Στην εποχή του σενσουαλισμού

Από τον Γιάννη Παπαϊωάννο​υ.   To παραπάνω επικό βίντεο από την Νίνα Γεωργιάδου καταγράφει με ακρίβεια την εποχή μας. Με βάση την α...

Από τον Γιάννη Παπαϊωάννο​υ.  

To παραπάνω επικό βίντεο από την Νίνα Γεωργιάδου καταγράφει με ακρίβεια την εποχή μας. Με βάση την απεργία των εκπαιδευτικών γίνεται μια άριστη καταγραφή αρκετών από τις σκέψεις που κυκλοφορούν σε κάθε μυαλό, και που οριοθετούν τον βασικό προβληματισμό που πήρε να σέρνεται ανάμεσα μας τούτο το καλοκαίρι. Ο προβληματισμός αφορά την επιλογή μεταξύ της ατομικής και της συλλογικής διάσωσης επιλογή που θα παράξει ή όχι πολιτική δράση το επόμενο διάστημα.
Είμαστε στην πολιτική εποχή που αν την ονομάζαμε θα την λέγαμε εποχη του σενσουαλισμού, (sense = αίσθηση). Σε αυτή την εποχή μέσα από μηχανισμούς ενημέρωσης επιτυγχάνεται ευαισθητοποίηση και από ευαισθητοποίηση των πολιτών σε θέματα κατ επιλογήν. Έτσι δημιουργείται μια ελεγχόμενη πολιτική επικαιρότητα που ταράζει την επιφάνεια. Την ίδια στιγμή στα μεσόνερα συντελούνται τα σημαντικά.
Αν παρατηρήσουμε από ψηλά αποστασιοποιημένοι το τι συμβαίνει στην Ελλάδα σήμερα θα δούμε ότι η κατάσταση είναι απολύτως ελεγχόμενη και οριοθετημένη, μέσα σε μια κοντρούλα εντός του πλαίσιου της κοινοβουλευτικής και μεταξύ ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ. Αμφότερα τα δυο κόμματα είναι περιστοιχιζόνται από κομπάρσους και νεροκουβαλητές. Κάποια στελέχη βάζουν λίγο σενσουαλισμό- συναισθηματισμό παραπάνω στα όσα λένε και αυτό παράγει μια πολιτική καθημερινότητα.
Στα 4 χρόνια μνημόνιο όλα πηγαίνουν ρολόι. Έλαβαν χώρα όλες οι λεγόμενες “απαραίτητες μεταρρυθμίσεις”, έγιναν εκλογές που ανανεώσαν τα μνημόνια, οι τραπεζες πήραν τα λεφτά τους χρεώνοντας στο δημόσιο χρέος και οι δανειστές πήραν τα λεφτά των ταμείων. Όλη ευρωπη δίνει εύσημα στην Ελλαδα Οι νταβατζήδες πήραν τα δάνεια τους, τα λαμόγια στοχεύουν τις κερδοφόρες δημόσιες επιχειρήσεις και ο Τσιπρας αλλάζει ταχύτατα. Το ατύχημα δεν έχει συμβεί παρά μόνο καποια μικρά τσαφ εντός βουλής από βουλευτές που ξυπνάμε ξαφνικά και αντιλαμβάνονται την κρίση
Οι απαντήσεις των ελλήνων στην κρίση είναι από λίγο έως πολύ γραφικές όσο η φιλοχιτλερική και αρχαιόπληκτη Χρυσή αυγή και η μεγαλη εικόνα δείχνει ότι αν δεν είχαμε το πολιτικό αυτοχειριασμό της κυβέρνησης στην ΕΡΤ σήμερα θα υπήρχε πολιτικό κεφάλαιο για ακόμη ένα ολόκληρο τριετές μνημόνιο.
Για τον σενσουαλισμό πρέπει να δώσουμε τα εύσημα στους σκηνοθέτες και να κάνουμε μια μικρή αναφορά στο έργο τους.
