H λογοτεχνική αναφορά που άλλαξε επίπεδο στο True Detective

Από το καλοκαίρι του 2013 όταν είδαμε τις πρώτες εικόνες από το True Detective, ποντάραμε τα λεφτά μας ότι αναμένεται να έχουμε στα χέρ...

Από το καλοκαίρι του 2013 όταν είδαμε τις πρώτες εικόνες από το True Detective, ποντάραμε τα λεφτά μας ότι αναμένεται να έχουμε στα χέρια μας μία πολύ καλή σειρά.

Βέβαια, σε αυτές τις περιπτώσεις δεν θέλει και πολύ να πέσεις εντελώς έξω και να σου προκύψει κανένα The Following, το οποίο συνεχίζεις να το βλέπεις και στη δεύτερη σεζόν μόνο και μόνο από βίτσιο.

Anyway, δεν θα συζητήσουμε αναλυτικά για τη σειρά τώρα, αφού θα έχουμε πολύ χρόνο να το κάνουμε μόλις αυτή τελειώσει σε μερικές εβδομάδες. Πάμε όμως να δούμε κάτι το οποίο έκανε την εμφάνιση του στη σειρά και ξεσήκωσε θύελλα συζητήσεων και θεωριών.

Αν δεν έχετε δει το True Detective ή αν δεν έχετε φτάσει στο πέμπτο επεισόδιο σας προειδοποιούμε ότι ακολουθούν spoiler.

Στο δεύτερο επεισόδιο της σειράς ο Rust και ο Marty παίρνουν στα χέρια τους το ημερολόγιο της Ντόρα Λανγκ. Της κοπέλας που δολοφονήθηκε τελετουργικά.

Ο Κόουλ αρχίζει να διαβάζει.

«Έκλεισα τα μάτια μου και είδα τον βασιλιά στα κίτρινα να κινείται μέσα στο δάσος. Τα παιδιά του βασιλιά είναι σημαδεμένα. Γίνονται οι άγγελοι του»

Και από εκείνο το σημείο και μετά ανοίγει το κουτί της Πανδώρας για όσους ήξεραν σε τι αναφέρεται η Ντόρα Λανγκ.

Στο βιβλίο του Robert W. Chambers’ The King in Yellow, που κυκλοφόρησε το 1895. Αυτή η συλλογή ιστοριών επηρέασε τεραστίους συγγραφείς του 20ου αιώνα, από τον H.P. Lovecraft και τον Raymond Chandler έως τον Grant Morrison και τον Stephen King.

To The King in Yellow είναι ένα φανταστικό θεατρικό, το οποίο περιλαμβάνεται στις ιστορίες του Chambers και σύμφωνα με τη μυθολογία του βιβλίου, φέρνει απόγνωση και τρέλα σε όσους το διαβάσουν . Όλες οι υπόλοιπες ιστορίες του βιβλίου γυρνάνε γύρω από το θεατρικό και συνδέονται με αυτό.

Ο Chambers περιλαμβάνει στο βιβλίο του μόνο την πρώτη πράξη που θεωρείται η παγίδα που προσελκύει τους «ανυποψίαστους» για να φτάσουν στη δεύτερη σκηνή, που θεωρείται καταραμένη. Αν κάποιος διαβάσει έστω και τις πρώτες γραμμές της δεύτερης σκηνής τρελαίνεται από το μέγεθος των αποκαλύψεων για το τρομακτικό και ακατανόητο σύμπαν στο οποίο ζούμε.

Επαναλαμβάνουμε ότι όλα αυτά είναι μέρος της μυθολογίας του βιβλίου The King in Yellow.

Στην επόμενη σελίδα του ημερολογίου ο Μάθιου Μακόναχι βλέπει γραμμένο ολόκληρο απόσπασμα από το πρώτο μέρος του θεατρικού.

