Συνέντευξη στο Γιώργο Παπανικολάου. - Τελευταίο τριήμερο στη Θεσσαλονίκη, με τη μουσική παράσταση "Μέρες Ραδιοφώνου". Εί...
Συνέντευξη στο Γιώργο Παπανικολάου.
- Τελευταίο τριήμερο στη Θεσσαλονίκη, με τη μουσική παράσταση "Μέρες Ραδιοφώνου". Είναι ένα ωραίο ταξίδι στο ελληνικό τραγούδι, όπως μεγάλωσε ο κόσμος, ακούγοντας ραδιόφωνο...
Είναι ένα, όντως, ωραίο ταξίδι. Από το 1938 που ιδρύθηκε το ραδιόφωνο, σε μια παράσταση γεμάτη τραγούδια που φτάνει μέχρι το 1980.
- Ήταν εποχές που ο κόσμος άκουγε ραδιόφωνο....
Τότε, δεν είχε playlist το ραδιόφωνο. Ήταν αυθεντικό, είχε αλήθειες, είχε μυστήριο. Όλη τη μαγεία του ραδιοφώνου, δίχως εικόνα. Άκουγες μια ωραία φωνή, προσπαθούσες να φανταστείς σε ποιόν ανήκει, υπήρχε εκφωνητής, εκφωνήτρια. Καμία σχέση με το σήμερα.
- Η δισκογραφία δεν τελματώνει;
Δεν υπάρχει δισκογραφία. Δυστυχώς....
- Για τους νέους καλλιτέχνες, είναι καλή η "ανοιχτή πόρτα" του Internet;
Eίμαι φύση και θέση, αισιόδοξος άνθρωπος. Πιστεύω πως μέσα από τη κρίση, θα οδηγηθούμε πάλι σε αλήθεια, σε αξίες. Οι νέοι καταφεύγουν στη τηλεόραση, που είναι μέσα στα σπίτια των ανθρώπων. Καταφεύγουν, σε τηλεοπτικές εκπομπές-καθότι δεν υπάρχουν μουσικές εκπομπές πια. Μόνο εκπομπές διαγωνιζόμενων.
- Από το "Να η ευκαιρία" που παιζόταν στη κρατική τηλεόραση, μέχρι το "The Voice", δεν υπάρχει τεράστια διαφορά;
Ναι! Εγώ θα έλεγα, μάλιστα και από την εποχή των Φεστιβάλ Τραγουδιού. Ξέρετε, είμαι παιδί του "Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης". Λυπάμαι που δεν υπάρχει! Το άκουγε όλη η Ελλάδα και ήταν ένας όμορφος θεσμός. Για τη δική μου, δε καριέρα, ήταν καθοριστικός θεσμός. Έχω στις αποσκευές μου, δύο βραβεία από το Φεστιβάλ.
- Νέοι τραγουδιστές, πηγαίνουν σε talent show, σα το "The Voice", για να βρούνε ένα "βήμα" να εκφραστούν. Μετά τι γίνεται;
Μετά δεν γίνεται τίποτα, όπως βλέπετε! Από τη στιγμή, που δεν υπάρχει δισκογραφία, τι να γίνει; Υπάρχει ένας καινούργιος διαγωνισμός που λέγεται "The Voice", πάνε και βγαίνουν ωραίες φωνές-πολύ ωραία!-μετά τι γίνεται; Τι θα γίνουν όλα αυτά τα παιδιά; Αυτό είναι το θέμα!
- Από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, μέχρι τις "Μέρες Ραδιοφώνου" στο Αριστοτέλειον Θεσσαλονίκης. Όλα αυτά τα χρόνια, όπως "γυρνάτε πίσω" κυλήσαν γρήγορα σα νεράκι, σε μια πορεία γεμάτη επιτυχίες;
Κύλησαν με πολλές επιτυχίες, δόξα το Θεό! Δεν είναι απλό και εύκολο να κάνει κάποιος καριέρα. Πρέπει να θυσιάσει πράγματα. Να δουλέψει πολύ και να μάθει πολλά πράγματα. Να αφομοιώσει τα καλά από τις συνεργασίες και να τα χρησιμοποιήσει στον εαυτό του. Τουλάχιστον, εγώ, αυτό έκανα.
- Υπήρξατε πιστή στο είδος τραγουδιού που επιλέξατε, στο τρόπο που θα γίνει και τα παραπέρα βήματα εντάσσονταν σε ορθό πλαίσιο. Δεν "θολώνατε" με τις επιλογές σας το κόσμο. Δεν είναι βασικό συστατικό επιτυχίας;
Ναι! Νομίζω, δεν μπορεί να μου χρεώσει κανείς, πως έκανα πράγματα που δεν πίστευα ή που δεν ήθελα να κάνω. Δεν πρόδωσα αξίες. Αυτό το εισπράττω, ακόμα και σήμερα.
- Όλοι μου λένε για την συνεργάτιδα Ελένη Δήμου, πως είναι ένας ντόμπρος χαρακτήρας. Αυτό δεν έχει ένα τίμημα;
Όντως! Δεν είναι πάντα καλό, να είσαι ντόμπρος και ξάστερος που λέμε. Εγώ όμως αυτή είμαι και ήμουν πάντα. Τις αλήθειες μου καταθέτω στο τραγούδι, στις συνεργασίες μου, στις προσωπικές και φιλικές μου σχέσεις. Η μητέρα μου έλεγε κάτι πολύ γλυκό..."καλύτερα μαύρα μούτρα, παρά μαύρη καρδιά".
- Σε συνεργασίες σας, έχετε εισπράξει αγένεια από συναδέλφους; Οι νεότεροι, αντιμετωπίζουν τους καταξιωμένους τραγουδιστές σαν εσάς, με το δέος και την ευγένεια που πρέπει;
Με το δέος δεν συμφωνώ. Με ευγένεια και σεβασμό, επιβάλλεται. Αυτό κάναμε εμείς. Αυτό πρέπει να κάνουν και οι νέοι. Επιβάλλεται να σεβαστούν τα όποια βήματα έχει κάνει ένας συνάδελφος τους, είτε τους αρέσει, είτε όχι. Είτε αποδέχονται, είτε όχι. Εγώ, δεν έχω εισπράξει αγένεια. Απομακρύνομαι, οσφρίζομαι τα αγενή παιδιά εγκαίρως και αποφεύγω. Αλλά πάντα συμβουλεύω, ότι το παρελθόν διδάσκει για το μέλλον. Η επιτυχία δεν είναι τυχαία, ποτέ!
- Ξεχωρίζετε νέες φωνές;
Αυτή η χώρα δεν έπαψε ποτέ να έχει ταλαντούχους ανθρώπους. Ποτέ! Το θέμα είναι κατά πόσο έχουν αποφασίσει να συμβιβαστούν με κάποιες εξελίξεις, που έχουν σχέση με τη τεχνολογία, τη πληροφορία. Κατά πόσο θέλουν να εκτεθούν.
- Το 1986 γνωρίσατε τον μουσικό παραγωγό Άκη Γκολφίδη, το 1989 παντρευτήκατε. Έχετε ένα γιο, που σπουδάζει ηλεκτρολόγος μηχανικός και τεχνικός ηλεκτρονικών υπολογιστών. Πώς τη "γλίτωσε" ο γιος σας από τα καλλιτεχνικά μονοπάτια; Απορίας άξιο, με τόση μουσική στο σπίτι.....
Εκείνος αποφασίζει για το μέλλον του. Παίζει πιάνο, ακούει συνέχεια μουσική. Όταν μελετάει, ακούει πάντα μουσική. Είναι δική του η ζωή και δικές του οι αποφάσεις.
- Με τον Άκη Γκολφίδη, που είστε στην ίδια δουλειά δεν είναι λίγο δύσκολη η συνύπαρξη, με φόντο τη μουσική που είναι κοινή απασχόλησή σας;
Όχι καθόλου! Όταν υπάρχει αγάπη, σεβασμός, κατανόηση, ευγένεια, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα-πιστέψτε με! Είμαι πάρα πολύ τυχερή γυναίκα!
- Στις "Μέρες Ραδιοφώνου" κάνετε και λίγη πρόζα σε ένα σκετσάκι με το Μάκη Δελαπόρτα. Θα σας ενδιέφερε και περισσότερο το μουσικοθεατρικό θέαμα;
Ότι μπορώ να κάνω καλύτερα, το κάνω. Δεν απορρίπτω πράγματα στη ζωή μου. Μου αρέσουν οι καινούργιες προτάσεις, οι νέες εμπειρίες. Φέτος, ήταν εμπειρία για μένα οι διπλές παραστάσεις το Σάββατο. Πολύ κούραση, αλλά δεν το αλλάζω! Πρόσθεσα μέσα στις εμπειρίες μου, κι ακόμα μία.