Η πολύχρονη τεχνογνωσία του ΔΝΤ στις χρεοκοπίες χωρών δεν βρίσκεται στις ανύπαρκτες επιτυχίες του στα τεχνο-οικονομικά, όσο στο ότι παίξει τον ρόλο του σκηνοθέτη.
Όταν ο κ Παπανδρέου θα ζητήσει την τεχνική βοήθεια στις αρχές του 2010 το ΔΝΤ με τον μηχανισμό του, θα εγγυηθεί ότι η συνειδητοποίηση της χρεοκοπίας της Ελλάδος θα γίνει ατομικά από κάθε πολίτη ξεχωριστά και -όπως ήταν αναμενόμενο- ατομικά θα εκφραστεί και η οργή του.
Έτσι η είσοδος στην κρίση και η συνειδητοποίηση της χρεοκοπίας έγινε ατομικά για τον καθένα και σε διαφορετική χρονική στιγμή. Ακόμη και σε επίπεδο κομμάτων, τεχνοκρατών, επιστημόνων και βουλευτών, σπάνια μπορεί κάποιος να καυχηθεί ότι καταλάβαινε τι συνέβη τον χειμώνα του 2010 ή τι ακριβώς έκανε ο ΓΑΠ στο Καστελόριζο. Σε αυτό βεβαίως φταίει και η ενημέρωση και η δημοσιογραφία.
Πλην ελαχίστων χρονικών εξαιρέσεων όπου η είσοδος στην κρίση γίνονταν μαζικά και οπλισμένη με αίσθημα προδοσίας παρήγαγε και βία -με τους αγανακτισμένους να είναι κορυφαίο σημείο- όλο το υπόλοιπο χρονικό διάστημα ο κόσμος ήταν σίγουρος ότι οι περικοπές, οι φόροι, οι μειώσεις μισθών, οι απολύσεις αφορούν άλλους και γίνονταν για να μην χρεοκοπήσουμε. Αποδείχτηκε όμως ότι αφορούν όλον τον κόσμο και έγιναν γιατί χρεοκοπήσαμε.
Η διαίρεση σε κοινωνικές ομάδες με βάση το επάγγελμα είναι η λεωφόρος που οδηγεί σε κοινωνικό αυτοματισμό. Το επάγγελμα δημιουργεί εισοδηματικό και κοινωνικό στερεότυπο και στην βάση αυτού οξύνονται εύκολα οι διαφορές με ένα ατελείωτο διαιρεί και βασίλευε μέσα από τα ΜΜΕ.
Ο Μηχανισμός αυτός αφήνει τους πάντες μόνους και έτσι η κάθε κοινωνική ομάδα θα είναι στην γραμμή αναμονής περιμένοντας να σφαχτεί και η σφαγή της θα γίνει θέαμα για τους υπολοίπους.
Τελικά η ατομική είσοδος στην κρίση θα οδηγήσει στην ατομική εκτόνωση και στην απόσυρση. Η ατομική απόσυρση με την σειρά της θα οδηγήσει στην συνειδητοποίηση ότι και η διάσωση θα είναι ατομική υπόθεση.
Μετά από αυτό το σημείο αρχίζει η μετανάστευση όσων μπορούν και έχουν τα πτυχία και η αδρανοποίηση και ιδρυμα-τοποίηση των υπόλοιπων.
Το σχέδιο πάει μια χαρά και ήδη εξετάζεται επίδομα 200 ευρώ για τους ιδρυματοποίημενους και επίδομα θέρμανσης για όλους, ώστε να γίνουν αδρανείς εγκεφαλικά. Το κράτος θα τους φροντίσει και πάλι και όταν φτάσει ο καιρός ίσως θα τους διορίσει ξανά.
Πάνω από αυτούς θα βρίσκονται οι πάντως καιρού ευνοημένοι! Μια δράκα ελλήνων που θα μείνει στο ευρώ επειδή πλήρωσαν «οι κάτω» με την ανεργία και την φτώχια τις ζωές τους. Αυτοί θα τρώνε θα πίνουν από τα ευρωπαϊκά κονδύλια και κάπου κάπου θα δίνουν και στους από κάτω κάποιο επίδομα.
Αγριεμένη εποχή

http://papaioannou-giannis.net/