GRID_STYLE

NONE

ΡΟΗ:

latest

6. MONO στο PRESS-GR: Ολόκληρη η απολογία-φωτιά του Κάντα. Τι λέει για τον Λιακουνάκο και τις επαφές τους...

ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΛΟΓIA ΠΟΥ ΔΟΘΗΚΕ ΣΤΙΣ 19 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ.  Αναφέρομαι στην προηγούμενη απολογία μου ενώπιόν σας το περιεχόμενο της οποίας...

ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΛΟΓIA ΠΟΥ ΔΟΘΗΚΕ ΣΤΙΣ 19 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ. 
Αναφέρομαι στην προηγούμενη απολογία μου ενώπιόν σας το περιεχόμενο της οποίας επιβεβαιώνω ως αληθινό και συμπληρωματικά καταθέτω τα εξής:
Σήμερα θα αναφερθώ σε εξοπλιστικά προγράμματα για τα οποία εν αντιθέσει με τα όσα κατονόμασα χθες,έλαβα χρήματα μετρητοίς και όχι σε κατάθεση σε λογαριασμό.
Σχετικά με το πρόγραμμα προμήθειας MIRAGE 2000-5 είχα λάβει προμήθεια 800.000 ευρώ από τον Παύλο Νικολαίδη σε τρεις ή τέσσερις δόσεις. Ο κύριος Νικολαίδης συνόδευε έναν Έλληνα με καταγωγή από τη Ρόδο, το όνομα του οποίου δεν θυμάμαι, ο οποίος συνόδευε τα υψηλόβαθμα στελέχη της DASSAULT. Ο εκ Ρόδου κύριος μου είχε πει ότι ήταν συμφοιτητής και πολύ γνωστός του τότε Πρωθυπουργού της Γαλλίας Λυονέλ Ζοσπέν και ο οποίος είχε βοηθήσει στην αποδέσμευση αγοράς από την Ελλάδα των πυραύλων SCALP. Απ΄ότι είχα ακούσει εκπρόσωπος της DASSAULT στην Ελλάδα ήταν ο κύριος Χούμπαυλης,τον οποίο δεν γνώριζα ούτε είχα δει κατ΄όψη. Ο κύριος Π. Νικολαίδης δεν μου είπε ποιός ακριβώς του είχε δώσει τα χρήματα που μου παρέδωσε,αλλά υποθέτω ότι ήταν ο ως άνω εκ Ρόδου κύριος με τον οποίο είχε στενή σχέση. Τα χρήματα αυτά μου παραδόθηκαν τμηματικά από τον άνω Νικολαίδη κατά το χρονικό διάστημα 2001- 2004 περίπου. Η πρώτη δόση (περίπου 250.000 ευρώ) μου παραδόθηκε στο γραφείο μου στη ΓΔΕ και οι λοιπές δόσεις στο ιδιωτικό μου γραφείο στην οδό Βουκουρεστίου. 
Τα χρήματα αυτά μου τα έδωσαν για τα MIRAGE χωρίς να έχω οποιαδήποτε συννενόηση μαζί τους για το ακριβές ποσό της προμήθειας παρά μόνο την υπόσχεση ενός σημαντικού δώρου,επειδή εκείνη την περίοδο εκπροσωπούσα τον Γενικό Διευθυντή και υπέγραψα τη σύμβαση των MIRAGE και εξ αυτού του λόγου μπορούσα να καθυστερήσω την υπογραφή της σύμβασης, η οποία τελικά έλαβε χώρα τον Αύγουστο του 2000. Ο Νικολαίδης φαινόταν πολύ στενός συνεργάτης του ως άνω εκ Ρόδου κυρίου. Και οι δύο με πίεζαν να τελειώσει πολύ γρήγορα η σύμβαση, ακόμα και μέσα στις μέρες του δεκαπενταύγουστου. 
Απ΄ότι μου είχαν πει βιαζόταν πάρα πολύ να τελειώσει το θέμα των MIRAGE ο υπουργός. Για να τελειώσει γρήγορα,παρόλο που είχε τοποθετηθεί Γενικός Διευθυντής ο Κολίρης μου είπαν να το υπογράψω εγώ και όχι ο Κολίρης για να τελειώσει γρήγορα. Αν δεν υπήρχε η συγκατάθεση του υπουργού να υπογράψω εγώ,θα αργούσε πολύ η σύμβαση.
Το επόμενο πρόγραμμα για το οποίο έλαβα προμήθεια σε μετρητά ήταν τα EXOCET του πολεμικού ναυτικού,που είναι πύραυλοι επιφανείας-επιφανείας σε πυραυλακάτους. Το πρόγραμμα αυτό ήταν με εισήγηση του ναυτικού, αποφασίστηκε το 2000 και δεν μπορώ να θυμηθώ το κόστος. Εκείνη την περίοδο αναπληρούσα τον Γενικό Διευθυντή και με επισκέφθηκε στο γραφείο μου ο κύριος Κομνόπουλος, ο οποίος ήταν μέτοχος της εταιρείας KESTREL η οποία εκπροσωπούσε την κατασκευάστρια εταιρεία EXOCET. Εκεί στο γραφείο μου όπου με επισκέφθηκε δεν προλάβαμε να συζητήσουμε γιατί έπαθε μια κρίση και αφού του έδωσαν ένα χάπι και συνήλθε, του είπα να φύγει. Με ξαναεπισκέφθηκε και μου είπε ότι αν προχωρήσει και υπογραφεί η σύμβαση θα φανεί γενναιόδωρος χωρίς όμως να μου πει τα χρήματα που θα μου έδινε. Ανταγωνίστρια του EXOCET ήταν η σουηδική SAAB. Παρότι το σουηδικό διαφαίνονταν καλύτερο σε επιδόσεις, το ναυτικό ήθελε το EXOCET, δεδομένου ότι το σουηδικό ήταν ακόμη σε φάση ανάπτυξης και δοκιμών και παραδοσιακά το ναυτικό χρησιμοποιούσε EXOCET. Από το πρόγραμμα αυτό ο Κομνόπουλος μου έδωσε τμηματικά, αν θυμάμαι καλά, περίπου 400.000 ευρώ το χρονικό διάστημα από 2001 έως 2004. Η πρώτη καταβολή ήταν 120.000 ευρώ και οι επόμενες καταβολές ήταν μέχρι το έτος 2004. Τα υπόλοιπα χρήματα μου τα έδωσε στην περιοχή του Παπάγου κοντά στην Αγία Σκέπη. Τα χρήματα αυτά τα έλαβα προκειμένου να υπογράψω άμεσα και γρήγορα τη σύμβαση ως Γενικός Διευθυντής.
Το επόμενο πρόγραμμα ήταν το πρόγραμμα των αρμάτων LEOPARD 2, το οποίο προμηθευτήκαμε από τη γερμανική KRAUUSMAFFEI WEGMANN (KMW). Η σύμβαση υπογράφτηκε όταν είχα φύγει εγώ επί υπουργίας Γιάννου Παπαντωνίου από τον Σπυρίδωνα Τραυλό. Εκπρόσωπος της κατασκευάστριας εταιρείας στην Ελλάδα ήταν ο κύριος Θωμάς Λιακουνάκος. Ο Θωμάς Λιακουνάκος ήταν εκπρόσωπος της άνω γερμανικής εταιρείας και ο ίδιος είναι ιδιοκτήτης της εταιρείας AXON. Έχει μεσολαβήσει για πολλά εξοπλιστικά προγράμματα και έχει εκπροσωπήσει πολλές εξοπλιστικές εταιρείες. 
Τον κύριο Λιακουνάκο τον είχα γνωρίσει από το 1988 όπως και τον κύριο Αποστόλου, το συνεργάτη του. Από τον κύριο Λιακουνάκο είχα δεχθεί εκείνη την περίοδο κάποια χρήματα αλλά δεν θυμάμαι πόσα ακριβώς. Δεν θυμάμαι αν ήταν μετρητά ή καταθέσεις σε τραπεζικό λογαριασμό μου, πιθανόν στη UBS Ζυρίχης (πρώην SWISS BANK CORPORATION). Όταν τοποθετήθηκα στη ΓΔΕ στην αρχή δεν είχα καμια συνάντηση με τον κύριο Λιακουνάκο παρά δύο - τρεις φορές το 1997 με τον κύριο Αποστόλου. Δεν ήθελα να συναντιέμαι με τον κύριο Λιακουνάκο.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Γιατί δεν θέλατε να συναντιέστε με τον κύριο Λιακουνάκο αφού τον γνωρίζατε και είχατε παλαιότερα λάβει χρήματα από αυτόν;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το 1997 είχα πληροφορηθεί από τον συνεργάτη του, τον κύριο Αποστόλου, ότι τα προγράμματα που αυτοί εκπροσωπούσαν,θα προτιμούνταν και θα προωθούνταν και θα επιλέγονταν οπωσδήποτε γιατί αυτό το είχε συμφωνήσει ο ίδιος ο Λιακουνάκος με τον κύριο Σμπώκο και τον κύριο Τσοχατζόπουλο. 