Along the shore the cloud waves break,

The twin suns sink behind the lake,

The shadows lengthen

In Carcosa

Strange is the night where the black stars rise,

And strange moons circle through the skies,

But stranger still is

Lost Carcosa

—The King in Yellow, Act I, Scene II

Από αυτό το απόσπασμα κρατάμε δύο αναφορές. Η πρώτη είναι για τα μαύρα αστέρια. Τα συναντάμε για πρώτη φορά ως τατουάζ στο λαιμό της Κάρλα που είναι η πρώτη που λέει στους δύο ντετέκτιβ για την εμπλοκή της Ντόρα Λανγκ με μία παράξενη εκκλησία.

Η δεύτερη αναφορά στα μαύρα αστέρια έρχεται στο πέμπτο επεισόδιο. Στη σκηνή που ο Ραστ έχει ακινητοποιήσει τον νούμερο 1 ύποπτο για τις δολοφονίες, Ρέτζι Λεντού. Αυτός γυρνάει προς το μέρος του και του λέει…

«Είναι η ώρα ε; Το μαύρο αστέρι. Τα μαύρα αστέρια ανατέλλουν. Ξέρω τι συμβαίνει μετά. Σε είδα στο όνειρο μου. Είσαι στην Carcosa τώρα μαζί μου. Σε βλέπει. Θα το κάνεις ξανά. Ο χρόνος είναι ένας επίπεδος κύκλος».

Ο Ρέτζι Λεντού δεν ολοκληρώνει αφού όσοι έχετε δει το επεισόδιο ξέρετε τι συμβαίνει αμέσως μετά.

Ο Λεντού κάνει αναφορά στην Carcosa που έρχεται και αυτή κατευθείαν από την πρώτη πράξη του The King in Yellow.

Η Carcosa είναι μία μυστηριώδης, αρχαία και καταραμένη πόλη. Είναι η πόλη του βασιλιά με τα κίτρινα. Όλα αυτά λοιπόν γίνονται πίσω στο 1995 όταν και η υπόθεση θεωρητικά κλείνει.

Επτά χρόνια μετά όμως, έρχεται ένας κρατούμενος για διπλή δολοφονία, να πει στον Rust κάτι που θεωρητικά δεν θα μπορούσε να ξέρει. Του λέει λοιπόν ότι αν κάνουν συμφωνία για την ποινή του θα του δώσει πληροφορίες για τον Κίτρινο βασιλιά.

Η αντίδραση του Μάθιου Μακόναχι είναι αυτή…

Από εδώ και πέρα υπάρχουν δύο δρόμοι για να διαλέξουμε. Ο πρώτος είναι αυτός που θα βάλει το True Detective στο σύμπαν του υπαρξιακού τρόμου, κάτι το οποίο ο δημιουργός της σειράς Nic Pizzolatto έχει αφήσει να εννοηθεί σε συνέντευξη του, μιλώντας για τους συγγραφείς που τον έχουν επηρεάσει από τον LοveCraft έως τους Laird Barron και Thomas Ligotti.

Τα οράματα τους για την κοσμική απόγνωση μιλούσαν για το ίδιο πράγμα με πολλούς μηδενιστές και πεσιμιστές φιλόσοφους, αλλά με περισσότερη ποιητικότητα, τέχνη και όραμα. Είναι σημαντικό για εμάς να εξερευνήσουμε τα ενδεχόμενα της πραγματικής αβύσσου.

Ο δεύτερος δρόμος που μπορούμε να ακολουθήσουμε είναι αυτός που λέει ότι όλες οι αναφορές που σας είπαμε πιο πάνω βρίσκονται εκεί απλά για να δώσουν μία άλλη διάσταση στη σειρά, αλλά η προσέγγιση της να μείνει ρεαλιστική μέχρι το φινάλε.

Το ποια θα είναι η επιλογή θα το δούμε τελικά στα τρία επεισόδια που απομένουν…

Θανάσης Ράλλης