- Όταν γινόταν ο δίσκος "ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ" με το Γιάννη Σπανό, τη Μαριαννίνα Κριεζή και τη Λίνα Νικολακοπούλου, φανταζόσασταν τη διαχρονική "συντροφιά" αυτών των τραγουδιών;
Όταν γίνονται πράγματα με πολύ αγάπη, ο χρόνος δεν είναι ικανός να τα σβήσει. Είμασταν πολλοί άνθρωποι που αγαπιόμασταν μεταξύ μας, εκεί. Η αγάπη, ο σεβασμός στο Γιάννη Σπανό-που του έχω μεγάλη αδυναμία. Η Λίνα Νικολακοπούλου, μια πολύ σπουδαία στιχουργός. Η Μαριανίνα, το "μωρό" της παρέας, γιατί έτσι την αποκαλούσαμε-εξαιρετική γραφής ο στίχος της. Ο Γιώργος Μαγκάκης ήταν ο παραγωγός του δίσκου. Ο Άκης Γκολφίδης ήταν στον ήχο. Ο Στέφανος Κορκολής για πρώτη φορά ενορχήστρωνε. Ήταν σπουδαία παρέα. Άλλωστε, οι παρέες γράφουν Ιστορία....Είμαι τυχερή και ευγνώμων, για όλα όσα μου έχουν συμβεί και εκπροσωπώ! Συνεργάτες που πίστεψαν σε μένα. Το κοινό που εξακολουθεί να με ακολουθεί...είμαι ευγνώμων!
- Στις "Μέρες Ραδιοφώνου", εκτός της προσωπικής σας δισκογραφίας, ποιο είναι αγαπημένο σας τραγούδι-λιγάκι παραπάνω- που κάθε βράδυ, ακουμπά στη ψυχή σας λίγο παραπάνω...
Είναι συγκινητική στιγμή όταν λέω το "Παιδιά της Ελλάδος, παιδιά".
thesout.gr
- Τελευταίο τριήμερο στη Θεσσαλονίκη, με τη μουσική παράσταση "Μέρες Ραδιοφώνου". Είναι ένα ωραίο ταξίδι στο ελληνικό τραγούδι, όπως μεγάλωσε ο κόσμος, ακούγοντας ραδιόφωνο...
Είναι ένα, όντως, ωραίο ταξίδι. Από το 1938 που ιδρύθηκε το ραδιόφωνο, σε μια παράσταση γεμάτη τραγούδια που φτάνει μέχρι το 1980.
- Ήταν εποχές που ο κόσμος άκουγε ραδιόφωνο....
Τότε, δεν είχε playlist το ραδιόφωνο. Ήταν αυθεντικό, είχε αλήθειες, είχε μυστήριο. Όλη τη μαγεία του ραδιοφώνου, δίχως εικόνα. Άκουγες μια ωραία φωνή, προσπαθούσες να φανταστείς σε ποιόν ανήκει, υπήρχε εκφωνητής, εκφωνήτρια. Καμία σχέση με το σήμερα.
- Η δισκογραφία δεν τελματώνει;
Δεν υπάρχει δισκογραφία. Δυστυχώς....
- Για τους νέους καλλιτέχνες, είναι καλή η "ανοιχτή πόρτα" του Internet;
Eίμαι φύση και θέση, αισιόδοξος άνθρωπος. Πιστεύω πως μέσα από τη κρίση, θα οδηγηθούμε πάλι σε αλήθεια, σε αξίες. Οι νέοι καταφεύγουν στη τηλεόραση, που είναι μέσα στα σπίτια των ανθρώπων. Καταφεύγουν, σε τηλεοπτικές εκπομπές-καθότι δεν υπάρχουν μουσικές εκπομπές πια. Μόνο εκπομπές διαγωνιζόμενων.
- Από το "Να η ευκαιρία" που παιζόταν στη κρατική τηλεόραση, μέχρι το "The Voice", δεν υπάρχει τεράστια διαφορά;
Ναι! Εγώ θα έλεγα, μάλιστα και από την εποχή των Φεστιβάλ Τραγουδιού. Ξέρετε, είμαι παιδί του "Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης". Λυπάμαι που δεν υπάρχει! Το άκουγε όλη η Ελλάδα και ήταν ένας όμορφος θεσμός. Για τη δική μου, δε καριέρα, ήταν καθοριστικός θεσμός. Έχω στις αποσκευές μου, δύο βραβεία από το Φεστιβάλ.
- Νέοι τραγουδιστές, πηγαίνουν σε talent show, σα το "The Voice", για να βρούνε ένα "βήμα" να εκφραστούν. Μετά τι γίνεται;
Μετά δεν γίνεται τίποτα, όπως βλέπετε! Από τη στιγμή, που δεν υπάρχει δισκογραφία, τι να γίνει; Υπάρχει ένας καινούργιος διαγωνισμός που λέγεται "The Voice", πάνε και βγαίνουν ωραίες φωνές-πολύ ωραία!-μετά τι γίνεται; Τι θα γίνουν όλα αυτά τα παιδιά; Αυτό είναι το θέμα!
- Από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, μέχρι τις "Μέρες Ραδιοφώνου" στο Αριστοτέλειον Θεσσαλονίκης. Όλα αυτά τα χρόνια, όπως "γυρνάτε πίσω" κυλήσαν γρήγορα σα νεράκι, σε μια πορεία γεμάτη επιτυχίες;
Κύλησαν με πολλές επιτυχίες, δόξα το Θεό! Δεν είναι απλό και εύκολο να κάνει κάποιος καριέρα. Πρέπει να θυσιάσει πράγματα. Να δουλέψει πολύ και να μάθει πολλά πράγματα. Να αφομοιώσει τα καλά από τις συνεργασίες και να τα χρησιμοποιήσει στον εαυτό του. Τουλάχιστον, εγώ, αυτό έκανα.
- Υπήρξατε πιστή στο είδος τραγουδιού που επιλέξατε, στο τρόπο που θα γίνει και τα παραπέρα βήματα εντάσσονταν σε ορθό πλαίσιο. Δεν "θολώνατε" με τις επιλογές σας το κόσμο. Δεν είναι βασικό συστατικό επιτυχίας;
Ναι! Νομίζω, δεν μπορεί να μου χρεώσει κανείς, πως έκανα πράγματα που δεν πίστευα ή που δεν ήθελα να κάνω. Δεν πρόδωσα αξίες. Αυτό το εισπράττω, ακόμα και σήμερα.
- Όλοι μου λένε για την συνεργάτιδα Ελένη Δήμου, πως είναι ένας ντόμπρος χαρακτήρας. Αυτό δεν έχει ένα τίμημα;
Όντως! Δεν είναι πάντα καλό, να είσαι ντόμπρος και ξάστερος που λέμε. Εγώ όμως αυτή είμαι και ήμουν πάντα. Τις αλήθειες μου καταθέτω στο τραγούδι, στις συνεργασίες μου, στις προσωπικές και φιλικές μου σχέσεις. Η μητέρα μου έλεγε κάτι πολύ γλυκό..."καλύτερα μαύρα μούτρα, παρά μαύρη καρδιά".
- Σε συνεργασίες σας, έχετε εισπράξει αγένεια από συναδέλφους; Οι νεότεροι, αντιμετωπίζουν τους καταξιωμένους τραγουδιστές σαν εσάς, με το δέος και την ευγένεια που πρέπει;
Με το δέος δεν συμφωνώ. Με ευγένεια και σεβασμό, επιβάλλεται. Αυτό κάναμε εμείς. Αυτό πρέπει να κάνουν και οι νέοι. Επιβάλλεται να σεβαστούν τα όποια βήματα έχει κάνει ένας συνάδελφος τους, είτε τους αρέσει, είτε όχι. Είτε αποδέχονται, είτε όχι. Εγώ, δεν έχω εισπράξει αγένεια. Απομακρύνομαι, οσφρίζομαι τα αγενή παιδιά εγκαίρως και αποφεύγω. Αλλά πάντα συμβουλεύω, ότι το παρελθόν διδάσκει για το μέλλον. Η επιτυχία δεν είναι τυχαία, ποτέ!
- Ξεχωρίζετε νέες φωνές;
Αυτή η χώρα δεν έπαψε ποτέ να έχει ταλαντούχους ανθρώπους. Ποτέ! Το θέμα είναι κατά πόσο έχουν αποφασίσει να συμβιβαστούν με κάποιες εξελίξεις, που έχουν σχέση με τη τεχνολογία, τη πληροφορία. Κατά πόσο θέλουν να εκτεθούν.
- Το 1986 γνωρίσατε τον μουσικό παραγωγό Άκη Γκολφίδη, το 1989 παντρευτήκατε. Έχετε ένα γιο, που σπουδάζει ηλεκτρολόγος μηχανικός και τεχνικός ηλεκτρονικών υπολογιστών. Πώς τη "γλίτωσε" ο γιος σας από τα καλλιτεχνικά μονοπάτια; Απορίας άξιο, με τόση μουσική στο σπίτι.....
Εκείνος αποφασίζει για το μέλλον του. Παίζει πιάνο, ακούει συνέχεια μουσική. Όταν μελετάει, ακούει πάντα μουσική. Είναι δική του η ζωή και δικές του οι αποφάσεις.
- Με τον Άκη Γκολφίδη, που είστε στην ίδια δουλειά δεν είναι λίγο δύσκολη η συνύπαρξη, με φόντο τη μουσική που είναι κοινή απασχόλησή σας;
Όχι καθόλου! Όταν υπάρχει αγάπη, σεβασμός, κατανόηση, ευγένεια, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα-πιστέψτε με! Είμαι πάρα πολύ τυχερή γυναίκα!
- Στις "Μέρες Ραδιοφώνου" κάνετε και λίγη πρόζα σε ένα σκετσάκι με το Μάκη Δελαπόρτα. Θα σας ενδιέφερε και περισσότερο το μουσικοθεατρικό θέαμα;
Ότι μπορώ να κάνω καλύτερα, το κάνω. Δεν απορρίπτω πράγματα στη ζωή μου. Μου αρέσουν οι καινούργιες προτάσεις, οι νέες εμπειρίες. Φέτος, ήταν εμπειρία για μένα οι διπλές παραστάσεις το Σάββατο. Πολύ κούραση, αλλά δεν το αλλάζω! Πρόσθεσα μέσα στις εμπειρίες μου, κι ακόμα μία.
- Όταν γινόταν ο δίσκος "ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ" με το Γιάννη Σπανό, τη Μαριαννίνα Κριεζή και τη Λίνα Νικολακοπούλου, φανταζόσασταν τη διαχρονική "συντροφιά" αυτών των τραγουδιών;
Όταν γίνονται πράγματα με πολύ αγάπη, ο χρόνος δεν είναι ικανός να τα σβήσει. Είμασταν πολλοί άνθρωποι που αγαπιόμασταν μεταξύ μας, εκεί. Η αγάπη, ο σεβασμός στο Γιάννη Σπανό-που του έχω μεγάλη αδυναμία. Η Λίνα Νικολακοπούλου, μια πολύ σπουδαία στιχουργός. Η Μαριανίνα, το "μωρό" της παρέας, γιατί έτσι την αποκαλούσαμε-εξαιρετική γραφής ο στίχος της. Ο Γιώργος Μαγκάκης ήταν ο παραγωγός του δίσκου. Ο Άκης Γκολφίδης ήταν στον ήχο. Ο Στέφανος Κορκολής για πρώτη φορά ενορχήστρωνε. Ήταν σπουδαία παρέα. Άλλωστε, οι παρέες γράφουν Ιστορία....Είμαι τυχερή και ευγνώμων, για όλα όσα μου έχουν συμβεί και εκπροσωπώ! Συνεργάτες που πίστεψαν σε μένα. Το κοινό που εξακολουθεί να με ακολουθεί...είμαι ευγνώμων!
- Στις "Μέρες Ραδιοφώνου", εκτός της προσωπικής σας δισκογραφίας, ποιο είναι αγαπημένο σας τραγούδι-λιγάκι παραπάνω- που κάθε βράδυ, ακουμπά στη ψυχή σας λίγο παραπάνω...
Είναι συγκινητική στιγμή όταν λέω το "Παιδιά της Ελλάδος, παιδιά".
thesout.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση