Ο Παναθηναϊκός χθες στο «Κλ. Βικελίδης» πέτυχε εύκολα μια πολύ σημαντική νίκη, δείχνοντας σε όλους πως η ομάδα έχει βελτιωθεί αισθητά απ...
Ο Παναθηναϊκός χθες στο «Κλ. Βικελίδης» πέτυχε εύκολα μια πολύ σημαντική νίκη, δείχνοντας σε όλους πως η ομάδα έχει βελτιωθεί αισθητά από την αρχή της χρονιάς. Μπορεί ο Άρης να ήταν αποκαρδιωτικός, αυτό όμως δεν μειώνει την προσπάθεια των παικτών του Αναστασίου. Παρόλα αυτά, ο τρόπος με τον οποίο ήρθε η χθεσινή νίκη για το τριφύλλι, εξέθεσε τον προπονητή των πρασίνων.
Ο Αναστασίου παρέταξε την ομάδα του με τον αγαπημένο του ρόμβο με τους Μέντεζ, Λαγό και Ζέκα να αποτελούν την τριάδα των χαφ. Η διαφορά σε σχέση με την 11άδα απέναντι στον Ολυμπιακό ήταν ότι ο Αμπέϊντ βρισκόταν στη θέση του Πράνιτς, ενώ ο Κλωναρίδης προτιμήθηκε αντί του Φιγκερόα.
Στο χορτάρι είδαμε μια ομάδα που έκλεβε εύκολα μπάλες από τον αντίπαλο και μπορούσε να δημιουργήσει ευκαιρίες. Άλλωστε ο Άρης προσφερόταν για κάτι τέτοιο. Ακόμα και σε αυτή την Σούπερ Λιγκ, η ομάδα του Μιλίνκοβιτς θυμίζει σύλλογο Β’ Εθνικής. Τα στόπερ των κίτρινων βρίσκονται σε τραγική κατάσταση, χαφ δεν υπάρχουν, ενώ ο Αγκάνθο δεν κουνιέται με τίποτα. Μοναδική όαση για τον Άρη αποτελεί ο Ουντότζι, χάρις στον οποίο έγιναν χθες οι όποιες ευκαιρίες για τους Θεσσαλονικείς.
Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν, όποιος παίκτης έπαιρνε τον άξονα και έτρεχε με τη μπάλα, μπορούσε να δημιουργήσει από μόνος του φάση. Το γεγονός αυτό εκμεταλλεύτηκε ο Ζέκα, ο οποίος έκλεβε για πλάκα τη μπάλα και έκανε μέτρα με αυτή. Όπως ήταν φυσικό βέβαια, δεν θα γινόταν να μην ξεδιπλώσει τα προτερήματά του ο Κλωναρίδης, ο οποίος έκανε τη διαφορά όχι μόνο με τα δύο του γκολ, αλλά με την κινητικότητα του δίπλα στον Μπεργκ. Ο νεαρός του Παναθηναϊκού πάταγε συνέχεια περιοχή, πίεζε, έκλεβε μπάλες και έτρεχε διαρκώς με ή και χωρίς αυτή. Με λίγα λόγια, είναι ποδοσφαιριστής άκρως απαραίτητος για τα πλάνα του Αναστασίου και η χθεσινή του εμφάνιση εκθέτει τον προπονητή του που όχι μόνο δεν τον ξεκίνησε στο ντέρμπυ με τον Ολυμπιακό, αλλά καθυστέρησε δραματικά να τον χρησιμοποιήσει και ως αλλαγή.
Πάμε τώρα να κάνουμε ένα μικρό focus στους Λουτσιάνο Φιγκερόα και Ατζαγκούν. Και οι δύο απέδειξαν χθες, για πολλοστή φορά, ότι είναι άκρως απαραίτητοι για την ομάδα τους. Ο Ατζαγκούν προσθέτει πράγματα στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού που έλειπαν: κάθετη πάσα, πίεση ψηλά, κάθετο τρέξιμο με το οποίο πατάει περιοχή. Μέχρι στιγμής ο Πράνιτς δεν έχει δείξει αυτά τα οποία περιμέναμε, ενώ ο Αμπέϊντ δεν κάνει για την θέση πίσω απ’ τον striker. Ακόμα και σε ένα παιχνίδι χαμηλής δυναμικότητας σαν το χθεσινό δεν μπόρεσε να κάνει τη διαφορά. Συνεπώς είναι εγκληματικό να μην πάρει θέση βασικού ο Νιγηριανός.
Από την άλλη, ο Φιγκερόα, παιχνίδι με το παιχνίδι, βρίσκει τα πατήματά του και παίζει την θέση του επιθετικού σαν σύγχρονος striker: βοηθάει στην ανάπτυξη της ομάδας του, δημιουργεί, κινείται συνεχώς προς όλες τις κατευθύνσεις χωρίς να μένει στάσιμος στο «κουτί» και φυσικά εκτελεί. Μπορεί ο Μπεργκ να είναι φιλότιμο παιδί και να ιδρώνει τη φανέλα, ο Φιγκερόα όμως είναι τουλάχιστον μια κλάση πιο πάνω απ’ τον Σουηδό.
Ενδεικτική φάση για τα όσα γράφουμε παραπάνω είναι αυτή στο 80ο λεπτό, όπου Φιγκερόα και Ατζαγκούν συνεργάζονται άψογα και δημιουργούν μόνοι τους ευκαιρία.
Ο Αναστασίου λοιπόν θα πρέπει να χτίσει τον ρόμβο του πάνω στους Ατζαγκούν, Κλωναρίδη και Φιγκερόα.
Υ.Γ. Σαν Μπαλανάλυσέ το ευχόμαστε περαστικά στον Νίκο Μαρινάκη και ταχεία ανάρρωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση