Με τη σημαντική στήριξη του Ευρωπαϊκού Προγράμματος «Νεολαία σε Δράση» φέραμε ακόμα μια Πρωτοβουλία Νέων σε πέρας κάτω από τον τίτλο...
Με τη σημαντική στήριξη του Ευρωπαϊκού Προγράμματος «Νεολαία σε Δράση» φέραμε ακόμα μια Πρωτοβουλία Νέων σε πέρας κάτω από τον τίτλο «ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΓΙΑ ΑΜΕΑ ΚΑΙ ΝΕΟΥΣ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΜΕ ΒΑΣΗ TΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΜΕΝΗ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ».
Η Νεολαία του Φόρουμ, ο πλέον εξειδικευμένος Μη Κυβερνητικός Οργανισμός της Κύπρου σε θέματα Κοινωνικής Ενσωμάτωσης των Νέων με Αναπηρία, έχει φέρει εις πέρας με επιτυχία ακόμα μια δράση σε Κυπριακό επίπεδο με σημαντικά συμπεράσματα όπως:
Η οποιαδήποτε ενημέρωση των νέων με Αναπηρία και των οικογενειών τους είναι ανύπαρκτη, τόσο από πλευρά κράτους όσο και των καθ’ ύλη αρμοδίων ΜΚΟ. Εδώ η ΚΥΣΟΑ θα πρέπει να υποχρεώσει τις οργανώσεις μέλη της να ενημερώνουν τα μέλη τους για το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο κυρίως σε θέματα Δικαιωμάτων των ΑμεΑ.
1. Οι ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ που στηρίζουν πολλούς Νέους με Αναπηρίες πολλές φορές αντιμετωπίζουν προβλήματα , με υπηρεσίες του Κράτους και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στη προσφορά τους αυτή και λόγο μη κατάρτισης.
2. Σημαντικός αριθμός ΝμεΑ ενώ διαθέτουν Η.Υ. δεν γνωρίζουν την χρήση των μηνυμάτων μέσω emails όπως και τη διαχείρισή τους, γεγονός που τους δυσκολεύει ακόμα ποιο πολύ στη επικοινωνία τους.
3. Οι οικογένειες των ΑμεΑ αντιμετωπίζουν πολλές ακόμα αναστολές ως προς την κοινωνικοποίηση των παιδιών τους, κυρίως λόγο της εντόνου ανασφάλειας που αισθάνονται.
Καλούμε όλους ΝμεΑ, Εθελοντές και γονείς να επικοινωνούν μαζί μας για οποιαδήποτε θέματα αφορούν τα Άτομα με Αναπηρίες και το ΦΟΡΟΥΜ θα προσπαθήσει να βοηθήσει όπως μπορεί.
Από το Δ.Σ. του ΕΚΦΚ
Ο πρόεδρος
Χρύσης Μιχαηλίδης
Η Νεολαία του Φόρουμ, ο πλέον εξειδικευμένος Μη Κυβερνητικός Οργανισμός της Κύπρου σε θέματα Κοινωνικής Ενσωμάτωσης των Νέων με Αναπηρία, έχει φέρει εις πέρας με επιτυχία ακόμα μια δράση σε Κυπριακό επίπεδο με σημαντικά συμπεράσματα όπως:
Η οποιαδήποτε ενημέρωση των νέων με Αναπηρία και των οικογενειών τους είναι ανύπαρκτη, τόσο από πλευρά κράτους όσο και των καθ’ ύλη αρμοδίων ΜΚΟ. Εδώ η ΚΥΣΟΑ θα πρέπει να υποχρεώσει τις οργανώσεις μέλη της να ενημερώνουν τα μέλη τους για το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο κυρίως σε θέματα Δικαιωμάτων των ΑμεΑ.
1. Οι ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ που στηρίζουν πολλούς Νέους με Αναπηρίες πολλές φορές αντιμετωπίζουν προβλήματα , με υπηρεσίες του Κράτους και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στη προσφορά τους αυτή και λόγο μη κατάρτισης.
2. Σημαντικός αριθμός ΝμεΑ ενώ διαθέτουν Η.Υ. δεν γνωρίζουν την χρήση των μηνυμάτων μέσω emails όπως και τη διαχείρισή τους, γεγονός που τους δυσκολεύει ακόμα ποιο πολύ στη επικοινωνία τους.
3. Οι οικογένειες των ΑμεΑ αντιμετωπίζουν πολλές ακόμα αναστολές ως προς την κοινωνικοποίηση των παιδιών τους, κυρίως λόγο της εντόνου ανασφάλειας που αισθάνονται.
Καλούμε όλους ΝμεΑ, Εθελοντές και γονείς να επικοινωνούν μαζί μας για οποιαδήποτε θέματα αφορούν τα Άτομα με Αναπηρίες και το ΦΟΡΟΥΜ θα προσπαθήσει να βοηθήσει όπως μπορεί.
Από το Δ.Σ. του ΕΚΦΚ
Ο πρόεδρος
Χρύσης Μιχαηλίδης
Μην κλαίτε ρε
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρώτη φορά καταλαβαίνω αυτούς τους σκληροτράχηλους ανθρώπους, τις γυναίκες, τους άνδρες αυτούς.
Τις απεργίες πείνας, στις «παράνομες» γειτονιές, στα σπίτια-γιάφκες, την όψη του αιματοβαμμένου πουκάμισου, της φλέβας των ημερών που ξεπροβάλει. Καταλαβαίνω αυτούς τους ανθρώπους. Καταλαβαίνω για πρώτη φορά αυτούς που λένε «μην κλαίτε, να μη μας δουν οι άλλοι». Καταλαβαίνω πια γιατί ο άνθρωπος εχθρεύεται τα δάκρυά του.
Καταλαβαίνω γιατί θέλεις να εξαφανίσεις την πιο ανθρώπινη και ευαίσθητη πλευρά σου. Βάλανε τον Μπερκίν σε ένα μικρό φέρετρο και τον στέλνουν μακριά…
Θέλω να φωνάξω σε όλη τη χώρα «Μην κλαίτε ρε! Κόψτε το! Θα λογοδοτήσουν!» Στεγνώνουν την καρδιά, τα μάτια , τα λόγια μας από τις βρισιές αυτοί οι ξετσίπωτοι. Εμείς γιατί να κλάψουμε; Φωνάξτε ρε! Φωνάξτε! Υπάρχετε και εσείς! Φωνάξτε να το ακούσουν! Υπάρχουμε κι εμείς!
Θέλω να το κατανοήσουν, να ενδώσουν, πως το λένε. Μια φορά στη ζωή τους, μια φορά! Μου’ρχεται να φωνάξω...«Εε εσύ σατράπη της εξουσίας τι έχεις εκεί κάτω στα αχαμνά σου; Τσιμέντο ενός δρόμου διπλής κατεύθυνσης»; Και στο τέλος αυτών των ερωτήσεων βρισιές που δεν έχω εκστομίσει ποτέ στη ζωή μου. Άραγε με τέτοιο πόνο και φόρτιση από την πίεση θα εκραγούμε;
Θέλω να γράψω ένα κείμενο τέτοιο έτσι ώστε να μη χαθεί το αίμα των παιδιών. Του Μπερκίν, της Τζεϊλάν, του Ογούρ, του Αλί, του αδερφού και της αδερφής τους. Για όλα τα όμορφα αυτά παιδιά που μετανάστευσαν από αυτόν τον κόσμο. Καταλάβατε; Δεν υπάρχει όμως τέτοιο κείμενο. Ούτε κουβέντα. Δεν μπορεί κανείς να το γράψει. Ανολοκλήρωτες λέξεις και προτάσεις που όταν συναντιόμαστε όλοι μαζί χάνονται. Μια στεγνή βρισιά σε ανοιχτό χώρο.
Θέλω να φιλήσω έναν, έναν όλους αυτούς που βγήκαν χθες στο δρόμο. Είναι αυτοί οι άνθρωποι που δεν θέλουν την εξουσία για τον εαυτό τους, δεν πτοούνται , δεν χάνουν την ανθρωπιά τους στη χώρα του φόβου και των βασανιστηρίων. «Ας φάμε ξύλο και τι έγινε». Αυτούς που δεν άντεξαν να μείνουν στο σπίτι και ξεχύθηκαν στους δρόμους όπως αυτός ο άντρας που πήρε το ψωμί και βγήκε να διαδηλώσει μόνος του στο πάρκο, όπως εκείνη η γυναίκα. Μου’ρχεται να τους αγκαλιάσω. Θέλω να τους πω «Μη με αφήνεις». «Ούτε εγώ θα σ’αφήσω». Γιατί αν αφήσουμε ο ένας τον άλλο είμαστε καταδικασμένοι σε θάνατο, κατάλαβες; Ξέρεις ότι πεθαίνουμε έτσι δεν είναι; Πιάσε μου το χέρι, αλλά μη κλαίς. Θα βγούμε μπροστά. Θα πατήσουμε την ηλιθιότητά τους. Εντάξει; Μην κλαις όμως.
Δεν μου ταιριάζει αυτό που θα πω, αλλά με απασχολεί στο ελάχιστο. Τη στιγμή που κλαίμε για τον Μπερκίν, τη στιγμή που προσπαθούμε να συγκρατήσουμε τα δάκρυα, ακούγοντας όλους αυτούς ξεδιάντροπους να διαμελίζουν το πένθος μας, μου’ρχεται να τους αστράψω ένα ανάποδο χαστούκι. Σε αυτούς που είμαι σίγουρη ότι δεν θα ενδώσουν να τους πω «Σκάσε, σώπα πια!
Και μετά να γυρίσω με τα χέρια μου αδύναμα και εξουθενωμένα σε ανθρώπους σαν και μένα και να τους ρωτήσω.
Δεν τελειώσαμε έτσι δεν είναι; Είμαστε όλοι Μπερκίν, σωστά; Δεν τελειώνουμε με τον θάνατο, έτσι δεν είναι; Μην κλαις ρε! Ύψωσε τη φωνή σου!
Της Ετζέ Τεμέλκουραν