Οι πρώτες συζητήσεις μεταξύ Λιακουνάκου - Σμπώκου - Τσοχατζόπουλου είχαν γίνει στο πολιτικό γραφείο του Τσοχατζόπουλου. Ακόμα μου είχε πει και για τα επίπεδα ιεραρχίας, πως και ποιός θα ελάμβανε τα χρήματα. Συγκεκριμένα μου είχε πει ότι στα μεγάλα προγράμματα τα χρήματα στον Τσοχατζόπουλο θα τα έδιναν οι κατασκευάστριες εταιρείες τις οποίες εκπροσωπούσε ο Λιακουνάκος, χωρίς να μου πει μέσω ποιού θα γινόταν αυτό. Τα χρήματα στο Σμπώκο θα τα έδινε ο κύριος Λιακουνάκος και σε χαμηλότερο επίπεδο ( από τον κύριο Σμπώκο και κάτω) θα τα έδινε ο κύριος Αποστόλου. 
Γι΄αυτό λοιπόν εγώ απέφευγα να συναντώ τον Λιακουνάκο. Στη συνέχεια προσπάθησε πολύ στα επόμενα χρόνια ο κύριος Λιακουνάκος να με συναντήσει στέλνοντας τον κύριο Αποστόλου και τον κύριο Αρκουμανέα ο οποίος ήταν διευθυντής της εταιρείας SONAK, συμφερόντων Λιακουνάκου. Όταν στο υπουργείο ανέλαβε ο κύριος Παπαντωνίου στον οποίο είχα ετοιμάσει να υποβάλω την παραίτησή μου, το Νοέμβριο του 2001 ,εκείνος δεν ήθελε να φύγω και δεν την έκανε δεκτή. Του είπα ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να ενημερώσω αυτόν και τον κύριο Τραυλό για την πορεία των εξοπλιστικών προγραμμάτων, αυτών που ήταν προς υλοποίηση και αυτών που βρίσκονταν σε διαδικασία λήψης αποφάσεων. Του συμπλήρωσα επειδή υπήρχε τότε σε εξέλιξη ένα πολύ μεγάλο πρόγραμμα, αυτό των LEOPARD 2,και του είπα ότι αυτό το πρόγραμμα κόστιζε πάρα πολύ και δεν ήταν απαραίτητο. Μου απάντησε ότι αυτό το ζητάει ο στρατός και δεν μπορούμε να τους το αρνηθούμε. 
Συγκεκριμένα μου είπε: "Πήραμε για το ναυτικό και την αεροπορία ,δεν μπορούμε να μην πάρουμε και για το στρατό." Του απάντησα ότι η επιχειρησιακή τους ωφέλεια είναι δυσανάλογη με το κόστος και η προμήθειά τους δεν είναι αναγκαία. Έκτοτε δεν με ξαναφώναξε,ούτε για ενημέρωση,παρά το ότι τον ήξερα πάρα πολύ καλά από παλιά και στην αρχή δεν ήθελε να φύγω. Η αίσθησή μου ήταν ότι ήθελε το πρόγραμμα των LEOPARD 2. Στη συνέχεια ο κύριος Λιακουνάκος ίσως να πληροφορήθηκε ότι δεν ήμουν υποστηρικτής των αρμάτων και τηλεφωνικά επέμενε να με συναντήσει,ίσως και γιατί είχε αλλάξει το καθεστώς υπουργών.
Έτσι περί το Δεκέμβριο του 2001 τον δέχθηκα στο γραφείο μου. Εκείνος μου υπενθύμισε για τις πολύ φιλικές σχέσεις που είχαμε στο παρελθόν και μου μίλησε ακόμη και για τα οικογενειακά του προβλήματα. Ήξερα ότι ενδιαφέρεται για τα LEOPARD αλλά δεν μου ανέφερε τίποτα. Μετά από λίγες μέρες, το Δεκέμβριο του 2001,ξαναζήτησε και ήρθε στο γραφείο μου. Ήταν αργά το απόγευμα και μου είπε στο επίπεδό μου να μην φέρω κανένα πρόβλημα στη διαδικασία προμήθειας των LEOPARD 2.Μαζί του κρατούσε και ένα sac voyage το ο οποίο φεύγοντας το άφησε στον καναπέ του γραφείου μου. 
Μόλις το αντιλήφθηκα βγήκα από το γραφείο στην πόρτα και του είπα: "ξέχασες την τσάντα." Εκείνος γύρισε και μου είπε: "είναι για σένα, δεν την έχω ξεχάσει". Μόλις έφυγε, άνοιξα την τσάντα και διαπίστωσα ότι εντός υπήρχαν 600.000 ευρώ. Εγώ πράγματι έπαψα να φέρνω αντιρρήσεις για την προμήθεια αυτή και δεν ξαναμίλησα γι΄αυτό το θέμα ούτε στον υπουργό, ούτε στο γενικό διευθυντή.

Δεν υπάρχουν σχόλια

ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση