ΚΕΡΔΙΣΕ Η ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΚΑΚΗ ΑΜΥΝΑ

Το πρώτο ντέρμπυ της χρονιάς πήγε στον ΠΑΟΚ, με τον Δικέφαλο του Βορρά να κερδίζει τον Παναθηναϊκό σε ένα πολύ κακό ποιοτικά ματς. Οι δυ...

Το πρώτο ντέρμπυ της χρονιάς πήγε στον ΠΑΟΚ, με τον Δικέφαλο του Βορρά να κερδίζει τον Παναθηναϊκό σε ένα πολύ κακό ποιοτικά ματς. Οι δυνατές μάχες που περιμέναμε στη μεσαία γραμμή δεν έγιναν ποτέ, δημιουργικά είδαμε ελάχιστα πράγματα και εν τέλει κέρδισε η ομάδα με τη λιγότερο κακή άμυνα. Και οι δύο ομάδες αρκέστηκαν να παίξουν από το πλάι, έχοντας τις «καμινάδες» ως βασικό τρόπο ανάπτυξής τους.

Ας ξεκινήσουμε με τον νικητή. Από τον ΠΑΟΚ είδαμε λίγο πολύ αυτά που περιμέναμε. Η ομάδα του Στέφενς έριξε το βάρος της ανάπτυξής της στην αριστερή πτέρυγα με τον Λίνο, ο οποίος αν και κοντεύει τα 40 δεν λέει να σταματήσει να ανεβοκατεβαίνει την πλευρά. Ο Βραζιλιάνος μαζί με τον Στοχ αποτέλεσαν τον πυλώνα για την παραγωγή φάσεων του Δικεφάλου. Για να είμαστε πιο ακριβείς, ο ΠΑΟΚ επιτιθόταν μονόπατα μόνο από τα αριστερά.

Όπως και στα προηγούμενα παιχνίδια, οι Θεσσαλονικείς δεν απείλησαν από τα δεξιά, καθώς ο Κίτσιου ανεβαίνει σπάνια. Παράλληλα, ο Σαλπιγγίδης δεν είναι ο παίκτης που θα παίξει πάνω στη γραμμή και θα δημιουργήσει. Παίζει τη θέση σαν δεύτερος επιθετικός και γι’ αυτό το λόγο κλείνει προς τα μέσα κάθε φορά που γίνεται επίθεση από τα αριστερά. Αναφορικά με τον άξονα του ΠΑΟΚ, Τζιόλης και Λάζαρ ήταν αναμενόμενο να μην μπορούν να κάνουν κλεψίματα και να βγάλουν την ομάδα τους στην κόντρα. Το αρνητικό όμως ήταν πως ούτε ο Νίνης κατάφερε να πάρει πάνω του την ομάδα του και να τη βοηθήσει να αναπτυχθεί με διαφορετικό τρόπο πέρα από τις «καμινάδες». Για ακόμα ένα ματς απογοήτευσε ο Κλάους, ο οποίος πλην του γκολ που πέτυχε, δεν συμμετείχε καθόλου στο παιχνίδι των συμπαικτών του. Κρυβόταν συνεχώς πίσω από τα στόπερ και αδυνατούσε να κάνει τη διαφορά απέναντι σε μια άμυνα που παρέπαιε.

Από την άλλη πλευρά, ο Αναστασίου ατύχησε να έχει όλη την αμυντική του τετράδα σε πολύ κακή μέρα. Ακόμα και ο Σίλντεφελντ, ο οποίος είναι ο στυλοβάτης της άμυνας του Παναθηναϊκού, χθες βρισκόταν σε τραγική κατάσταση. Μεγάλο μερίδιο ευθύνης γι’ αυτήν την εικόνα φέρει ο Καπίνο, ο οποίος με τις ασταθείς επεμβάσεις του, άγχωσε τους συμπαίκτες του. Είναι γνωστό άλλωστε πόσο σημαντικό ρόλο παίζει στη σωστή λειτουργία των στόπερ ο τερματοφύλακας.

Επιπλέον, φρένο στα πλάνα του Αναστασίου έβαλε ο τραυματισμός του Κλωναρίδη. Ο νεαρός χαφ έφυγε νωρίς από το παιχνίδι αφήνοντας έτσι γυμνή την αριστερή πλευρά της ομάδας του. Ο Πράνιτς για ακόμα ένα ματς δεν πήρε πρωτοβουλίες και χρειάστηκε να μπει ο Ατζαγκούν για να δούμε μια υποτυπώδη ανάπτυξη από το κέντρο. Ο Νιγηριανός ήταν ο μοναδικός παίκτης του τριφυλλιού, ο οποίος έτρεξε με τη μπάλα στα πόδια και ένωσε τις γραμμές μεταξύ κέντρου και επίθεσης. Εάν είχε ξεκινήσει βασικός ή έστω είχε μπει νωρίτερα στο ματς, το αποτέλεσμα μπορεί και να ήταν διαφορετικό.

Όαση για τους πράσινους ήταν ο Ζέκα. Ο Πορτογάλος βοήθησε πάρα πολύ στην αναχαίτιση του Στοχ, τον ακολουθούσε χαμηλά, ενώ ταυτόχρονα πίεζε ψηλά στην πρώτη πάσα. Εκμεταλλεύτηκε το πρόβλημα της αριστερής πλευράς του ΠΑΟΚ δίνοντας μια ασίστ στον Μπεργκ και ξαναβγάζοντάς τον άλλη μια φορά τετ-α-τετ στο δεύτερο ημίχρονο. Η παγίδα του Αναστασίου με τον Ζέκα λειτούργησε 100%.

Η διακοπή του πρωταθλήματος θα δώσει χρόνο στους δύο προπονητές να δουλέψουν με τις ομάδες τους. Θα τον εκμεταλλευτούν άραγε αυτόν τον χρόνο;
Δημήτρης Καραπαναγιώτης
http://www.mpalanalyseto.gr/