Το δημόσιο χρήμα βορά σε μιντιάρχες και διαφημιστικές εταιρείες (αδιάψευστοι οι αριθμοί)

Γραμματογραφεί  ο Αντώνης-Μάριος Παπαγιώτης Εντονότατό μου blog , Ό ταν θα ξαναχρειαστεί να περιμαζέψουν άρον άρον οι διεκπεραιωτέ...

Γραμματογραφεί 

ο Αντώνης-Μάριος Παπαγιώτης

Εντονότατό μου blog,

Όταν θα ξαναχρειαστεί να περιμαζέψουν άρον άρον οι διεκπεραιωτές της συγκυβερνητικής απληστίας, λόγω του εξοντωτικού του χαρακτήρα και υπό το φόβο κοινωνικής έκρηξης, κάποιο ακόμη μέτρο του βαθμού της ανικανότητάς τους και της εσκεμμένης μη παράθεσης εναλλακτικών προτάσεων, υπάρχει μια αναντίρρητα εξασφαλισμένη πηγή περικοπών: η διαφημιστική δαπάνη της κατηγορίας "Δημόσιο".
Αποτελεί κοινή ομολογία των ανθρώπων των media ότι η βασική αιτία της κρίσης των ελληνικών Μέσων Μαζικής Επικάλυψης οφείλεται στην άρρηκτη σχέση που είχαν μεταπολιτευτικά με τα κρατικά ταμεία και της δημιουργίας ενός συφιλικού δεσμού. Ρόλο μεσάζοντα στης ροή χρήματος από τα κρατικά ταμεία στις τσέπες των μιντιαρχών, είχαν αυτοβαφτιζόμενοι "επικοινωνιολόγοι". Διαφημιστικές και εταιρίες επικοινωνίας στήνονταν εν μια νυκτί από φίλους (και συγγενείς) υπουργών, όταν προέκυπτε μια καλή "δουλίτσα" υπό την κρατική σκέπη και χορηγία. Ελλείψει περίσσιας "κρατικής βοήθειας" πλέον, η πλειοψηφία των εταιριών-τρωκτικών κατέβασε ρολά και παρέμειναν επισήμως ενεργοί οι πιο "σκληροί παίκτες". Παρά την κρίση και την κατά καιρούς εισαγγελική απειλή, που δένει με το σκηνοθετημένο κατοχικό κλίμα παρακμής, φαίνεται ότι οι δουλίτσες συνεχίζονται με απτόητο ρυθμό και αυξητικές τάσεις.
Αναλυτικά, λοιπόν, διαβάζω ότι το 10μηνο του 2013, η διαφημιστική δαπάνη της κατηγορίας «Δημόσιο» (στην οποία δεν ανήκουν πλέον ΟΠΑΠ και ΟΤΕ) αυξήθηκε θεαματικά. Η άνοδος της διαφήμισης άρχισε από το τέλος του 2012, για να εκτοξευτεί στη διάρκεια του 2013.
Το αντίστοιχο 10μηνο του 2012 δόθηκαν στα ΜΜΕ συνολικά 23 εκατ. ευρώ και το 2013 το ποσό ανέβηκε στα 35 εκατ. ευρώ. Άνοδος δηλαδή κατά 50%. Τα περισσότερα χρήματα τα πήραν οι εφημερίδες, συνολικά 20 εκατ. ευρώ, ακολούθησε η τηλεόραση με 6,5 εκατ. ευρώ και αμέσως μετά το ραδιόφωνο με 5 εκατ. ευρώ. Ταυτόχρονα, εξαιρετικά υψηλά παραμένουν τα διαφημιστικά κονδύλια των (κρατικών κατά 85%-90% πλέον) τραπεζών.
Η προκλητική αυτή αύξηση της διαφημιστικής δαπάνης και ενώ οι κύριοι κάτοχοι των ΜΜΕ με πρόσχημα την κρίση απολύουν εργαζόμενους, εν μέσω ασφυκτικών δημοσιονομικών περιορισμών και τεράστιας φορολογίας, έρχεται να προστεθεί στην απόφαση της κυβέρνησης να αναβάλει για μια ακόμα χρονιά το φόρο τηλεόρασης, από την 1.1.2014, στην 1.1.2015. Πάνω από όλα, όμως, επιβεβαιώνει όσους θέλουν να πιστεύουν ότι οι dealers της πολιτικής έχουν τις λύσεις, αλλά επιμελώς τις παρακάμπτουν δια ίδιον όφελος...