Ο Νίκος Παππάς είναι ο πιο στενός και έμπιστος συνεργάτης του Αλέξη Τσίπρα. Ο άνθρωπος που γνωρίζει τα πάντα γύρω από τις προθέσεις και τ...
Ο Νίκος Παππάς είναι ο πιο στενός και έμπιστος συνεργάτης του Αλέξη Τσίπρα. Ο άνθρωπος που γνωρίζει τα πάντα γύρω από τις προθέσεις και τους σχεδιασμούς του, αναλαμβάνει τις “λεπτές” αποστολές των επαφών με παράγοντες εκτός κόμματος, έχει την ευθύνη του επικοινωνιακού επιτελείου και των “ειδικών ομάδων” -οικονομολόγοι, νομικοί, κλπ- που στηρίζουν την πολιτική παρουσία του προέδρου του κόμματος.
Ταυτόχρονα είναι στενός φίλος του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος φρόντισε να τον “επαναπατρίσει″ από το Εδιμβούργο της Σκωτίας όπου ζούσε και να του αναθέσει τη διεύθυνση του πολιτικού του γραφείου όταν ανέλαβε την προεδρία του κόμματος. Έχει κι αυτός δυο ανήλικα παιδιά, όπως ο Τσίπρας και οι σχέσεις τους δεν είναι μόνο προσωπικές, αλλά και οικογενειακές. Καθώς μάλιστα έχουν την ίδια ηλικία τα ενδιαφέροντά τους είναι σε μεγάλο βαθμό κοινά και όπως ομολογούν όλοι στην Κουμουνδούρου, εμπιστεύονται ο ένας τον άλλο “με κλειστά μάτια”.
Μπορεί ο Τσίπρας να είναι άθεος, αλλά έχει τον Παππά του, λένε σκωπτικά στην Κουμουνδούρου. Ο συγκεκριμένος Παππάς όμως είναι παππάς της αριστεράς, γιος του Στέλιου Παππά ο οποίος είχε πλούσια αντιδικτατορική δράση, ήταν στέλεχος του ΚΚΕ Εσωτερικού και σήμερα εξακολουθεί να είναι από τα γνωστά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό τον ξεχωρίζει από τους “αλεξιπτωτιστές” οι οποίοι βρέθηκαν κοντά στο ΣΥΡΙΖΑ όταν φάνηκε στον ορίζοντα η προοπτική της εξουσίας, είτε ως τεχνοκράτες, είτε ως “συνοδοιπόροι″ και τον απαλλάσσει από τα δηκτικά σχόλια που προκαλούν στους “παλιούς” τέτοιου είδους παρουσίες.
Ζει σε ένα ταπεινό διαμέρισμα κάπου στα Πετράλωνα, του αρέσει να κυκλοφορεί στον ψηφιακό κόσμο, ανταλλάσσει συχνά φαρμακερά σχόλια με τον Γιώργο Μουρούτη στο tweeter και ταυτόχρονα βρίσκεται κάθε μέρα από το πρωί είτε στη Βουλή, είτε στην Κουμουνδούρου, για να “τρέξει″ τις υποθέσεις του Αλέξη Τσίπρα. Συγκαλεί συσκέψεις, αναθέτει την απαραίτητη τεκμηρίωση για τις ομιλίες του προέδρου σε κρίσιμες κοινοβουλευτικές αναμετρήσεις, μοιράζει καθήκοντα και καλλιεργεί τις σχέσεις του με δημοσιογράφους κάθε πολιτικής απόχρωσης. Συχνά δέχεται δημοσιογραφικές επισκέψεις στο γραφείο του στη Μητροπόλεως, ή στην Κουμουνδούρου και ξέρει να απολαμβάνει τις συζητήσεις κι ένα καλό καυγά με ανθρώπους διαφορετικών πολιτικών πεποιθήσεων. Επίσης έχει φιλίες με στελέχη άλλων κομμάτων, πολλούς βουλευτές, οικονομικούς παράγοντες, στελέχη της διοίκησης, αλλά και με τον Καμένο των Αν-Ελ, με τον οποίο έχει όπως λέγεται ανοιχτή γραμμή.
Το πιο σημαντικό όμως από τα καθήκοντά του, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, είναι αυτό του… παππά, εξομολόγου και συμβούλου -ή μυστικοσυμβούλου- του Τσίπρα. Δεν υπάρχει θέμα για το οποίο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ να μην ανταλλάσσει απόψεις με τον διευθυντή του γραφείου του και να μη ζητάει τη γνώμη του πριν από τη γνώμη των άλλων στελεχών του κόμματος.
Ακριβώς αυτός ο “άχαρος” ρόλος του πλάι στον πρόεδρο έχει ως αποτέλεσμα να μην χαίρει γενικής συμπάθειας μέσα στο κόμμα. Οι εσωκομματικοί αντίπαλοι του Τσίπρα του καταλογίζουν πολλά και διάφορα, όπως υπερβολική για στέλεχος της αριστεράς “προσαρμοστικότητα” και έλλειψη ιδεολογικού βάθους. Οι πιο σκληροί μάλιστα τον κατηγορούν ότι δεν διστάζει να “παίξε τον παπά” και να συνωμοτήσει για να στηρίξει τον Τσίπρα. Ο ίδιος δεν δείχνει να τον απασχολούν τέτοιου είδους επιθέσεις, όμως όταν τα πράγματα οξύνονται δεν έχει πρόβλημα, σύμφωνα με πολλές μαρτυρίες, να εκδηλώνει τα νεύρα του -όπως κι ο Τσίπρας εξάλλου- και να ξεσπάει αν και αγγλομαθής σε “γαλλικά”.
Οι φίλοι του πάντως τον θεωρούν εκπρόσωπο μιας γενιάς στελεχών που έχουν κάτι παραπάνω από την παραδοσιακή αριστερή νοοτροπία του αγωνιστή: τη νοοτροπία του νικητή, που χαρακτηρίζει την ομάδα των στελεχών γύρω από τον Αλέξη Τσίπρα, που δεν έχουν κανένα κόμπλεξ να διεκδικούν την εξουσία, αγνοώντας τις κατηγορίες για “διαχειριστικές λογικές” που τους αποδίδονται. Και η διεκδίκηση αυτή, που βρίσκεται πίσω από κάθε τους επικοινωνιακή ή πολιτική κίνηση, τους κάνει πιο επικίνδυνος για τον πολιτικό αντίπαλο από τα στελέχη της παλιότερης γενιάς, που διακρίνονται για τη συνέπειά τους, αλλά είναι προβλέψιμα στις αντιδράσεις τους. Σε αντίθεση με στελέχη της σχολής Τσίπρα, που δεν μαθαίνουν γρήγορα να παίζουν όχι μόνο στο δικό τους, αλλά και στο γήπεδο του αντιπάλου, όπως λέει χαρακτηριστικά ένας από τους αριστερούς της παλιάς σχολής. Τους αρχιερείς της αριστεράς τους σέβονται, αλλά τους Παππάδες τους φοβούνται, είναι το συμπέρασμά του.
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση