Eυγενία Μανωλίδου: «Ακόμα δεν έχετε δει τίποτα!»

Συνέντευξη στο Γιώργο Παπανικολάου - Τελευταία συναυλία στη Θεσσαλονίκη, με τη μουσική παράσταση "Musical, αγάπη μου" μετά α...

Συνέντευξη στο Γιώργο Παπανικολάου
- Τελευταία συναυλία στη Θεσσαλονίκη, με τη μουσική παράσταση "Musical, αγάπη μου" μετά από το θέατρο ΠΑΛΛΑΣ και μια επιτυχημένη περιοδεία στην Ελλάδα. Ξανάρχεστε αυτή τη...
Δευτέρα στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, μετά από ακριβώς έναν χρόνο, τούτη τη φορά με το Παναγιώτη Πετράκη και την Αντιγόνη Ψυχράμη. Πώς ξεκίνησε η όλη ιδέα γι αυτό το concept;

Κατ’ αρχάς να πως ότι είμαστε όλοι ενθουσιασμένοι που μας δίνεται η ευκαιρία να αποχαιρετήσουμε τον κόσμο που τόσο πολύ μας αγάπησε και μας ακολούθησε στη μουσική μας περιπέτεια την τελευταία χρονιά, από το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης. Η ιδέα για αυτό το εγχείρημα προέκυψε από την ανάγκη που νιώσαμε να προσφέρουμε μέσω της τέχνης μας πολλή χαρά, αισιοδοξία και ελπίδα. Έτσι, σκεφτήκαμε να ενώσουμε πανέμορφα, πασίγνωστα και πολυβραβευμένα τραγούδια από τα ξένα musicals και από τον ελληνικό κινηματογράφο σε μια συναυλία που αποδείχτηκε πως ήταν η πιο χαρούμενη της χρονιάς!

- Aσχοληθήκατε φέτος και με την οργάνωση - στήσιμο παραγωγής του όλου εγχειρήματος. Δεν είναι δύσκολο για μια μαέστρο να ασχολείται και με πιο... πρακτικά πράγματα; Δεν "χάνεται" κάπου, η αγάπη για τη μουσική, όταν εμπεριέχεται ο προγραμματισμός ενός πλήθους ατόμων σε μια παραγωγή;

Η αγάπη για τη μουσική δεν χάνεται ποτέ. Οι δυσκολίες, οι αντιξοότητες και τα προβλήματα είναι στην καθημερινότητα ενός καλλιτέχνη από τη στιγμή που αποφασίζει να αφιερωθεί στην τέχνη του εξ’ ολοκλήρου. Όμως, προκειμένου να αφεθώ και εγώ και οι μουσικοί μου σε μια παραγωγή ερασιτεχνική και πρόχειρη – όπως δυστυχώς συμβαίνει πολλές φορές στο χώρο μας – προτίμησα να αναλάβω εγώ τη διοργάνωση. Το αποτέλεσμα επιβράβευσε όλη την προσπάθεια και παρά την εξάντληση που ένιωθα στο τέλος κάθε παραγωγής, εντούτοις η αγάπη και η ανταπόκριση του κόσμου κάθε φορά, με έκανε να παίρνω δύναμη και να συνεχίζω.

- Σε αυτό το πρόγραμμα, ακούγονται κλασσικά αγαπημένα τραγούδια από μιούζικαλ του εξωτερικού, αλλά και τραγούδια μέσα από μιούζικαλ του παλιού ελληνικού κινηματογράφου-κάτι που ως μαέστρος δεν ήταν μέσα στις μέχρι πρότινος...ενασχολήσεις σας. Δεν σας κούρασε, αυτό το "άγνωστο πεδίο";

Ίσα-ίσα, μου άρεσε πολύ που ανέλαβα μία ακόμα πρόκληση. Σε όλη μου τη μουσική σταδιοδρομία, διηύθυνα συμφωνικά έργα με μεγάλες ορχήστρες σε πολύ γνωστά θέατρα στον κόσμο. Τώρα, η ανάγκη της εποχής και του κοινού, με έκαναν να δουλέψω πάνω σε κάτι τελείως διαφορετικό, πολύ αξιόλογο και ποιοτικό όμως, για να φέρω τον κόσμο λίγο πιο κοντά στην ιδιότητά μου ως μουσικού.

- Οι μεγάλοι χώροι, όπως ένα Μέγαρο Μουσικής, θεωρείται ότι πλέον είναι "ανοιχτοί" στο ευρύ κοινό; Παραγωγές που να γίνονται για εκείνο υπάρχουν. Ο κόσμος ακολουθεί;

Ο κόσμος έχει ένστικτο και πολύ αυστηρό κριτήριο, είτε γνωρίζει από μουσική, είτε όχι. Εξάλλου, η τέχνη δεν είναι είδος πολυτελείας – όπως προσπαθούν πολλοί να πείσουν τον κόσμο – αλλά είδος πρώτης ανάγκης. Ως εκ τούτου ακολουθεί όταν νιώθει ότι αυτό που θα παρακολουθήσει είναι αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς και συνεχούς προσπάθειας και όχι κάτι πρόχειρο μόνο και μόνο για να κοπούν εισιτήρια στο ταμείο.

- Η δημόσια εικόνα του συζύγου σας, θεωρείται ότι-ασυναίσθητα επηρεάζει και την εικόνα που έχει το κοινό και στο δικό σας πρόσωπο; Όσο αυτόνομες και άκρως διαφορετικές είναι οι πορείες σας, το...."συγγενικό" κομμάτι δεν επηρεάζει;

Μέχρι τώρα δεν έχει επηρεάσει ουσιαστικά. Έχουμε και οι δύο πολύ ισχυρές προσωπικότητες και είμαστε αφιερωμένοι στο αντικείμενό μας. Επομένως, δεν αφήνουμε το περιθώριο στον κόσμο να “μπερδευτεί.”

- Είστε έγκυος στο τρίτο σας γιο. Σε εργαζόμενες μητέρες που μας διαβάζουν και είναι στο δίλημμα να προβούν "σε ένα ακόμα παιδί", στις δύσκολες εποχές που ζούμε τόσο οικονομικά, όσο και ψυχικά, θα προτείνατε άφοβα να γίνουν τρίτεκνες ή και πολύτεκνες;

Ένα μωρό προσφέρει στην οικογένεια μόνο χαρά και είναι καρπός αγάπης και αφοσίωσης. Όταν υπάρχει συμπαράσταση και βοήθεια από όλη την οικογένεια, όλα τα υπόλοιπα έρχονται σε δεύτερη μοίρα.Η οικονομική κρίση είναι παγκόσμιο φαινόμενο και όχι μόνο ελληνικό. Η ζωή όμως δεν μπορεί να διακοπεί εξαιτίας αυτού.

Ανήκετε στα προβεβλημένα πρόσωπα, που πλέον δεν θέλετε να ασχοληθείτε με τη τηλεόραση και προτεραιότητα σας είναι η μουσική. Όσο ήσασταν στη τηλεόραση, δεχόσασταν πολλαπλά πυρά, από τα media. Δεν αφήνει αυτό ένα μικρό "τραύμα" εντός σας, όσα χρόνια κι αν περάσουν; Κι ας μιλάμε για άτομα που έχουν συνειδητοποιημένα επιλέξει τη δημόσια έκθεση, ένεκα επαγγέλματος....

Είμαι ευγνώμων για την ευκαιρία που μου δόθηκε σε μια πολύ δύσκολη εποχή στη ζωή μου. Μπόρεσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα να βάλω τη ζωή μου σε μια σειρά που είχε αναστατωθεί εξαιτίας ενός δύσκολου και χρονοβόρου διαζυγίου και παράλληλα έγινα γνωστή στο ευρύ κοινό που τώρα έρχεται και με παρακολουθεί στις συναυλίες μου.Τι άλλο μπορούσα να ζητήσω; Βεβαίως, θα προτιμούσα να γινόμουν γνωστή και στη χώρα μου από τη μουσική μου, αλλά η ζωή τα έφερε διαφορετικά. Όλα τα υπόλοιπα δεν έχουν καμία σημασία. Το αποτέλεσμα μετράει.

Εν αναμονή ενός μουσικού έργου που έχετε στα σκαριά εδώ και καιρό. Τι παραπάνω μπορούμε να προσθέσουμε γι αυτό που ετοιμάζετε;

Πρόκειται για ένα μεγάλο συμφωνικό έργο, που με την παρούσα κατάσταση είναι δύσκολο να ανεβεί λόγω πρακτικών δυσκολιών. Είναι όμως ο αμέσως επόμενος στόχος μου. Τότε θα δείτε τι ακριβώς κάνω στην πραγματικότητα. Ακόμα δεν έχετε δει τίποτα!

- Στο Παναγιώτη Πετράκη, που έχει μεγάλο «γκελ» στο κοινό, και συνεργάζεστε φέτος μαζί του, σε προσωπικό επίπεδο, τι εκτιμήσατε σε εκείνον;

Δεν είναι καθόλου τυχαία η απήχηση του Παναγιώτη στον κόσμο. Είναι ένας καλλιτέχνης ταλαντούχος και εργατικός, αλλά και πολύ προσγειωμένος και συνεργάσιμος. Εκτίμησα πολύ σε εκείνον το ότι με την ηρεμία και τον επαγγελματισμό του με βοήθησε πολύ καθ’ όλη τη διάρκεια της δύσκολης χρονιάς που περάσαμε μαζί.

- Αγαπημένη σας στιγμή στο "Musical, αγάπη μου", λιγάκι παραπάνω, ποια είναι;

Η αγαπημένη μου στιγμή είναι όταν γυρνάω προς το κοινό μετά από δυο ώρες παράστασης και παντού βλέπω μόνο χαμόγελα. Χαμογελώ κι εγώ και σκέφτομαι “Άξιζε τον κόπο.”


thesout.gr