παιδαγωγικούς.

Μη μου πείτε ότι δεν είναι αψυχολόγητος και αντιπαιδαγωγικός ο τρόπος να εξαγγέλλονται απεργιακές κινητοποιήσεις μέσα στην περίοδο των πανελλαδικών εξετάσεων, αγνοώντας την ψυχολογική φόρτιση και την ψυχοφθόρο αγωνία των μαθητών και των οικογενειών τους ;; Τώρα πάλι καλά, καλά δεν άρχισαν τα σχολεία και πάλι εξαγγελία απεργιακών κινητοποιήσεων.

Σίγουρα οι εκπαιδευτικοί είναι αδικημένοι οικονομικά και κοινωνικά απαξιωμένοι, όπως και οι άλλοι εργαζόμενοι λόγω της οικονομικής κρίσεως που διέρχεται η πατρίδα μας. Δεν πρέπει όμως να μας διαφεύγει ότι οι εκπαιδευτικοί μας είναι και παιδαγωγοί, διαμορφωτές συνειδήσεων, προσωπικοτήτων αρτίων και ικανών να διαχειριστούν και υπηρετήσουν αύριο τη δύσμοιρη, αλλά και φιλτάτη πατρίδα μας.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η πατρίδα μας χειμάζεται βαριά, όχι μόνο οικονομικά αλλά ηθικά και πνευματικά, όχι μόνο με την ευθύνη των ηγετών, που οπωσδήποτε είναι τεραστία, αλλά και την ευθύνη του καθενός μας ως πολιτών που πολλές φορές είμαστε επιλήσμονες των καθηκόντων και υποχρεώσεων μας κατά το μερίδιο εκάστου.

Θα μας έπειθαν, όμως περισσότερο οι καλοί μας εκπαιδευτικοί για την αμεροληψία των διεκδικήσεων τους αν στις προτεραιότητες των κινητοποιήσεων τους, συμπεριλάμβαναν αιτήματα για την διαρκή και ποιοτική αξιολόγηση τους, όχι μόνο του έργου τους, όπως διατείνονται, αλλά και της αξιολόγησης της επιστημονικής και παιδαγωγικής κατάρτισης και αρτιότητας καθώς και της διαρκούς και ποιοτικής επιμορφώσεως τους.

Αν επιδίωκαν την έκδοση ποιοτικών σχολικών εγχειριδίων και βοηθημάτων κατόπιν διαγωνισμού για την επιλογή των καλυτέρων και όχι με ανάθεση στους ημετέρους και γνωστούς μας, όπως γίνεται επί σειρά ετών.

Αν τα προγράμματα είναι εκσυγχρονισμένα ανταποκρινόμενα στις σημερινές επιστημονικές και κοινωνικές απαιτήσεις.

Την τελευταία τριακονταετία παρατηρείται το εξής αντιφατικό φαινόμενο, ιδιαίτερα στην Δευτεροβάθμια και Τριτοβάθμια εκπαίδευση: Οι απόφοιτοι των Λυκείων της χώρας μας, να μην μπορούν να εισαχθούν στις ανώτερες και ανώτατες σχολές μόνο με τις γνώσεις που τους παρέχει το σημερινό Λύκειο και καταφεύγουν στην παραπαιδεία, την οποία έχουμε δαιμονοποιήσει και στοιχίζει πολύ στις οικογένειες των υποψηφίων.

Σ’ αυτήν την περίπτωση δύο τινά πρέπει να συμβαίνουν: η, ότι το Λύκειο δεν κάνει καλά τη δουλειά του, η, ότι τα ανώτερα και ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα έχουν υπερβολικές απαιτήσεις στις οποίες δεν επαρκούν οι γνώσεις που παρέχει το Λύκειο. Ότι όμως και αν συμβαίνει οι εκπαιδευτικοί μας θα πρέπει να προβληματισθούν, και αυτόν τον προβληματισμό τους να τον συμπεριλάβουν στα αιτήματα των αγώνων και διεκδικήσεων τους.

Μπροστά σ’ αυτήν την αντινομία, επανέρχεται το αίτημα να καθιερωθεί η βάση του δέκα (10) για όλα τα μαθήματα σ’ όλες τις σχολές ώστε να μην εισάγονται ακόμη και στις λεγόμενες περιζήτητες σχολές μαθητές με βαθμούς τρία (3) και πέντε (5) σ’ ορισμένα μαθήματα.

Δηλαδή με άλλα λόγια « ράβε ξήλωνε…..» σε βάρος της νέας γενιάς της πατρίδος μας.

Είχαμε πρότυπα σχολεία και τα καταργήσαμε με τον γελοίο ισχυρισμό ότι δημιουργούσαν ελιτισμό στο εκπαιδευτικό μας σύστημα, και αφού πέρασαν 30 χρόνια περίπου τα επανασυστήσαμε. Είχαμε τη βάση του δέκα (10) την καταργήσαμε και τώρα ζητούμε να την επαναφέρουμε….

Όλα αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα για μια ευνομούμενη χώρα που ασθμαίνει ανάμεσα στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Ούτε το σύγχρονο Λύκειο θα γίνει καλύτερο αν καταργηθεί η αλλάξει περιεχόμενο και ονομασία το μάθημα των θρησκευτικών κατά την ανεκδιήγητη κα. Ρεπούση η οποία έχει συνωστισμένη σύγχυση μεταξύ των γαλλικών της, της ιστορίας και των θρησκευτικών.

Αυτές οι ειλικρινείς σκέψεις και ο προβληματισμός μας αναφέρεται προς τους αγαπητούς μας εκπαιδευτικούς στους οποίους ευχόμαστε από καρδιάς να τους δίνει δύναμη και φώτιση ο Θεός ώστε να ανταποκρίνονται στο όντως δύσκολο έργο που επιτελούν.

Δεν πρέπει όμως να ξεχνούν ότι δεν είναι μόνο επαγγελματίες με οικονομικά, θεσμικά και υπηρεσιακά προβλήματα, αλλά λειτουργοί σμιλευτές ψυχών και χαρακτήρων, διάκονοι του ωραιότερου ανθρώπινου έργου, που είναι η αγωγή της νεότητας της πατρίδος μας και πάνω απ’ αυτό να μην βάζουν τίποτε άλλο στη ζωή τους.

Στους μαθητές όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων τους ευχόμαστε ολόψυχα Καλή και αποδοτική χρονιά, Καλή πρόοδο στα μαθήματα τους και να κλείσουν μέσα στην ψυχή τους και το νου τους, όχι μόνο τις όποιες γνώσεις τους παρέχει το σχολείο τους, αλλά κάτι πολυτιμότερο « Χριστό και Ελλάδα ».

Οι προσδοκίες, τα όνειρα και οι ελπίδες τους να επαληθευθούν και να πραγματοποιηθούν. Με αισιοδοξία, θάρρος, ηρεμία, ενθουσιασμό, πίστη στις ικανότητες τους και στο Θεό, αλλά και με σωστό προγραμματισμό να αποκομίσουν εκείνες τις γνώσεις και αξίες, που θα τους καταστήσουν ικανούς και χρήσιμους πολίτες για τους ίδιους, τις οικογένειες τους και την πατρίδα μας.

Καλή και ευλογημένη χρονιά!

1 σχόλιο

  1. Ηλίθιοι θεολόγοι να αφήσετε τα παιδιά ήσυχα. Σκέψεις δεν μπορείτε να κάνετε γιατί το κεφάλι σας έχει σκατά μέσα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση