Ξεπεσμός

ΜΙΑ θέση στο δημόσιο-αυτό είναι όλο! Πάση θυσία και δια παντός μέσου. Με το μέσον…ενδιάμεσο για βόλεμα. Κι ύστερα; Μονιμότητα για αναπαμό...

ΜΙΑ θέση στο δημόσιο-αυτό είναι όλο! Πάση θυσία και δια παντός μέσου. Με το μέσον…ενδιάμεσο για βόλεμα. Κι ύστερα; Μονιμότητα για αναπαμό, σιγουριά και αταραξία. Κι αν του ζητήσουν επαναξιολόγηση με επανάκριση των κρυμμένων (είτε ανύπαρκτων) προσόντων του; Κατεβαίνει στους δρόμους! Με τα…συντρόφια και με κραυγές. Το προσωπικό του συμφέρον και η ιδιοτέλεια θα σκεπαστούν απ’ την αφίσα των σοσιαλιστικών του διακηρύξεων.
ΚΑΙ πέρασαν τα χρόνια με ξεσηκωμούς και απεργίες, τη χώρα να τρικλίζει, με τον ορρό της με δανεικά. Στη δημιουργία της κρίσης ευθύνονται και «ημέτεραι δυνάμεις», αλλά δεν την ορίζουν. Ξεσπάει, εν πολλοίς εισαγόμενη, κατά το συμφέρον των διαμορφωτών της και προσαρμοσμένη στα δεδομένα μας. Ποντάρουν οι ξένοι στα…κουσούρια μας (διάβαζε διχασμός), όπως κι οι πρόγονοί τους και οι…πρόγονοί μας.
«ΔΕΝ απολύει το ΕΣΥ-ο ΕΟΠΥΥ θα επαναξιολογήσει». Τ’ άκουσαν οι ενδιαφερόμενοι κι όρμησαν να κατασπαράξουν τον Υπουργό. Για να τελειώσει ο γιατρός την καριέρα του ο γιατρός ως…συνταγογράφος. Η Πολιτεία τον σπούδασε περιμένοντας τα «ανταποδοτικά» του σε επιστήμη και προσφορά. Για τον λαό που κόπτεται, για το ΕΣΥ που χαιρέτισε, για το νοσοκομείο χωρίς…φακελάκι.
ΩΣΤΟΣΟ, το σινάφι και το…κόμμα άλλα κελεύουν. Σε καιρούς κρίσης και με τα νώτα στην Ελλάδα που ξεψυχάει. Μπροστά το κόμμα και η…προκοπή. Με την πολιτική καριέρα απλωμένη φανερά και τις μύχιες σκέψεις για τον εαυτό του/της. Μη το ψυλλιαστούν πως τρέχει «από κόμματος εις κόμμα» για να σώσει το πολιτικό του τομάρι.
ΔΕΝ βρέθηκε κόμμα-πυροσβέστης για τις απεργίες και την αναταραχή. Ούτε αρχηγός και κόμμα να συγκυβερνήσουν για την Ελλάδα. Κάποιοι, κάπου, κάποτε συνεργάστηκαν με τον…διάβολο κι ακόμα το φυσάνε. Ύστερα προσδοκούσαν «κέρδη». Σήμερα συμμαχούν στα τυφλά. Με οποιονδήποτε τους φέρει σταυρούς και έδρες. Ανεξαρτήτως ιδεολογίας!
ΔΕΝ διδάχτηκαν κάτι απ’ την «ιστορική» αποστασία και τις συνέπειές της. Για αυτό τους συνιστούμε ν’ αρπάξουν τη μεζούρα για το μέτρημα του οπορτουνισμού.
ΟΙ αποστασίες στήνονται εν κρυπτώ. Αυτοί το προχώρησαν φανερά και αναίσχυντα. Καλούν και προσκαλούν για συμπαράταξη πετώντας στα σκουπίδια τις αρχές και την ιδεολογία των αντιπάλων τους κι ο ξεπεσμός είναι φοβερός.
Θανάσης Νικολαΐδης